The Iron and Silk

“Life has been cruel to me bae, isinuko ko na ang lahat para sa kanila tapos ganito lang matatanggap ko?” daing ni Zariah sa kaibigan at napasabunot sa kanyang buhok.

“Sinabi ko naman sayo bae, malululong si Kuya Zachary sa bisyo niya at sugal. Tingnan mo, ikaw tuloy ang kawawa ngayon. Yung kapatid mo namang bunso, ilang beses na nating pinagsabihan yan, ngayon nabuntis, tapos iniwan pa nung lalaki.” Hinagod ni Sourene ang likod ng kaibigan at niyakap ito.

“Bae, saang lupalop ako ng Pilipinas maghahanap ng sampung milyon?” nag-aalalang tanong ni Zariah,

“I can give you two million bae, pero sampung milyon? Ibebenta na lang kita sa anak ng mafia boss o sa sindikato. Sa ganda mong yan, mga fifty-million, ” Nagtaas baba ang kilay ng best friend niyang si Sourene at ngumiti ng nakakaloko.

“Nakuha mo pang mag biro talaga eh, no?” Umirap si Zariah at napahilamos ng mukha sa frustration. “Bakit ka pala nandito?” Secretary kasi ang kanyang kaibigan pero parang siya ang boss at laging nasa tabi niya ito.

“Oo nga pala, pinapatawag ka ng asong lobo sa office niya,” sagot nito at ngumiti.

Napangiti na lang din siya dahil sa sinabi nito, “Pwede bang sabihin mo na lang ulit na nakaalis na ako?”

Umiling-iling ito at sumenyas sa likuran, “He's watching,”

‘Ano na naman kaya ang kailangan nitong lobo sa akin?’ tanong niya sa isipan at napabuga ng marahas na hangin.

Napahugot ng malalim na hininga si Zariah, at sumunod sa kaibigan. Si Froilan naman ay naghihintay sa harapan ng elevator at nakatingin sa magkaibigan na papalapit sa kanya. Napangisi Froilan sa itsura ni Zariah na halatang dismayado.

“Good morning, Sir,” labas sa ilong na bati ni Zariah sa kanya at ngumiti ng pilit.

Tinapunan lang ni Froilan ng tingin si Zariah at sinandal ang likod sa pader ng elevator.

‘Gwapo nga, wala namang manners, tsk!’ himutok ni Zariah sa isipan at nag-cross arms.

Nakarating sila sa top floor ng hotel na walang nagsasalita, parang pinutulan sila ng dila sa loob ng elevator hanggang sa pumasok sa office.

“Have a seat baby Riri.” Itinuro ni Froilan ang upuan na couch na may ngiti sa labi.

‘Kuhang-kuha talaga ng babaerong ‘to ang inis ko, nakakairita!’ Umupo si Zariah sa long couch ng labag sa kanyang loob. Sino ba naman ang gustong makasama ang ex mo na babaero? Wala ‘di ba?

“I heard from employees that you need money, is that true?” tanong niya kay Zariah ng makaupo sa couch.

“Chismoso ka rin ‘no?” malditang tanong niya kay Froilan.

“I'm not asking you here, para lang tarayan mo baby Riri, just answer me, yes or no,” sarkastiko na paliwanag ni Froilan.

“Pwede bang tigilan mo na kakatawag sa akin ng baby Riri? As far as I remember, It's been ten years since we broke up, pinapaalala ko lang sayo. So, ano bang gusto mo?” walang preno at naiirita na sabi ni Zariah.

“I have an offer to you.” He paused, “This is win-win situation baby Riri,”

“Ano namang offer mo? Tyaka bakit ako?” tanong ni Zariah na salubong ang kilay at nakukutuban na hindi maganda ang offer ng hudyo niyang kaharap.

“Marry me, be my wife for one year—”

“Ano!? Jusko, hindi ako pupulot ng bato na ipupokpok ulit sa ulo ko. Tigilan mo ako Froilan Wolf Zielinski.” Umiling-iling na tanggi ni Zariah at tumayo sa kinauupuan.

Hindi pa man siya nakakahakbang ay nasa harap na niya ang binata at hawak ang baba niya.

“Ganyan mo ba ako kamahal kaya hindi mo tanggap?” nanunuya na tanong ni Froilan.

Hindi maipinta ang mukha ni Zariah na nakatitig sa mukha niya at inirapan ito. “Duh, minsan mo na akong niloko, ayokong ng pumangalawa pa ‘no,”

Iwinaksi niya ang kamay ni Froilan na nakahawak sa kanyang baba at itinulak ito palayo sa kanya. Dahilan para mapaupo ito sa single couch at mahila siya nito at mapadagan sa dibdib.

“What the fuck is your problem Volk?” singhal ni Zariah at pilit kumakawala sa bisig ni Froilan.

“Let's talk like this baby, at bawat putol mo sa sasabihin ko hahalikan kita, understood?” pananakot ni Froilan sa kanya, na mukhang effective naman dahil tumangu-tango na lang si Zariah.

“My parents want me to marry Beatrice MacKenzie, and you know how I hate that cunt.”

‘Ayaw mo no’n? Pareho kayong matakaw sa laman? Sex everyday, every night.’ hindi niya mapigilang komento sa isipan.

“I offer you to marry me for one year and pay all of your debts. Bibigyan ko ng bahay ang pamilya mo at trabaho ang kuya mo, and I'll take care of your sister na buntis ngayon, and last but not in the list I'll give you a higher position in hotel,” seryosong sanaysay ni Froilan at hinihintay ang sagot ni Zariah.

Pero tulala lang 'to na nakatitig sa mapupulang labi ni Froilan, na parang gusto niya iyong halikan—anong hahalikan? Kinasusuklaman niya ito. Tumaas naman ang sulok ng labi ng hudyong ito dahil napansin ang pagtitig ni Zariah sa labi niya.

“You can kiss me, hug me, own me for one year baby Riri if you want to add that,” bulong niya sa nakakaakit na boses.

Tila na gising naman si Zariah sa sinabing ‘yon ni Froilan, “Baliw!” Sabay tayo niya at inayos ang sarili.

Naglakad si Zariah palabas ng office ni Froilan na namumula at hindi maipaliwanag ang nararamdaman. Bakit ba naman kasi may pagtulak pa ‘di ba?

“Hihintayin ko ang desisyon mo baby Riri, until tomorrow morning,” habol ni Froilan bago tuluyang makalabas ng pintuan si Zariah.

“She's blushing, baka sa galit sa akin?” Tumawa si Froilan at hindi na nawala ang ngiti sa labi. Ito na yata ang pinakamasayang araw ni Froilan, kahit na problemado siya.

Papayag kaya si Zariah sa alok ni Froilan at titiisin ang isang taon na makasama ang lalaking minsan niyang minahal? O hahayaan lang na mabaon siya sa utang at maghahanap ng ibang paraan?

Ano naman ang gagawin ni Froilan if ever hindi pumayag ang ex-girlfriend niya na kinababaliwan pa rin niya hanggang ngayon, ipipilit ba o maghahanap siya ng iba?