All Chapters of The Iron and Silk: Chapter 1 - Chapter 10

“Life has been cruel to me bae, isinuko ko na ang lahat para sa kanila tapos ganito lang matatanggap ko?” daing ni Zariah sa kaibigan at napasabunot sa kanyang buhok. “Sinabi ko naman sayo bae, malululong si Kuya Zachary sa bisyo niya at sugal. Tingnan mo, ikaw tuloy ang kawawa ngayon. Yung kapatid mo namang bunso, ilang beses na nating pinagsabihan yan, ngayon nabuntis, tapos iniwan pa nung lalaki.” Hinagod ni Sourene ang likod ng kaibigan at niyakap ito. “Bae, saang lupalop ako ng Pilipinas maghahanap ng sampung milyon?” nag-aalalang tanong ni Zariah, “I can give you two million bae, pero sampung milyon? Ibebenta na lang kita sa anak ng mafia boss o sa sindikato. Sa ganda mong yan, mga fifty-million, ” Nagtaas baba ang kilay ng best friend niyang si Sourene at ngumiti ng nakakaloko. “Nakuha mo pang mag biro talaga eh, no?” Umirap si Zariah at napahilamos ng mukha sa frustration. “Bakit ka pala nandito?” Secretary kasi ang kanyang kaibigan pero parang siya ang boss at laging

Malakas ang hampas ng alon sa dalampasigan kasabay ang sinoy ng sariwang hangin, na dumampi sa balat ni Zariah at Froilan. Noong gabing tumawag si Beatrice kay Froilan ay minadali lahat nito ang kanilang plano, imbis na sa susunod na linggo pa ang kanilang kasal ay inadjust niya ito. "May your joys be as deep as the ocean and your troubles as light as its foam. May you be blessed in your children, have solace in your friends, and enjoy true peace with everyone." pagbabasbas ng pari sa kanila, "Mr. & Mrs. Zielinski now I pronounce you, Husband and Wife. You may now kiss your bride.” anunsyo ng pari. Itinaas ni Froilan ang belo at tinitigan ang maamong mukha ni Zariah. Nakatitig din si Zariah sa gwapong mukha ni Froilan at ngumiti. Naglapat ang kanilang labi, at parehong nakaramdam ng kung ano sa kanilang katawan. Naghiyawan at nagaplakpakan ang mga kaibigan nila, bago nagtungo sa reception. Kailangan nilang magpanggap, dahil walang nakakaalam ng contract marriage lang ang nag-u

“Akala siguro ni Froilan, hahayaan ko siyang maging masaya sa piling ng ex niya?” sambit ni Beatrice habang nakatitig sa wedding picture ng mag-asawa. Nakaupo si Beatrice, kaharap si Froilan, dahil nalaman niyang a-attend ito. Hindi siya pumunta para makipag-meeting. She came to ruin Zariah and Froilan's marriage. “Froi, can we talk? One last time, pagkatapos nito. Hindi na kita guguluhin,” she assured him. Pumayag si Froilan na makipag-usap kay Beatrice. Ang hindi niya alam ay may maitim itong balak. Nagpunta sila sa isang bar, at doon nag-usap. “Sorry kung pinilit kitang pakasalan ako. At congrats nga pala sa inyo ni Zariah,” ngumiti siya nang napaka-plastik, na akala mo'y natutuwa talaga siya. “Are you done?” Froilan asked. “Let's have a toast, kahit ngayon lang,” pangongonsensya na sagot niya. Muling umupo si Froilan sa sopa, at ininom ang whiskey. Ang hindi niya alam ay nilagyan na ni Sophia ang kanyang inumin ng pampatulog. Nagising si Froilan sa pagtunog ng kany

Sinalubong niya ang mga mata nito na puno ng galit at tumawa nang pagak. “Bitiwan mo nga ako!” muling sigaw niya at hinigit ang braso.“Sino ka ba para hilahin ako na akala mo ay pagmamay-ari mo?”“You’re drunk. Let me take you home,” sagot ni Froilan sa kanyang tanong.“Fuck you! Hindi kita kailangan para makauwi ng bahay. Kaya bitawan mo ako! You are nothing to me but a jerk who keeps ruining my life!” sigaw niyang puno ng galit.Matapos tumawag at sabihing mahal si Beatrice, magpapaka-gentleman siya? Ano siya, sinusuwerte?Sa halip na sumagot, binuhat niya si Zariah na parang sako ng bigas sa kanyang balikat. At kahit anong pagpukpok ni Zariah sa malapad na likod ni Froilan, parang wala itong nararamdaman."Wait! Sino ka? Saan mo dadalhin yung kaibigan ko?!" sigaw ni Kaliyah na hinabol sila palabas ng club.Napatigil si Froilan at nilingon si Kaliyah. “Her husband and I are responsible for ensuring she gets home safely.""How can I be sure that you are her husband?""She bears my s

Inayos nila Zariah ang opisina, tulad ng hinabilin nito. Inayos lang ang arrangement ng upuan at pinaluwag ng bahagya ang espasyo. Nagpaalam si Kaliyah sa kanya na aayusin ang kanilang panunuoran, at naiwan siya sa loob ng opisina. Patapos na ang gagawin niya, ilalagay nalang ang mga folder sa ilalim ng desk. "Ano kayang ginagawa ni Volk ngayon?" tanong niya sa kawalan. Kinuha niya ang cellphone ng mag-vibrate iyon sa bulsa niya, at napangiti ng makita kung sino ang nag-text sa kanya. */ Send me the address of your new workplace, I'll pick you up later for lunch. Hindi niya nireplayan ang message ni Froilan. Hindi siya sigurado kung anong meron sila, hindi niya alam paano basahin ang tumatakbo sa isip nito na pabagu-bago. Inilapag niya ang cellphone sa babasaging lamesa at naupo sa sopa. "El, what happened to our client in Italy?" tanong ng isang baritonong boses sa likuran ni Zariah. 'No way,' sambit niya sa kanyang isipan at lumingon sa kanyang likuran. "V—Volk," anang tawa