"Sa mga nagdaan na taon simula ng pumanaw sila mommy at Daddy, hindi ako nauubusan ng problema. Parang halos lahat ay pinagdaanan ko na, it feels like pasan ko ang lahat since then. Wala akong pahinga, and I tried to rest for one day but these what happened. Hindi ko sinasabing problema ang batang iluluwal ni Zarah, but... you know that I don't know how to or where to start. Another responsibility came to my life and I don't know if I can face everything right now," saad ni Zariah.Nasa rooftop sila ng hospital ni Froilan at hinihintay matapos ang operasyon ng kapatid. Gusto ni Froilan na mapanatag ang asawa pero, mukhang pasuko na sa buhay ito. Hindi niya alam kung paano ba ito kakausapin para mapanatag at kahit sana sandali ay mawala ang isipin nito."I'm here baby, I can help you provide for Zarah and her baby, we can face it together. Hindi ka nag-iisa, andito ako sa tabi mo," ani niya habang yakap yakap ito mula sa likuran."Isa ka pa, paano kung talagang buntis si Beatrice? Paan
Malakas ang hangin na dumadampi sa balat nilang mag asawa nakatayo sila sa tabing dagat at yakap yakap ni Froilan ang asawa mula sa likuran.Napagpasiyahan nilang magpunta ng Batangas upang samantalahin ang hindi pagpasok ni Zariah."Do you want to build a house near the seaside?"Tumangu-tango si Zariah, dahil ganun ang pangarap niya."I want to have a resort, tapos doon na rin yung bahay ko,""Bakit bahay mo lang? Hindi ba ako kasama?" biglang tanong ni Froilan,"Hindi syempre, ba't naman kita isasama? Sino ka ba?" Nagpipigil si Zariah ng ngiti sa labi habang sinasabi iyon kay Froilan.Palubog na ang araw at maraming ibon ang nagliliparan na siguro ay pabalik na sa kanilang pugad.Mas lalong humigpit ang yakap ni Froilan sa kanya. Hinaplos niya ang kamay nito at hinihiling na huwag na sanang mawala muli si Froilan.Habang ninanamnam ang mga sandali at nakatanaw sa papalubog na araw ay biglang tumunog ang cellphone ni Zariah. Agad niyang kinuha 'yon sa bulsa at sinagot ang tawag."He
“Beatrice! Napaka simple lang ng gagawin mo, ang pakasalanan ka ni Froilan, pero hindi mo magawa? Kung si Zariah nga na walang kahit ano ay pinakasalan, ikaw hindi mo nagawa?”Galit na galit si Mr. MacKenzie nang malaman na ikinasal na si Froilan at hindi kay Beatrice kundi sa ex-girlfriend nito nang college.“Dad, alam mo kung anong ginawa ko. I drug him, para masabi ko lang na may nangyari sa aming dalawa, naghiwalay sila pero—” “Pero ano? You watch him back to her again!” sigaw muli ng kanyang ama, at ibinato ang baso na may lamang alak sa pintuan ng opisina nito.Nanatiling tikom ang bibig niya at hinayaan ang kanyang ama na ilabas ang galit nito sa kanya. Ano nga bang magagawa niya kung ayaw ni Froilan sa kanya?“I’ll do everything to get him, para mag-divorce sila ni Zariah. I promise,” paniguradong sagot niya sa ama.“Make sure Beatrice, if you don’t,” he paused and glared at her with fury, “Mawawala lahat ng para sayo.”Lumabas ng opisina si Beatrice at lumabas ng bahay. Ano
Ngumiti si Zariah at mahinang pinalo ng kutsara sa noo ang asawa. Napasapo sa noo at hinimassmas iyon.“Ako lang ang mahal, pero naghanap ka ng babaeng ikakama, tsk!”“I’m young and stupid. Takot din ako kay Tito noon. Naalala mo ba na binantaan ako na puputulin ang titi ko kung ginalaw kita na hindi pa tayo kasal?”Tumawa si Zariah at namutawi sa kanyang isipan ang mga sandaling 'yon. "Sana pala pinaputol ko yan nung nagloko ka,""What the fuck, baby!""What the fuck, sapakin kita gusto mo?"“Language,” singit ni Kaliyah sa usapan nila habang kumuha ng ice cream sa refrigerator.“Kaliyah, sorry,” paghingi ng paumanhin ni Zariah.“It’s fine. Sa susunod, sa kwarto na lang kayo. Panglima ka na sa nakita ko na nakikipag-ano... basta sa kwarto na lang. Soundproof naman ‘yun,” paliwanag nito habang umuupo sa counter stool.“Kaliyah, wala ka bang boyfriend?” tanong ni Froilan.Umiling-iling ito sa kanilang dalawa na parehong tumitig sa kanya.“Ex-boyfriend?” tanong muli ni Froilan.“Two yea
“Ilabas mo si Froilan!” sigaw ni Beatrice kay Kaliyah na nakatingin lang sa kanya ng walang emosyon.“May tanong ako sayo, bobo ka ba o hindi ka lang nakakaintindi?” tanong nito na kalmado pa rin ang postura.Tumawa ng malakas si Beatrice at dinuroduro ang dibdib ni Kaliyah. “Secretary ka lang, ang lakas ng loob mong sabihan akong bobo!”Ngumiti si Kaliyah kay Beatrice na nang-aasar. Biglang nagbago ang kanyang ekspresyon, naging animo’y demonyo. Nakangiti ang mga mata pero walang ngiti sa labi.“If I were you, Ms. Beatrice MacKenzie, I’d run out of this hotel and drive my car far, far, far away from here. Once you lay your hands on me, I’ll make sure you crawl out of this floor.” Her voice was cold as her eyes locked with Beatrice’s blue eyes.“Psycho!” sigaw ni Beatrice at nagmamadaling tinungo ang elevator.“Aay... natakot agad,” napanguso si Kaliyah at nakita ang kanyang boss. Sumisenyas ito gamit ang kamay na parang itinataboy siya.“May sapi ba pamilya nilang lahat? Kailangan ko
Inayos nila Zariah ang opisina, tulad ng hinabilin nito. Inayos lang ang arrangement ng upuan at pinaluwag ng bahagya ang espasyo. Nagpaalam si Kaliyah sa kanya na aayusin ang kanilang panunuoran, at naiwan siya sa loob ng opisina. Patapos na ang gagawin niya, ilalagay nalang ang mga folder sa ilalim ng desk. "Ano kayang ginagawa ni Volk ngayon?" tanong niya sa kawalan. Kinuha niya ang cellphone ng mag-vibrate iyon sa bulsa niya, at napangiti ng makita kung sino ang nag-text sa kanya. */ Send me the address of your new workplace, I'll pick you up later for lunch. Hindi niya nireplayan ang message ni Froilan. Hindi siya sigurado kung anong meron sila, hindi niya alam paano basahin ang tumatakbo sa isip nito na pabagu-bago. Inilapag niya ang cellphone sa babasaging lamesa at naupo sa sopa. "El, what happened to our client in Italy?" tanong ng isang baritonong boses sa likuran ni Zariah. 'No way,' sambit niya sa kanyang isipan at lumingon sa kanyang likuran. "V—Volk," anang tawa