Napatigil na ako sa pag inom ko para sa kaniya ko ituon ang buong atensyon ko.
"Pa-paano mo nasasabi 'yan?" I asked again.
"Okay. Kumapit ka nang mabuti diyan sa pinagkakaupuan mo dahil mapapasabi ka na lang sa isip mo kung 'bakit ko pinakawalan ang lalaking to' matapos mong marinig ang mga sasabihin ko. " Wika niya."Ang O.A huh," panlalaban na sagot ko.
"'Wag kang basher! So let's start, unang-una ay nag top siya sa bar exam niya. After no'n, pumasok siya sa isang law firm sa Manila bilang Criminal Lawyer. Naipanalo niya ang unang apat na kaso na hinawakan niya at ang dalawa pa do'n ay mabibigat na kaso. Sumunod ay ang dalawang kaso pa na hinawakan niya bilang isang Trial Lawyer. At kahit isa ay wala pa siyang talo. Matapos niyang makuha ang tiwala ng mga tao ay doon siya nagsimula na mag patayo ng sarili niyang Law Firm reason why kung bakit siya umalis doon sa dati niyang Law Firm na pinagtatrabahuhan. Dahil doon kaya mas lalong humanga sa kaniya ang lahat kasi baguhan ka pa lang na abogado pero nakapagpatayo ka na agad ng sarili mong Firm, nakakahanga talaga 'yun." Mahabang kwento niya pero alam kong nagsisimula pa lang siya. "Pagkatapos non, mas marami pa siyang kaso na nahawakan and believe it or not, no failed cases pa talaga si'ya. Dahil din sa mga achievements niya kaya nag boom 'yung Law Firm na pinagawa niya kaya nga halos lahat ng mga bagong abogado na kakapasa pa lang ng bar ay sa firm niya na agad nag a-apply. Oh di ba? Nakakahanga talaga 'yun. Idagdag pa 'yung milyon na kinikita niya sa isang kaso pa lang na nahahawakan niya. Bigatin na talaga 'yang ex mo Leigh. "Napalunok na lang ako ng laway sa mga narinig ko. Wala naman akong pakialam sa kung gaano kalaki ang kinikita niya. I'm proud of him sa mga bagay na na-achieve niya at doon ako natutuwa. Hindi ko rin akalain na mas magiging mataas na personalidad siya kesa sa inaasahan ko.
Ngayon ko lang nalaman ang ilan sa mga nangyari sa kaniya makalipas ang halos limang taon.
"Paano mo naman nalaman ang mga bagay na 'yan?" tanong ko sa kaniya at muling uminom na lang ulit ng alak.Buti pa siya ay may nasasabi tungkol sa lalaking 'yun samantalang ako- wala akong ideya tungkol kay Wayne simula nang maghiwalay kami.
"Laman kaya siya ng mga digital magazines and digital news papers sa internet. Try mong mag basa at halos lahat ng articles ay tungkol sa kaniya at sa mga napapanalo niyang kaso." sagot niya sa akin. "Hahanga ka day. "Dagdag na saad pa niya.Matagal ko naman na talagang hinahanggan si Wayne.
"Pero, ano bang sinabi niya sa'yo nu'ng nagkita kayo? Tutulungan ka ba niya sa kaso mo? Dahil kung ako ang tatanungin... DAPAT LANG! May pinagsamahan pa rin naman kayo after all right? Gaya nang sinabi ko Leigh, kapag siya ang humawak sa kaso mo, 100% sure ako na talagang panalo ka. Sisiw lang sa kaniya na ipagtanggol ka sa korte dahil tungkol lang naman ito sa lupa." mahabang wika pa niya.Napalunok na lang ulit ako ng laway at muling uminom bago ako sumagot sa kaniya.
"Well, n-nag offer naman siya na tutulungan niya ako," paunang wika ko at parang nagliwanag ang mukha ni Catleya dahil doon."'Yun na naman pala ehh. Kaya lang, kung handa ka nga niyang tulungan gaya nang sinabi mo--- hindi malabong mahal ang singilin niya sa'yo. Alam mo bang ang isang pirma ng magaling na abogado na tulad niya ay umaabot ng milyon? 'Yun pa kayang ipag tanggol ka niya sa korte?" sabi niya.
Alam ko naman ang tungkol sa bagay na 'yun pero--
"Tutulungan daw niya ako ng libre," mahinang wika ko kasi 'yun naman talaga ang sinabi ni Wayne kanina.
Napakunot ang noo niya sa sinabi ko.
"What? Nagpapatawa ka ba? NAGPAPATAWA BA SIYA? Libre my ass." wika niya na parang hindi naniniwala sa sinabi ko at napa rolled eyes pa siya.Kung sa bagay, hindi naman talaga libre di ba? Alam niyo naman siguro kung anong sinabi niya sa akin kanina nu'ng naka usap ko siya at walang libre du'n.
Mas malaking bagay nga ang hinihingi niyang kapalit sa akin eh. Pero gaya nang sinabi ko, hindi ko babanggitin kay Catleya ang lahat nang pinag-usapan namin lalo na 'yung tungkol sa totoong kapalit.
"Nako girl- wala ng libre sa panahon ngayon. 'Wag kang mag papadala sa salitang libre dahil mas malaki pa ang kapalit na hinihingi kapag sinabing 'free'. Well, ex mo naman siya pero KAHIT NA! Malay mo against sa moral principles in life ang gusto niyang kapalit." sabi niya.Hindi ko naman maiwasan na mapa inom ulit ng alak and this time ay naubos na nga 'yun kaya naman nag bukas ulit ako ng panibago habang iniiwasan na magtama ang mga mata namin ni Catleya kasi tama ang sinabi niya.
"Hindi naman sa tinatakot kita Leigh pero... 'wag kang mag papadala sa libre na sinasabi ng ex mo. Okay, sabihin na natin na may relasyon nga kayo dati, iniwan mo siya, tapos nasaktan mo siya at nasaktan ka rin naman but it doesn't mean na pwede niyang gawin yun mga bagay na labag sa loob mo. Gets mo naman ako di ba?" Mahabang litanya niya pa ulit.
Shit! Ito ang dahilan kung bakit ayaw kong sabihin sa kanya ang lahat nang sinabi ni Wayne. Pero obviously, kahit hindi ko sinabi ay parang may hint na siya agad.
Bakit ba kasi ang talino niya at alam na alam niya ang tungkol do'n.
"Hi-hindi naman siguro," sagot ko nalang kahit totoo naman talaga ang sinasabi niya."Pinapa alalahanan lang kita kasi kaibigan kita. Pero, ikaw pa rin naman ang mag dedesisyun kasi nasa tamang edad ka na at alam ko naman na alam mo na ang tama at mali. 'Wag mo lang hahayaan na i-take advantage ka niya sa sitwasyon mo ngayon." sabi niya at hinawakan niya pa ang kamay ko at ngumiti, alam ko naman talaga na nag aalala lang siya sa akin.
Akala ko ay wala nang magsasalita pa sa pagitan namin pero makalipas lang ang halos isang minuto ay nagsalita ulit si Catleya.
"Pero seryoso Leigh, anong balak mo? Nag iisip ka na ba na tanggapin niya ang alok niya?" Tanong niya. Muli akong uminom ng alak bago ako umiling -iling bilang sagot ko.
"As long as I can, ayokong muling mapalapit sa kaniya," mahinang wika ko dahil nararamdaman ko na ngayon ang pamumuo ng luha ko.
Shit!
Ayokong umiyak pero nandito talaga 'yung kirot sa puso ko.
"Gaya nang sinabi mo, nasaktan ko siya at nasaktan ako-- ang unfair ko na siguro kapag nilapitan ko pa siya dahil sa kaso tapos aalis din naman ako ulit." at pumatak na nga ang luha ko nang hindi ko namamalayan kaya mabilis akong napatingala para pigilan 'yun. Naramdaman ko rin ang agad na paghimas ni Catleya sa likod ko.
"Kasi to be honest, I don't see my future-- with him anymore. Hindi tulad nu'ng dati na lagi siyang kasama sa plano ko at gano'n din naman siya sa akin." at muli akong napa iling sabay pa nang pagpatak ng mga luha ko na mabilis ko lang din na pinahid. "Pero pag tungkol na sa lupa ang pinag uusapan, baka kalimutan ko ang lahat nang sinabi ko sa'yo ngayon. You know how important that land to me, ibinigay sa akin 'yun ni Mama kaya hindi ko 'yun kayang talikuran lang," wika ko pa at tumango-tango naman siya na para bang naiintindihan niya ako at saka niya ako niyakap.
Niyakap ko rin naman siya pabalik.
KINAUMAGAHAN ay nagising ako sa malakas na katok na nagmumula sa labas ng bahay ko. Nang imulat ko ang mga mata ko ay tumama agad sa paningin ko ang sikat ng araw kaya parang naramdaman ko ang awtomatikong pag bigat ng ulo ko.Hindi naman malaki ang bahay namin at isang palapag lang toh at kahoy lang ang materyales kaya rinig na rinig ko ang lakas ng pagkatok ng kung sino man ang taong yun.Kahit inaantok pa rin ako at may konting hang over dahil sa pag inom na ginawa ko kagabi ay napilitan na akong bumangon para pag buksan kung sino. Man yung kumakatok.Tinali ko rin muna ang mahabang buhok ko tsaka tuluyan ko na ngang binuksan yung pinto.Hindi ko naman inaasahan na siya pala ang bubungad sa paningin ko ngayong umaga.Hindi ko maiwasan na makaramdam ng galit nang makita ko ang isang kilay niya na nakataas habang nakatingin sa akin at sumunod ang pag bukas niya ng malaki niyang pamaypay.Pakiramdam ko ay sira na ang buong araw ko. -_-Si
“Sabi mo tutulungan mo ko sa kaso ko pero may kapalit, tama ba? Then fine! Kailangan ko na nang tulong mo ngayon at kung gusto mo ng gawin ang bagay na gusto mong maging kapalit, GAWIN NA NATIN NGAYON! Anong gusto mo? Dito na lang? O baka naman gusto mong kumuha pa tayo ng kwarto? Just name your place- I dont mind at all. Gusto ko nang matapos yun nang matulungan mo na ako." diretsong wika ko sa kaniya at pagkatapos no'n ay napalunok ulit ako ng laway.Hindi ko inaasahan na babalik ako dito at sasabihin ang mga bagay na yun sa mismong mukha niya. But I have no choice dahil mahalaga sa akin ang lupa na ‘yun. Hindi ako kahit kailan man na papayag na hindi ko ipaglalaban ang mga natirang pag-aari ni Mama... kahit na magkamatayan pa.Binantayan ko ang magiging reaksyon niya sa lahat ng sinabi ko pero makalipas pa ang ilang segundo ay wala siyang naging sagot sa mga sinabi ko. Ngumiti lang siya sa akin ng nakakaloko at saka dahan-dahan nang tumayo.Nilaka
Matapos ang naging kasagutan ko ay diretso lang ako na nakatingin sa kaniya at hinihintay kung ano ang magiging reaksyon niya sa sinabi ko. Hindi rin naman nagtagal nang isang mapaglaro at nakaka asar na ngisi ang pinakawalan niya."Good. Hindi mo ko binigo sa naging kasagutan mo. So, let's continue our discussion with YOU-- sitting in front of me," sabi niya at itinuro niya pa ako bago niya itinuro yung upuan na nasa may harapan niya.Napalunok naman muna ako ng laway baho ako sumunod sa gusto niya. Kahit na parang nang liliit na ang tingin ko sa sarili ko dahil sa ginawa kong pag payag sa kaniya ay naglakad pa rin ako ng may pagmamalaki sa postura ko. Taas-noo akong lumapit doon sa mahabang lamesa at tsaka umupo sa upuan na tinuro niya kanina.Nang makaupo na ako ay may inilabas siya na isang pirasong papel mula sa pinaka likod ng pulang envelope na nasa lamesa tsaka niya yun ipinatong sa may harapan ko.Bago ko pa man mabasa ang nilalaman ng
Hindi ko maiwasan na mapatulala lang habang nakasakay na ako ngayon dito sa bus pabalik sa probinsya namin. Hindi ko mapigilan na tahimik na mapaluha lang dahil nasasaktan pa rin ako sa naging pag uusap namin kanina ni Wayne. Buti na lang at nakapatay ang ilaw nitong bus dahil karamihan sa mga pasahero ay natutulog na, buti na lang din at ako lang ang mag-isa na nakaupo dito sa may dulo kaya naman malaya akong namnamin ang mga sakit na nararamadaman ko ngayon.Kailangan kong isa-isip na pwedeng may posibilidad na ginagawa sa akin ito ni Wayne para gantihan ako. Malabo naman kasi na hindi niya ako pag-isipan na gantihan lalo na at masyadong masama ang ginawa ko sa kaniya. Kilala ko siya eh, matagal-tagal din kami na magkarelasyon kaya alam ko na mataas ang pride niya at alam ko rin na matagal siyang magtanim nang sama ng loob.Hindi ko kasi naihanda ang sarili ko sa pagkikita namin dahil masyado akong nagpaka-confident na hindi ko na siya makikita pa habang na bubuhay ak
Naputol ang pakikinig ko dahil bumulong na naman sa akin si Catleya.“Oh bakit natahimik ka diyan. Na gwapuhan ka din noh, tama ako—ang dami ngang gwapo ngayon dito sa bayan.”“Shh, tumigil ka nga. Baka marinig ka.” saway ko sa kaniya.Ngumiti na lang si Catleya pero halata pa rin na inaasar niya ako kaya hindi ko na lang siya masyadong pinansin.Pinilit ko din na hindi na makinig sa naging pag uusap nung tatlong tao sa may likuran ko hanggang sa malapit na kaming makasakay."Oh, wala ka bang kasama sa pagsakay? " Tanong nung lalaki na nagma-manage ng mga sasakay sa ferries wheel doon sa isang lalaki na nasa harapan namin."Wala ho." Sagot nito."Oh Miss, ikaw na ang sumabay dito." Sabi pa nung matandang lalaki at tinuro niya si Catleya.Kailangan kasi ay dalawang tao ang nakasakay sa isang upuan ng ferries wheel para maging pantay. Agad na tinuro ni Catleya ang sarili niya at kahit ako ay nabigla rin."Hala Kuya, si
KINABUKASAN, maaga akong nabulabog dahil sa sunod-sunod na pagkatok na narinig ko sa labas ng pintuan ko. Hindi ko tuloy maiwasan na makaramdam nang inis sapagkat ito na ang pangalawang beses na may umiistorbo sa pagtulog ko. Noong una ay dahil sa matandang babae na ‘yun na amoy lupa tapos naulit na naman ngayon.Don’t tell me na si Mrs. Cruz na naman ‘yan dahil kapag nagkataon ay baka hindi ko na talaga mapigilan ang sarili ko at masakal ko na siya gamit ‘yung mga gintong kwintas na nakapulupot sa leeg niya.Bwisit! Pakiramdam ko ay nabibingi na ako sa sunod-sunod na pagkatok na ‘yun kaya naman kahit tinatamad ay hindi na ako nag dalawang isip na bumangon dito sa pinagkakahigaan ko. ‘Wag lang talaga na ‘yung matanda na naman na ‘yun ang bumubulabog sa akin ngayon kung hindi ay talagang makakatikim na siya sa akin. Hindi na ako masyadong nag ayos ng sarili ko at saka ko tinungo na ‘yung pintuan. Walang sali-salita na binuksan ko na nga ‘yung pinto at ipinakita
Nagmadali na nga akong nagsuot ng bra at pagkatapos noon ay lumabas na rin ako para harapin siya. Hindi masyadong maganda ang simoy ng hangin sa loob ng bahay ko kapag nandito siya kaya gusto ko na siyang mawala dito sa lalong magdaling panahon.“So... ano bang kailangan mo at pumunta ka dito?” AT hindi na nga ako nagpaligoy-ligoy pa sa pag tanong ko sa kaniya. Walang mababakas na emosyon sa tono nang boses ko at ganon din sa ekspresyon ng mukha ko habang diretso lang ako na nakatayo na sa may harapan niya. Dahan-dahan nang umangat ang paningin niya sa akin kaya nagkasalubong na ang mga mata naming dalawa hanggang sa sagutin niya na ang tanong ko.“I’m here to fetch you.” Sagot niya at doon na rin siya unti-unting tumayo mula sa pinagkakaupuan niya ngayon. Medyo nakayuko na naman siya ng konti katulad kanina pero hindi na lang niya ‘yun ininda kaya hindi ko na rin ‘yun binigyan pa nang pansin.Masyado nang na-preoccupied ang isip ko sa sinabi niya kaya naman ma
TAHIMIK lang na naglalakad na kaming dalawa patungo sa may tulay ni Wayne. Walang nagsasalita sa pagitan namin at wala rin naman masyadong mga kabahayan dito sa paligid kaya mas lalong dumagdag pa ‘yun sa katahimikan na meron kaming dalawa. Kung meron mang mga bahay na nakikita ay hindi ‘yun tabing daanan o tabing kalsada kaya medyo malayo ‘yun. Normal na para sa akin ‘yung wala akong masyadong mga tao na makita dito sa may lugar ko pero kapag lumampas na ng tulay… nandoon na ‘yung mga tao.Tumagal pa ng halos tatlong minuto ang katahimikan naming dalawa hanggang sa makarating na kami sa may tulay kung saan ay doon na nagsalita si Wayne.“You know what, I hate this place.” Biglang saad niya sa mahinang tono lang nang pananalita. Hindi ko inaasahan na siya mismo ang magbabasag nang katahimikan sa pagitan namin pero hindi ko na lang ‘yun ginawang big deal at saka ko siya binatuhan nang nagtatakang tingin.Doon ko nakita ang side view ng mukha niya dahil diretso lang