CHAPTER 10

Hindi ko maiwasan na mapatulala lang habang nakasakay na ako ngayon dito sa bus pabalik sa probinsya namin. Hindi ko mapigilan na tahimik na mapaluha lang dahil nasasaktan pa rin ako sa naging pag uusap namin kanina ni Wayne. Buti na lang at nakapatay ang ilaw nitong bus dahil karamihan sa mga pasahero ay natutulog na, buti na lang din at ako lang ang mag-isa na nakaupo dito sa may dulo kaya naman malaya akong namnamin ang mga sakit na nararamadaman ko ngayon.

Kailangan kong isa-isip na pwedeng may posibilidad na ginagawa sa akin ito ni Wayne para gantihan ako. Malabo naman kasi na hindi niya ako pag-isipan na gantihan lalo na at masyadong masama ang ginawa ko sa kaniya. Kilala ko siya eh, matagal-tagal din kami na magkarelasyon kaya alam ko na mataas ang pride niya at alam ko rin na matagal siyang magtanim nang sama ng loob.

Hindi ko kasi naihanda ang sarili ko sa pagkikita namin dahil masyado akong nagpaka-confident na hindi ko na siya makikita pa habang na bubuhay ak