Chapter 62

Habang tinitignan ko ang mga anak ko na naglalaro ay laging sumasagi sa isip ko. Kung paano kaya kung normal ang pamumuhay namin.

Hindi ko pinansin kung sino ang tumabi sa akin. Dahil kahit hindi ito magsasalita ay alam ko na kung sino ito.

"Kailan ka pa nakauwi?" tanong ko sa kanya.

"Kanina lang, tita. I want to see her."

"Are you smitten to my daughter?" tanong ko sa kanya.

"I don't know. She is only 15. Sobrang layo ng agwat namin."

"I hope soon, you figure it. Para makawala ka na din sa nakaraan."

Ngumisi ito. "Sana nga, tita. Gusto ko na din makalimot sa nakaraan."

Alam ko kung ano ang pinagdaanan ng batang ito. Laurence is just 20 and witnesses, 2 years ago. The death of her girlfriend, Althea. He witnessed how they killed the poor girl.

Napatingin sa amin si Kaileen. She look at Laurence. May lungkot sa mga mata ng anak kong babae. Alam kong nasasaktan ito sa nakikita. She confessed to Laurence. But Laurence rejects her. Kaya nasasaktan ako, na nasasaktan ang anak ko.

I know my