Kabanata 4

Umiling-iling ako. Ano ba 'tong iniisip ko? Nahihibang na ba ako o ano? Gusto kong i-untog ang ulo ko sa pader upang matauhan sa mga kahibangan na iniisip.

Nilamon ko ang hawak kong saging saka humarap kay Rexier na siyang isang maling desisyon.

Nanlaki ang mga mata ko nang muntikan na kaming maghalikan sa sobrang lapit ng mukha namin. Ilang dangkal na lang ang layo ng mga labi namin.

"You choose my pandesal, huh?" Tumaas ang sulok ng kanyang labi.

Hindi ko napigilan ang sarili na mapatingin sa mapupula niyang labi, namamasa pa ito ng bahagya niya itong dinilaan.

Parang ang sarap ata halikan si Sir.

Jusko naman utak! Gusto ko na talagang i-untog ang ulo ko sa pader! Hindi na tama ang mga iniisip ko!

Pero, nag-sex na kami hindi ba? Wala namang masama kung hahalik lang ako.

Imbis na makinig sa mga binubulong ng demonyo sa utak ko ay mas pinili kong yumuko at umalis sa kanyang harapan saka napipilitang lunukin ang kinakain kong saging.

Sayang ang abs! Pero naalala ko na galit pala ako sa kanya, kaya mas ok ng piliin ko na lang ang kinakain kong saging, sa susunod na ang saging ni Sir.

"Really?" Hindi makapaniwalang rinig kong sabi ni Rexier bago ako tuluyang makalayo sa kanya.

Nakabasungot ang mukha na bumalik ako sa sofa. Gusto ko rin ng abs ni Rexier! Ewan ko ba sa sarili ko, dala na siguro ng pagbubuntis o talagang malandi lang ako.

Ini-on ko ang tv saka nanood ng movie habang kumakain ng saging na may peanut butter, pero kahit na nanonood ako, ang utak ko naman ay lumilipad sa ibang dako. Kahit na nakakatawa ang pinapanood ko ay naglalaway ang aking expression dahil iniisip ko pa rin ang abs ni Rexier.

Puro ako abs! Nakakabusog ba 'yan?

Sa sobrang pag-iisip ay hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako. Naalimpungatan lang ako ng maramdaman kong lumulutang ako sa ere, nanatiling nakapikit ang mga mata ko. Half sleep, half awake.

Naramdaman kong may malambot na tumama sa likuran ko at nilapag ako rito, pagkalapag ay ilang segundo lang nakatulog ako ulit.

"Make sure to take care of her, especially the baby inside her womb."

Malamig na boses ni Rexier ang nag pagising sa diwa ko. Narinig ko ang mga yapak niya na umalis na sa silid kaya binuksan ko ang mga mata ko at unang bumungad sa'kin ang kaedaran ko lang na nurse.

Sinuri ko siya mula ulo hanggang paa. Maganda siya, maputi ang balat, makinis ang mukha, walang ka pimple-pimples at higit sa lahat maganda ang ngiti.

Talagang bumungad sa'kin ang malapad niyang ngiti na abot langit na ata sa sobrang lapad, naglalabasan ang mapuputi niyang ngipin, perfect na perfect, walang bulok at walang hindi pantay.

"Good morning po, ma'am. Ako nga po pala si Sylvia, ang iyong private nurse po," bati niya sa'kin, kahit sa pagsalita niya ay sobrang ganda rin, ang hinhin at malumanay.

Ngiti lang ang tinugon ko sa kanya saka bumangon, akmang tutulungan niya ako pero inawayan ko ito. "Kaya ko na ang sarili ko."

Hindi naman kasi ako lampa, hindi pa nga nag-iisang buwan ang pinagbubuntis ko ih.

Hindi naman siya pumalag at hinayaan lang ako sa ginawa ko pero kahit saan ako magpunta ay nakabuntot siya, kung kakain ako, nasa likuran ko lang siya, kung c-cr naman ako ay nagbabantay siya sa labas, nurse ba talaga siya or guard?

Pagod akong umupo sa enedoro saka umihi, nang matapos ay namumungay akong tumayo saka humakbang pero mukhang maling desisyon ang paghakbang ko dahil hindi ko napansin na madulas pala ang floor ng cr.

Nanlaki ang mga mata ko ng bumagsak ang katawan ko sa sahig.

"Ma'am!"

Mukhang naalerto ang nurse ko sa labas ng marinig niya ang malakas na tunog ng pagbagsak ko.

Ang sakit. Ang sakit ng katawan ko, buti na lang at hindi nauntog ang ulo ko sa bowl o sa sahig. Pero..... tinignan ko ang ibaba ko at halos mahimatay ako ng makitang dumudugo ang pagitan ko.

Hindi ako makasigaw sa sakit, ang tanging magawa ko lang ay ngumiwi.

"Ma'am," rinig ko muling salita ni Sylvia bago ako nawalan ng malay.

"Maglalagay na ako ng cctv sa cr, even the shower! Hindi na dapat maulit 'to! Paano na lang kung hindi iyun naagapan?! Mawawalan ako ng anak! Ang worst mawawalan ako ng asawa!"

"Sir huminahon po, kayo. Ang isipin niyo na lang ay parehas silang maayos at buhay," isang matandang boses.

"I'll take a leave until my child came out, hindi 'to puwedeng ulit mangyari."

Nagising ako sa ingay ng paligid, nagmulat ako ng mga mata, bumungad sa'kin si Rexier at isang doctor na babae, katabi niya si Sylvia na tahimik lang at nakayuko.

"M-my b-baby?" Nahihirapan kong tanong.

Namuo ang kaba sa dibdib ko ng maalala ang pagdudurugo ko kanina. Madami ang pumapasok sa utak ko.

Pinilit akong tumayo pero mas nangingibabaw ang sakit ng katawan ko, bawat galaw ko ay kumikirot ang likod ko, napansin ko rin na may dextrose sa na nakatusok sa kamay ko.

"Py, stay still. The baby is ok, humiga ka lang at magpahinga muna," natatarantang sabi sa'kin ni Rexier ng mapansin niyang gising na ako.

Lihim akong nagpasalamat sa utak ko sa binalita niya, buti naman at maayos lang ang bata sa sinapupunan ko, kung hindi ay hindi ko mapapatawad ang sarili ko.

Ang sama kong ina, hindi man lang ako nag-ingat sa mga kinikilos o tinatapakan ko, kung hindi lang ako pinalad, baka nawala na ang anak ko.

Hindi ko namalayan na tumutulo na pala ang mga hula ko, puno ng dismaya ang nararamdaman ko ngayon, dismaya dahil muntikan ng malaglag ang batang nasa sinapupunan ko.

"It's ok, misis. Maayos ang kalagayan ng baby, his or her is healthy, no need to worry, mag-ingat na lang sana sa susunod," rinig kong bilin sa'kin ng doctor.

Nakatulala ako sa kisame habang tumutulo ang luha ko. Wala akong ni lingon ni isa sa kanila.

"Go out doc, nurse. I'll be talking to my wife privately.

Pagkarinig kong sumara ang pintuan ay bumaling ang tingin ko kay Rexier.