Mag-log inShare
Chapter 6: Two Strangers, One Roof
Huling Na-update:
2025-02-20 10:59:55"Maupo ka muna .." sabi ko at dahan-dahan siyang pinaupo sa maliit na sofa.
Agad akong napabuga ng hangin nang makaupo na siya, pero hindi ko iyon ipinahalata sa kaniya. Matangkad siya, malaking tao, at may kakisigan, malayong-malayo sa katawan ko. Kaya parang nagbuhat ako ng isang sako ng bigas dahil sa bigat niya. Hindi naman ako nagrereklamo sad'yang napagod lang ako sa pag-alalay sa kaniya papunta rito sa apartment ko. Yes, sa apartment ko, kasi ayaw niyang dalhin ko siya sa ospital. Nagpumilit ako lalo na may sugat ang noo niya, at kailangang magamot ng doktor. Kaso nagpumilit siya na huwag na, at dalhin ko na lang daw siya sa place ko kaya hindi na 'ko nakatanggi. Alangan naman pabayaan ko siya, edi ako 'yong masisisi kapag may nangyaring masama sa kaniya ro'n. "Kukunin ko lang ang first-aid kit ko," paalam ko sa kaniya at agad ng nagtungo sa kwarto ko. "Tss, bakit kasi dito mo pa siya dinala, Erina?" Naiinis na sabi ko sa sarili. Kinakausap ko na naman ang sarili ko dahil sa inis na nararamdaman ko. Bakit kasi sa dinami-rami ng tao sa mundo, ako pa ang nakakita no'ng nangyaring aksidente kanina? "Aray ko po!" Biglang daing ko nang mag-inat ako ng braso. Nangalay kasi dahil siguro sa pagbuhat ko sa kaniya kanina. Wrong timing ba naman kasi dahil walang dumaan na jeep o taxi roon kaya nawalan na 'ko ng choice kundi ang alalayan na lang siya papunta rito dahil baka kung ano pa ang mangyari sa kaniya kapag 'di ko nagamot agad ang sugat sa noo niya. "Sorry natagalan, hinanap ko pa kasi," paumanhin ko nang muli na 'kong makaupo sa tabi niya. Pero hindi siya sumagot, at pansin ko na parang nag-iisip siya. "Okay ka lang? May iba pa bang masakit sa katawan mo?" Tanong ko ngunit may bahid na ng pag-alala. Hindi pa rin kasi siya nagsasalita, at tahimik lang siyang nag-iisip. Siguro inaalala niya kung ano ang puno't dulo ng lahat bago pa man naganap 'yong aksidente. "I really can't remember who I am. The only thing I can recall is that the brakes failed, and the car crashed into the bridge," aniya bago ako binalingan ng tingin. Hindi ako nakasagot sa halip bigla akong napatitig sa mukha niya. Jusko, ang gwapo pala niya! Bakit ngayon ko lang napansin?! "H-Huwag mo na lang munang pilitin baka makasama lang sa 'yo 'yan," tugon ko, at biglang umiwas ng tingin sa kaniya. Bakit 'yon pa ang inuna kong isipin at hindi ang gamutin na ang noo niya? Tss, hindi lang naman siya ang gwapo sa paningin ko, pero ang unique ng mukha niya. Starting with his not-so-thick eyebrows, well-defined brown eyes, a perfectly shaped nose, down to his reddish and perfect lips, sharp jawline, and clear skin. He has symmetrical features. Ang perfect niya, men! "Um, sigurado ka bang hindi na kita kailangang dalhin sa ospital? Baka may iba ka pang nararamdaman bukod dito sa sugat mo," sabi ko habang ginagamot ang noo niya. Tapos ko ng linisan ang sugat at ngayon nilalagyan ko na ito ng betadine. Mabuti na lang hindi ito malalim, at kaya kong gamutin. Kasi kung malalim, isusugod ko talaga siya sa ospital kahit ayaw pa niya. "I'm fine, m-masakit lang ang katawan ko, but I can handle it," tugon niya ngunit parang nahihirapan magsalita. Halatang masakit nga ang katawan niya, mahina kasi siyang napapadaing pero napapansin ko pa rin ito. Pero kahit ano pang reaksyon ang ipakita niya, ang gwapo pa rin niya. Sa totoo lang hindi ako maka-concentrate sa paggamot sa kaniya kasi hindi ko talaga mapigilan na mapatitig sa mukha niya. Ewan ko lang kung napapansin niya, pero sana hindi kasi nakakahiya. Baka isipin niya na pinagnanasaan ko siya. "Okay, sige, pero magsabi ka sa'kin kapag hindi mo na talaga kaya. After nito, hahayaan na muna kitang magpahinga at tatawagan ko ang pamilya mo para malaman nila na nandito ka. Baka kasi hinahanap ka na nila—" "I lost my phone," putol niya sa akin na ikinagulat ko. "And I can't remember if I have a family," dugtong niya dahilan para bigla kong bitawan ang hawak kong bulak. Pa'no na 'to ngayon? Ano ang gagawin ko? *WAYNE LOUIE ANDERSON POV It was obvious that she was shocked by what I said, but I had to say it so she wouldn't make me leave. I will pretend that I lost my memory so she'll let me stay here. She looks kind, so I'm sure she'll feel sorry for me and allow me to stay. "Pa'no na 'yan? Ano'ng gagawin ko?" She said it softly, but it seemed problematic. I was just looking at her, but I let out a deep sigh because of the situation. When I had the accident earlier, I thought it was the end for me, but it wasn’t. I thought no one would help me, but I later found out that someone did save me, and it was a woman. I couldn’t believe it, but I’m still thankful to her because she helped me from drowning and, most especially, from death. "Nand'yan ba ang wallet mo? I just want to check if may ID ka para malaman ko kung sino ka," she said, and I immediately checked my pocket, but my wallet wasn’t here. I think it’s in my coat that I left in the car. But I’m thankful it’s not here because I don’t want her to know who I am. I don’t want her to know because I don’t want to ruin what I’m planning. "Wala rin? Ano na ngayon ang gagawin natin? Um, gusto mo bang dalhin na lang kita sa presinto para ma-report ang nangyari sa 'yo?" "No! .." She gasped at what I said, but then she suddenly became curious because of it. "I-I mean, you don't have to. Maybe my memories will come back. Just let me stay here." I suddenly said it so she wouldn't get suspicious. I don’t want her to think that I’m a bad person, so I’ll do everything I can to make sure she doesn’t suspect me. "Can I stay here until my memory comes back?" I said it sadly while staring into her eyes. "Okay, hanggang sa bumalik ang mga ala-ala mo," she replied and let out a small smile. I forced a smile at her, but deep inside, I was freaking happy because my plan worked. "Um, can I know your name?" "Erina .. 'yon ang pangalan ko. P-Pero ano ang itatawag ko sa 'yo kung hindi mo naman maalala ang pangalan mo?" F*ck! I cursed under my breath because I didn’t think about that. "I-I don't know, could you think of a name for me?" I asked, and she immediately started thinking of a name for me. "Uh, Louie? P'wede na ba 'yon?" "Sure, that's a nice name." When luck is on my side, she happened to think of a name that matches my second name. "Thank you, Erina, thank you for saving me and letting me stay here," I sincerely said and smiled at her. Because of what happened earlier, I know there’s someone behind it. I know someone planned to kill me. So what I thought of doing was to keep my true identity from her, lived as someone else while staying with her, hide and figure out who was behind the accident. My car wasn’t damaged, and I’m sure someone sabotaged it. I won’t let that slide. They will pay for what they did.
Kaugnay na kabanata
The Missing Billionaire (TAGLISH) Chapter 7: A Debt of Guilt
*ERINA ISABEL TUAZON POV Parang gusto kong umiyak o 'di kaya sumigaw sa sobrang inis na nararamdaman ko. Ewan ko ba kung bakit bigla akong pumayag sa pakiusap niya na manatili siya rito sa apartment ko. Nawalan ako bigla ng choice dahil sa awa na nararamdaman ko mula sa kaniya. Ayoko rin naman kasi siyang paalisin lalo na't wala siyang naaalala, at baka kung ano pa ang mangyari sa kaniya kapag pinaalis ko siya. Bukod doon ayaw niya ring dalhin ko siya sa ospital o 'di kaya sa presinto. Nabubuang na 'ko sa kakaisip kung ano ang gagawin para mapaalis siya rito. "Erina, kalma lang. Malalampasan mo rin 'to. Sabi nga niya 'di ba, once na bumalik na ang alaala niya aalis na siya rito," sabi ko sa sarili at napabuntong hininga ng malalim. Nandito ako ngayon sa kusina, nagluluto ng kakainin naming hapunan. Mabuti na lang may natira pang kalahating baboy sa ref kaya 'yon na lang ang niluto ko. Nakakahiya naman kasi na delata ang ipapakain ko sa kaniya at baka hindi siya kumakain niyon. Sa
Huling Na-update : 2025-02-20The Missing Billionaire (TAGLISH) Chapter 8: Setting the Trap
*ERINA ISABEL TUAZON POV "Seryoso ka? Pinatira mo sa apartment mo?" Gulat na tanong ni Faye nang ikuwento ko sa kaniya ang nangyari kahapon at tungkol sa pagpapatira ko kay Louie sa apartment ko. Dahan-dahan akong tumango bilang sagot at napanganga siya bigla dahil do'n. Hindi siya makapaniwala sa ginawa ko kasi alam niya na hindi ako agad-agad pumapayag kapag may taong nanghingi ng pakiusap sa'kin. "Isang buwan muna ang lumipas bago mo 'ko pinayagan na mag-stay d'yan sa apartment mo pansamantala. Pero pagdating sa lalaking 'yan, na hindi mo pa lubusang kilala ay pinayagan mo agad-agad. Nakakatampo ka, alam mo ba 'yon?" Naiinis na sambit niya, pero bigla niya 'kong inirapan at napahalukipkip sa akin. "Sorry na, magkaiba naman kasi kayo ng sitwasyon, eh," agap na sagot ko pero mas lalo lang siyang nainis dahil sa sinagot ko. "Aba, pinagtatanggol mo pa siya? Erina, ako 'yong kaibigan mo rito," aniya at biglang napainom ng kape. Palihim na lang akong natawa at napailing dahil s
Huling Na-update : 2025-02-20The Missing Billionaire (TAGLISH) Chapter 9: Sudden Recognition
Parang biglang sumakit ang sentido ko dahil sa kakatalak ng landlady sa akin nitong apartment. Hindi ko alam kung pa'no niya nalaman ang nangyaring insidente, pero sa talas ng pandinig niya malalaman niya kaagad anumang oras. Wala pang alas otso dumating na siya rito para pagalitan ako. Para na 'kong nabibingi sa malakas niyang boses, pero wala naman akong karapatan na magreklamo kasi siya ang may-ari nito at kahit hindi naman sinasad'ya ang nangyari, may karapatan pa rin siyang magalit. "Hay naku na lang talaga! Ang mahal nitong materyales pero hindi man lang iningatan ng mabuti. Ano ka ba naman, Erina? Ba't 'di ka nag-iingat? Ano na lang ang ipapalit mo rito? Late ka na nga nagbabayad ng renta, pero sinira mo pa 'tong apartment ko," rinig kong pagtatalak nito. Napabuga na lang ako ng hangin at sabay na napahawak sa ulo ko. Ang aga-aga pero naii-stress na 'ko dahil sa kaniya. "Tsk! Ang aga naman ng sermon, lord," inis na sambit ko at sabay na ginulo ang buhok ko. Nandito ak
Huling Na-update : 2025-02-24The Missing Billionaire (TAGLISH) Chapter 10: When Truth Strikes
Nangyari do'n? Ba't biglang nataranta 'yon? Eh, hindi naman siya gano'n kanina bago dumating si Louie. 'Di kaya .. "Magkakilala ba kayo?" nagtatakang tanong ko bago siya binalingan ng tingin. Nagulat at nagtaka siya dahil sa sinabi ko. Pero hindi ko naman intensyon 'yon. It's just that nagulat ako sa naging reaksyon ni Madam Dolores no'ng nakita niya si Louie. "E-Erina .. I don't remember us meeting before. I don't remember her face," tugon ni Louie ngunit may bahid pa rin ng pagtataka ang mukha niya. Bakit ko pa kasi tinanong kung kilala niya si Madam Dolores? Eh, wala nga siyang maalala. Ang bobo ko talaga minsan at ang bilis ko naman makalimot. "Sorry, nagtaka lang kasi ako sa—Uh anyways, nevermind. Huwag mo na lang isipin baka makasama lang sa 'yo. Um, huwag mo sanang mamasamain ang sasabihin ko." Napahinto ako at hinihintay ang sagot niya. Pero tumango siya bilang sagot kaya okay lang naman 'ata kung sasabihin ko 'to since dito siya nakatira pansamantala sa apartment ko at
Huling Na-update : 2025-02-27The Missing Billionaire (TAGLISH) Chapter 11: Misjudged Moments
Nagbabalak na sana akong lumabas ng shop pero may bigla akong naisip na nagpahinto sa akin. Marahas akong napailing nang mapagtanto na imposible ang iniisip ko tungkol do'n sa sinabi ni Lean."Hindi siya 'yon.. malabong mangyari 'yon," sabi ko sa sarili bago lumingon sa direksyon ni Lean kung saan nagtataka na ito habang nakatingin sa akin."O, bakit ka bumalik? Akala ko ba uuwi ka?" nagtatakang tanong ni Lean nang makabalik ako sa counter.Pero hindi ko sinagot ang tanong niya, sa halip biglang nag-isip ng itatanong ko sa kaniya."Kailan nga ulit nawala 'yong lalaki?" tanong ko bago tumingin sa kaniya."Uh, noong nakaraang araw lang daw.. tapos diniklarang missing after 24 hours kahapon. Bakit mo natanong?" tugon niya at palihim naman akong napabuga ng hangin. Mabuti na lang na hindi ako tumuloy sa pag-alis kundi baka pagsisihan ko lang din.Pero nakahinga naman ako ng maluwag dahil doon kasi kung sakali na tama ang hula ko baka pagsisihan ko na talaga ang ginawa kong pagpapatira kay
Huling Na-update : 2025-03-05The Missing Billionaire (TAGLISH) Chapter 12: An Unwelcome Visit
Napatakbo agad ako ng kusina para uminom ng tubig. Ewan ko ba, bigla na lang akong nauhaw dahil sa nasaksihan ko roon sa banyo. Sa susunod talaga hindi ko na susundin kung anuman ang maririnig ko dahil baka sa susunod iba na ang makita ko at baka mas malala pa. "Jusko ka, Erina! Katawan lang 'yon pero ba't ka biglang nauhaw?" sabi ko sa sarili at biglang napabuga ng hangin. Ito lang talaga siguro ang epekto sa akin kapag nakakita ng katawan ng lalaki lalo na't harap-harapan. 'Tsaka 'yon pa lang ang unang beses na nasaksihan ko ang gano'ng bagay sa buong buhay ko. Mag-iingat na talaga ako lalo na't hindi na ako ang mag-isang nakatira dito. Jusko, my precious eyes! Nabahiran na ng kamanyakan. "Um, Louie.." Kasalukuyan kaming kumakain ng tanghalian, pero sobrang tahimik ng paligid at tanging tunog lang ng mga kubyertos ang gumagawa ng ingay. Sanay naman ako sa ganito, pero ewan ko ba bakit biglang nagbago ngayong may kasama na 'ko rito? "Hmm?" aniya bago nag-angat ng tingin s
Huling Na-update : 2025-03-09The Missing Billionaire (TAGLISH) Chapter 13: The Silent Chase
*WAYNE LOUIE ANDERSON POV She was surprised when she saw me behind the door. I just looked at her seriously, but I couldn't help feeling sad because of what I heard outside. I didn't mean to eavesdrop on their conversation, but I saw her stunned earlier when she opened the door. And I know that something is off. She cried.. halata sa mga mata niya. Namumula ang mga ito at may bakas pa ng mga luha ang pisngi niya. I'm supposed to not care about it because I'm not the kind of person who suddenly gets affected when I see someone crying. Pero ngayon.. I felt a sudden pain in my chest. At hindi 'to maganda. I need to stop this, but now isn't the right time for that. "Are you okay?" I asked, but she only nodded in response, offering a small, quiet smile. "Um, kanina ka pa ba nand'yan?" she asked, then walked past me. But I didn't answer her, instead, I followed her to the kitchen. I didn't want to lie, but I had to, especially since what they were talking about was too personal. "
Huling Na-update : 2025-03-11The Missing Billionaire (TAGLISH) Chapter 14: Debt at the Doorstep
*ERINA ISABEL TUAZON POV Kanina pa ko tulala habang nakatingin sa kisame. Nakahiga pa rin ako sa kama, pero wala pa akong plano na bumangon para gumayak. Wala naman akong pasok ngayon, pero inaya kong lumabas si Louie kahapon. Mabigat ang pakiramdam ko pag-gising dahil na rin siguro sa kung anong meron sa araw na ito. Sa totoo lang hindi ako makatulog ng maayos kagabi dahil sa naging pag-uusap namin ni kuya kahapon. Kahit anong deny ko ay apektado pa rin ako dahil sa sinabi niya. Pero kailangan kong maging okay ngayong araw kasi ayokong bisitahin si Mommy na malungkot ako. “Erina, gising ka na ba?” Agad akong napabangon nang marinig ko ang boses ni Louie sa labas ng kwarto. Pero hindi ako bumaba sa kama—nakaupo pa rin ako at nakatingin sa pinto. Hindi ako sumagot kasi ayoko pa munang lumabas at harapin siya na ganito ang estado ko. “Nakahanda na sa mesa ang breakfast mo. I’ll just take a walk for a while. I’ll be home after 30 minutes, I promise,” aniya mula sa labas ng kwarto
Huling Na-update : 2025-03-16
Pinakabagong kabanata
The Missing Billionaire (TAGLISH) Chapter 32: Clashing Voices
Napabuga ako ng hangin bago humarap sa kaniya. Hindi lang pala siya nag-iisa, kasama niya na si Kuya at ang girlfriend nito na nakatingin na sa'kin ngayon.I blankly looked at the three of them, but my brother's girlfriend, Rachel, smiled and hugged me unexpectedly. Hindi ko inaasahan na gagawin niya 'to since hindi naman kami gano'n ka close. If it's her way of trying to get close to me, well then, it's not effective on me.Ayoko na nagiging feeling close sa akin ang tao lalo na't kapag ayaw naman nito sakin para lang makuha ang loob ko."Hi, Erina... it's so nice to see you here. I heard from your brother that the coffee shop you work at is the one he booked for this event," nakangiting pagkakasabi ni Rachel, pero hindi ako natutuwa.Kailangan pa ba talagang sabihin? Right in front of my dad, who’s now seriously staring at me."Ah, yes... if I hadn’t forgotten, you probably wouldn’t be seeing me here right now," I said sarcastically and forced a smile at her. "Umm, aalis na 'ko... m
The Missing Billionaire (TAGLISH) Chapter 31: Unwelcome Surprises
"Aalis ka na, Erina?"Agad akong lumingon nang marinig ko ang boses ni Louie. Nagbabalak na sana akong buksan ang pinto pero hindi ko na natuloy. "Uh... oo, madami kasi kaming orders na gagawin mula sa isang company event. Kaya napaaga ako gumayak," tugon ko sa kaniya, at humakbang siya papalapit sa akin. Bigla akong umatras, at umiwas ng tingin sa kaniya. Hindi sa kinakabahan ako, pero kasi baka may gawin na naman siya sa'kin na hindi ko inaasahan. Hindi sa nag-e-expect ako ng kiss mula sa kaniya—baka higit pa ro'n ang gawin niya. Assuming talaga ako, pero nag-iingat lang. "Hindi pa ako nakapagluto ng breakfast mo. I thought 8 am pa ang pasok mo kaya—" "A-Ayos lang, sa shop na 'ko kakain," putol ko sa kaniya, at maliit na ngumiti. "Umm, sige alis na 'ko. Magluto ka nalang nang kakainin mo. Mag-ingat ka rito," dugtong ko, at agad ng tumalikod. Pero hindi natuloy ang pagbukas ko ng pinto nang bigla akong may naisip. "Ikaw na ang bahala rito sa apartment. 'Yong kurtina pala nilabh
The Missing Billionaire (TAGLISH) Chapter 30: To Stay or To Go?
Nakahiga lang ako ngayon sa kama, pero napapatingin pa rin ako sa paligid ng kwarto ko. Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala na magagawa 'to ni Louie.Hindi ko siya sinabihan kaninang umaga na pati kwarto ko ay linisan niya. Pero pati rin pala 'to ay sinama niya. Mas lalo tuloy akong nakaramdam ng hiya sa katawan. Lalaki pa talaga ang naglinis ng kwarto ko imbes na ako."Shucks! Nakakahiya talaga... pero magpapasalamat ba 'ko sa kaniya? Gosh, ano ang sasabihin ko?" sabi ko habang nakasabunot sa buhok ko.Naloloka na 'ko, parang ayoko nang lumabas ng kwarto.Hindi naman ako galit na pumasok siya rito nang hindi nagpapaalam sa'kin, sa halip mas nangibabaw ang hiya sa katawan ko dahil sa ginawa niya."Lord, ano ang gagawin ko? Tama ba 'tong ginawa ko? Huwag ka sanang magalit sa'kin, at sana huwag mo 'kong parusahan," usal ko habang nakatingin sa taas.My gosh! Pati si Lord kinakausap ko na dahil sa kabaliwan ko."Pero hindi ako titigil, tatapusin ko 'tong nasimulan 'ko," dugtong
The Missing Billionaire (TAGLISH) Chapter 29: A Clean Surprise
Katatapos lang ng shift ko at nakaalis na 'ko sa resto. Kasalukuyan akong nasa supermarket—bumili lang nang kaunting groceries at stocks ng ulam. Tamang-tama na pinahiram ako ni Faye ng pera kaya nakabili ako, at sa wakas may kakainin na rin kami ni Louie this week.Speaking of him... kumusta na kaya siya sa apartment?Kailangan ko na talagang umuwi para malaman ko na kung ginawa niya ba ang inutos ko sa kaniya kaninang umaga."Oh, my gosh!"Napahinto ako sa paglalakad nang tumama ang cart ko sa cart ng isang babae na bigla na lang tumambad sa harapan ko. Napasinghap ako sa gulat dahil sa naging reaksyon niya. Pero napansin kong biglang sumama ang tingin niya sa akin.Oh, ba't siya pa 'tong galit? Siya 'tong bigla-bigla na lang sumusulpot."Are you blind? Hindi mo ba nakita na dumaan ako?" asik niya sa akin. Napatingin tuloy ang mga tao na nasa paligid namin dahil napalakas ang pagkakasabi niya.Nakaramdam na 'ko agad ng hiya dahil sa babaeng 'to. Mukhang magkasing-edad lang kami kaya
The Missing Billionaire (TAGLISH) Chapter 28: Erina vs. Conscience
*ERINA ISABEL TUAZON POV Nagpakawala ako ng malalim na buntong hininga matapos kong suotin ang sapatos ko. Tumayo na rin ako at kinuha ang bag ko bago lumabas ng kwarto. I need to work harder now 'cause I no longer have a source for my daily needs. Nagdadalawang-isip ako sa naging desisyon ko kahapon. Ayoko sanang gawin 'yon pero kailangan lalo na't hindi lang ako ang magdudusa kundi pati na rin siya. It’s not that I want to ask him to leave, but the truth is hitting me hard—I can no longer afford to support his needs. May natitira pa namang pagmamalasakit sa puso ko pero wala na 'kong ibang choice kundi ang gawin ang sinabi ni Faye. Bahala na kung ano man ang mangyari, pero sana tama 'tong gagawin ko at sana hindi ko pagsisisihan. "Are you leaving, Erina? Kumain ka muna ng breakfast bago ka umalis," salubong sa'kin ni Louie nang palabas na 'ko ng apartment. Hindi ako nakasagot, sa halip nakatingin lang sa kaniya. Ngunit bigla na naman akong dinalaw ng aking konsensiya. Ju
The Missing Billionaire (TAGLISH) Chapter 27: The Discovery
*THIRD PERSON'S POVAng pagkawala ni Wayne ay naging usap-usapan na ng maraming tao. Naging laman na rin ito ng mga balita at kalat na sa lahat ng mga social media platforms sa bansa. Ngunit wala pa ring nakakaalam kung ano ang totoong nangyari sa kaniya at kung ano ang dahilan kung bakit siya nawawala. Pagkalipas ng isang linggo, nakarating ang balita sa tatay ni Wayne na si Mr. William Anderson. Nanggaling pa ito sa bansang Russia para sa isang business trip nang malaman nito ang balita na nawawala ang kaniyang panganay na anak. Nagpautos agad siya ng mga tao para hanapin ang anak ngunit hindi nito naisip na humingi ng tulong sa kapulisan. Para sa kaniya ay aksaya lamang ito sa oras ngunit ang pinakadahilan niya—hindi niya ito pinagkakatiwalaan. "Sir, wala pa rin po akong nakuhang update doon sa tao na inutusan niyo. Hanggang ngayon hindi niya pa rin nahahanap ang anak ninyo," malungkot na balita ng lalaking sekretarya nito. Nagpakawala ng malalim na buntong hininga si Mr. Willia
The Missing Billionaire (TAGLISH) Chapter 26: A Choice Out of Need
Napabuga ako ng malalim na buntong hininga bago ako nagdesisyon na katukin na ang pinto ng banyo kung saan naghihintay na si Louie sa akin sa loob magmula pa kanina. Agad itong bumukas at bumungad sa akin ang mukha niya, pero wala akong makitang emosyon sa mga mata niya. Hindi ko alam kung narinig niya ang napag-usapan namin ni Derick kanina pero sana hindi.I didn’t know what to say to him—we just looked at each other, but I was the first one to look away. Baka mabasa pa nito ang iniisip ko, at mag-aalala na naman siya sa'kin."A-Are you okay?" nag-aalangan na sambit niya nang makalabas na siya ng banyo. Hindi ako sumagot, sa halip maliit na ngiti ang isinagot ko sa kaniya bago marahang tumango."Umalis na ba siya?""Uhh, oo... may ibinalita lang siya sa'kin at nag-usap lang din kami saglit bago siya umalis."Naglalakad ako patungong kusina at nakasunod lang siya sa likuran ko. Pero alam kong nagtataka na 'yan sa kung sino ang lalaking dumating kanina at ano ang napag-usapan namin.N
The Missing Billionaire (TAGLISH) Chapter 25: Knock at the Wrong Time
Dahan-dahan kong minulat ang mga mata ko nang maramdaman ko ang sinag ng araw na tumatama sa pisngi ko. Hindi ko alam kung anong oras na, pero sa tingin ko tanghali na. Ang sakit pa rin ng katawan ko, pero nawala na ang sakit ng ulo ko dahil siguro sa gamot na ininom ko kagabi, at dahil na rin sa mahabang pahinga.Nagdesisyon na 'kong bumangon—kailangan ko nang maghanda sa pagpasok sa trabaho kahit na ang bigat ng katawan ko. Hindi na 'ko p'wedeng umabsent kasi baka tuluyan na talaga akong mawalan ng trabaho."Ay anak ng—"Bigla kong natutop ang bibig ko dahil sa pagkagulat. Hindi ko inaasahan na makikita ko rito sa kwarto si Louie na nakahiga sa sahig, at mahimbing na natutulog.Ibig sabihin ba niyan, dito siya sa kwarto ko natulog??Jusko, ba't hindi ko man lang napansin?"Kahit tulog pero ang pogi pa rin," sabi ko sa aking isipan habang nakatingin sa kaniya. Pero biglang nanlaki ang mga mata ko nang mapansin kong unti-unti siyang nagigising, at heto ako ngayon hindi alam kung ano a
The Missing Billionaire (TAGLISH) Chapter 24: Caught Off Guard
Katatapos lang nang trabaho ko sa resto at palabas na rin ako para makauwi na. Masakit ang ulo ko at parang lalagnatin din ako. Hindi ko alam kung bakit, pero sa tingin ko dahil sa mga mabibigat na ginawa ko kanina. Bukod kasi sa pagse-serve ng mga order, tumulong din ako sa pagbuhat ng mga supplies at stocks sa kitchen. Natuyuan din ako ng pawis at na ambunan ng ulan kanina, kaya ko siguro nararamdaman 'to. Kailangan ko talagang magpahinga mamaya kapag nakauwi na 'ko sa apartment. "Hello, Faye..." sabi ko nang sagutin ko ang tawag niya. Kasalukuyan akong naghihintay ng jeep na masasakyan pauwi. Gusto ko sanang maglakad na lang para maka-save sa pamasahe, pero hindi na kaya ng katawan ko ang maglakad. [Tinawagan ko na si Kuya Erick about dito sa binigay mo sa'kin kanina, pero ayaw niyang tanggapin. He wants you to be the one to return this to your dad] Napabuga ako ng hangin sabay na napahilot sa noo ko. Ang tinutukoy ni Faye ay tungkol do'n sa pera na binigay sa'kin ni Dad.
