MABUTI na lang at naisipang silipin ni Jacob ang dalaga sa CCTV kaya naagapan niyang hindi matuloy ang pananakit dito nang kapwa nito katrabaho. Parang naulit lang ang pangyayari katulad noong ginawa ni Geneva.Halos magdilim ang paningin niya nang makitang inaambahan na ito ng kamay nang babae kaya hinding-hindi niya ito mapapalampas.Pagkapasok niya sa opisina ay hinintay lang niyang makapasok rin ang mga ito kasunod si Michaela bago niya ibinalibag pasarado ang pinto na ikinagulat nang mga ito pati na rin ng dalaga.“Umpisahan niyo nang magpaliwanag and make sure na katanggap-tanggap ang mga sasabihin ninyo sa pandinig ko,” mariing sambit niya sa apat na pawang mga nakayuko.Nagtitinginan ang mga ito na para bang nagpapasa-pasahan kung sino ang unang magpapaliwanag.“Hindi ko kayo pinapunta rito para sayangin ang oras ko. Kanina ang tatapang ninyo at pinagkakaisahan niyo pa si Michaela. I’m pretty sure na may dahilan naman siguro ang eksenang nadatnan ko kanina kaya dapat lang na m
“Halika sweetheart, maupo muna tayo,” paanyaya niya sa dalaga.Medyo nangangalay na kasi siya sa pagkakatayo. Sabay silang umupo sa couch ng hindi ito pinapakawalan nang yakap.Isinandal niya ang ulo nito sa kanyang balikat habang hinahaplos ang buhok nito sa likod.“Hindi na kita papayagang bumaba at magtrabaho ngayong araw, sweetheart. Dumito ka na lang muna sa opisina kasama ako. Kaya huwag mo nang tangkaing maki-usap sa ‘kin dahil hindi rin naman ako papayag.”Hindi ito sumagot sa sinabi niya. Para bang may malalim itong iniisip. Kung ano man iyon, ay wala siyang ideya.Pero maya-maya ay nagsalita na rin ito.“Ahm, Jacob, kailangan ba talagang sisantehin mo sila agad-agad? I mean, hindi ko naman kinu-question ang desisyon mo dahil alam ko naman na magaling kang magdesisyon. Nakakaawa naman kasi sila lalo na ‘yong mga pamilya nila na tanging sila lang ang inaasahan.”Napabaling tuloy siya rito kasabay ng pangkunot ng noo.“So, naaawa ka sa kanila? Paano na lang kung nasaktan ka nil
NANATILING nasa tabi lang si Michaela ng binata kahit na nakakaramdam na siya ng pagkainip, naubos na lang niyang kalkalin ang napakaraming collection nito ng magazine para maghanap ng magugustuhan niyang basahin.Ngunit wala sa mga iyon ang nakaagaw ng atensyon niya kaya ang nangyari, ay panay ang hikab niya. Pinipilit siya ng binata na matulog pero todo tanggi siya dahil ayaw niya naman itong iwanan ng mag-isa habang nagpipirma ng ga-bundok na papeles.Pagdating ng tanghali ay sabay silang kumain doon mismo sa loob ng opisina. Nagpaakyat na lang ito ng mga pagkain nila na galing din naman mismo sa restaurant.Nang magsimula ulit ito sa pagpipirma nang mga papeles pagsapit ng ala una ay naisipan na lang niyang manood ng TV, hininaan lang niya ang volume, iyong sapat lang na marinig niya dahil baka makaistorbo naman siya rito.Nawili siya sa panonood ng TV kaya hindi niya namalayan ang paglipas ng oras.Maya-maya ‘y nakarinig sila ng tatlong mahihinang katok na magkakasunod. Tatayo na
SABAY silang bumaba ng binata at dahil magpapalit pa siya ng damit, ay nauna na ito sa kanya sa sasakyan at doon na lamang daw siya nito hihintayin, siya naman ay dumiretso na ng locker room.Hindi nga si Michaela nagkamali nang inakala dahil naabutan niya roon ang kaibigan na kasalukuyang nagbibihis ng uniform.“Hoy, babae! Marami kang dapat na sabihin sa ‘kin at ipaliwanag! Dapat detalyado at totoo lahat, ah! Iyong wala kang makakalimutan!” bungad agad nito sa kanya.“Grabe ka naman maka-demand! Hindi naman halatang masyado kang atat sa mga nangyayari sa love life ko. Sobra-sobra talaga ‘yang pagiging tsismosa at matabil mo! Doon ko na lang sa ‘yo ikukwento ang lahat sa staff house para walang ibang makarinig.” Ganti naman niya rito.“Bakit ba naman kasi magka-iba tayo ng shift! Makapag-request nga kay sir Jacob na pagsabayin na lang tayo, sabihin ko na lang na, para may magbabantay sa ‘yo, incase, may ibang manligaw o lalapit na ibang lalaki sa ‘yo,” nakangising sambit nito sabay
NAGUGULUHAN na si Michaela sa takbo nang usapan ng dalawa. Ipinagpatuloy pa rin niya ang pakikinig sa isiping baka makakuha siya ng clue kung sino nga ba talaga ang Nessa na palaging bukambibig ni Geneva.“Bakit, ano nga ba ‘ng naging ambag mo maliban sa naging alalay at sunud-sunuran ka sa lahat ng gusto ni Nessa? At ‘yong tungkol sa kanya, kung nagmakaawa man ako sa ‘yo noon para tulungan ako na mahanap siya kung saang lupalop man siya nagpunta, iba na ngayon. Dahil wala na ‘kong pakialam sa kanya kung saan man siya naroon,” Sabi ng binata.“Bakit? Dahil ba sa Michaela na ‘yon kaya ka nagkakaganyan? Kaya gusto mo na lang itapon at kalimutan ang pinagsamahan ninyo noon ng halos ilang taon? Noong umalis siya at lumayo, marami kang hindi alam sa kanya, Jacob. At kapag nalaman mo ang ibig kong sabihin, baka hindi ka magdalawang-isip na iwanan ‘yang babae mo ngayon para bumalik sa kanya.”Bigla na lang nag-iba ang awra ng binata dahil sa mga binitiwanng salita ni Geneva. Lumapit ito sa b
AYAW dapuan ni katiting na pagkaantok si Jacob kahit na malalim na ang gabi. Pilit na nagsusumiksik sa kanyang isipan ang naging pag-uusap nila ni Geneva.Tama naman kasi talaga lahat nang mga sinabi nito sa kanya patungkol kay Vanessa. Ang unang-unang babae sa buhay niya at una niya ring pinag-alayan ng kanyang tapat at totoong pagmamahal.Hing school pa lang sila noon nang maging magkarelasyon sila. Matanda lang siya rito ng isang taon. Cheerleader ito ng kinabibilangan niyang basketball team na siya naman ang captain ball, kaya nagkamabutihan sila dahil na rin sa madalas na pagsasama at pagkikita na nauwi sa isang seryosong relasyon.Sila rin ang tinagurian bilang campus king and queen. Sikat na sikat sila sa campus na halos walang studyante ang hindi nakakakilala sa kanila.Maliban sa gwapo siya at maganda ito, ay kilala rin ang mga pamilya nila lalo na pagdating sa usaping negosyo kaya nakadagdag iyon sa kasikatan nila.Pero dahil mga magulang nito ang nagmamay-ari ng school, ay
NAKATULUGAN na ni Michaela ang pag-iyak. Nagising siya ng ala-una ng madaling araw dahil sa pagkalam nang kanyang sikmura. Naalala niyang hindi pa pala siya nakapaghapunan bago nakatulog.Bumangon siya at lumabas ng kwarto. Pumunta siya sa pantry para maghanap ng pagkain kung may natitira pa ba. Mabuti na lang at may nakita pa siyang pritong isda at ginisang gulay na sitaw na natatakpan sa mesa.Isinalang niya ang mga ito sa microwave para initin, habang iyong rice cooker naman ay isinaksak niya para na rin initin ang kanin.Iyon ang maganda sa katiwala ng staff house dahil namo-monitor nito ng maayos ang mga occupant simula sa kalinisan ng bawat silid, kaligtasan ng bawat isa at pati na rin sa pagkain.Katulad ngayon, kahit na hindi siya nakasabay sa mga kumain kanina ay may natira pa na alam niyang para sa kanya talaga.Habang kumakain siya ay siya namang pagpasok ng kaibigan niyang si Claire. Halatang kadarating lang nito dahil hindi pa ito nakakapagpalit ng damit at sukbit pa nito
BANDANG alas singko na ng umaga nang magising si Michaela. Kasalukuyan niyang inaayos ang pinaghigaan nang tumunog ang kanyang cellphone.“I can’t pick you up now because I have something important to do. Just wait there for Troy, one of my bodyguards. Siya na muna ang magsusundo at maghahatid sa ‘yo.” Mensahe galing kay Jacob.“Okay.” Iyon lang ang tanging isinagot niya sa mensahe nito.Kahapon lang ay masayang-masaya sila at nagawa pa siyang ipakilala nito sa lahat ng empleyado sa restaurant dahil iyon rin ang unang araw ng pagiging magkasintahan nila.Kapag naaalala niya ang tagpong iyon ay sumasaya siya kahit paano. Todo protekta at tanggol pa ito sa kanya lalo na roon sa apat na babaeng pinagkaisahan siya.Dahil lang sa ilang minutong pag-uusap nito at ni Geneva ay bigla na lang nagbago ang lahat sa binata.Hindi tuloy niya maisip kung ano ang magiging lagay niya mamaya sa restaurant ngayong hindi niya ito kasama.Isang matangkad, malaki, at matipunong lalaki ang bumungad sa kany
“HI-HIJO, totoo ba ang lahat ng mga sinabi mo?” hindi makapaniwalang tanong sa kanya ng ginoo.Tumango-tango naman siya bilang pagtugon.“Gido, may asawa na pala ang anak natin! Magkakaapo na pala tayo!” sambit ng ginang na hindi mapigilan ang maiyak and at the same time, ay nakangiti.“Hindi po niya alam na hinahanap ko po ang tunay niyang mga magulang. Surprise ko po kasi sa kanya. Pero natatakot po ako dahil baka mabugbog ako pag-uwi. Kasi, nagpapabili ‘yon sa ‘kin ng pinya pasalubong sa kanya, pero mukhang hindi ako makakahabol dahil gagabihin kami sa daan,” paliwanag niya.“Ay, gano’n ba katapang ang anak namin? Eh, kawawa ka naman pala kung ganoon!” malakas na sambit ng ginoo.“Ngayon po na natagpuan ko na kayo, baka pwede po kayong sumama sa ‘kin paluwas. Para naman po may mairarason ako kapag pinagpaliwanag ako ni Michaela. At para na rin po may kakampi ako sakali man na bugbugin niya ako,” birong-totoo niya. Hindi kasi talaga biro ang ugali ngayon ng girlfriend niya. Ngayon t
MAGKATABING umupo ang mag-asawa sa harapan nila ng kanyang driver.“Ano nga ulit ‘yong sadya ninyo, mga hijo?” tanong ng ginoo.Inilabas naman niya mula sa dala niyang brown envelope ang isang larawan at iniabot iyon sa dalawa.“Gusto ko lang po sanang itanong sa inyo kung kilala niyo po ba ang mag-asawang iyan?” tukoy niya sa larawan ng tiyuhin at tiyahin ni Michaela na sina Ronaldo at Mildred.Ngunit hindi matatawarang takot ang rumehistro sa mukha ng mag-asawa, lalong-lalo na sa ginang na siya niyang ipinagtaka nung makita nito kung sino ang nasa larawan.“May problema po ba?”“Mga pulis ba kayo hijo na nagpapanggap na mayamang bisita? Pakiusap, huwag niyo naman sana kaming dakpin! Nangako sa ‘min si Mildred na hindi na niya kami ipapakulong kapalit na kabayaran ang anak ko! Pero bakit hindi siya tumupad sa usapan, Gido?” umiiyak na wika ng ginang kasabay ng pagbaling sa katabing asawa.“Hindi po kami mga pulis, nanay. Para po mapalagay na ang inyong kalooban. Ang gusto ko lang pong
PAGBALIK ng lalaki ay kasunod na nito ang babaeng sa tingin niya ay mas bata ng ilang taon dito. Bigla na lang sinalakay ng matinding kaba ang kanyang dibdib nang masilayan niya ng malapitan ang babae. Kahit may edad na ito ay kitang-kita ang pagkakahawig nito sa kanyang girlfriend at mahal na mahal na si Michaela.Marami siyang inutusan para magsaliksik at mag-imbestiga patungkol sa mga tunay na magulang ng dalaga. At dahil sa kanyang pera at koneksyon, ay napabilis ang pagkakaroon ng resulta. Kaya heto siya sa harap ng mga taong itinuturo ng imbestigasyon na posibleng totoong mga magulang ng dalaga.“Mano po, nanay. Mano po, tatay,” magkasunod niyang inabot ang tig-isang kamay ng mga ito para magmano at pinagbigyan naman siya.“Kaawaan ka ng Diyos, anak! Aba’y napakagalang at napakabait mo namang bata!” masayang sambit ng ginang.“Papasukin mo na muna sila, Meling. At nang makapagkape man lang sila,” wika rito ng ginoo.Tatanggi na sana siya dahil mukhang gagabihin sila kapag nagtag
SIGURADO ka na ba riyan sa desisyon mo? Tingin mo ba, hindi ka magsisisi?” tanong niya sa dalaga matapos nitong sabihin ang gusto nitong mangyari na pagbigyan si Vanessa na pansamantalang makalaya alang-alang sa ipinagbubuntis nito.“Oo, Jacob. Gusto ko siyang makalaya pansamantala hindi para sa kanya, kundi para sa anak niya. Alam ko naman na maiintindihan mo ako sa part na ‘yon dahil buntis din ako. Para sa ‘kin, anak ko lang ang pinakaimportante sa ngayon, at alam kong ganoon din si Vanessa. Pero syempre, pagkatapos niyang manganak, papalipasin lang natin ang tatlong buwan, at saka natin siya ulit papabalikin sa kulungan.”“Sige, ikaw ang masusunod. How about you’re tito and tita?”“Wala akong pakialam sa kanila, masyado silang masasama! Ang iitim ng mga budhi nila! Akala ko pa naman ay magpapakumbaba na sila dahil nakakulong na sila, pero mas lalo pa silang tumatapang at sumasama na parang kasalanan ko pa kaya sila nakulong. Pinagbabantaan rin nila ako, may record ako kaya gusto ko
PINAGMAMASDAN ni Michaela si Vanessa hindi kalayuan sa selda nito. Kita niya sa mukha nito ang nararamdamang hirap. May katabi itong maliit na palanggana at doon ito sumusuka. Totoo nga pala talagang buntis ito.Napakapit siyang bigla sa kanyang tiyan. Kung siya kaya ang nasa kalagayan ni Vanessa, makakaya niya kaya ang sitwasyon nito? Lahat naman ng ina ay gustong ingatan ang kanilang mga anak.Hindi niya inaalis ang paningin kay Vanessa habang dahan-dahan siyang lumalapit. Sinuswerte pa rin ito dahil mukhang may mabait itong kasamahan, iyon ang humahaplos sa likod nito kapag nagsusuka at nagpupunas ng butil-butil na pawis na lumalabas sa kabuuan ng mukha nito.Mga ilang minuto rin ang itinagal niya sa pagtayo sa labas ng selda nang sa wakas, ay nagawi ang paningin nito sa kanya. Wala na ang bakas ng kasamaan at katarayan sa mukha nito. Kitang-kita niya ang namumutlang mga labi nito at ang malamlam na mga mata na para bang pagod na pagod at kulang na kulang sa tulog at pahinga.Agad
KINAGABIHAN ay nakiusap siya kay Michaela kung pwede ba silang magkasama mamaya sa pagtulog dahil sa kagustuhuhan niyang magkatabi sila. Mabuti na lang at nasa good mood ito kaya hindi siya nahirapang kumbinsihin ito."Sweetheart, bukas pala ay pupunta ako ng presinto para mag-follow up sa inihain kong kaso. Baka may gusto kang ipabili sa ‘kin,” malumanay na wika niya habang nakayakap siya sa likod nito. Nakatagilid kasi sila sa paghiga.“Gusto kong sumama, Jacob.”“Sumama? Saan, sa presinto mismo?” gulat na tanong niya.“Oo, bakit, bawal ba ako roon?”“Hindi naman. Kaso, baka mapagod ka lang at saka, maraming tao roon, baka kung ano pang bacteria ang masagap mo ‘t magkasakit ka pa. Dumito ka na lang at magpahinga.”“Gusto kong sumama, gusto kong makita sina tiyo at tiya na nakakulong. Gusto kong makita kung ano ang magiging reaksyon nila kapag dinalaw ko sila. Gusto ko ring makita si Vanessa, baka kasi hanggang doon ay naghahasik siya ng kasamaan. Baka pati mga kasamahan niya sa kulu
PAGOD NA PAGOD at humihingal si Jacob habang nagpapahinga sa kanyang sariling silid. Hindi na muna siya nagtangkang puntahan si Michaela sa inookopang silid nito dahil baka bugahan lamang siya nito ng apoy.Paanong hindi siya mapapagod, eh agaran siyang pinatakbo ni nanay Minerva sa pinakamalapit na botikang alam niya para bilhin ang mga vitamins na reseta ng doctor kay Michaela. Hindi man lang kasi nito iyon nabanggit sa kanya kanina sa loob ng sasakyan dahil abala sila sa pagbabangayan.At isa pa, kahit saang lupalop siya ng mall nakarating para lang mahanap ang gusto nitong kainin. Kahit ang public market na first time lang niyang mapuntahan ay hindi rin niya pinalagpas. Hindi niya alam kung pinagtitripan lang siya nito o iyon talaga ang gusto nitong kainin. Paano ba naman, hinahanapan siya nito ng manggang kalahating hinog at kalahating hilaw, pero dapat iyong hindi mahaba.Gusto sana niyang isama si Claire o si nanay Minerva o kahit man lang isa sa mga katulong para mapadali ang
NAGULAT na lang si Claire nang biglang bumukas ang pintuan ng silid nila ni Michaela. Pumasok pala ito ngunit napansin agad niya na umiiyak ito. Agad itong dumapa sa kama at doon ay malakas na umiyak, ni hindi man lang napansin ang kanyang presenisya.Napailing-iling na lang siya. Nakakatakot pala magbuntis, kung totoo mang buntis nga ito, nakakabago ng ugali. Itinigil niya ang ginagawang pagbabasa ng libro at nilapitan ito, susubukan niya itong kausapin. Kanina ay okay pa naman ang kaibigan niya bago umalis papuntang ospital, masaya pa nga itong nagpaalam sa kanya at ipinaalalang muli na huwag ipagsasabi ang sikreto nila na alam na nito ang tungkol sa sariling pagbubuntis. Tapos ngayon naman ay umuwi naman itong umiiyak.Umupo siya sa gilid nito at nagsimulang magsalita. “Be, kumusta pala ang checkup mo? Ano ba ang resulta?” malumanay na tanong niya rito para hindi na madagdagan pa ang kung anomang ikinasasama ng loob nito.Ibinigay nito sa kanya ang isang maliit na envelop habang nak
HABANG nagmamaneho si Jacob ng sasakyan ay hindi man lang siya iniimikan ng dalaga. Nakabusangot ito at nagkakandahaba na rin ang nguso. Hindi naman niya ito direktang tinitingnan kundi sa sulok lang ng kanyang mga mata dahil baka bigla na namang makatikim ng palad ang kanyang pisngi. Hindi tuloy niya malaman kung totoo ngang buntis ito dahil ayaw naman sa kanyang ibigay at ipakita ang resulta ng checkup.Gusto niyang matawa sa nakikitang reaksyon sa mukha nito pero natatakot siyang ngumiti dahil baka masamain na naman nito. Ngunit nagulat siya nang bigla itong magsalita.“Anong tinitingin-tingin mo riyan, ha?! Akala mo ba hindi ko alam na pasimple mo akong tinitingan? At saka, bakit hindi ka ngumiti, ‘yon bang mapupunit na ‘yang bibig mo para naman ma-satisfy ka sa saya?! Huwag mong pigilan, sige lang! gusto mo humalakhak ka na rin, punuin mo ng boses at hininga mo itong sasakyan, ano?!” nanlalaki ang mga matang wika nito sa kanya.Grabe na talaga. Pati iyon ay nakita pa nito? Mala-l