LOGINShare
Chapter One hundred-twenty
Last Updated:
2025-02-10 17:28:03
Related chapters
The Missing Piece Chapter One hundred-twenty-one
“Oh, ikaw pala ‘yan, babe,” sambit ni Vanessa sa kanya habang matamis na nakangiti.Kung noon ay kilig na kilig siya kapag tinatawag siya nito sa ganoong paraan, ngayon naman ay iritang-irita siya. Tuluyan na nga talagang nawala ang pagmamahal niya rito.“Magpapaalam lang ako kay Venisse,” malamig na tugon niya rito.“Sa anak ka lang natin magpapaalam? At sa ‘kin, hindi? Kung sa gano’n, ano na lang ako sa buhay mo?”“Ayaw ko ng drama ngayong umaga, Vanessa,” seryosong saad niya rito. “Baby?” Pagtawag niya sa anak.Lumapit naman ito sa pintuan katabi ng ina.“Ye, daddy?” Inosenteng tanong ni Venisse sa kanya.“Aalis na ulit si daddy para magtrabaho. Behave ka lang palagi rito, ha?” Malambing na sambit niya sa anak sabay haplos sa buhok nito sa likod ng ulo.“Palagi naman po akong behave, daddy.”“Then very good!” Yumuko siya para mapantayan ito at saka hinalikan ito sa noo.“Bye for now, baby. See you later!”Kumaway naman ito sa kanya nang magsimula na siyang maglakad. Pagkatapos ay d
Last Updated : 2025-02-11The Missing Piece Chapter One hundred-twenty-two
LABIS ang pagpipigil ni Jacob sa kanyang emosyon na huwag siyang sumabog sa galit sa mga natuklasan. Kung paiiralin niya ang galit ay baka iyon lang ang makaapekto sa mga gusto pa niyang malaman tungkol sa mga masasamang hidden agenda ni Vanessa.Isang plano ang nabuo sa kanyang isipan. Kung magaling man sa aktingan at pagkukunwari si Vanessa, pwes, sasakyan niya ito. At magsisimula siya ngayong araw mismo.Tinawagan niya ang private investigator na inatasan niyang mag imbestiga kay Vanessa. Pagkatapos ay sunud-sunod na mga files ang ipinadala nito sa kanyang email.Natuwa siya dahil napakadetalyado nang pagkakagawa nito sa mga files na ipinadala sa kanya. Bawat larawan ni Vanessa ay may nakalagay kung anong taon at kung anong petsa.Natawa na lang siya nang mapakla sa mga nakita niya. Kahit kailan, hinding-hindi nagbago ang babaeng minsan na siyang nabulag sa pagmamahal dito.Hindi niya nga pala talaga anak si Venisse. Base sa nakikita at nababasa niya ngayon sa mga files na nasa har
Last Updated : 2025-02-12The Missing Piece Chapter One hundred-twenty-three
NANG sumapit ang gabi ay sa silid na nga ng mag-ina siya natulog. Pero nasa gitna nila si Venisse. Nagpanggap siyang tulog na tulog na at sinabayan pa niya ng pekeng paghilik.Maya-maya ‘y narinig niyang tumunog ang cellphone nito. Kinuha nito iyon at saglit na tumingin sa direksyon niya na para bang sinisigurado na tulog na siya at saka lumabas ng kwarto. Palihim niya naman itong sinundan. Todo ingat siyang huwag makalikha ng kahit na anong ingay na makakapag-agaw sa atensyon nito. Sa likod ng mansyon sa garden ito pumunta.“Hello, ano? Alam mo na ba kung saan nagtatago ang babae ni Jacob?” Narinig niyang tanong nito sa kung sinumang kausap nito sa kabilang linya. “Ano?! Wala ka pa ring alam kung nasaan nagtatago ang babaeng iyon? Kailangan nating maunahan si Jacob sa paghahanap sa kanya para hindi na muling mawala ang atensyon niya sa ‘kin! Nagkaayos na kami kanina lang at nasa kwarto namin siya ng anak ko natutulog ngayon. Ayaw ko nang may magbago pa sa kung anumang nangyayari sa ‘
Last Updated : 2025-02-12The Missing Piece Chapter One hundred-twenty-four
MADALING araw pa lamang ay gising na si Jacob para bumalik sa kanyang sariling silid. Agad niyang tinawagan ang taong inutusan niyang mag-install ng mga secret camera sa bawat sulok ng mansyon.Siya na rin mismo ang kusang nagsabi kay Vanessa na pwede itong lumabas at gumala kahit saan man nito gustong pumunta na labis naman nitong ikinagulat. Pag-alis nito ‘y saka niya pinapunta ang taong magkakabit ng mga camera.Dadahan-dahanin niya ang pag-iipon ng mga ebidensiya laban kay Vanessa nang sa gano’n, ay wala itong kawala kapag nabuking na niya ito. Pinapakilos na rin niya ang kanyang mga tauhan na bantayan ng maigi ang bawat mga kilos ni Vanessa.Napatawa na lang siya dahil wala itong kamalay-malay sa mga ginagawa niya para rito. Kasalaukuyan siyang nasa silid ng mag-ina para samahan at makipaglaro kay Venisse. Naaawa niya itong pinagmasdan.Wala itong kamalay-malay na hindi siya ang tunay nitong ama. Alam niyang matalino ito at advance mag-isip kaya isang ideya ang pumasok sa kanyang
Last Updated : 2025-02-13The Missing Piece Chapter One hundred-twenty-five
UMAALINGAWNGAW ang malakas na iyak ni Venisse sa kabuuan ng silid kaya agad niyang tinawag si nanay Minerva. Humahangos pa itong bumungad sa pintuan.“Anong nangyari, hijo? Ano ba ang ginawa mo riyan at umiiyak nang ganyan kalakas?” Humahangos na tanong nito.“Nanay, wala po akong ginagawa sa kanya. Sinusubukan ko lang naman sabihin sa kanya na…na…” Hindi niya maituloy-tuloy ang sinasabi dahil baka mas lalo pang umiyak si Venisse kapag narinig na naman nito ang sasabihin niya.“Na ano?” tanong sa kanya ni nanay Minerva.“Nanay, tulungan mo na lang muna akong patahanin siya, pagkatapos ay saka ko na lang sa ‘yo sasabihin,” paki-usap niya sa matanda.“O, siya, alis na riyan at ako na ang bahala sa kanya. Ano ba naman kasi ang ginawa mo, nag iisip bata ka na naman siguro at pinatulan mo itong anak mo,” paninisi pa nito sa kanya.Hindi na siya sumagot pa sa matanda at pinili na lang niyang pumasok sa sariling silid. Nang hindi na niya naririnig na umiiyak si Venisse, ay lumabas na siya at
Last Updated : 2025-02-13The Missing Piece Chapter One hundred-twenty-six
ILANG segundo ang nakalipas bago niya muling sinagot ang kaibigan.“Alam mo be, kaibigan talaga kita. Kasi alam na alam mo ang nasa isipan at nararamdaman ko. Pero paano nga ba ako makakabalik diyan ng hindi magtatagpo ang mga landas namin ni Jacob? Sayang naman ng halos isang taon na pagtatago ko rito sa inyo kung agad-agad niya akong makikita pagbalik ko riyan.”“At saka na natin ‘yan pag-isipan kapag nandito ka na. Doon ka na muna kina tita, sa kapatid ni mama na inuuwian nila kapag lumuluwas sila rito. Hindi ka naman agad mapapansin kahit na malapit lang iyon sa restaurant kung hindi ka muna masyadong maglalalabas.”“Sabagay, magandang ideya ‘yan. Pwede rin naman akong magpanggap na lalaki katulad nang ginawa ko nang umalis ako riyan, ‘di ba?”“Tamaaa! Ewan ko na lang kung makikilala ka pa niya sa ganoong suot!” Pag sang-ayon nito sa sinabi niya.“So ibig bang sabihin nito, ay magpapaalam na ‘ko sa pamilya mo? Nalulungkot tuloy ako na iiwan ko na sila. Kailangan ko na talaga na ha
Last Updated : 2025-02-14The Missing Piece Chapter One hundred-twenty-seven
PAGDATING ng bus na sinasakyan niya sa terminal na bababaan niya ay madilim pa ang buong paligid dahil alas kwatro pa lang nang madaling araw. Pagbaba niya ‘y agad niyang iginala ang paningin sa paligid.Hindi nagtagal ay namataan niya sa isang tabi ang kanyang kaibigan na may kasamang isang babae na medyo bata-bata pa kumara sa kay nanay Myrna. Ito na siguro ang sinasabi nitong tiyahin na tutuluyan niya.Lumapit siya sa mga ito at tinawag ang kaibigan dahil mukhang hindi siya nito nakilala dahil sa suot niya. Suot kasi niya ang jacket ni Carlo na sobrang laki sa kanya kaya nakakatulong pa ang hood nito para maikubli ang kanyang mukha. Ibinigay ito ni Carlo sa kanya dahil nag-alala ito nab aka lamigin siya sa kanyang byahe.“Be, ako na ito.” Kalabit niya sa kaibigan na hanggang ngayon ay humahaba pa rin ang leeg sa pagtanaw sa mga taong bumaba sa bawat dumarating na bus.“Anak ng…! Nakakagulat ka naman, Be. At saka, bakit kasi ganyan ang suot mo, kaya tuloy hindi kita nakilala. At sak
Last Updated : 2025-02-14The Missing Piece Chapter One hundred-twenty-eight
NANG sumapit ang gabi ay naroon pa rin ang kaibigan niya. Doon na raw ito magpapalipas ng gabi. Magkatabi silang nakahiga ngayon sa kama habang nag-uusap.“Be, sa tingin ko, siguro magpalipas ka muna nang isang buwan bago ka maglalalabas. Kasi, kailangan muna nating pag-aralan kung paano ka makakalabas at makakagalaw ng hindi ka nakikita ni sir Jacob. Pero sa tingin ko, wala namang problema kung makita ka man ni sir Jacob kasi wala namang gagawing masama iyon sa sa ‘yo. Tingin ko nga, miss na miss ka na nung tao. Ang nakakatakot, ay kung sina Geneva at Vanessa ang makakita sa ‘yo. Iyon, tiyak na kapahamakan ang kasasadlakan mo sa kanila,” paliwanag ng kaibigan sa kanya.“Tss! Paano mo naman nasasabing na mi-miss ako noon, eh halos masaktan niya na ‘ko dahil sa sinubukan kong sabihin sa kanya ang mga katotohanang natuklasan ko. sinasabi ko ‘yon sa kanya hindi dahil gusto kong akin lang siya, ayaw ko lang na mamuhay siya kasama ang taong pinaniniwala siya na tama ang mga kasinungalingan
Last Updated : 2025-02-17
Latest chapter
The Missing Piece Chapter Two Hundred
MAGKATABING umupo ang mag-asawa sa harapan nila ng kanyang driver.“Ano nga ulit ‘yong sadya ninyo, mga hijo?” tanong ng ginoo.Inilabas naman niya mula sa dala niyang brown envelope ang isang larawan at iniabot iyon sa dalawa.“Gusto ko lang po sanang itanong sa inyo kung kilala niyo po ba ang mag-asawang iyan?” tukoy niya sa larawan ng tiyuhin at tiyahin ni Michaela na sina Ronaldo at Mildred.Ngunit hindi matatawarang takot ang rumehistro sa mukha ng mag-asawa, lalong-lalo na sa ginang na siya niyang ipinagtaka nung makita nito kung sino ang nasa larawan.“May problema po ba?”“Mga pulis ba kayo hijo na nagpapanggap na mayamang bisita? Pakiusap, huwag niyo naman sana kaming dakpin! Nangako sa ‘min si Mildred na hindi na niya kami ipapakulong kapalit na kabayaran ang anak ko! Pero bakit hindi siya tumupad sa usapan, Gido?” umiiyak na wika ng ginang kasabay ng pagbaling sa katabing asawa.“Hindi po kami mga pulis, nanay. Para po mapalagay na ang inyong kalooban. Ang gusto ko lang pon
The Missing Piece Chapter One hundred-ninety-nine
PAGBALIK ng lalaki ay kasunod na nito ang babaeng sa tingin niya ay mas bata ng ilang taon dito. Bigla na lang sinalakay ng matinding kaba ang kanyang dibdib nang masilayan niya ng malapitan ang babae. Kahit may edad na ito ay kitang-kita ang pagkakahawig nito sa kanyang girlfriend at mahal na mahal na si Michaela.Marami siyang inutusan para magsaliksik at mag-imbestiga patungkol sa mga tunay na magulang ng dalaga. At dahil sa kanyang pera at koneksyon, ay napabilis ang pagkakaroon ng resulta. Kaya heto siya sa harap ng mga taong itinuturo ng imbestigasyon na posibleng totoong mga magulang ng dalaga.“Mano po, nanay. Mano po, tatay,” magkasunod niyang inabot ang tig-isang kamay ng mga ito para magmano at pinagbigyan naman siya.“Kaawaan ka ng Diyos, anak! Aba’y napakagalang at napakabait mo namang bata!” masayang sambit ng ginang.“Papasukin mo na muna sila, Meling. At nang makapagkape man lang sila,” wika rito ng ginoo.Tatanggi na sana siya dahil mukhang gagabihin sila kapag nagta
The Missing Piece Chapter One hundred-ninety-eight
SIGURADO ka na ba riyan sa desisyon mo? Tingin mo ba, hindi ka magsisisi?” tanong niya sa dalaga matapos nitong sabihin ang gusto nitong mangyari na pagbigyan si Vanessa na pansamantalang makalaya alang-alang sa ipinagbubuntis nito.“Oo, Jacob. Gusto ko siyang makalaya pansamantala hindi para sa kanya, kundi para sa anak niya. Alam ko naman na maiintindihan mo ako sa part na ‘yon dahil buntis din ako. Para sa ‘kin, anak ko lang ang pinakaimportante sa ngayon, at alam kong ganoon din si Vanessa. Pero syempre, pagkatapos niyang manganak, papalipasin lang natin ang tatlong buwan, at saka natin siya ulit papabalikin sa kulungan.”“Sige, ikaw ang masusunod. How about you’re tito and tita?”“Wala akong pakialam sa kanila, masyado silang masasama! Ang iitim ng mga budhi nila! Akala ko pa naman ay magpapakumbaba na sila dahil nakakulong na sila, pero mas lalo pa silang tumatapang at sumasama na parang kasalanan ko pa kaya sila nakulong. Pinagbabantaan rin nila ako, may record ako kaya gusto ko
The Missing Piece Chapter One hundred-ninety-seven
PINAGMAMASDAN ni Michaela si Vanessa hindi kalayuan sa selda nito. Kita niya sa mukha nito ang nararamdamang hirap. May katabi itong maliit na palanggana at doon ito sumusuka. Totoo nga pala talagang buntis ito.Napakapit siyang bigla sa kanyang tiyan. Kung siya kaya ang nasa kalagayan ni Vanessa, makakaya niya kaya ang sitwasyon nito? Lahat naman ng ina ay gustong ingatan ang kanilang mga anak.Hindi niya inaalis ang paningin kay Vanessa habang dahan-dahan siyang lumalapit. Sinuswerte pa rin ito dahil mukhang may mabait itong kasamahan, iyon ang humahaplos sa likod nito kapag nagsusuka at nagpupunas ng butil-butil na pawis na lumalabas sa kabuuan ng mukha nito.Mga ilang minuto rin ang itinagal niya sa pagtayo sa labas ng selda nang sa wakas, ay nagawi ang paningin nito sa kanya. Wala na ang bakas ng kasamaan at katarayan sa mukha nito. Kitang-kita niya ang namumutlang mga labi nito at ang malamlam na mga mata na para bang pagod na pagod at kulang na kulang sa tulog at pahinga.Agad
The Missing Piece Chapter One hundred-ninety-six
KINAGABIHAN ay nakiusap siya kay Michaela kung pwede ba silang magkasama mamaya sa pagtulog dahil sa kagustuhuhan niyang magkatabi sila. Mabuti na lang at nasa good mood ito kaya hindi siya nahirapang kumbinsihin ito."Sweetheart, bukas pala ay pupunta ako ng presinto para mag-follow up sa inihain kong kaso. Baka may gusto kang ipabili sa ‘kin,” malumanay na wika niya habang nakayakap siya sa likod nito. Nakatagilid kasi sila sa paghiga.“Gusto kong sumama, Jacob.”“Sumama? Saan, sa presinto mismo?” gulat na tanong niya.“Oo, bakit, bawal ba ako roon?”“Hindi naman. Kaso, baka mapagod ka lang at saka, maraming tao roon, baka kung ano pang bacteria ang masagap mo ‘t magkasakit ka pa. Dumito ka na lang at magpahinga.”“Gusto kong sumama, gusto kong makita sina tiyo at tiya na nakakulong. Gusto kong makita kung ano ang magiging reaksyon nila kapag dinalaw ko sila. Gusto ko ring makita si Vanessa, baka kasi hanggang doon ay naghahasik siya ng kasamaan. Baka pati mga kasamahan niya sa kulu
The Missing Piece Chapter One hundred-ninety-five
PAGOD NA PAGOD at humihingal si Jacob habang nagpapahinga sa kanyang sariling silid. Hindi na muna siya nagtangkang puntahan si Michaela sa inookopang silid nito dahil baka bugahan lamang siya nito ng apoy.Paanong hindi siya mapapagod, eh agaran siyang pinatakbo ni nanay Minerva sa pinakamalapit na botikang alam niya para bilhin ang mga vitamins na reseta ng doctor kay Michaela. Hindi man lang kasi nito iyon nabanggit sa kanya kanina sa loob ng sasakyan dahil abala sila sa pagbabangayan.At isa pa, kahit saang lupalop siya ng mall nakarating para lang mahanap ang gusto nitong kainin. Kahit ang public market na first time lang niyang mapuntahan ay hindi rin niya pinalagpas. Hindi niya alam kung pinagtitripan lang siya nito o iyon talaga ang gusto nitong kainin. Paano ba naman, hinahanapan siya nito ng manggang kalahating hinog at kalahating hilaw, pero dapat iyong hindi mahaba.Gusto sana niyang isama si Claire o si nanay Minerva o kahit man lang isa sa mga katulong para mapadali ang
The Missing Piece Chapter One hundred-ninety-four
NAGULAT na lang si Claire nang biglang bumukas ang pintuan ng silid nila ni Michaela. Pumasok pala ito ngunit napansin agad niya na umiiyak ito. Agad itong dumapa sa kama at doon ay malakas na umiyak, ni hindi man lang napansin ang kanyang presenisya.Napailing-iling na lang siya. Nakakatakot pala magbuntis, kung totoo mang buntis nga ito, nakakabago ng ugali. Itinigil niya ang ginagawang pagbabasa ng libro at nilapitan ito, susubukan niya itong kausapin. Kanina ay okay pa naman ang kaibigan niya bago umalis papuntang ospital, masaya pa nga itong nagpaalam sa kanya at ipinaalalang muli na huwag ipagsasabi ang sikreto nila na alam na nito ang tungkol sa sariling pagbubuntis. Tapos ngayon naman ay umuwi naman itong umiiyak.Umupo siya sa gilid nito at nagsimulang magsalita. “Be, kumusta pala ang checkup mo? Ano ba ang resulta?” malumanay na tanong niya rito para hindi na madagdagan pa ang kung anomang ikinasasama ng loob nito.Ibinigay nito sa kanya ang isang maliit na envelop habang nak
The Missing Piece Chapter One hundred-ninety-three
HABANG nagmamaneho si Jacob ng sasakyan ay hindi man lang siya iniimikan ng dalaga. Nakabusangot ito at nagkakandahaba na rin ang nguso. Hindi naman niya ito direktang tinitingnan kundi sa sulok lang ng kanyang mga mata dahil baka bigla na namang makatikim ng palad ang kanyang pisngi. Hindi tuloy niya malaman kung totoo ngang buntis ito dahil ayaw naman sa kanyang ibigay at ipakita ang resulta ng checkup.Gusto niyang matawa sa nakikitang reaksyon sa mukha nito pero natatakot siyang ngumiti dahil baka masamain na naman nito. Ngunit nagulat siya nang bigla itong magsalita.“Anong tinitingin-tingin mo riyan, ha?! Akala mo ba hindi ko alam na pasimple mo akong tinitingan? At saka, bakit hindi ka ngumiti, ‘yon bang mapupunit na ‘yang bibig mo para naman ma-satisfy ka sa saya?! Huwag mong pigilan, sige lang! gusto mo humalakhak ka na rin, punuin mo ng boses at hininga mo itong sasakyan, ano?!” nanlalaki ang mga matang wika nito sa kanya.Grabe na talaga. Pati iyon ay nakita pa nito? Mala-l
The Missing Piece Chapter One hundred-ninety-two
“CONGRATULATIONS, Ms. Gomez! Isang buwan ka nang buntis!” masayang sambit ng babaeng doctor na siyang tumingin sa kanya.Kahit naman na alam na niyang posible ngang buntis siya ay sobra pa rin siyang natuwa. Hanggang ngayon ay tanging sila lang ng kaibigan niyang si Claire ang nakakaalam na alam na niyang posibleng buntis nga siya.Kanina nang sabihin sa kanya ni Jacob na kailangan niyang magpatingin sa doctor, ay tinanong niya ito kung bakit, sinusubukan niya kung magsasabi ba ito. Pero ang isinagot lang nito sa kanya ay dahil sa pagbabago ng kanyang ugali, baka raw may sakit na siya na siyang nakakaapekto rito.Kung sa ibang pagkakataon lamang na hindi pa niya nahuhulaan ang sariling kalagayan, ay baka todo tanggi pa siya at baka nga mauwi pa sa pag-aaway. Iyon nga lang, pagdating sa private hospital kung saan siya nito dinala para mapatingnan sa doctor, ay gusto nitong sumama sa loob ng silid kung saan siya susuriin.Gusto siguro nito na makita siyang nasusurpresa. Pero dahil nakais
