Chapter 2

BAGO pa man ako makapasok sa malaking pintuan, may nakita pa akong apat na kotseng pumasok sa gate, ngunit hindi ko na iyon pinansin.

Pagpasok ko ng mansion, namangha ako dahil sa ganda ng interior design ng bahay, I mean, ng mansion. Maganda at maayos ang pagkakalagay sa mga gamit.

Habang mangha akong nagmamasid sa paligid, may naramdaman akong parang may tatama sa akin, kaya yumuko ako para ayusin ang pagkakakatali ng sintas ko, and…

“Fck!!! Shtt!! My handsome face!!!”

“Hey bro.. what Hap-BWAHAHAHHAHAHAHHA”

“SH*TT BRO!! HAHAHAHHAHA YOUR FACE HAHAHAHAH”

“Nice shot, Storm HAHAHHAHAHA”

Agad akong umayos ng tayo at nag-angat ng ulo sabay tingin kung saan galing 'yon. Nakita ko ang isang batang lalaki na nakatayo malapit sa nakabukas na glass-sliding door, sa tingin ko papuntang kitchen? Walang emosyon itong nakatingin sa akin, kaya nag-iwas na lang ako ng tingin at tumingin sa apat na lalaking sobrang ingay, at 'yong isa may itlog at harina sa mukha?

“Ows, face shot?”

Face shot kasi, sapol sa mukha niya, hahahha. Nagtatakang tingin ang ipinukol ko sa kanila nang sabay-sabay silang napatingin sa akin. G*gi! Kalahi ata ito ni Aling Judith na matalas ang pandinig. Akalain niyo 'yon, mahina lang pagkakakasabi ko, pero narinig ng mga ito?

“Really? Face shot? Eh kung hindi ka sana umiling, hindi sana ako matatamaan nito! Tanga mo naman!!” inis niyang sabi sa akin at dinuro pa ako.

“Ako tanga? Dating adik ka ba? Kung hindi ako umilag, edi ako 'yong matatamaan. Tsaka hindi naman talaga ako umilag, bagkus ay inayos ko ang pagkakakatali ng sintas ng sapatos ko, tanga!” sabi ko at inirapan siya. Wala na akong pake kung hindi man ako tanggapin, may gusto rin naman kumuha sa akin para mag-baby sit. Pero inuna ko itong puntahan dahil ang pamilyang ito ang unang nakakuha sa akin bago 'yong pamilyang Santos.

“Tama naman siya, dre,” sabi ng lalakeng naka-green Jersey.

“Oo nga, dre, hindi naman kasi siya tanga para hindi umilag,” sabi ng lalakeng naka-itim na jacket.

“Tama siya, dre, tanga ka,” sabi naman ng lalakeng naka-pulong kulay blue habang tumatango-tango pa.

“What the f*ck!! Siya pa kinakampihan niyo eh ako itong natamaan!!” inis na sabi niya sa kaniyang mga kaibigan, pero tinawanan lang siya nito bago nagsalita 'yong naka-blue na pulo.

“Eh kung hindi ka ba naman tanga, dre, dapat umilag ka din katulad ng ginawa ni Miss Ganda, hindi 'yong sasalubungin mo tapos ngayon nagrereklamo ka?”

“HINDI AKO TANGA!! GG!!!” pagalit na sabi niya at nagdadabog na umalis, pero bago 'yon, sinamaan niya muna ako ng tingin at….

“Tsk! Pangit!” napataas ang kilay ko sa sinabi niya. Ang ganda-ganda ko tapos sasabihin niyang pangit? Bulag ito eh, sigurado.

“Tsk! Feeling gwapo, kwago naman,” parinig ko naman. Kala niya sa akin, papatalo ako? Heh! Never!!

“May narinig ba kayong nagsalita? Wala kasi akong narinig eh,” maang-maangan niyang tanong sa tatlong kasama niya at huminto siya sa paglalakad.

Hayssttt, confirm. Dati nga itong adik, wala raw siyang narinig pero nagtanong, tsk.

“May narinig ako, dre, binge ka lang ata,” sabi ng lalakeng naka-blue, dahilan para malukot ang mukha niya.

“Oo nga bro, may narinig din ako,” sabi naman ng lalakeng naka-itim na jacket na mas lalong ikinalukot ng mukha niya.

“Narinig ko, ang sabi ay ‘feeling gwapo, kwago naman,’” sabi naman ng lalakeng naka-green Jersey.

“GG!! INULIT MO PA TALAGA!!” inis na inis niyang sabi kaya napakagat ako sa ibabang labi para pigilan ang pagtawa.

Bumaling naman siya ng tingin sa akin habang namumula ang buong mukha niya at magkasalubong ang kilay. Nai-imagine ko na nga na umuusok na ang ilong niya tapos handa na niya akong bugahan ng apoy, hahahaha.

“ARRGGHHH!!! NAKAKA-INIS KANG PANGIT NA MANIKA KA!!” inis at galit niyang sabi at nagpatuloy na sa pag-akyat ng hagdan habang nagdadabog.

“Our feeling is mutual, KWAGONG DRAGON,” sabi ko na sakto lang para marinig niya, at diniinan ko ang pagkakakasabi ng ‘kwagong dragon’ para ma-feel naman niya, HAHAHAHA.

Nag-bad sign naman siya sa akin na binaliwala ko lang at napapailing na lang ako habang tumatawa ng mahina. Pikunin naman ang kwago nila.

May naramdaman akong may nakatingin sa akin kaya nilibot ko ang paningin ko, pero wala akong nakitang ibang taong nakatingin sa akin maliban sa tatlong lalake na nasa harapan ko at sinusuri ako ng tingin.

“Ahh, sino ka pala, Miss Ganda?” tanong ng naka-blue.

“Ako si Violet Rodriguez, ang e-ni-hire ni Mr. Vladimir para mag-babysit ng anak niya,” sabi ko. 

Nanglaki naman ang mata nilang tatlong nakatingin sa akin na ikinatataka ko.

“Why? Bakit?” tanong ko.

“Kas--- I don’t need a nanny, so you’re fired!!”

Napatingin ako sa batang malamig na nakatingin sa akin kanina nang magsalita ito. It means siya 'yong aalagaan ko? Why so cold naman ni baby boy?

“You can’t fire her, son,”

Napatingin naman kami sa bagong dating na lalake. Ang lamig namang magsalita ang isang ito.

 Magkamukha sila ng cold baby boy na it… ay, oo nga pala, mag-ama nga pala sila kaya magkamukha. May pinagmanahan pala ang baby boy ng kalamigan eh.

“Yes! I can!”

Malamig na sabi naman ni baby boy kaya napatingin kaming apat sa kaniya. Apat kasi nandito pa 'yong tatlong lalake dahil hindi pa bumabalik 'yong isa, baka nalunod na 'yon sa paghilamos. Pero bakit umakyat siya sa taas eh nandito naman sa baba 'yong kitchen? Ayy, bahala siya sa buhay niya!

“No! You can’t. I’m her boss, so you can’t fire her,” malamig din na sabi ng ama niya at umupo sa single sofa. Pati 'yong tatlo naupo na rin, kaya umupo din ako sa single sofa na kaharap ng magiging boss ko. Kapagod kayang tumayo.

'Yong si cold baby boy naman ay padabog na umakyat sa taas, pero bago 'yon….

“If she will become my nanny, I will make her life like a living hell in this mansion!!” malamig at mautoridad na sabi ni cold baby boy at tiningnan niya ako ng masama at nagpatuloy na.

“Woohh! Akala ko titigas ako dito sa sobrang kalamigan niyong mag-ama,” sabi ng naka-green Jersey.

“Para kayong ikinulong sa loob ng ref sa kalamigan niyo,” sabi ng naka-black jacket.

“Nagmana talaga sa’yo 'yong anak mo, dre,” sabi ng naka-blue pulo.

“Tsk!” 'yan lang ang sinabi ng magiging boss ko at tiningnan ako ng walang makikitang emosyon sa mukha.