Share

Chapter 8

Author: Seera Mei
last update Last Updated: 2025-08-01 21:02:39

Katalina’s POV

Lunch Break

  Nasa pantry ako, nakaupo sa isang sulok habang nakatingin sa lunch kong chicken teriyaki. Favorite ko ’to, pero this time, hindi ko magawang kainin. Wala akong gana.

  I want to call my friends right now. Kanina ko pa talaga sila gustong tawagan. Alam kong pareho silang nasa trabaho ngayon—si Jem, Head ng HR, at si Fia, Fashion Entrepreneur—pero kasi... kailangan ko ng kausap. Kailangan kong may mapagsabihan. 

  Baka nasa break naman sila.

  Ays, bahala na nga. Kung hindi nila sagutin, mamaya ko na lang ikukuwento kapag nakauwi ako. Pero ngayon, susubukan ko muna.

  Kinuha ko agad ang phone ko at binuksan ang Messenger group chat namin nila Jem at Fia. 

  Ni-loudspeaker ko na rin kasi wala akong dalang earpods. Halos wala naman ang lahat dito dahil sa baba sila kumain.

Calling: TeaMates ☕

  Tsk. Until now, naloloka pa rin ako sa pinangalan ni Fia sa GC namin. Para raw sa tsismisan at life updates over “tea.”

  Tatlong ring lang, si Fia agad ang sumagot. Naka-earpods siya, pero halatang may ginagawa.

  “Yes, girl? Break mo? Wait lang, let me mute my Spotify sa Ipad—Ayan okay na. So, Anong chika?”

  Tsk. Alam na alam agad niya kung bakit ako tumawag. Tsismosa talaga ’to.

  Seconds later, pumasok si Jem sa call—naka-earpods din, at nasa maliit na cubicle. Background niya parang white wall at filing cabinet lang. 

  Agad nangunot ang noo nito at mas lumapit sa screen ng phone niya.

“Kat? Okay ka lang ba? You look tense. What happened?” tanong ni Jem, ramdam agad ang concern sa boses niya. Wala pa akong sinasabi pero alam niyang may something. 

 Kilalang-kilala talaga nila ako.

 Pumikit ako saka huminga ng malalim.

 “Girls...we have a new CEO and guess what—it’s Zach... ’yung lalaking naka-one-night-stand ko.”

Walang paligoy-ligoy kong sabi.

 May dalawang segundong katahimikan. Tapos—

 “WHAT?!!!” sabay nilang sigaw.

 “Shhh!” Napalingon ako sa paligid,  “Baka may makarinig. Baka may nakabalik na galing lunchbreak e.’ Nasa pantry ako. ‘Wag kayong sumigaw.”

 Hindi mapakali si Fia sa kabilang linya. Hindi man lang pinansin ang sinabi ko.

 “Wait, wait, wait—the hottie guy na naka-one-night-stand mo... siya ang bago n’yong CEO?! BOSS mo na siya?!”

 Napairap ako. “Sabing ’wag maingay, e. Baka may makarinig sabi. Yes, siya ’yon. He’s the Acting CEO.”

 Si Jem, na ngayon lang naka-recover, napa-‘tsk.’

“Kaya pala ang hot ng description niyo sa lalaki that night, bagong CEO pala ng kumpanyang pinapasukan mo, Kat.”

 “Hindi ko din inaasahan, well sa itsura naman niya that night halatang mayaman ‘e. Hindi ko lang inaasahan na anak siya ng boss ko at magiging acting CEO ng kumpanyang pinapasukan ko.” 

 “Sis, this is karma—but like, premium karma with glitter and drama. Shocks!” singit naman ni Fia.

  Huh? Anong karma sinasabi nitong babaeng ‘to. 

“Anong sabi niya?” tanong ulit ni Jem. “Kilala ka ba niya?”

  Napahawak ako sa sentido. Hindi ko akalain na ganito ang bubungad sa pagbabalik ko ng trabaho.

“Hindi kami nag-usap. Nasa boardroom kami kanina kasi nga pinakilala siya bilang acting CEO. His father will be on a three-month medical leave.. As in, deadma siya. Professional mode ang peg kanina. Parang hindi niya ako kilala. Pero, girl... nakita ko kung paano siya tumingin. Alam ko. Nakilala niya ako.”

 Tumili si Fia. “Girl, ganyan’yung novel plot sa mga story e! biglang magiging boss‘yung naka one-night stand tapos magmamatigas kunwari wala lang, pero deep inside… affected. Nakakaloka! My One-Night Stand Is Now My Boss?! Sino ka sa Goodnovel universe at bakit ka binigyan ng ganitong plot twist, Girl?! Di ako ready!”

Napailing ako. Umiral na naman ang kadaldalan ni Fia.

 “Paano ka niyan sa trabaho?” ani ni Jem, nag-aalalang nakatingin sa akin. “Magkakatrabaho kayo. May history kayo? Na super secret pa?”

“Ayun nga, e. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Halo-halong emosyon, girl. Hindi ako maka-focus sa work dahil sa hindi inaasahan na pagkikita namin ni Zach. Akala ko, hindi ko na siya makikita pa ulit. Pilit kong kinakalimutan ’yung nangyari kasi, ’yun nga—One Night Mistake lang naman. Kaso ngayon, paano na? Araw-araw ko siyang makikita, edi maalala ko rin ’yung gabing may nangyari? Haler! Siya ang first ko…”

 “Mahirap nga 'yan, pero hanggang kaya mo maging professional sa harap niya, gawin mo. Like, parang wala lang din,” ani Jem habang seryoso. “Alam kong hindi madali, lalo na kung siya 'yung first mo, Ganto gawin mo–Una, huminga ka. Pangalawa, focus sa trabaho. Kung iwasan mo man siya, ‘wag obvious. Kung kausapin ka, sagutin mo nang tama. Basta wag mong hayaan na presensya niya ang sisira ng mood mo sa office. Kaya mo ’yan, Kat. Patunayan mo sa sarili mo na kaya mong i-handle ‘to.”

 Napangiti ako ng tipid, kaya mas maganda talagang nakausap ko sila. 

  “Whoooo! The best talaga ang friend natin mag-payo! Kaya love na love ka namin Jem ‘e.” Nangising singit ni Fia. Natawa naman ako.

  “Thanks girls, Thanks sa time niyo.” Mahina kong sabi tapos wala sa sariling pinakita ko sa kanila ’yung untouched kong pagkain.

 “Ni hindi ko nga din magalaw lunch ko, guys. Para akong may acid sa tiyan.”

“Luh? Hindi mo kinain?!” Fia gasped. “Girl. That’s when I know shit is serious. Kasi kahit ’yung heartbreak mo kay Miguel, nag-foodtrip pa tayo sa apartment mo at sa unit ni Jem!”

 Tumawa ako ng bahagya. “Wala talaga akong gana. Maloloka ako. Mas stress pa ako sa new boss kaysa sa ex kong si Miguel.”

“Maloloka ka talaga niyan! Ikaw ba naman, lagi mong makikita si Hottie guy e,” natatawang komento ni Fia.

Ping.

Napatigil ako ng may mag-pop up na email notification.

Nang tignan ko kung kanino galing, Biglang bumilis ang tibok ng puso ko.

Galing sa boss ko kay Zach. 

“Wait lang girls... speaking of—may email siya…” Wala sa sarili kong sabi.

“Huh? Bakit sa’yo nag email?” Nagtatakang tanong ni Fia. 

 “Kinonek ko kanina sa phone ko ‘yung email ng M.D kasi ang dami kong kailangan ireview.” Mahina kong sagot.

 “Oh, okay! Basahin mo na!” 

  “Check mo na kung anong email sa’yo.” Turan naman ni Jem.

  Pinindot ko agad ang email habang ramdam ko ang pagkabog ng puso ko.

From: Zachary Matthew Vaughn

Subject: Follow-up Meeting – 3:00 PM Today

To: Katalina Leigh Suarez

Ms. Suarez,

Please proceed to my office at exactly 3:00 PM for a brief discussion regarding the marketing department’s current performance reports. Kindly bring your monthly projections as well.

—Z.M.V.

Sht...” Mahina kong mura, Muntik ko nang mabitawan ang phone ko.

“Sis?!” sambit ni Fia. “Ano sabi?!”

 “Pinapatawag niya ako,” sagot ko, pilit kinakalma ang boses. “For a brief discussion regarding the marketing department’s current performance reports…”

  Si Fia literal na napasigaw. “Omg. Omg. Omg. kayong dalawa lang sa office niya? Shocks!”

  “Tangina...” bulong ko. “Bakit parang mas lalo akong kinakabahan ngayon kaysa nung first time naming magkita?”

  “Because now you’re seeing him with the lights on and a nameplate on his desk,” sagot ni Jem. “CEO, sis CEO..In other words...Boss mo ”

  ***

 

 Pagkatapos ng tawag, pilit kong pinakalma ang sarili habang naglalakad pabalik sa workstation ko. Hindi ko talaga nagalaw ang pagkain ko. Ang nasa isip ko lang ay ang email ng boss ko.

May ilang oras pa... pero parang gusto ko nang magpalamon sa lupa.

Zachary Matthew Vaughn.

Hindi na siya ‘yung lalaking nakilala ko lang sa bar.

Boss ko na siya ngayon.

“Okay… okay…” bulong ko sa sarili habang marahang humihinga. Professional lang ‘dapat Kat. You're his Marketing Manager. This is normal. Tama lang na makipag-align siya sa’yo. This means nothing… right?

  Pero habang naghahanda ako—nag-retouch ng konti ng powder, siniguradong maayos ‘yung blazer ko, at inadjust ang watch sa wrist ko—alam kong hindi ko kayang lokohin ang sarili ko.

This isn’t just nothing.

 *******

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (3)
goodnovel comment avatar
Yette Marcos
Goodluck kat sa paguusap nyo ni sir Zachary 🩵🩷🩵🩷
goodnovel comment avatar
Seera Mei
HAHAHAHA malay natin ma hook ka din po ni Zachary. ;)
goodnovel comment avatar
Donna H. Dimayuga
Wooo. Grabee naman twist nito Ms. A.. Kuhang kuha mu po Ms Seera ang kiliti ko.. Baka ito na yung bagung makakahook sakin haha. Ipapagpalit ko na si Natasha at Giovanni ky Zach and Kat.. Hihihi
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • The Night I Met My CEO (Tagalog)   BOOK 2: Chapter 18

    Caleb's point of view The executive floor was quiet when I returned. Too quiet… as if the entire building had slowed its breathing just to listen to the chaos inside my head. Isinara ko ang pinto ng office nang malakas, rinig na rinig ang ingay nito sa buong floor dahil sa katahimikan pero wala akong pakialam. Dumiretso ako sa glass wall at tumitig sa siyudad, halos lahat sa ibaba ay abala, buhay na buhay. Samantalang ako tila nawalan ng buhay. Kinalma ko ang sarili, Damn it! Akala ko magiging ok na ang lahat kapag binigyan ko ng oras si Rosie. Pero hindi pa rin pala, iba ang naging tama ng pag aaway namin. At hindi ko matanggap na humantong kami sa ganito. Rosie’s face earlier wouldn’t leave my mind. The way she stepped back. The tone in her voice…something I had never heard from her before.“Please… let me breathe.”Napapikit ako.Doon ko naramdaman ang bigat, sakit at higit sa lahat. Takot.Takot na sa kagustuhan kong protektahan siya… ako pa ang unang taong nagtulak sa kan

  • The Night I Met My CEO (Tagalog)   BOOK 2: Chapter 17

    Caleb’s point of view Bumalik ako sa opisina, pero parang wala akong pakialam sa paligid ko. Tila ako lutang. Naka-kalat ang mga papel sa ibabaw ng desk ko…mga kontrata, reports, mga dapat tapusin. Bukas na computer na may mga emails. Pero wala.Hindi ko maituon ang mata at atensyon ko sa kahit ano. Kada minuto tumitingin ako sa phone ko. Kung may message ba si Rosie. Pero wala pa rin. Napabuntong-hininga ako, mabigat, parang may nakabara sa dibdib ko.Ang nasa isip ko lang…Si Rosie.Kung nasaan siya ngayon.Kung okay ba siya.Kung galit pa rin ba siya sa akin?At higit sa lahat… kung paano ko maaayos ang gulong ako rin ang gumawa.Damn it. Tanga mo kasi Caleb!Hindi ako makakapag focus nito sa trabaho.Sumandal ako sa upuan, hinimas ang sintido ko, pilit inaayos ang paghinga. What is she doing right now?Nasa Marketing department na ba siya? Umuwi na ba siya?Napabuntong-hininga ako ulit, “Fuck it,” pabulong kong mura, habang ramdam ko ang mabilis na tibok ng puso ko

  • The Night I Met My CEO (Tagalog)   BOOK 2: Chapter 16

    What is he doing out at this hour? At nang magtama ang mga mata namin.. Ay putik.Yung expression niya?Worry.Frustration.At isang bagay na mas masakit: Disappointment.Parang ako pa talaga ang nagkulang.Parang ako pa ang mali sa lahat ng nangyari.Parang ako pa ang nagkasala. Nanuyo ang lalamunan ko. Pinilit kong pinakalma ang sarili. Dang! Kanina ok na ako ‘e.“Rosie.” sambit niya ng makalapit na sa akin. Nope. Hindi muna ngayon.I shook my head and stepped back. “Kuya, please. Not right now.” He froze. Kita ko agad ang pagbabago ng mukha niya…parang nasaktan siya sa sinabi ko. “Rosie…” His voice softened for a second. “Let’s talk. Please.”“I said not right now,” ulit ko, this time mas firm. “Hindi ko pa kaya makipag usap, Hindi ko pa kaya, kuya. Baka kung saan lang ulit mapunta ang usapan natin.” “Let’s settle this now,”“No,” I breathed out. “Kuya, isang oras pa lang mahigit ang nakakalipas, hindi ko pa kaya makipag usap sa’yo ngayon, Please… give me a moment. Give

  • The Night I Met My CEO (Tagalog)   BOOK 2: Chapter 15

    CATALEYA’S POINT OF VIEW When the elevator reached the ground floor, lumabas ako at dumiretso sa café sa gilid ng building. Ito ‘yung tahimik na lugar na pwede akong kumalma at makapag isip. I pushed the glass door, the soft bell ringing above me. A faint smell of roasted coffee spilled out warm, comforting, calm. I took a deep breath. Napansin kong medyo nanginginig pa ang mga daliri ko. Hays. Kalma Cataleya.“Good morning po, Ma’am Cataleya,” bati ng barista. Yeah, kilala na ako ng mga staff dito sa Cafe. I forced a small smile. “Good morning. One iced latte… please.”He nodded and went to prepare the drink. Cold drink. Kailangan ko ng malamig para kumalma. Umupo ako sa pinaka-sulok ‘yung may tinted wall pero kita mo pa rin ang labas. I slumped into the chair and rested my forehead on my arms for a moment.Everything felt… overwhelming.The argument kept replaying in my head.Kuya’s voice.His tone.The way he looked at me like I betrayed him. The way he raised his

  • The Night I Met My CEO (Tagalog)   BOOK 2: Chapter 14

    Cataleya’s point of view Tahimik lang kami habang nasa elevator, walang nagsalita, nakatingin lang ako sa unahan. Hanggang sa bumukas ang pinto ng elevator sa 44th floor, Mabilis akong lumabas tapos lilingon na sana para magpaalam kay Kael ng magulat ako ng lumabas siya saka ako nilagpasan. ‘Huh? Pinindot ko ang 46th floor ah? Bakit lumabas siya dito sa Marketing?’ “Sir?” Takang tawag ko, saka siya sinundan. “Why did you get off the elevator, Sir? I thought you were going straight to the 46th floor. Did you forget something?” nagtatakang tanong ko.“Nothing, Well, ihahatid kita sa table mo at hihingi ng paumanhin sa mga kasamahan mo dahil ilang oras ka ring nawala dahil sa akin.” sambit niya. What? “Pardon? There’s really no need for that, Sir.” Mabilis akong naglakad para sabayan siya kaso unti-unting bumagal ang hakbang ko ng makita ko si Kuya Caleb. Nakasandal sa pader, ang dalawang kamay nasa bulsa ng suot niyang slacks, expressionless. Napalunok ako at biglang kina

  • The Night I Met My CEO (Tagalog)   BOOK 2: Chapter 13

    Cataleya's point of view Continuation.. Habang naglalakad kami, napansin ko na hindi lang siya nagtatanong. Parang tinitingnan niya rin ang environment at the same time, observing people. Napaka-alert niya…Banayad pero mapapansin mo pa rin. After finishing the Marketing department, naglibot kami sa ilang other departments… Finance, HR, Operations, etc... Each time, polite siya at sobrang professional. Lahat ng heads ng bawat department pinapakilala ko siya, at nakangiti niya itong babatiin at kakausapin. Hindi tuloy nailang ang mga heads. Ang iba ay masaya siyang binabati at nginingitian naman niya. Hanggang sa mapadaan kami sa Cafeteria. Tumigil siya at pinagmasdan ang loob, halatang impressed. Well, glass kasi ang wall at door ng cafeteria kaya kitang kita sa labas. “Wow, the cafeteria is big and beautiful. I thought it was a restaurant.” sabi niya medyo namamangha. Ngumiti naman ako, saka proud na nagsalita. “Yeah, our cafeteria is big and beautiful, We want everything

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status