LOGINKatalina’s POV
Lunch BreakNasa pantry ako, nakaupo sa isang sulok habang nakatingin sa lunch kong chicken teriyaki. Favorite ko ’to, pero this time, hindi ko magawang kainin. Wala akong gana.
I want to call my friends right now. Kanina ko pa talaga sila gustong tawagan. Alam kong pareho silang nasa trabaho ngayon—si Jem, Head ng HR, at si Fia, Fashion Entrepreneur—pero kasi... kailangan ko ng kausap. Kailangan kong may mapagsabihan.
Baka nasa break naman sila.
Ays, bahala na nga. Kung hindi nila sagutin, mamaya ko na lang ikukuwento kapag nakauwi ako. Pero ngayon, susubukan ko muna.
Kinuha ko agad ang phone ko at binuksan ang Messenger group chat namin nila Jem at Fia.
Ni-loudspeaker ko na rin kasi wala akong dalang earpods. Halos wala naman ang lahat dito dahil sa baba sila kumain.
Calling: TeaMates ☕
Tsk. Until now, naloloka pa rin ako sa pinangalan ni Fia sa GC namin. Para raw sa tsismisan at life updates over “tea.”
Tatlong ring lang, si Fia agad ang sumagot. Naka-earpods siya, pero halatang may ginagawa.
“Yes, girl? Break mo? Wait lang, let me mute my Spotify sa Ipad—Ayan okay na. So, Anong chika?”
Tsk. Alam na alam agad niya kung bakit ako tumawag. Tsismosa talaga ’to.
Seconds later, pumasok si Jem sa call—naka-earpods din, at nasa maliit na cubicle. Background niya parang white wall at filing cabinet lang.
Agad nangunot ang noo nito at mas lumapit sa screen ng phone niya.
“Kat? Okay ka lang ba? You look tense. What happened?” tanong ni Jem, ramdam agad ang concern sa boses niya. Wala pa akong sinasabi pero alam niyang may something.
Kilalang-kilala talaga nila ako.
Pumikit ako saka huminga ng malalim.
“Girls...we have a new CEO and guess what—it’s Zach... ’yung lalaking naka-one-night-stand ko.”
Walang paligoy-ligoy kong sabi.
May dalawang segundong katahimikan. Tapos—
“WHAT?!!!” sabay nilang sigaw.
“Shhh!” Napalingon ako sa paligid, “Baka may makarinig. Baka may nakabalik na galing lunchbreak e.’ Nasa pantry ako. ‘Wag kayong sumigaw.”
Hindi mapakali si Fia sa kabilang linya. Hindi man lang pinansin ang sinabi ko.
“Wait, wait, wait—the hottie guy na naka-one-night-stand mo... siya ang bago n’yong CEO?! BOSS mo na siya?!”
Napairap ako. “Sabing ’wag maingay, e. Baka may makarinig sabi. Yes, siya ’yon. He’s the Acting CEO.”
Si Jem, na ngayon lang naka-recover, napa-‘tsk.’
“Kaya pala ang hot ng description niyo sa lalaki that night, bagong CEO pala ng kumpanyang pinapasukan mo, Kat.”
“Hindi ko din inaasahan, well sa itsura naman niya that night halatang mayaman ‘e. Hindi ko lang inaasahan na anak siya ng boss ko at magiging acting CEO ng kumpanyang pinapasukan ko.”
“Sis, this is karma—but like, premium karma with glitter and drama. Shocks!” singit naman ni Fia.
Huh? Anong karma sinasabi nitong babaeng ‘to.
“Anong sabi niya?” tanong ulit ni Jem. “Kilala ka ba niya?”
Napahawak ako sa sentido. Hindi ko akalain na ganito ang bubungad sa pagbabalik ko ng trabaho.
“Hindi kami nag-usap. Nasa boardroom kami kanina kasi nga pinakilala siya bilang acting CEO. His father will be on a three-month medical leave.. As in, deadma siya. Professional mode ang peg kanina. Parang hindi niya ako kilala. Pero, girl... nakita ko kung paano siya tumingin. Alam ko. Nakilala niya ako.”
Tumili si Fia. “Girl, ganyan’yung novel plot sa mga story e! biglang magiging boss‘yung naka one-night stand tapos magmamatigas kunwari wala lang, pero deep inside… affected. Nakakaloka! My One-Night Stand Is Now My Boss?! Sino ka sa Goodnovel universe at bakit ka binigyan ng ganitong plot twist, Girl?! Di ako ready!”
Napailing ako. Umiral na naman ang kadaldalan ni Fia.
“Paano ka niyan sa trabaho?” ani ni Jem, nag-aalalang nakatingin sa akin. “Magkakatrabaho kayo. May history kayo? Na super secret pa?”
“Ayun nga, e. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Halo-halong emosyon, girl. Hindi ako maka-focus sa work dahil sa hindi inaasahan na pagkikita namin ni Zach. Akala ko, hindi ko na siya makikita pa ulit. Pilit kong kinakalimutan ’yung nangyari kasi, ’yun nga—One Night Mistake lang naman. Kaso ngayon, paano na? Araw-araw ko siyang makikita, edi maalala ko rin ’yung gabing may nangyari? Haler! Siya ang first ko…”
“Mahirap nga 'yan, pero hanggang kaya mo maging professional sa harap niya, gawin mo. Like, parang wala lang din,” ani Jem habang seryoso. “Alam kong hindi madali, lalo na kung siya 'yung first mo, Ganto gawin mo–Una, huminga ka. Pangalawa, focus sa trabaho. Kung iwasan mo man siya, ‘wag obvious. Kung kausapin ka, sagutin mo nang tama. Basta wag mong hayaan na presensya niya ang sisira ng mood mo sa office. Kaya mo ’yan, Kat. Patunayan mo sa sarili mo na kaya mong i-handle ‘to.”
Napangiti ako ng tipid, kaya mas maganda talagang nakausap ko sila.
“Whoooo! The best talaga ang friend natin mag-payo! Kaya love na love ka namin Jem ‘e.” Nangising singit ni Fia. Natawa naman ako.
“Thanks girls, Thanks sa time niyo.” Mahina kong sabi tapos wala sa sariling pinakita ko sa kanila ’yung untouched kong pagkain.
“Ni hindi ko nga din magalaw lunch ko, guys. Para akong may acid sa tiyan.”
“Luh? Hindi mo kinain?!” Fia gasped. “Girl. That’s when I know shit is serious. Kasi kahit ’yung heartbreak mo kay Miguel, nag-foodtrip pa tayo sa apartment mo at sa unit ni Jem!”
Tumawa ako ng bahagya. “Wala talaga akong gana. Maloloka ako. Mas stress pa ako sa new boss kaysa sa ex kong si Miguel.”
“Maloloka ka talaga niyan! Ikaw ba naman, lagi mong makikita si Hottie guy e,” natatawang komento ni Fia.
Ping.
Napatigil ako ng may mag-pop up na email notification.
Nang tignan ko kung kanino galing, Biglang bumilis ang tibok ng puso ko.
Galing sa boss ko kay Zach.
“Wait lang girls... speaking of—may email siya…” Wala sa sarili kong sabi.
“Huh? Bakit sa’yo nag email?” Nagtatakang tanong ni Fia.
“Kinonek ko kanina sa phone ko ‘yung email ng M.D kasi ang dami kong kailangan ireview.” Mahina kong sagot.
“Oh, okay! Basahin mo na!”
“Check mo na kung anong email sa’yo.” Turan naman ni Jem.
Pinindot ko agad ang email habang ramdam ko ang pagkabog ng puso ko.
From: Zachary Matthew Vaughn
Subject: Follow-up Meeting – 3:00 PM TodayTo: Katalina Leigh SuarezMs. Suarez,
Please proceed to my office at exactly 3:00 PM for a brief discussion regarding the marketing department’s current performance reports. Kindly bring your monthly projections as well. —Z.M.V.“Sht...” Mahina kong mura, Muntik ko nang mabitawan ang phone ko.
“Sis?!” sambit ni Fia. “Ano sabi?!”
“Pinapatawag niya ako,” sagot ko, pilit kinakalma ang boses. “For a brief discussion regarding the marketing department’s current performance reports…”
Si Fia literal na napasigaw. “Omg. Omg. Omg. kayong dalawa lang sa office niya? Shocks!”
“Tangina...” bulong ko. “Bakit parang mas lalo akong kinakabahan ngayon kaysa nung first time naming magkita?”
“Because now you’re seeing him with the lights on and a nameplate on his desk,” sagot ni Jem. “CEO, sis CEO..In other words...Boss mo ”***
Pagkatapos ng tawag, pilit kong pinakalma ang sarili habang naglalakad pabalik sa workstation ko. Hindi ko talaga nagalaw ang pagkain ko. Ang nasa isip ko lang ay ang email ng boss ko.
May ilang oras pa... pero parang gusto ko nang magpalamon sa lupa.
Zachary Matthew Vaughn.
Hindi na siya ‘yung lalaking nakilala ko lang sa bar.
Boss ko na siya ngayon.
“Okay… okay…” bulong ko sa sarili habang marahang humihinga. Professional lang ‘dapat Kat. You're his Marketing Manager. This is normal. Tama lang na makipag-align siya sa’yo. This means nothing… right?
Pero habang naghahanda ako—nag-retouch ng konti ng powder, siniguradong maayos ‘yung blazer ko, at inadjust ang watch sa wrist ko—alam kong hindi ko kayang lokohin ang sarili ko.
This isn’t just nothing.
*******
Katalina’s point of view Paglabas namin ng elevator sa executive floor, magkahawak pa rin ang kamay namin ni Zach. I could feel the warmth of his hand in mine, a silent reminder that we were okay, that I was safe with him. I could hardly put into words the sense of calm that wrapped around me as we walked toward his office. Pagpasok namin. Tumigil kami sa harap ng table niya, at he finally let go of my hand just enough to face me. Those eyes of his intense, warm, yet soft na nakatingin sa akin, at parang tumigil ang tibok ng puso ko. “So?” tanong niya, “Let’s work na?” dugtong niya. Kitang-kita ang saya sa kanyang mga mata. “Yeah,” sagot ko, huminga ng malalim. “Kailangan marami ang matapos natin na trabaho ngayon para hindi tayo natatambakan. You know, tambak ang work dahil sa nangyari.” He nodded, a slight grin playing on his lips. “You’re right. I think marami akong matatapos na pirmahan at basahin ngayon. I’m in a good mood. because we’re okay now.”Ngumiti ako, and
Zach's point of view The Next MorningThe first thing I noticed when I opened my eyes was warmth. Literal warmth.Katalina’s head was still resting on my chest, her arm draped across my stomach, her legs tangled with mine. The early sunlight was sneaking through the half-open curtains, painting soft gold streaks across her skin.For a few seconds, I just stared at her. Her breathing was slow, steady, peaceful. There was no trace of last night’s exhaustion, no hint of the tears she had shed. Just her...calm, beautiful, and of course, mine.Damn. If this is a dream, I don’t want to wake up.Gently, I brushed a few strands of hair away from her face. She stirred, brow twitching, then quietly groaned.“Hmm…” she mumbled, half-asleep. “Zach?”“Good morning,” I whispered, smiling.She blinked, still groggy. “What time is it?”“It’s six twenty four..”Her eyes widened. “What?!”I chuckled at her reaction. My workaholic girl, always pushing herself, yet still my everything. “Relax. M
Tumingin ako sa kanya, trying to confirm if she’s serious. Pero hindi siya makatingin sa akin, nilalaro lang niya ‘yung mga daliri niya.“Well… I’m tired. Saka may damit naman ako dito, ‘di ba? So hindi problema pagpasok bukas sa opisina.” Saglit siyang huminga ng malalim. “But ok lang ba kung mag sleep over ako?”Damn. She’s serious.“Of course,” mabilis kong sagot, sabay ngiti. “Pwedeng-pwede ka mag-stay dito, Anytime you want, you’re always welcome here, baby.”Sa wakas, ngumiti rin siya, isang maliit pero genuine na ngiti.“But…” dagdag ko, “hindi ka ba hahanapin nila Jems?” “Hindi. Nag-text na ako sa kanila. Sabi ko dito ako mag-i-stay. Ok lang naman daw.” I nodded, still smiling. She’s staying. Tonight, she’s staying. Damn. “Pero Baby,” sambit ko. “why? Bakit pinili mong mag-stay? Naninibago ako sa’yo today. We both know na hindi pa tayo totally okay but—”“I decided na pakinggan ka.” Putol niya sa sinasabi ko.That one sentence…kumabog ng mabilis ang puso ko.“Gusto kong
Zach's point of view Continuation..Ang bilis lang ng naging biyahe namin, around twenty minutes lang nakarating na kami sa condo building. Pagkaparada ko ng sasakyan sa parking lot, bumaba agad ako saka dumiretso sa likod, kinuha ko lahat ng grocery bags sa trunk saka binaba sa gilid.“Zach, I can carry the lighter ones,” sabi niya sabay kuha ng dalawang plastic na magaan lang. “Fine, pero ‘wag ka magbubuhat ng mabigat. Hayaan mo akong magbuhat non.” Tumango naman siya, dahil marami ang pinamili namin nag pa assist na lang ako sa ibang staff na isunod na lang ang ibang grocery sa taas. Pagpasok namin sa loob ng penthouse, Dumiretso ako sa kusina, nilapag ang ibang grocery sa kitchen counter, habang si Katalina naman nagtanggal ng flat shoes at nilagay sa lagayan ng sapatos sa gilid. Tapos sumunod sa akin at nilagay ang hawak niyang plastic sa counter. Ilang segundo pa dumating ang staff na may dala ng ibang grocery. Nagpasalamat ako, inabutan sila ng pang meryenda at hinat
Zach’s point of view Pagkatapos namin ilagay—I mean ni Katalina sa plastic at eco bag ang pinamili namin, sabay kaming naglakad palabas ng supermarket. Tulak-tulak ko ang cart habang si Katalina naman inaayos ang resibo namin na napakahaba. Yeah, ang haba parang lagpas ng isang buwan na stock ‘yung binili ni Katalina ‘e. Well, wala naman problema sa akin kahit gaano karami ang bilhin niya, I can totally pay for it.. If she wants, I can buy her, her own supermarket pa nga. Honestly. The only problem is, I’m not really good at cooking. I cook…eggs, bacon, the easy stuff…and a few other simple dishes, but the meals Katalina used to make for me before? I could never pull those off. The other meats might just end up sitting there for a month. Habang binabaybay namin ang hallway papunta sa parking lot, napansin kong medyo mabagal na siya maglakad. Tahimik lang siya, pero halatang pagod na. Kanina pa kasi siya nakatayo, pabalik-balik sa mga shelves, nag-iisip kung ano pa ang kulan
Continuation..Pagkatapos ng meeting, bumalik kami agad sa office, para tapusin ang mga kanya-kanya naming trabaho.To be honest, both of us are swamped with work.Since Katalina was gone for a week, everything piled up on her desk.I can’t blame her for coming in early today and being so focused.As for me, even though I showed up at work last week,I couldn’t really get anything donebecause all I could think about was her.And now, I’ve got tons of documents waiting for final review and signatures. Damn. Ang maririnig lang sa loob ng opisina ay ang tunog ng keyboard ni Katalina Once in a while, nagsasalita siya kapag may kailangang i-clarify.Bandang 3:30 narinig kong nagsalita siya. “Sir, I need your signature on this.” Tumingin ako sa kanya saka tumango. “Sure, bring it here.”Lumapit siya, dala ‘yung folder. Tumigil siya sa gilid ko. “Here, Sir,” sabi niya. naamoy ko ulit ‘yung perfume niya, Damn. Gustong gusto ko talaga ang pabango niya.“Thanks.” sabi ko, “Where do







