Chapter 2

Chapter 2: Paghahanap

Mula sa arawan ay halos matuyuan na ng laway ang ginang na kanina pa palakad-lakad sa palengke kung saan maraming tao para mamigay ng papel na mayroong mukha at pangalan ng anak niya na nawawala.

"Helena, baka nakita mo naman 'tong anak kong si Gaia." Pag-aabot ng babae sa tindera ng isda na tila ba hindi na bago sakanya ang linya ng babae.

"Hay naku, Eleonora. Ilang buwan mo bang hinanap yang si Gaia ha? Apat na buwan na ba? Ehh baka naman patay na yan at paulit-ulit ka lang naghahanap dito."

Tila nagpantig ang tenga ng babae tinawag niyang Eleonora kaya agad naman itong dumampot ng isda na tinitinda ng kaharap at agad na binato sa mukha.

Nasapol naman nito si Helena kaya agad napatigil sa pagbubugaw ng langaw na maaring dumapo sa kanyang mga isda bago bumaba sa upuan nito at hinarap si Eleonora.

"Napakabastos mong babae ka ha! Ano bang gusto mo ha?!" Panghahamon nito. Pati ang kanyang apron ay inalis niya sa kanyang katawan.

"Hindi patay ang anak ko!" Sigaw ni Eleonora pabalik.

Mapang-hamak naman na tinignan ni Helena si Eleonora. "Ahh. Nakakasiguro ka ba? Buksan mo yang mga mata mong matanda ka ha! Kung buhay man yang anak mong nawala ng parang bula, edi sana bumalik na yan sainyo at hindi na kayo nagpapakahirap maghanap sakanya!"

"Aba't! Palibhasa matandang dalaga ka at wala kang anak!"

Nanlaki ang mata ni Helena dahil sa sinabi nito. Agad naman na pumagitna ang isang tauhang kargador ni Helena para hindi na matuloy kong ano man ang pag-aawayan nila.

Ang paligid nila ay agad naman naging maayos. Luminga sila at makita ang dalawang bodyguard ng kanilang gobernador na nagpapaunang lumakad.

"Tumigil na po kayo. Nandiyan na si Gov." Bulong ni Carlos, ang kargador ni Helena.

Ang gobernador ay nakikipagsalamuha sa ibang tindera, minsan ay bumibili siya pero karamihan sa dala ng kanyang tauhan ay bigay lamang ng ibang tindera.

Di-hamak na sobrang mahal ng mga taga-Isla ang Gobernador kaya ganito na lamang siya kung ituring. Pagkatapos ng dalawang pang-umagang meeting niya ay pumunta siya dito para bumisita. Nakarating siya sa position nila Eleonora at Helena, medyo napailing na kamang siya ng mahihuna na mukhang may naganap na away sa pagitan ng dalawa dahil mahahalata pa ang umuusok na ilong mga ito.

"Magandang umaga ho sainyo, Aling Eleonora at Aling Helena." Magmamano sana ang Gobernador pagkatapos bumati pero hindi nila hinayaan na mangyari ito.

Subalit ang dalawang ginang ay tila ba yumuko para gumalang sa politikong kaharap nila.

"Magandang umaga rin ho Gov. Maaga kayo ngayon rito ah. Ano ho ba ang lulutuin niyo sa pananghalian?"

Pagtatanong ni Aling Helena na tila ba interesado siya sa ganap ng Gobernador pero isa lamang 'yong paraan ng kanyang pagbibiro kaya natawa lang ito ng marahan.

"Ipaghahanda ko po ng maasim na sinigang ang aking misis baka sakaling pansinin na ako." Sinakyan naman ni Stelo ang biro ng matanda. "Anyway, may nangyayari ba dito bago ako dumating? Mukhang may pinagdadaanan po kayo ni Aling Eleonora dito kanina." Dagadag pa nito kaya agad na nagkatinginan ang dalawang matandang babae, tila sinisisi ang isa`t-isa kaya sila nahuli.

Lumunok muna si Helena bao nagsalita. "Ito kasing si Eleonor Gov, hinahanap na naman dito ang kanyang anak na halos-halos niya naman na hinahap pero hindi naman nagpapakita sakanya. Sinabi ko na nga po sakanya na baka---"

"Nagbabaka sakali lang ako Gov kasi hindi po talaga natatahimik ang buhay namin ngayon ng asawa ko dahil po wala sa tabi namin ang aming unica hija." Pagputol ni Eleonora sa sinasabi ni Helena.

Napatingin naman sakanya si Helena na magsasalita pa sana ulit at ipipilit na baka patay na anak nito pero pumagitna na sakanila ang Gobernador.

Hinawakan nito sa balikat si Eleonora na tila ba alam niya ang pasakit na dinadala nito habang wala sa kanilang tabi ang kanilang anak.

"Kami po ay tumutulong na sa paghahanap sa inyong anak. Ang mga tauhan ko po pati na rin ang mga pulis dahil naireport naman na natin ang pagkawala ng inyong anak. Siguro po ay mas mabuti na hayaan mo na lamang po kaming maghanap sakanya para hindi na rin kayo napapagod." Paliwanag ni Stelo sakanya. Walang anu--ano ay niyakap na siya ng matanda na tila ba ay naluluha pa.

"Salamat ho, Gov."

Tumango lamang ito bago inalis sa pagkakaakap sakanyang katawan ang matanda at sinabing mauna na siya at magluluto pa siya ng pananghalian para sa kanyang asawa na hindi naman pinaniwalaan ng karamihan na nakarinig dahil ang alam ng ito ay wala pang babae ang nakakabihag sa puso nito. Sinasakyan na lamang nila ang mga pagbibiro ng Gobernador.

Nang makaalis sa palengke si Stelo ay umalis na rin si Eleonora para umuwi sa kanilang bahay para ipagluto ang kanyang asawa na uuwi galing sa trabaho niyang construction na malapit lamang sa kanilang bahay, pero pagdating niya ay nadatnan na lamang nito ang kanyang asawa na nakaupo sa kusina habang umiinom ng malamig na tubig.

Mababakas sa muha nito ang pagod na nadarama sa oras na iyon.

"Marco, nakauwi ka na pala. Ipagluluto kita ng pagkain." Agaran naman na kumilos si Eleonora para pagsilbihan ang kanyang asawa.

Agad nitong inilabas ang mga kakailanganin sa pagluluto ng marinig niya ang tanong ng kanyang asawa.

"Kamusta ang paghahanap sa anak ko?" Kahit na iyon lamang ang kanyang sinabi sa seryosong pamamaraan ay hindi maaalis ang pag-asa sa boses nito na may bagong balita na tungkol sa kanyang anak.

Huminga muna ng malalim ang ginang bago lakas na sinabi sa asawa ang mga salitang; "Ganoon pa rin. Wala pa ring nakakakita kay Gaia sa ating lugar simula ng mawala siya."

Nawalan ng konting sigla ang mata ni Marco dahil sa naging balita ng kanyang asawa.

"Nasaan na ba kasi ang anak natin? Baka kung ano na ang nangyari sakanya. Dapat ay naghahanap na siya ngayon ng trabaho." Bumuntong-hininga siya ng malalim bago inilagay sa kanyang balikat ang panunas na ginamit niya sa kanyang pawis kanina at tumayo siya para mag hugas ng kamay at tulungan ang asawa sa pagluluto ng makakain.

"Marco, paano kung napadpad na si Gaia sa ibang lugar? Paano kung may itinatago palang nobyo saatin ang ating anak at sumama siya roon?"

Natigilan ang lalaki. "Hindi. Nasisiguro kong wala siyang nobyo. Nababantayan ko noon pa man ang kanyang mga kilos. Nasisiguro kong nandito lamang siya at hahanapin natin siya!"

"Pero Marco naman, nalibot na natin ang buong lugar natin pero hindi natin siya makita! Napapagod na ako! Nakakabaliw na ito!"

Katahimikan ang bumalot sakanilang dalawa bago nagsalita ulit si Marco.

"Hindi bale nang mabaliw tayo ang importante ay ginagawa natin ang lahat para mahanap siya."

***

Napangisi naman si Stelo nang makalampas siya sa tingin ng mga tao sa palengke hanggang sa makarating siya sa kanyang sasakyan kasama ang mga bodyguard nito.

"Gov, bakit niyo po pinapaasa ang ina ni Miss Gaia ng ganun? Nahihirapan na po siya nakikita ko po sa kanyang mga mata."

Puna ng isa sa kanyang bodyguard na si Miguel. Isang nakakamatay na tingin lamang ang binato sakanya ni Stelo.

"Manahimik ka kung gusto mo pang magpatuloy sa trabaho na ito pati na rin ang buhay mo." Malalim at seryosong banta nito sa lalaki.

"Gusto ko lang naman malaman, Gov. Nakakaawa kasi sila."

"Well, you may be pity then but I'm enjoying this goddamn game." Isang nakakalokong ngisi ang tumapos sa kanilang usapan bago sila nakauwi.