Lowbat ako guys. Brownout sa amin. Not sure kung kailan iilaw kasi may anumalya sa wire something. Hahahha Pa-like and gem-votes. Joke lang.
Umalis ako sa bandang pintuan at lumapit sa railing, kung saan ang dulo ng building. My tears kept on streaming. I don't know what to feel now. I miss him… I know that. But I also hate him for playing me. I hate him because he was involved with Angela.I'm conflicted.He looks so good. I hate that he looks so hot in his uniform. Dapat ay akin siya! Bakit kay Angela pa?Ilang minuto niyang tinitigan ang billboard ko. Nang matapos siya, saka pa siya biglang tumayo ng tuwid. And then he faced me.Unti-unti siyang naglakad palapit sa akin. I watched him walk towards me, until I couldn't. Bumaba ang mata ko sa baba.Is he going to kill me? Kaya ba siya naka-uniform? Is he armed?I sobbed when he stopped in front of me. Kita ko na ang paa niya. And he didn't stop until he was so close to me.Kita kong nilagay niya ang dalawang kamay niya sa gilid ko, cornering me. I smelled his perfume. It's still the same. There was heat radiating to his body and it warmed mine. It's comforting. “Why are
The production of my billboard was done fast. Hindi na rin naman kasi problema ang place kung saan ilalagay kasi sa condominium namin ‘yon. Ang gagawin lang ay ang editing at ang printing ng picture.And just like what I expected, natapos siya ng apat na araw.“Ngayon pa ilalagay ‘to, Ms. Andrea. Baka matapos sila ng gabi na,” sabi sa akin ni Lara.Tinawagan niya ako para lang ipaalam sa akin na tapos na nga ang printing. At ilalagay na lang siya.I smiled at her news.“I'm so excited. Thank you for informing me, Lara.”“No problem po.”Matapos ng tawagan namin ay mabilis akong pumasok sa loob ng study room ni Lolo. Naroon siya, may inaasikaso.Tumingin siya sa akin nang marinig niyang pumasok ako.“Lolo, kumusta po ‘yong sinasabi ko sa inyo na tutulong sa akin sa immigration?” tanong ko.Lolo looked at me intently. Medyo nagdududa siya pero hinayaan niya rin kalaunan.“May tauhan na doon na tutulong sa’yo,” sabi niya. “Tell me, you didn’t kill anyone?”Agad akong natawa.“My God! Lol
Nang makita ako ni Carolina ay tumayo siya.“Nauna na si Aria sa resto. Sunod na lang daw tayo,” balita niya sa akin.Agad kaming umalis ng penthouse. Gusto ko sanang mag-transfer dito pero hindi ako pinayagan ni Lolo. Ano daw ang silbi ng ancestral house kung hindi titirhan?Pagbaba namin sa lobby, naghihintay na ang SUV sa amin. Dumiretso na kami doon. At after twenty minutes, dumating kami.The resto has an overview of the city. Medyo mataas ang lugar kaya presko ang hangin.May table na kami dahil naroon na nga si Aria. Carolina started her live when we were going into the resto. Hindi ko alam kung may specific time ba kung kailan siya nagla-live o kung kailan niya lang gusto?Naupo kami sa table. Si Aria ay nasa counter, nag-o-order na. Si Carolina ay kinakausap ang fans niya. I was looking outside the resto. My mind suddenly went to Manila. Ganitong oras, ang busy ng mga tao doon. And since Iligan is a small city, hindi mo gaano maramdaman na busy.Suminghap ako. Ayaw kong mag-i
Sunod-sunod ang pag-click at flash ng camera. Sinusunod ko ang mga instructions na binibigay sa akin.Tatlo pang outfits ang sunod kong sinuot—isang cream co-ord na minimalist, emerald green na blazer, at ang huling backless black gown. Nang suot ko na ang backless dress, sa terrace ako kinuhanan. Naka-barefoot ako at hawak ang railings habang nilalaro ng hangin ang buhok ko.“Perfect! Ganyan, Ms. Andrea. Parang kahit malakas ka, may puso ka pa rin.”What does that mean? Na kahit malakas ako, nasasaktan pa rin? Ganon ba? That's how I interpret it!Click.Kaya tumitig ako sa camera na may lungkot—but with subtle fire still.Nagpalakpakan ang buong team matapos.“That’s it. That’s the billboard shot!”I giggled at them. Hindi ko alam kung totoong namamangha sila o it's just a show to please me because I’m a Velazquez. Either way, I don’t mind. I just want to enjoy it. Isa pa, maganda ako!Matapos ng shoot ay lumapit ako sa couch at saka nahiga ro’n. Medyo nakakapagod din pala ang pagmo-
Maaga akong gumising nang araw ng billboard shoot ko. Alas-diyes ang usapan pero alas-otso, nasa penthouse na ako. Marami na ring tauhan doon para mag-setup.Maliwanag sa paligid. Tumatama ang sikat ng araw sa floor-to-ceiling na glass wall. Parang sapat na ang natural lighting para makakuha ng magandang picture.Nang malapit na ang oras, pinagpalit ako ng stylist. Nagdala ako ng mga damit pero sila pa rin ang pinagdesisyon ko kung ano ang isusuot. Kasi ano nga ba ang malay ko, 'di ba? I'm not a model. Just a wannabe model!They do all the work. Hinayaan ko sila kung anong magandang style ng buhok at ang makeup.Kita ko naman ang ginagawa nila sa vanity mirror at wala akong masabi! Parang gusto ko na lang mag-shift ng career! Pagiging model na lang!Nang matapos ako sa makeup, sinimulan na rin ang shoot. Pinatayo ako sa harap ng grand piano, suot ang puting pantsuit. It's just right for my body. Ang blazer ay hapit sa bewang ko at bahagyang bukas sa dibdib. I was told to be fierce. Ka
Matapos mag-ayos ni Carolina, agad niyang kinuha ang cellphone niya at nag-live ulit. She immediately smiled at the camera kahit kagagaling lang niya sa iyak.Tapos na ring mag-ayos si Aria. Ready na siyang magpakita sa live.Nagpatuloy ako sa pagkain. I'm kind of enjoying watching them in their problem. May live show ako habang kumakain.“Hi, guys. Sorry naputol ang live kanina. May ginawa lang ako,” nakangiting sabi ni Carolina sa mga fans niya.I giggled a bit. Yeah, umiyak muna siya.“Guys, I’m sorry kung hindi ko kayo pinagbigyan kahapon sa request niyo. Pero napag-isip-isip ko na gawin na ngayon… for you,” she said, smiling genuinely. “Pero sana, huli na 'to. Let’s respect the privacy of other people. Hindi lahat ng tao gustong makilala. Some want privacy.”Tumango ako, agree sa sinasabi ni Carolina.“Heto na guys. After this, stop antagonizing me okay?”She read something on her phone bago siya tumango. After a few minutes, binigay niya ang cellphone kay Aria.Kinuha ni Aria ang