Nang makita ako ni Carolina ay tumayo siya.“Nauna na si Aria sa resto. Sunod na lang daw tayo,” balita niya sa akin.Agad kaming umalis ng penthouse. Gusto ko sanang mag-transfer dito pero hindi ako pinayagan ni Lolo. Ano daw ang silbi ng ancestral house kung hindi titirhan?Pagbaba namin sa lobby, naghihintay na ang SUV sa amin. Dumiretso na kami doon. At after twenty minutes, dumating kami.The resto has an overview of the city. Medyo mataas ang lugar kaya presko ang hangin.May table na kami dahil naroon na nga si Aria. Carolina started her live when we were going into the resto. Hindi ko alam kung may specific time ba kung kailan siya nagla-live o kung kailan niya lang gusto?Naupo kami sa table. Si Aria ay nasa counter, nag-o-order na. Si Carolina ay kinakausap ang fans niya. I was looking outside the resto. My mind suddenly went to Manila. Ganitong oras, ang busy ng mga tao doon. And since Iligan is a small city, hindi mo gaano maramdaman na busy.Suminghap ako. Ayaw kong mag-i
Sunod-sunod ang pag-click at flash ng camera. Sinusunod ko ang mga instructions na binibigay sa akin.Tatlo pang outfits ang sunod kong sinuot—isang cream co-ord na minimalist, emerald green na blazer, at ang huling backless black gown. Nang suot ko na ang backless dress, sa terrace ako kinuhanan. Naka-barefoot ako at hawak ang railings habang nilalaro ng hangin ang buhok ko.“Perfect! Ganyan, Ms. Andrea. Parang kahit malakas ka, may puso ka pa rin.”What does that mean? Na kahit malakas ako, nasasaktan pa rin? Ganon ba? That's how I interpret it!Click.Kaya tumitig ako sa camera na may lungkot—but with subtle fire still.Nagpalakpakan ang buong team matapos.“That’s it. That’s the billboard shot!”I giggled at them. Hindi ko alam kung totoong namamangha sila o it's just a show to please me because I’m a Velazquez. Either way, I don’t mind. I just want to enjoy it. Isa pa, maganda ako!Matapos ng shoot ay lumapit ako sa couch at saka nahiga ro’n. Medyo nakakapagod din pala ang pagmo-
Maaga akong gumising nang araw ng billboard shoot ko. Alas-diyes ang usapan pero alas-otso, nasa penthouse na ako. Marami na ring tauhan doon para mag-setup.Maliwanag sa paligid. Tumatama ang sikat ng araw sa floor-to-ceiling na glass wall. Parang sapat na ang natural lighting para makakuha ng magandang picture.Nang malapit na ang oras, pinagpalit ako ng stylist. Nagdala ako ng mga damit pero sila pa rin ang pinagdesisyon ko kung ano ang isusuot. Kasi ano nga ba ang malay ko, 'di ba? I'm not a model. Just a wannabe model!They do all the work. Hinayaan ko sila kung anong magandang style ng buhok at ang makeup.Kita ko naman ang ginagawa nila sa vanity mirror at wala akong masabi! Parang gusto ko na lang mag-shift ng career! Pagiging model na lang!Nang matapos ako sa makeup, sinimulan na rin ang shoot. Pinatayo ako sa harap ng grand piano, suot ang puting pantsuit. It's just right for my body. Ang blazer ay hapit sa bewang ko at bahagyang bukas sa dibdib. I was told to be fierce. Ka
Matapos mag-ayos ni Carolina, agad niyang kinuha ang cellphone niya at nag-live ulit. She immediately smiled at the camera kahit kagagaling lang niya sa iyak.Tapos na ring mag-ayos si Aria. Ready na siyang magpakita sa live.Nagpatuloy ako sa pagkain. I'm kind of enjoying watching them in their problem. May live show ako habang kumakain.“Hi, guys. Sorry naputol ang live kanina. May ginawa lang ako,” nakangiting sabi ni Carolina sa mga fans niya.I giggled a bit. Yeah, umiyak muna siya.“Guys, I’m sorry kung hindi ko kayo pinagbigyan kahapon sa request niyo. Pero napag-isip-isip ko na gawin na ngayon… for you,” she said, smiling genuinely. “Pero sana, huli na 'to. Let’s respect the privacy of other people. Hindi lahat ng tao gustong makilala. Some want privacy.”Tumango ako, agree sa sinasabi ni Carolina.“Heto na guys. After this, stop antagonizing me okay?”She read something on her phone bago siya tumango. After a few minutes, binigay niya ang cellphone kay Aria.Kinuha ni Aria ang
Andreana Steff VelazquezSimula nang dumating ako dito sa Velasquez residence, nawawala na ang pagiging organized ng araw ko. Kung dati, maaga akong gumigising para sa trabaho, ngayon, kung kailan ko na gusto. I don't have to clean my room. Someone would do it for me. I don't have to cook—bababa lang ako, may pagkain na. I don't need to worry about my laundry and everything.It was a privilege of rich people, huh? Sayang yung mga araw na hampaslupa pa ako. May ganito pala dapat.But then again, I don't regret my life now. That hardship led me to what I am today.What am I today anyways? Umirap ako. Sempre kung hindi ako pumalpak—attorney! Pero dahil suspended, at least maganda pa rin!Alas dyes na ako bumaba para kumain. Hawak-hawak ko ang cellphone ko dahil hinihintay ko ang text ni Lara, taga-marketing team.Pagdating ko sa dining area, akala ko ako lang ang kakain dahil late na akong bumaba—pero naroon din si Carolina at Aria. Magsisimula pa lang silang kumain.Umupo ako sa kabiser
Anton Eros VergaraDahil sa nangyari, pilit akong gustong kausapin nina mama. Lahat sila ay ban sa penthouse ko. They can’t access the elevator through my penthouse. Unless gusto nilang lakarin ang 50-plus na floor ng building, saka pa lang sila makakarating sa floor ko. Pero walang nangahas na lakarin ‘yon.All they could do was to call me. Gusto nilang pumunta sa floor ko… wala akong pinayagan sa kanila. All my titos and titas attempted to get into my unit, pero hindi ko sila hinahayaan.Bea and Sabel tried calling me. I ignored them. I was done with the family.Marami naman din silang Vergara. The family can survive without my help.Bea texted me that mama was crying because of what was happening. Problema na daw si Kuya Luca. Ano daw ang nangyayari sa akin?Leo, Miguel and Matteo offered to help me find her. I refused their damn help!I will find her alone!!I hired men to help me find Andrea. Hindi naman siya patay. At least Kuya didn’t kill her, despite my Tito Benedicto’s comma