CHAPTER 5
“Hindi ako kailanman nagkautang kay Bianca at hindi rin ako nagkautang sa’yo Francis. Maaaring sa trabaho ay senior nya lamang ako. Pero sa personal naming buhay ay wala kaming utang na loob sa kanya,” seryoso pa na sabi ni Sophia kay Francis. Napadako naman ang tingin ni Francis kay Sophia at napabuntong hininga na lamang sya rito. Nakasuot lamang kasi si Sophia ngayon ng simpleng damit at simpleng mahabang palda at balingkinitan pa ang baywang nito. Maganda rin ang mata at kilay ni Sophia. Si Sophia kasi ay may pagkamatigas at malamig ang ugali. Napakatalino rin nito at talaga naman na hinahangaan din ang kagandanhan nito. “Pasensya na. Alam kong kasalanan ko ito,” seryoso naman na sabi ni Francis kay Sophia. Hindi naman na nagsalita pa si Sophia at napabuntong hininga na lamang sya dahil doon. Katahimikan naman ang namayani sa kanilang dalawa at hindi nga maiwasan ni Francis na mapasulyap sa magandang mukha ni Sophia. KINABUKASAN…… May lumabas naman na balita tungkol sa pagbagsak ni Max Villamayor. Tiningnan sya ni Marvin bilang isang magiliw na tao pero sopistikado at makapangyarihan sa ibang pamamaraan. Gumawa kasi ng paraan si Marvin para malantad ang mga masamang gawain ni Max kaya agad itong naalis sa posisyon sa kumpanya. Nang ibigay ni Sophia ang mga produkto ay si Marvin ang tumingin noon at pumasa naman iyon sa kalidad na nais nya. “Wala ka man lang yatang kati katiwala sa akin ms. Marquez ah,” nakataas pa ang kilay na sabi ni Marvin kay Sophia. Kita naman nya ang pawis sa noo ng dalaga at napapalunok na nga lamang ng sariling laway nya si Marvin dahil talagang nagagandahan sya kay Sophia. “Hindi naman. Nag iingat lamang ako dahil baka magkaproblema na naman,” nakangiti pa na sagot ni Sophia kay Marvin. Dahan dahan naman na tumango si Marvin kay Sophia saka nya ito matamis na nginitian. Hindi naman nakalagpas sa paningin ni Francis at Bianca ang senaryo na yun dahil kitang kita nga nila ang mga ito. At kitang kita nga ni Francis kung paano titigan ni Marvin si Sophia. “Sophia mukhang magkasundong magkasundo kayo kayo ni Mr. Marvin Villamayor. At infairness mukhang bagay nga kayong dalawa,” nakangiti pa na sabi ni Bianca ng makalapit sila sa pwesto nila Sophia at Marvin. Nagkatinginan naman sila Marvin at Sophiabdahil sa sinabi ni Bianca pero hindi naman na iyon pinansin pa ng dalawa at nagpatuloy na lamang sila sa kanilang ginagawa. “Ang pagtutulungan na ito ay magdudulot lamang ng gulo sa mga Villamayor,” madilim ang tingin na sabi ni Francis. “Wala namang gulo Mr. Francis,” sagot ni Marvin kay Francis habang may nakakalokong ngiti sa labi nito. “Lalong lalo na kung may kasama kang napakagandang babae kagaya ni Ms. Sophia,” dagdag pa ni Marvin habang nakatitig ito sa magandang mukha ni Sophia. “Si Ms. Sophia ay alam kong isinasantabi ang personal na buhay nya sa kanyang trabaho. Natatakot ako Mr. Marvin na baka hindi mo iyon naiintindihan at magkaroon tayo ng hindi pagkakaunawaan,’” seryosong sagot naman ni Francis. Makahulugan namang tinitigan ni Francis si Sophia. At kaagad naman iyong napansin ni Marvin kaya naman napapangisi na lamang ito. “Hindi naman mahirap na ipagbukod ang personal na buhay sa trabaho. Kapag may gusto tayo sa isang babae ay gagawa at gagawa tayo ng paraan para mapansin nila tayo.. At isa pa ay alam ko naman na wala kang pakialam sa personal na buhay ng iyong mga empleyado, tama ba ako Mr. Francis?” sagot naman ni Marvin kay Francis habang nakangisi pa ito. “Kaswal lamang ako Mr. Villamayor,” seryosong sagot ni Francis dito. Pagkatapos nyang sabihin iyon ay agad na nyang hinawakan sa kamay si Bianca at agad na silang umalis na dalawa. Nasundan na lamang nila Sophia at Marvin ng tingin ang papaalis na sila Francis at Bianca. “May pagkamasama talaga ang ugali ng isa na yun. Paano mo nagawang pakisamahan ang ganoong klase ng tao Ms. Sophia?” iiling iling na sabi ni Marvin kay Sophia. Napansin naman ni Sophia na parang naiinis nga sa pinapakitang ugali ni Francis si Marvin kaya hindi na lamang sya nagsalita pa. “Hindi naman ako nagsisisi sa mga sinabi ko,” sabi pa ni Marvin saka sya sumandal sa kinauupuan nila ni Sophia. Hindi naman na ito pinansin pa ni Sophia. Sa kabilang banda ay naayos na nga ni Sophia ang naging problema nila sa kanilang produkto at naiwasan ang anumang hindi pagkakaintindihan. Pinagmulta at pinarusahan naman ni Francis si Bianca ng kung anumang dapat na ipataw rito na parusa para naman maging patas sya sa iba pa nilang empleyado. Pagbalik naman ni Sophia sa kumpanya ay masayang masaya ang lahat ng naroon dahil naresolba nga nya ang problema sa kanilang produkto. “Mahirap talaga kapag palakasan lamang kaya naupo sa pwesto. Laging nagrurunong runungan,” sabi ng isang empleyado roon. “Matalino naman si Ms. Bianca kaso ay masyado lang nagmagaling dahil sekretarya agad ang posisyon nya. Kaya ayan nagkaproblema tuloy. Wala talagang makakatalo sa katalinuhan ni ms. Sophia. Ano ba kasi ang nakita ni sir Francis sa babae na yun?,” daldal naman ng isa pang empleyado. Ang kumpanya kasi nila Francis ay kilala sa isa sa mga malalaking kumpanya sa bansa. Napabuntong hininga naman si Bianca dahil sa kanyang mga naririnig. “Itigil nyo na yang bulung bulungan ninyo. Bata pa si Bianca at bago pa lamang. Sige na itigil nyo na yan at bumalik na kayo sa inyong mga trabaho,” saway na ni Sophia sa mga nagtsitsismisan na mga empleyado. Agad naman na tumigil ang mga ito at agad na rin na bumalik sa kani kanilang trabaho. Akmang papasok na sana si Sophia sa opisina ni Francis pero natigilan na lamang sya ng marinig nya na nag uusap si Francis at Bianca roon. Naluluha naman si Bianca habang kagat kagat nya ang labi nya at nagpapaawa kay Francis. “Francis, masyado na ba akong inutil? Narinig ko na sabi nila ay hindi ako kasing galing ni ate Sophia,” naiiyak ng sabi ni Bianca kay Francis. Napakunot naman ang noo ni Francis dahil sa sinabi ni Bianca. “Kung ikukumpara ka kay Sophia ay magkaibang magkaiba kayo. Kaya wag mo na lamang pakinggan ang mga sinasabi nila,” sagot ni Francis sa dalaga. Tahimik naman na nakikinig si Sophia sa pag uusap ng dalawa bago sya nagpasya na pumasok ng tuluyan doon.“Ano ba kasing klaseng laro yan?” tanong na ni Sopha at pilit nga niyang pinipigilan ang kanyang sarili na matawa.“Love raising game,” agad naman na sagot ni Joseph na para bang seryoso sya sa problema niyang iyon. “Wala raw nagmamahal sa akin. Ang sakit naman no’n. Hindi ba talaga ako kaakit-akit?” dagdag pa nga niya.PAulit ulit pa nga niyang binanggit ang salitang nakakainis na parang bata na hindi ibinili ng paborito nitong kendi.“Ano ba ang akala mo, eksperto ako sa mga ganyang klase ng laro?” inis naman na sagot ni Sophia rito.Tiningnan naman nga ni Joseph si Sophia mula ulo hanggang paa.“Eh kasi naman, ikaw ang itinuturing na pinaka-coveted romantic partner sa buong upper class ng lungsod. Kaya dapat ay alam mo ang mga ganitong bagay,” sagot naman nga ni Joseph.Hindi naman nga natuwa si Sophia sa sinabi na iyon ni Jospeh pero dahil kakampi nga niya s Joseph ngayon ay pinili na lang niya na makisama rito. Kaya naman sa harap nga ng lahat at sa gitna ng isang eleganteng dinn
CHAPTER 245“Salamat,” mahinang sabi ni Sophia habang pilit nga niyang pinapatatag ang kanyang sarili. Ngunit nang tumingala nga siya ay ang malamig na tingin sa kanyang mga mata ay parang isang matalim na punyal.Humarap nga siya kay Captain Bryan at wala ngang pag-aalinlangan sa tono ng kanyang boses ng magsalita siya.“Ang hapunan na ito ay pinangunahan ni Mr. Joseph. Ang mga tao mo ang may hawak ng seguridad ng mga narito. Siguro naman, Captain Bryan alam mo na kung paano mo ito ipaliliwanag sa akin,” sabi nga ni Sophia.Pakasabi nga ni Sophia no’n ay lumapit siya sa tabi ni Jacob. At wala nga siyang pakialam sa sinumang nakatingin sa kanila at hindi na nga niya inisip pa ang magiging kapalit no’n at sinipa nga niya si Johnny.Agad namna nga na tumlapon si Johnny sa gilid at gumulong pa nga ito sa sahig. Nakasuot nga ito ng amerikana pero dahil sa kanyang malapad na katawan at pandak na itsura ay naging nakakatawa nga ang dating nito.At parang ngayon lang nga napagtanto ni Johnny
“Jacob, kung tama ang naaalala ko ay parang kapatid mo iyon, Ms. Sophia?” sabi pa nga ni Dexter.Naikuyom naman nga ng mahigpit ni Sophia ang kanyang kamao.“Shut up,” mariin pa nga na sabi ni Sophia.“Okay,” sagot naman nga ni Dexter na kunwari nga ay masunurin. “Dahil hindi ka natuwa ay hindi na ako masasalita. Pero ngayong gabi…. sana ay palarin ka, Ms. Sophia,” pagpapatuloy pa nga niya.Si DExter ay para lamang ngang nanonood ng palabas na hindi naman kasali pero tuwang-tuwa sa kanyang nakikita.Nagmamadali naman nga na lumapit si Sophia. At sa kanyang harapan ay nakita niya ang mga taong hindi dapat naroon— sina Johnny at Joshua na dapat ay mga nasa ustodiya pa rin ng mga pulis.Suot nga nila ang magagarang mga damit ngunit kapansin-pansin nga ang mga pasa at pamumula ng kanilang mga mukha.Nakayuko nga ang mga ito sa lupa at halos gumapang na nga habang humihingi ng awa sa binatang nasa harapan nila. Ang kanila ngang mga tainig ay matinis, puno ng takot at paghihirap.“Jacob, al
Alam ng lahat ng bisita na si Dexter ay ampon nga ni David. Ngunit wala nga ni isa sa kanila ang nakakaalam ng malalim na hidwaan at galit sa pagitan ni Sophia at David. Ang natatandaan lang nila ay umalis si Sophia sa pailya Bustamante pero patuloy pa rin ang suporta nito sa kanila sa social media.Kaya naman sa paningin nga ng karamihan ay tila isang matibay pa rin na alyansa ang umiirl sa pagitan ni Sophia at ng pamilya Bustamante.Tumingala naman nga si Sophia at saka nga niya tiningnan si Dexter. May ngiti nga sa kanyang labi ngunit hindi nga ito umabot sa kanyang mga mata. At sa halip nga ay malamig at mapagkunwaring damdamin ang nakatago sa ilalim nito.“Ang talino mo,” sabi ni Sophia, mahinahon pero may bigat nga ang kanyang tinig.“Alam mo na magkagalit kami ni David kaya sinabi mong ikaw ay kapatid ni Desiree,” sabi pa ni Sphia at nang tumigil nga siya ssaglit ay diretso nga niyang tiningnan sa mata si Dexter. “Pero anong dahilan at naisip mong banggitin sa akin ngayon si De
CHAPTER 244Namula naman nga ang mukha ni Desiree dahil sa hiya habang si David naman ay wala ngang kahit na anong ekspresyon. Pero si Dexter naman nga ay biglang napangiti.“Si Desiree ay bata pa. Madalas namin ikabahala ni Papa ang tungkol sa bagay na yan. At pakiramdam nga namin ay masyado pang maaga para pag-usapan ang tungkol sa pag-aasawa niya,” sabi na ni Dexter.Hindi kailanman pumasok sa isipan ni David na ipakasal si Desiree. Ang plano niya ay makahanap ng isang lalaki na handang pumasok sa pamilya nila— isang mapapangasawa ni Desiree na magiging bahagi nga ng kanilang angkan. Balak niyang ipaubaya ang lahat ng ari-arian ng pamilya Bustamante kay Desiree at gawin siyang tagapagmana ng lahat. At ito nga ang tunay na nais na mangyari ni David.*************Samantala naman sa loob nga ng piging ay napatingin nga si Sophia sa isang tao na hindi niya inaasahan na makikita niya roon at yun ay walang iba nga kundi si David na nakaupo nga sa wheelchair.Malubha nga ang tinamong pin
“Wag mo nang pagtuunan iyan ng pansin. Basta’t manatili ka lang na tapat sa akin at isang araw ay makikita rin ni Desiree ang tunay mong halaga,” maalamig nga na sabi ni David.Wala nga siyang tuwiran na pangako kundi isa nga iyong malabong pangungusap. Ngunit tumango pa rin nga si Dexter habang tahimik na sinusundan si David dala ang madilim na damdamin sa kanyang puso.Ang lugar nga kung saan idaraos ang dinner ay punong-puno nga ng karangyaan at pormalidad. Sa loob nga ng bulwagan ay kitang-kita nga ang kagandahan ng disenyo roon at may mga kristal pa nga na chandelier na kumikislap mula sa kisame. Ang liwanag ay bayad ngunit sapat na upang magbigay ng aliwalas sa paligid.Ang mga bilugang mesa naman ay natatakpan ng makinis at maputing tablecloth. May mga plato at kubyertos pa nga na tila ba pang royalty at mayroon din nga na mga bulaklak na maselang nakaayos sa gitna ng bawat mesa.Sa buong paligid nga ay kumakalat ang bango ng mga sariwang bulaklak at masasarap na pagkain. At sa
Natawa naman nga si Dexter dahil sa inasta na iyon ni Desiree. Inabot nga niya ang buhok nito at saka niya bahagyang hinaplos iyon.“Naipadala na yun papunta rito. Kaya bukas na bukas ay darating na ang mga iyon kaya maghintay ka lang sa bahay,” nakangiti pa nga na sabi ni Dexter.“Ang bait-bait talaga ng kuya ko. Thank you, kuya,” ngiting ngiti pa nga na sabi ni Desiree at bigla nga itong tumalon palabas ng sasakyan at saka nga niya yinakap ng mahigpit ang kanyang kapatid.Gumanti rin naman ng yakap si Dexter sa kanyang kapatid at inikot ikot pa nga niya ito habang yakap niya ang dalaga dahilan para matawa nga ng malakas si Desiree.Sa loob naman nga ng sasakyan ay nanatili nga na tahimik si Drew. Mula sa kanyang kinauupuan ay malamig ang tingin niya sa magkuya. Nakatitig siya sa kanila mula sa bintana at unti-unti nga na lumalim ang lamig sa kanyang mga mata.Ngayon nga niya naunawaan kung bakit ganoon ang tingin sa kanyan ni Dexter dahil palihim pala siya nitong tinitingnan bilang
CHAPTER 243Sa mga oras nga na iyon ay bigla ngang tumunog ang cellphone ni Dexter. At nang tingnan nga niya ang screen ay nakita nga niya ang pangalan ng kanyang ama na si David. Bahagya pa nga na kumunot ang kanyang noo bago niya sagutin ang tawag na iyon.“Papa,” mahinahon nga na sabi ni Dexter.“Dexter, nakauwi ka na ba? May mahalagang dinner ngayon, gusto ko sana na dumalo ka roon,” sagot nga ni David at ang kanya ngang boses ay malamig at may halong pagkasuplado.“Oo, kararating ko lamang. Sige, kung gusto mo na dumalo ako roon ay pupunta ako,” sagot nga ni Dexter at saka nga niya ibinaba ang tawag.Pagkatapos nga niyang putulin ang tawag na iyon ay muli nga niyang hinarap sina Desiree at Drew habang may bahid nga ng pagkaasiwa sa kanyang mga mata.“Mukhang kailangan ko muna na maghanda. May dinner party ako na kailangang puntahan,” sabi ni Dexter habang hindi inaalis ang tingin sa dalawa.“Ayos lang, kuya. Ihahatid ka na lang namin,” sabi naman nga ni Desiree at saka nga ito
Si James nga ay isang makasariling tao. Para sa kanya ay iisa lamang ang panig niya at yun ay ang kanila ni Francis. Tutulong lamang siya kung ito ay makabubuti kay Francis. At ang sinumang makakasira sa interes ni Francis ay awtomatikong nagiging kalaban niya.Sandali naman nga na napahinto si Khate pero maya-maya nga ay tuluyan na nga itong mabilis na umalis.Habang umiinom nga ng alak si James ay makikita mo nga sa kanyang mga mata ang isang delikadong anyo.At naglalaro nga sa isip niya ngayon ay ang ga traydor ay nararapat lamang na parusahan.*************Sa loob nga ng airport ay abala nga ang mga tao sa kanya-kana nilang lakad na maayos at sistematiko. At mula nga sa international flight exit ay dahan-dahan nga na lumabas si Dexter Bustamante.Napakatangkad nga nito, gwapo at taglay nga nito ang isang presensya na mahirap ipaliwanag sa bawat hakbang niya. Napakkaganda nga ng tindig nito at talaga namang bumagay nga rito ang suot nito na suit.Bagama’t banayad nga ang kanyang