Your comments and feedback are always appreciated—they truly mean a great deal. Thank you for reading, and I hope you have a wonderful day~✨🫶🫶🫶
“Since hindi po ako welcome sa hapagkainan,” aniya, tinig na puno ng dignidad kahit sa harap ng pag-aalipusta, “Baka mas mainam po siguro kung kakain ako habang nakaluhod sa tabi ng pinto. Mula ngayon, I’ll gladly be the Madrigal’s watchdog.”Walang bahid ng takot sa boses ni Rianne. Walang pakialam si Rianne kung pahiyain man siya o laitin. Kahit sa talinong meron siya ay napilitan siyang tumigil sa pag-aaral para makapagtrabaho at masustensyahan ang inang nangangailangan ng pera.Lahat ng klaseng trabaho, pagpapahiya, hirap ay nadanas na niya kahit sa pinakamurang edad.And this is nothing compared to all the hardships she had gone through. Kailangan niya ng tulong ni Amber para mapagamot ang kanyang ina dahil alam niyang hindi pa rin siya tutulungan ng ama nito kahit na nasa bahay na siya ng mga Madrigal. And to repay Amber’s kindness, she must do her job properly. To gain evidence that Amber needed.Pero hindi ganon iyon kadali. Even if it meant provoking them—subtly, strategica
“Ano ito, Zain?!” sigaw ni Mrs. Madrigal habang nagwawala sa loob ng silid nilang mag-asawa. Namumula ang mukha nito sa galit, at nanginginig ang mga kamay habang itinuturo ang pinto. “Why did you let that bastard child of yours walk into our house?!”Halos mabaliw na si Mrs. Madrigal sa nakita kanina—si Rianne de Luca, tahimik na nakaupo sa sala ng kanilang tahanan, tila walang kamalay-malay sa tensyon na dala ng kanyang presensya.Hinawakan agad ni Mr. Madrigal ang mga balikat ng kanyang asawa, pilit itong pinapakalma. “Hon, please… calm down. I had no choice,” pakiusap niya habang yakap ito, ramdam ang nanginginig na katawan ng babae. “She’ll be living with us for a while… Just until we stabilize the situation.”Tiningnan siya ni Mrs. Madrigal, puno ng pagkasuklam ang mga mata. “You had no choice?” bulalas nito, halos mapasigaw ulit. “Naisip mo bang saktan mo ako sa ganitong paraan? Ilagay mo sa loob ng bahay natin ang bunga ng pagkakamali mo? Sa mismong tahanan natin, Zain?!”Napa
Umaga pa lang ay nagkakagulo na ang pamilyang Madrigal matapos kumalat ang balitang may anak sa labas si Zain Madrigal—walang iba kundi si Rianne de Luca.Galit na galit ang kanyang asawa, ilang ulit na sinampal ang lalaki habang nanginginig sa galit at pagkabigo.“You are nothing without the Lopez, Zain!” sigaw ni Mrs. Madrigal. “Kung hindi dahil sa’kin, hindi ka aangat sa buhay! At ngayon?” Napalugmok ito sa hinagpis, halos mawalan ng balanse nang agad siyang saluhin ni Mr. Madrigal. “This is how you gonna repay me? Kabit mo? Anak mo sa labas?! How dare you!” Isa pang sampal ang tumama sa pisngi ni Zain.“I'm sorry,” bulong ng lalaki, lumuhod sa harap ng kanyang asawa. “Hindi ko alam… Hindi ko alam na may anak ako sa labas. Wala akong maalala na nangyari sa’min ng ina niya. I swear, hon…”“Hindi mo alam?” umiigting panga ni Mrs. Madrigal habang pilit na pinapakalma ang sarili. “Or you’re just feigning innocence? How dare you!”Ilang oras din bago tuluyang napakalma ni Mr. Madrigal
Nagtagpo ang kanilang mga mata—si Amber, gulat na gulat at si Zavian, tahimik at buo ang loob.“You’re giving me a quarter of Loco?” tanong ni Amber, halos hindi makapaniwala, hinahagod ang papel na hawak niya na para bang baka mali ang nabasa niya.Tahimik na tumango si Zavian, nanatiling nakatitig sa kanya.Kahit na alam ni Amber na wala siyang aktibong papel sa kompanya, pamilyar siya sa reputasyon ng Loco at sa halaga ng algorithm nitong FL Large Language Model—isang breakthrough na binigyan na ng valuation na halos $15 billion sa global tech market.Sa sandaling pirmahan niya ang kontrata, siya ay magiging major shareholder ng Loco Company. Hindi lamang siya magkakaroon ng voting rights at executive power, kundi makatatanggap din siya ng regular na dividends, kahit hindi siya direktang makialam sa operasyon.Ibig sabihin, kahit wala siyang gawin—kikita siya. Malaki.“You’re serious about this?” ulit niya, may bahid pa rin ng hindi makapaniwala sa boses.“Amber,” marahang sabi ni
NANG makitang ayos na ang mga ginuguhit ni Finn ay tinawagan niya si Anthony para ipagbigay alam ang nangyari.Pinakita niya ang unang drawing ni Finn kay Anthony at napatitig naman si Anthony roon, tulala at hindi alam ang sasabihin.“A-Anong…” tila natuyuan ng laway si Anthony habang nakatitig sa screen. Napalunok siya, saka huminga nang malalim, sinusubukang pakalmahin ang sarili. “What should we do about this?”Lumapit ang tingin ni Amber kay Finn na patuloy na nagdo-drawing ng bundok. Kumalma ang boses niya, kahit ramdam ang lungkot. “Bata pa naman si Finn. May chance pa para gumaling… with proper guidance and the right environment.”Muling nilayo ni Amber ang tingin kay Finn at humarap sa bintana. “I’ll talk to my friend who’s a psychiatrist. I’ll try to set a schedule para makapagpatingin si Finn. Sasamahan ko siya.”“I’m sorry for the trouble, Amber,” nahihiyang saad ni Anthony. Amber didn’t answer right away. Pinanood muna niya si Finn, na ngayon ay naglalagay ng kulay berde
“Baka late na ako makauwi mamaya,” seryosong wika ni Zavian habang inaayos ang manggas ng kanyang polo. “But can you wait for me? May kailangan lang akong sabihin sa’yo, Lulu.”Napatingin si Amber sa kanya. Hindi na kailangang itanong kung gaano kaseryoso ang mga salitang iyon—nababasa niya iyon sa mga mata ng lalaki. There was a weight in his voice, a hesitation, as if what he was about to say later could shift something between them.Kaya’t marahan siyang tumango. “Okay,” tugon niya, tahimik ngunit buo. “I’ll wait.”A faint smile lifted Zavian’s lips, relieved. “I must go now,” paalam nito, pero hindi pa siya agad tumalikod. Sa halip, napatingin siya sa bata sa likuran ni Amber—si Finn, na bahagyang nagtatago pero nakasilip na parang batang nahihiya.Umupo si Zavian, dahan-dahang bumaba para mapantayan ang lebel ng bata. Ayaw niyang madominahan ito sa tindig, ayaw niyang matakot.“Do you want candies?” tanong ni Zavian, marahan ang boses na parang binubulong lang para sa bata.Nagul