Your comments and feedback are always appreciated—they truly mean a lot! Thank you for reading, and I hope you have a wonderful day! ✨📚
“West, you pushed me too hard. I have no way out.” Hinaplos ni Amber ang pisngi ng lalaki gamit ang nanlalamig nitong mga kamay. “I love her. I really do. But if you keep pushing me, maybe it's better to die in front of her.”“How about slicing my throat in front of her? And fell into her arms until I lost my breath.” “Don’t you dare,” malamig na tugon ni West sa babae.Amber smiled. “You loved her, I should better kill myself in front of her.”Napatawa si Amber, isang nakakakilabot na tawa habang pinaglalaruan ang kutsilyong hawak.“You said I’m heartless.” Saka ito ngumisi ng malademonyo. “Maybe I am.”Kinuha ni Amber ang envelope na naglalaman ng divorce agreement. Kinuha niya ang papel sa loob no’n maging ang ballpen saka tinulak iyon sa dibdib ng lalaki.“Sign it,” malamig na tugon ng babae.Napatitig si West sa papel. Saka ito nag-angat ng tingin sa babae.“Have you forgotten?” itinaas ni West ang kamay nito at pinakita ang nagdurugong palad. “My hand is injured, so I can’t sig
“Hate me?” he chuckled. “Fine, then kill me.”Lumapit siya pa lalo. Amber’s arm was stiff, ang kamay ay nanginginig habang hawak ang kutsilyo. She had never pointed a weapon at anyone in her life—and yet here she was, mahigpit ang hawak sa kutsilyong nakadiin sa dibdib ng lalaking nangako na mamahalin siya, only to become her deepest wound.“Do it,” West whispered, bending forward to bring their eyes to the same level.“End it now.”Amber could feel the pressure of the blade on his chest. Isang maling galaw lang ay tuluyan na iyon mababaon. The thought alone made her stomach churn.He smiled. A knowing, maddening smile.“Hindi mo magawa, Amber?”His voice was soft, gentle, and even. But behind that softness was manipulation, madness, and a twisted craving for control.“I know you too well, wife. You’re too rational. Too lucid. You always weigh everything before making a choice. And you never choose chaos—not if it will ruin you. That’s your weakness. You’ll never destroy me, because y
“Time to stop playing hide and seek, wife. Let’s go home.”Bago pa man makapag-react si Amber, agad siyang hinigit ng lalaki palapit at sunod-sunod na hinalikan sa mukha at labi—walang pahintulot, walang pakundangan.West’s kiss was desperate—ravenous, as if trying to reclaim something he lost for too long.But to Amber, it felt disgusting. Parang kinahig ng kaluluwa niya ang bawat dampi ng labi nito sa balat niya.She shoved him away with all her strength, then, without hesitation, delivered a full-force kick to his groin.West groaned in pain and stumbled backward, clutching himself, habang si Amber ay humihingal at mabilis na lumayo.Ngayong tuluyan na niyang naaalala ang lahat—ang bawat sakit, ang bawat kasinungalingan, ang bawat manipula’t pang-aabuso—hindi niya mapigilang mandiri kay West Markus Lee.She had loved him once. Or thought she did… Pero ngayon ay malinaw na malinaw na sa kanya: Lahat ng iyon ay isang kasinungalingan.“You really think you can just barge into my life a
“West Markus Lee,” wika niya na may babala. “Alam ko kung anong gagawin mo, but if you don’t stop, no matter how persistent you are, this family will fall apart.”Hindi na sinagot ni West ang kanyang lolo at nagmamadali na itong lumabas ng mansyon.Sa tapat niya ay naghihintay na ang sasakyan. Agad na nagsalita si Jacob.“Pinahanda ko na ang helicopter na magdadala sa’yo sa Tawi-Tawi.”“Tawi-Tawi?” tanong ni West. Napakunot ang kanyang noo, pero agad ding nandilim ang kanyang mukha nang malaman kung ano ang pinaplano ng kanyang asawa.“We need to get there fast,” malamig na utos ni West kay Jacob.Papasok na sana si West sa loob ng sasakyan nang may Mercedez-Benz ang huminto sa kanyang tapat at lumabas mula roon ang isang babae na puno ng pag-aalala.“West!” sigaw niya saka tumakbo papalapit sa lalaki. “I’ve been calling you! Bakit hindi ka sumasagot?”“What’s the matter, Zen?” West asked.“I got a message from abroad. And I can’t wait to tell you.”TAWI-TAWI.“Ate Amber!” naiiyak na n
NAGISING SI AMBER na may tumatawag sa kanya. Isa pa ang insenso na sinindihan ng doktor ay unti-unti nang nauupos kung kaya’t nagawa nang gisingin nito ang diwa ni Amber.“Amber!” “Amber, gising!”Naparinig din ito ng halakhak ng bata. Kumunot ang noo nito, pero agad ding lumabas ng hotel para mahanap kung saan nangagaling ang boses na iyon. “Amber!” hagikgik ng boses ng batang babae.“Dito!” wika ng isang dalagang babae, ngunit hindi naaaninag ni Amber kung sino ang mga iyon, pero ang boses ay pamilyar sa kanya.“Nakita mo na, Amber?” tanong ng dalagang babae, saka ito napahagikgik.Napaluha si Amber nang maalala kung kaninong boses iyon.“Nandito lang ako, Amber!”“Nandito lang kami! We’re watching over you!” hagikgik ng batang Amber.“Yes, we’re here for you!”“Nakita mo na hindi ba?” tanong ng dalagang Amber.Tumango si Amber ng paulit-ulit habang ang luha ay walang tigil sa pagtulo.“You win! You found it!” wika ng bata sabay muling napahagikgik.Napatawa si Amber at tumakbo, a
“I decided my marriage myself, Lolo. Wala akong pakialam if she’ll be a benefit to me or not. Even if you beat me to death here tonight, I still want her.”Umiingitngit sa galit ang matanda na napaatras sa lalaki. Habol hininga ito pero pinilit pa rin magsalita.“Okay,” kalmadong saad ng matanda. “Didn’t you insist before that you didn’t want to inherit the family business so early?” he paused and raised his cane, pushing the young man hard. “You wanted to continue your studies in computers, didn’t you?”“Okay, I’ll give you a choice.”“Your dream? Or that woman? Choose!”Nanatiling tahimik si West. Napaismid ang matanda. “I’ll give you some time.”Tinawag ni Mr. Evander Lee ang kanyang assistant at iniutos na ikulong si West at huwag palabasin hanggang hindi nito nalalam kung ano ang isasagot.Pinaluhod si West sa isang silid na tahimik at madilim. Walang kahit anong ingay at ilaw ang makikita.Marahan siyang napatawa nang maalala niya na gano’n rin ang ginawa niya kay Amber, pero big