04: FIRST LOVE

Kapag kasama ko si Marco, ang saya-saya ko. Sobrang gaan niyang kasama at higit sa lahat, hindi niya pinaramdam na dayo ako sa kanilang lugar. Ipinakilala pa nga niya ako sa lahat ng mga kakilala at kaibigan niya bilang soon-to-be girlfriend niya. Kahit nakakahiya, hindi ko na siya pinigilan. Minsan lang ako makaranas ng ganito. Mabuti pang sulitin ko na ito dahil baka ito na rin ang huling beses ko siyang makikita.

Hindi ko naman gustong manatili rito sa sentro ng bayan. Mas gusto ko pa ring mabuhay sa rural area. Ang sabi ng isa sa mga kaibigan ko noong nagku-kuwento siya sa akin, maganda raw manirahan sa tabi ng dagat. Iyon din ang pangarap ko.

Siguro ay magre-renta nalang ako ng bahay-paupahan nang sa gayon ay mayroon akong matutuluyan.

Hindi ako magtatagal dito dahil nangako ako kay Isabelle na babalik ako agad. Ayokong ubusin at aksayahin ang natitira kong oras dito sa Paso De Blas nang hindi nagagawa ang mga plano ko.

“Malungkot ka, may problema ka ba?” tanong niya sa akin nang may pag-aalala sa kaniyang mukha.

Umiling ako sa kaniya. Kasalukuyan kaming nakasakay sa kaniyang sasakyan. Hindi ko alam kung saan kami pupunta. Sinundo niya lang ako sa tinutuluyan kong hostel dito sa bayan. Mas mahal ang renta, pero ayos lang. Kaysa naman bumalik ako doon sa unang tinuluyan ko. Masyadong tsismoso ang mga tao at halatang masama pa ang ugali ng anak ng may-ari.

“Saan pala tayo pupunta?”

Napangiti siya nang marinig ang tanong ko.

“Dadal’hin kita sa isang magandang lugar dito sa Paso. Makikita mo rin maya-maya lamang.”

Gumanti ako nang ngiti sa kaniya. Ilang sandali pa ay bumaling na ako sa bintana para pagmasdan ang magagandang tanawin na aming nadadaanan.

Sa hindi kalayuan ay unti-unti ko nang natatanaw ang kulay asul na dagat. Bihira na ang mga kabahayan sa banda roon pero tanaw ko na ang kubo malapit sa tabing-dagat.

Pagbaba niya sa sasakyan ay agad siyang lumipat sa kabila para pagbuksan ako.

Hindi ko maitago ang pagkamangha ko sa paligid. Inikot ko pa ang aking paningin at hinubad ang aking suot na tsinelas para damahin ang mga pinong buhangin na halos kulay puti ang kulay.

“Ang ganda naman dito. Anong lugar ito?” tanong ko kay Marco habang nakatingin siya sa akin. Nakasandal siya sa gilid ng kaniyang sasakyan. Halos hindi maalis ang titig niya sa akin. Napahinto ako sa paglalakad nang mapansin ang kakaibang titig niya sa aking katawan na humahagod pababa sa aking litaw na litaw na mga binti.

Mahilig ako magpalda, at nagkataon pang maikli lang ang suot ko ngayon. Dapat ay nag-iingat ako dahil wala akong suot na cycling shorts, tanging palda lang at underwear ko ang suot kong pang-ibaba. Hinawakan ko ang dulong bahagi ng aking palda at hinila ito pababa. Pero kahit anong gawin ko, talagang maikli ito.

Alanganin akong ngumiti sa kaniya. Si Marco naman ay nginisihan ako.

“Why are you doing that?” tanong niya sa akin na ang tinutukoy ay ang paghila ko ng aking palda paibaba.

“Nakakahiya kasi at isa pa, hindi ako kampante.”

“Ang sexy mo kaya. Bagay na bagay sa’yo ang ganiyang damit.”

Kinagat ko ang aking ibabang labi at pinagmasdan ko ang aking suot. Ang aking pang-itaas ay blouse na damit. Kulay puti at manipis ang tela. Medyo naaaninag ang aking suot na bra na kulay puti rin. Habang ang aking palda ay kulay berde. Bagay iyon sa akin dahil maputi at makinis ang katawan ko.

Humakbang siya palapit sa akin. Pinasadahan pa niya ako nang tingin bago niya hinawakan ang aking balikat.

“Maganda ka. Wala na yatang ibang mas gaganda pa sa’yo. Inilapit niya ang kaniyang mukha sa akin at marahan dinampian ako ng halik sa labi.

Nagkatitigan kaming dalawa, pagkatapos ay pumikit ako nang muli niya akong halikan. Marahan ang mga halik ni Marco. Ito ang unang beses na n*******n ako ng isang lalaki.

Ang kaniyang kamay na nasa balikat ko ay marahang bumaba ang haplos sa aking braso. Hanggang sa naramdaman ko nang sumasagi ito sa aking dibdib. Noong una ay hindi ko pinapansin ang haplos niya sa labas ng aking damit. Hinayaan ko lang siya dahil gusto ko rin naman ang pakiramdam. Nakakakiliting sensasyon ang dulot nito sa pagkatao ko.

Kumalas ako sa kaniya nang maalalang baka mayroong makakita sa amin.

“Baka mayroong makakita sa atin, mahirap na. Hindi ako taga-rito, baka isipin nila ay malandi ako.”

Mahinang tumawa si Marco nang marinig ang sinabi ko.

“Malandi? Hindi ba ako ang naunang humalik sa’yo? Kung mayroon mang malandi sa atin, ako iyon.”

Napangiti ako sa sinabi niya.

Akala ko ay hahalikan niya akong muli pero hinawakan niya nalang ang kamay ko at inalalayan habang naglalakad papasok sa loob ng bakuran.

Mayroong mga nakaharang na barb wire sa paligid at may gate din na gawa sa bakal.

May kinuha si Marco na maliit na bagay sa kaniyang bulsa. Nang titigan ko ito nang mabuti, saka ko lang napansin na susi iyon.

“Pag-aari namin ang lugar na ito. Dati-rati, noong bata pa ako, dito ko dinadala ang mga kaibigan ko kapag gusto naming magpahinga o hindi kaya ay tumambay. Bukod sa malamig ang simoy ng hangin, mas nakakapagpahinga kami nang maayos dahil tahimik din dito.”

Tumingala ako at napansin din ang makakapal na dahon ng puno ng talisay na tumatabon sa bubong ng kubo. Hindi iyon pangkaraniwang kubo lang. Halatang gawa iyon sa magandang kahoy at ang bubong ay gawa sa nipa.

Pagpasok namin ay agad kong napansin ang mga gamit na nandoon, mayroong microwave, may maliit din na ref, may tv sa maliit na sala at may standfan. Pinakita niya sa akin ang maliit na kuwarto.

Maganda ang kama roon, mayroong aircon na agad naman niyang binuksan.

“I’ll let it open para pagbalik natin ay malamig na ang kuwarto.”

Nakaramdam ako ng kaba nang marinig ang sinabi ni Marco. Mananatili ba kaming dalawa rito?

Maging ang ref ay sinaksak din niya para raw pagbalik namin ay malamig ang iinumin naming dalawa.

 Malinis ang buong kubo. Hindi ko alam kung sinadya niyang linisin iyon bago niya ako dal’hin dito o talagang araw-araw may naglilinis doon.

“Anong pakiramdam na maging anak ng Mayor ng isang bayan?” tanong ko habang naglalakad kami sa labas. Iniwan ko na ang tsinelas ko sa kubo dahil mas madaling maglakad kapag nakapaa. Isa pa, medyo hapon na rin kaya hindi gaanong mainit ang buhangin.

“Hindi madali. Masyadong strict ang mga magulang ko. Bukod pa roon, dapat ang mga kaibigan ko rin ay maykaya sa buhay. Hindi ako puwedeng magkaroon ng kaibigan na hindi mayaman. Pero mabait naman sila dahil marami silang natutulungan. Kaya nga mahal na mahal sila ng mga tao rito sa Paso De Blas.”

Ngumiti ako agad sa kaniya nang mag-angat siya nang tingin sa akin.

“Darating ang araw na ipakikilala kita sa kanila. Sa ngayon, tayo munang dalawa.”

Marahan akong humawak sa tiyan ko nang maramdaman ko ang mga paru-parong lumilipad doon.

Guwapo si Marco, mayaman, at higit sa lahat, halatang mahal niya ang kaniyang mga magulang. Ewan ko ba, mayroon talagang espesyal na parte sa buhay ko ang mga taong ganito ang pag-iisip.

Bukod sa pagiging malambing niya, mabait din ang pakikitungo niya sa akin kahit ilang linggo palang kaming magkakilala.

Nang mapagod kami sa kakalakad ay dinala niya ako sa lilim ng puno ng niyog. Doon kami nagtungo sa mababang puno dahil mayroong mga tuyong dahon doon na puwedeng upuan.

Nauna siyang umupo at marahan niyang tinapik ang kaniyang tinapik ang espasyo sa kaniyang tabi.

Inayos ko ang aking suot na palda bago umupo.

Dumako agad ang kaniyang paningin sa aking hita na litaw na litaw dahil mas umangat pa ang aking palda. Kulang nalang ay ang maselang parte nalang ng katawan ko ang matakpan nito.

Saktong humangin pa nang malakas kaya umangat ito. Namilog ang kaniyang mga mata nang makita ang aking suot na underwear. Pero umiwas din siya nang tingin nang mapansing nakatingin ako sa kaniya.

Nang kumalma na ako ay saka ako nagsalita.

“Maraming salamat, Marco sa kabutihan na pinapakita mo sa akin. Hindi ko alam kung paano susuklian ang ginawa mo.”

Muli siyang tumingin sa akin. Hindi ko maipaliwanag ang kakaibang ekspresyon ng kaniyang mga mata nang muli siyang tumingin sa akin.

“Ako, alam ko kung paano mo ako masusuklian, Celine.”

Kumunot ang noo ko, pero agad ding napawi iyon nang mabilis niyang inilapat ang kaniyang labi sa labi ko.

Naging masuyo ang kaniyang halik, dahilan para mapapikit ako. Ang kaniyang kamay na kaninang humahagod sa aking likuran ay lumipat sa aking tiyan. Noong una, sa labas lang ito humahaplos. Umangat at nagsimula siya sa paglamas sa aking dibdib na siyang hinayaan ko dahil aminado akong nagugustuhan ko.

Nang ipasok niya ang kaniyang kamay sa loob ng blouse ko ay huminto ako sa pagtugon sa kaniyang halik at tumitig sa kaniyang mga mata.

“Bakit?” humihingal na tanong niya.

“Hindi ba parang masyado tayong mabilis?”

Ngumisi siya sa akin.

“Bakit pa natin patatagalin kung dito rin naman tayo papunta. Isa pa, hindi ba sabi mo hindi mo alam kung paano mo ako masusuklian sa kabutihan ko sa’yo? Heto na iyon. This is how you repay it. Please, Celine.”

Muli niya akong hinalikan sa pisngi hanggang sa aking tenga at bumaba iyon sa aking leeg.

“Pero hindi ko pa ito nasusubukan.”

Kumunot ang kaniyang noo.

“Don’t tell me you’re a virgin?”

Marahan akong tumango. He heaved a huge sigh and cursed under his breath.

“I think I found the woman that I’ll be loving for the rest of my life.”

My heart fluttered when I heard what he said.

“I’m so lucky meeting you, Celine.”

Muli niya akong hinalikan sa labi.

“Please let me do this.”

Pakiramdam ko, uminom ako ng alak. Sa boses palang niya, nalalasing na ako. Sa mga konting haplos at halik niya, pakiramdam ko ay bibigay na ako.

“Please,” nagsusumamo niyang sambit habang nakatitig sa akin. Pati ang kaniyang mga mata ay nangungusap.

Wala na akong nagawa kundi tumango, hindi dahil sa napilitan ako, kundi dahil gusto ko rin ito.

“Pumapayag ka na?” bakas sa kaniyang boses and excitement sa kaniyang sagot.

Ngumiti ako at tumango. Para maniwala siya, ikinawit ko na mismo ang aking braso sa kaniyang batok at ako na ang humalik sa kaniya.

Yumakap naman ang kaniyang braso sa aking beywang at ipinosisyon ako sa itaas ng kaniyang hita.

Dahil underwear lang ang suot ko, naramdaman agad ng aking kaselanan ang umbok ng kaniyang pagkalalaki. Ngunit imbes na mabahala ako ay ipinagpatuloy ko lang ang paghalik sa kaniya. Ang kaniyang kamay ay nasa dibdib ko at muling humahaplos doon.

Ilang sandali lang ay naramdaman ko na kinakalas niya ang mga butones ng aking suot na blusa. Hinayaan ko lang siya na gawin iyon. Bra nalang ang natira sa akin. Hindi niya inalis iyon, bagkus ay itinaas niya lamang ito para makita ang kabuuan ng aking dalawang dibdib.

Inilagay niya ang kaniyang mukha sa pagitan ng aking dibdib at inamoy ito.

“Ang bango mo talaga, Celine.”

Hinalik-halikan niya ako roon, pagkatapos ay isinubo niya na kaliwa, habang ang kanan ay nilamas niya gamit ang kaniyang palad.

Napaliyad ako at mahihinang halinghing ang lumalabas sa aking bibig.

Shit!

Hindi ko alam na ganito pala ang pakiramdam nang ganito. Dati-rati ay nagkukuwento sa akin ang iba kong mga kaibigan tungkol sa kanilang sex lives at mga sexcapades kasama ang kanilang nobyo, hindi ko naman alam na ganito pala ito Kasarap.

Lumiyad pa ako at hinayaan si Marco na salitang isubo ang aking dibdib.

Huminto siya sandali at kinuha ang aking damit. Itinakip niya iyon sa aking dibdib pagkatapos ay binuhat niya ako.

“Saan tayo pupunta?” naguguluhang tanong ko.

Inilapit niya ang kaniyang tainga sa akin at kinagat ito.

“Sa kubo tayo, para walang makakita sa atin.”

Halos hindi na ako makatiis kaya habang naglalakad siya at buhat niya ako, hinahalikan ko siya sa labi.

“You’re naughty,” he said, giggling. Ang sarap talagang pakinggan ng tawa niya.

Nang makarating kami sa bungad nito, ibinaba niya ako. Naalis ang pagkakatabon ng damit sa aking dibdib, kaya nakita niyang muli ang aking dibdib.

Lumapit siya at dumako ang kaniyang kamay sa likod ko. Ilang sandali lang, naramdaman ko ang pagkaalis ng aking bra, dahilan para tuluyang lumaya ang aking mga dibdib.

Hindi gaanong maliit ang dibdib ko, hindi rin ito gaanong malaki. Sapat lang ang laki para maakit lalo si Marco. Kapag naglalakad ako ay umaalog ito, kaya naman mas lalong naging malamlam ang kaniyang mata habang nakatingin lang sa akin.

“Ang ganda mo talaga,” aniya nang makalapit sa akin.

Nagulat ako nang lumuhod siya sa harapan ko.

“Pero mas may igaganda ka pa kapag inalis natin ito.”

Dahan-dahan niyang hinubad ang suot kong palda. Nang panty nalang ang naiwan sa akin ay bigla akong hindi mapakali.

Pero agad na nakuha niyang muli ang atensiyon ko, nang hawakan niya ang ibabaw ng aking kaselanan.

“What—”

Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko sana nang marahan niyang hagurin ang hiwa na nakabakat sa aking underwear na siyang dahilan kung bakit ako napasinghap.