Chapter 52

Hindi nakaimik si Carnation. Nakatayo lang siya sa gilid ng daan at nakatitig sa mukha ng binatang nakalahad ang kamay. Hindi niya inaasahan na makita ito dito. Bakit narito ang boss niya sa harap ng bahay nila?

"Carnation!!" Mula sa loob ng bahay narinig niya ang boses ng kanyang ama. Isang beses na nilingon niya ang kanilang bahay, pagkatapos ay muli niyang hinarap si Luca. Ngumiti ito sa kanya, 'di pa rin binababa ang nakalahad na kamay. Narinig niyang muli ang pagtawag ng ama sa pangalan niya, ngunit bago pa man siya maabutan nito sa labas ng bahay, inabot na niya ang nakalahad na kamay ni Luca. Mabilis ang mga kilos na inakay siya nito papasok ng shotgun seat, nang makasakay sa driver's seat ang binata agad nitong pinaharurot palayo sa bahay nila ang sasakyan.

Pareho silang tahimik lang sa biyahe, hindi siya kinakausap ng binata. Wala rin siyang lakas ng loob para kausapin ito. Isa pa, sobrang gulo ng isipan niya dahil sa mga nalaman. Wala siyang ibang gusto ngayo