Hello, peeps! May nag-aabang pa kaya sa story na ito?
I would like to apologize for not being able to keep my word na mag-uupdate ako ng 2-3 times a week since isang beses ko lang na naiupdate ang story na ito nitong nakaraang week.By August 6, 2023, this Sunday, I will try to post two chapters to make up for what I deprived you of. I repeat, I will TRY. Hindi ko maipapangako na magagawa ko talaga siya since medyo busy ako sa ibang bagay and ayaw ko naman na minadali yung chapter na ibibigay ko sa inyo. Despite being pressured sa time, I will do my best to give you updates as soon as possible without sacrificing the quality of the content.Thank you for still waiting for an update even if it's really slow. I really appreciate you guys.Love lots,achyyy"Catalina? Uuna na kami ni Pio. Gabi na rin kasi. Salamat sa pag-imbita ha." Dali-dali namang nagpunas si Ruanne ng kanyang kamay at sinalubong ang dalawa sa sala. "Wala 'yon. Para ka namang estranghero n'an. At saka, ako nga dapat ang magpasalamat sa inyo at kundi di kayo dumating, malamang ay walang bisita ang anak ko." "Ninang!" Napatingin na lamang silang tatlong matatanda sa batang tumatakbo papunta sa kanila. "Uuwi na po kayo?"Tumango naman si Ruanne."Oo, Oval. Gabi na rin kasi at baka kung ano pang mangyari sa amin sa daan. Bibisitahin ka na lang namin sa ibang araw ha?"Masigasig namang tumango ang bata at bumaling kay Pio."Ninong Pio! Sa susunod po, gusto ko naman ay malaking robot! Yung umiilaw saka nagsasalita!"Napakunot na lamang sina Ruanne at Catalina sa hiling ni Oval. Ngunit si Pio naman ay napangiti na lamang. Ginulo niya ang buhok ng bata na siyang nagpatawa rito." Sa susunod, hindi lang iyon ang ibibigay ko sa iyo. Huwag kang mag-alala, " ani Pio.Napairap na
"Gaano pa ba katagal bago lumabas ang resulta? You called me to say na meron ng results pero pagdating ko ay kailangan ko pa palang maghintay."Napatungo na lamang si Demetrio kay Pio."Pasensya na po, young master. Hindi ko po alam kung anong aberya ang nangyayari."Napabuntong-hininga na lamang si Pio at naghintay nang mataimtim. Wala rin namang magagawa ang pagwawala niya sa ospital kung gagawin niya iyon. Makadadagdag lamang siya sa stress ng doktor at baka lalo pang tumagal ang proseso.Sabay na lamang napatingin sina Demetrio at Pio sa direksyon kung saan sila nakarinig ng pagbukas ng pinto. Lumabas na nga ang taong nag-aasikaso sa kanila na may hawak na mga papeles.Agad na tumayo sa Pio mula sa kanyang kinauupuan at sinalubong ang doktor."Paumanhin po, Mr. Cypher. Ito na po ang papeles na inyong hinihingi."Agad na kinuha ni Pio mula sa kamay ng doktor ang brown na envelope at inilabas ang papel na nasa loob nito. Habang binabasa niya ang laman nito ay nagpaliwanag naman ang d
"Fajardo, ipapaalala ko lang sa iyo, ha. Gusto kong akin ka lang. Kailan mo ba hihiwalayan ang bruhang si Ruanne? Matagal na akong naghihintay!""Alam mo namang hindi pa pwede, di ba? Basta hangga't hindi kami kasal, wala kang dapat ipag-alala. At hindi mangyayari iyon, Jacoma."Ang palitan ng mga salitang iyon ay tila mga patalim na tumarak sa puso ni Ruanne at nagpasakit ng dibdib nito. Huli na nga siyang nakarating sa pinagtatrabahuhan ng nobyo kung kaya't hindi siya umasang maaabutan pa niya ito. Ngunit, pinagpala yata siya ng langit at naabutan niya pa ito sa mismong tapat ng gusali nila. Ngunit kasama niya si Jacoma, ang mortal niyang kaaway na dati ay kaibigan niya.Hindi maipaliwanag ni Ruanne ang nadarama. Halu-halong kaba, gulat, kalungkutan, at galit. Sobrang gulo ng kanyang puso't isipan na hindi niya malaman kung ano ang uunahin. Nanigas na lamang siya sa kanyang kinatatayuan."Babe, alam mo namang wala akong balak pakasalan si Ru-RUANNE!" Para bang nakakita ng multo so
"Nababaliw ka na," nasabi na lamang ni Catalina sa kaibigan nang makita niya ang singsing na hawak-hawak nito at ipinagmamalaki pa. "Magkano naman iyan?"Nagsalubong ang mga kilay ni Ruanne at napaatras ang ulo sa sunod na sinabi ni Catalina. "Bakit mo naman natanong? May reregaluhan ka ba? O pakakasalan?" tanong ni Ruanne.Napairap naman ang kaibigan at hinablot ang kahon ng singsing mula rito."Hoy!"Sinubukang bawiin ni Ruanne ang singsing ngunit inilayo ni Catalina ang mga bisig niya kaya hindi niya maabot. Hindi naman niya mahabol ito dahil nakakahiya sa dami ng tao sa paligid. "Tinatanong ko kasi baka sobrang mahal nito tapos nasayang lang. Ikaw naman kasi. Bakit mo naman naisipang mag-propose? ," sabi ng kaibigan habang kinikilatis ang singsing.Simple lang naman ang singsing na binili niya. Wala namang kahit anong bato na nakalagay roon. Masyado kasing feminine ang style ng mga ganoon. Makapal lamang ang singsing na gawa sa ginto. May nakaukit lamang na infinity sign dito a
"Ci---""Don't call me by my name, Hara. You know the rules," nagbabantang sabi ng lalaki.Naiinis ang lalaki sa tuwing tinatawag nito ang pangalan niya. At higit sa lahat, malapit na siyang labasan. Gusto niyang labasan na kaso napakaingay ng dalaga at hindi matuloy-tuliy ang gusto niya. "But---ohhh! Oh, God! Sige pa. Ahhh!"Hindi na nga napigilan pa ng dalawa ang sarili at narating na nga nila ang rurok ng kanilang kaligayahan. Sobrang sarap sa pakiramdam lalo na at pangatlong beses na nila nito sa gabing iyon. At mas lalo pang naging kapana-panabik ang kanilang pakikipagtalik dahil nasa isang pampublikong lugar sila--- sa loob ng men's bathroom."Ci---uhmmm... Orcy, kailan ulit tayo magkikita? Balita ko sasabak ka na talaga sa negosyo ng pamilya mo. Mind telling me your plans, mister?"Walang ganang tumingin ang lalaki sa kanya at itinaas na lamang ang pang-ibaba. Kaya lang naman siya nakipagkita rito ngayon dahil sa nais niyang mapaligaya ngayong gabi. Dahil sa mga susunod na ara
Dahan-dahang ibinuka ni Ruanne ang kanyang mga mata. Ihinarang pa niya ang kanyang palad sa kanyang mata dahil sa biglaang pagkasilaw sa liwanag. Kahit sa malabong paningin dahil sa pagkakagising, naaaninag niya ang mukha ng dalawang lalaking nasa harap niya. Unti-unting naging malinaw ang itsura ng dalawa at agad na lamang siyang napaatras. Hindi niya kilala ang mga taong ito. "T-Teka, sino kayo? Ha? Anong kailangan niyo?" napapraning na tanong ni Ruanne. Agad namang umatras ang mga lalaki upang bigyan siya ng espasyo at hindi masyadong magalit. Itinaas ng isang lalaki ang kanyang kamay na parang sumusuko sa pulis. "Sandali lang, binibini. Wala kaming gagawing masama sa iyo. Nag-aalala nga kami sa iyo at ganyan ang kalagayan mo," sagot nito. Tinarayan naman ni Ruanne ang dalawang lalaki sa pamamagitan ng pagtaas ng kilay. "At bakit naman kayo---"Ruanne? RUANNE!" Nakarinig na lamang si Ruanne ng paglakad ng heels na papalapit sa kanya. Agad niyang namukhaan ang mabungangang kai
"W-Wala kasi akong mapili."Napakagat-labi na lamang si Ruanne. Wala naman siyang balak bumili talaga. Napapasok lang siya rito dahil sa kaibigan. Ngunit, napag-isip-isip niya na rin ang suhestyon ng kaibigan. Paano kung alamin niya na lang din kaya kung sino talaga ang may-ari ng lugar?Siguro iyon na nga lang ang gagawin niya. Matagal na rin siyang curious sa kung sino ba ang misteryosong lalaking iyon, o kung lalaki ba talaga iyon. Ngunit hindi makapag-isip si Ruanne nang maayos sa presensya ng lalaking nasa harap niya. Bukod pa sa napakagwapo nito, hindi rin maikakailang malakas ang dating. Ang dating niya ay ang tipo na hindi mo maaaring basta-bastahin. Ewan ba niya. Basta intimidating ang lalaki para sa kanya. "Ano ba ang tipo mo sa mga tsinelas?" tanong ng lalaki.Hindi naman nakatingin si Ruanne na sumagot."W-Wala naman akong espisipikong gusto. Basta maganda tingnan at komportable, a-ayos na sa akin."Ngumiti naman si Pio kay Ruanne. "Kung ganoon, maupo ka na lamang diyan.
"H-Hindi na! Aalis na nga ako!"Kung totoong thunderclouds lang ang puso ni Ruanne, baka ilang puno na ang nasira dahil sa mga kidlat at kulob na inilalabas nito. Tuluyan na nga siyang nawala sa sarili. Ang sobrang lapit na distansya niya kay Pio ay nagpablangko ng kanyang isipan.Hindi siya makapaniwalang ganoon si Pio. Anong tingin niya sa dalaga, easy to get? Halatang-halata ni Ruanne ang intensyon ni Pio sa kanya. May gusto siya rito! At malamang sa malamang, hindi ito seryoso. Nakita niya naman kung paano umarte ang lalaki. Parang skilled na skilled sa ginagawa. "Binibini, hindi ka pa nakakapili ng ibang sapatos. Hindi ka na ba bibili?""Hindi na! Ayoko nang mapalapit sa iyo. Manyak!" galit na galit niyang saad.Maglalakad na sana ulit si Ruanne nang tawagin na naman siya ni Pio. Napairap na lamang siya at lumingon ulit."Ano na naman ba?" irita niyang tanong.May naglalarong ngiti sa mga labi ng binata nang ituro niya ang sahig. Napatingin naman doon si Ruanne at nakita ang kah