DUMUKWANG ANG ULO ni Gavin papatungo upang abutin ang mukha ni Bethany na kausap niya ng mga sandaling iyon at bahagya noong nakayuko. Ni hindi sumagi sa kanyang isipan ang biglang pagtangkaang halikan ang labi ng dalaga kahit pa nag-aanyaya iyon sa paningin ng binata. Taliwas naman iyon sa kung anong haka-haka ni Bethany na gagawin ng lalake sa kanya. Masuyong hinawakan ng abugado ang baba ng dalaga upang patingalain ito at magtama ang kanilang mga mata. Hindi naman siya binigo ni Bethany at hinayaang gawin ang bagay na 'yun. Tinitigan niya ang abogado sa kanyang mga mata. Matapos ng ilang segundo ay awtomatikong lumipat ang palad ni Gavin sa ulo ni Bethany at marahang humaplos-haplos ‘yun sa kanyang buhok na animo ay isa siya sa pinakamahalagang bagay sa kanyang buhay. Bagay na ni minsan ay hindi man lang naranasan ng dalaga sa dati niyang kasintahang si Albert kung kaya naman naging bayolente ang reaction ng dalaga sa hindi inaasahang gagawin ng abogado sa kanyang ulo. Sa halip na
SA HALIP NA pagbigyan ang hiling ni Bethany ay tuluyang itinigil ni Gavin ang kanyang ginagawa. Umayos siya ng tindig. Binitawan niya ang dalaga at inayos ang suot niyang damit. Masama niyang tiningnan ang bulto ni Bethany na confused na ang mukhang ipinapakita ngayon ng binata.“Bakit ka tumigil?”“Hindi ka pa magaling.”“Ha?” “Wala. Ang sabi ko, ayusin mo na ang sarili mo.”Litanyang lalo pang nagpahiya kay Bethany sa naging asal niya. Gusto niyang sampigahin ang sarili dahil sa katangahan niya. Masyado siyang naniwala sa kakayahan ng sarili niya. Ayaw namang mas ipahiya pa ni Gavin ang dalaga at para malipat ang atensyon nito, dumukot siya ng kaha ng sigarilyo sa bulsa at binuksan niya iyon upang kumuha sana ng stick sa loob noon. Subalit natigilan siya nang makitang titig na titig doon si Bethany. Muli niya iyong sinara at ibinalik niya ito sa bulsa.“Curious ka siguro kung bakit sa kabila ng alam ko ang ugali ni Albert ay hinayaan ko siyang ma-engaged sa aking kapatid. Kung ba
PAGKALABAS NG SILID ay hindi agad umalis si Albert sa tapat ng silid na inuukopa ni Bethany sa hospital. Kuryuso siya kung ano ang gagawin sa loob nilang dalawa ni Gavin. Ilang segundo niyang tinitigan ang pintuan ng kwartong iyon. Patuloy na tumatakbo sa isipan kung ano ang dapat niyang gawin. Hinawakan niya ang seradura nito at dahan-dahan niyang pinihit upang saglit sanang silipin lang ang dalawa sa loob ng silid. Naikuyom na ni Albert ang kamao nang mula sa maliit na siwang ng pinto ay malinaw na makita niya kung paano lapitan ni Gavin ang dating kasintahan at sunggaban ng halik. Binuhat niya ang mga paa at akmang susugod nang matigilan siya. Kailangan niyang pigilan ang kanyang sarili kahit pa nakita niya kung paano maging mapag-paubaya ni Bethany sa mga halik ni Gavin, taliwas iyon kung ikukumpara noon kapag kahalikan niya ang dalaga. Napuno pa ng poot ang mga mata niya na parang apoy na naglalagablab. “May relasyon ba silang dalawa?!” tanong niyang malalim ang hinga.Biglang
NOON AY HINDI pa nalalaman at napagninilayan ni Bethany ang tunay na kulay ng lalakeng kanyang labis na minamahal. Isa lang siyang inosente at hangal sa pag-ibig na babae ng mga panahong iyon. Babaeng baliw na baliw sa mga matatamis na pangakong binitawan sa kanya ni Albert, isa na doon ay ang pangako na papakasalan siya nito diumano sa takdang panahon kapag naging okay na sa kanila ang lahat. Kapag muli na silang nakabangon at wala ng kahit anong problemang kinakaharap ang pamilya nila. Bagay na agad na sinang-ayunan ni Bethany, paniwalang-paniwala sa mga binitawan nitong huwad na pangako. “Bubuo tayo ng sarili nating pamilya, ilang anak ba ang gusto mo Bethany?” “Tatlo, Albert.” sagot ni Bethany na kumikinang sa saya ang mga mata na dulot ng pag-uusap nilang iyon na tungkol sa magiging future. “Okay na ako sa tatlo. Hindi na tayo doon mahihirapan na palakihin sila.”Akala niya ay mahal din siya ng lalake kagaya ng nararamdaman niya, ngunit ginagamit lang pala siya nito mula sa sim
NANG TANGHALI DIN ng araw na iyon ay nagawa ng tuluyang mag-discharged ni Bethany ng katawan sa hospital. Mahigpit niyang hinawakan ang cellphone habang ilang minutong tinitigan ang screen. Puno ng pag-aalangan kung tatawagan niya ba si Gavin o magpapadala na lang ng mensahe sa social media account nito para magpasalamat. Nahihiya siya sa naging asal niya kanina na naging mapagpaubaya dito.“Mamaya ko na lang siya siguro kakausapin.” bulong ng dalaga na itinago na sa loob ng bag niya ang hawak nitong cellphone.Nagpunta na si Bethany sa nurse station upang gawin ang discharge procedure. Wala na siyang binayaran pa kasi na-clear na lahat ng iyon ni Gavin bago ito umalis ng hospital kanina. Ang plano niya ay pupunta siya ng music center para mag-file ng leave sa araw na ‘yun. Gusto rin niyang ipaalam kung ano ang nangyari sa kanya nang nagdaang araw. Siguro naman ay maiintindihan siya ng mga nakakataas sa pinagtra-trabahuhan. Pupuntahan niya rin ang restaurant upang ipaalam din sa kanil
MULI PANG MAPAKLANG napangiti si Bethany nang maalala iyon. Babatukan? Kakampi? Nasaan sila ngayon? Hayon, botong-boto at siyang-siya kay Briel dahil malamang ay mas mayaman nga pala iyon. Mas mayaman sa kanya kung kaya naman ibibigay nito ang lahat ng kanilang kapritso at hihilingin. Malamang doon na sila sa may pera.“Mabuti po kung ganun, masaya po ako para kay Albert dahil lalagay na siya sa tahimik. Advance best wishes sa kanya, Tita. Congratulations din po dahil nakita kong napakaganda ng manugang niyo.” hindi man iyon taos sa puso niya pero alangan namang masama ang sabihin niya?Ang makita ang Ginang na medyo nahihiya ay alam niya ngang may alam ito sa mga nangyari. Batid din ng Ginang na hindi talaga okay sa kaharap na dating nobya ng anak ang nalalapit na kasal ni Albert. Mahaba ang pinagsamahan nila eh at syempre umaasa ang dalaga na magiging parte ng kanilang pamilya. Subalit ayon nga, iba ang kapalaran nito at pinipili sa kanilang dalawa. Okay lang naman sana iyon kay Bet
MATAPOS MANGGALING NI Bethany sa music center at sa restaurant upang magpaalam na hindi makakapasok ng araw na iyon ay nagtungo siya sa detention center upang bisitahin naman dito ang ama. Umitim ito at pumayat pero batid ng dalaga na wala itong ibang nararamdamang sakit sa kanyang katawan. Bumagsak lang ang timbang nito sa kakulangan ng pagkain. Iyon lang ang kanyang napuna bukod doon ay wala na.“Kumusta na po kayo dito, Papa?” tanong niyang pilit na ngumiti upang ipakitang masaya.“Heto, gaya ng nakikita mo. Kailan ba ako makakalabas dito anak? Miss ko na ang labas.”Nag-iwas ng tingin si Bethany sa kanya. Hindi niya mapigilang mamuo ang mga luha sa mata.“H-Huwag po kayong mag-alala Papa, sa sunod na pagbisita ko dito ay kasama ko na si Tita.”“Kumusta na pala siya?”“Ayos lang po, nag-aalala rin sa’yo pero ginagawan ko po ng paraan para mailabas na kayo.”“Sabihin mo alagaan niya ang sarili niya hanggang makalabas ako. Huwag siyang magpapabaya at kapag pumangit siya kamo ay papa
PAGKASARA NG RESTAURANT ay naghanda na si Bethany na umuwi. Nang bumaba siya ng stage kanina ay nakita niyang wala na si Gavin sa table nito kaya ang naisip niya ay umalis na ito ng hindi man lang siya kinakausap. Medyo nakaramdam siya doon ng pagtatampo kahit na alam niyang wala naman siyang karapatan. Isa pa pumunta ang lalake doon bilang customer. Hindi siya ang sadya nito kung kaya hindi dapat siya magalit o kahit ang matampo sa lalake.“Sana man lang nag-hello siya sa akin ‘di ba? Para naman siyang others.” puno na ng panghihinayang ang boses na turan niya halatang dismayado, “Ni hindi ko pa siya pormal na pinasasalamatan sa mga tulong niya sa sa akin noong nasa hospital ako. Ang daya naman!”Nang lumabas siya ng restaurant upang maghintay ng masasakyan ay nagulantang na lang siya nang biglang tumigil sa harapan niya ang isang golden continental na sasakyan. Nakababa ang bintana noon kung kaya naman kitang-kita ng dalaga kung sino ang nasa loob ng driver seat, si Gavin iyon. Bigl
PUNO NG PAGHANGA at hindi pa rin makapaniwala si Briel habang sinisipat ang suot niyang singsing sa daliri habang nakaupo na sila ni Giovanni sa table at dinudulutan na sila ng pagkain. Nasa kandungan niya ang bouquet ng bulaklak. Kagaya ng diamond sa kanyang daliri ay kumikinang sa labis na saya ang kanyang mga mata habang nakatunghay pa rin doon. Expected niya iyon ngunit hindi ganun kaganda ang singsing. Ang buong akala niya pa nga ay plain gold lang. Sa ginawa ng dating Gobernador na proposal, batid ni Briel sa kanyang puso na mas lalo niyang minahal ang lalaki. “Thank you!” patulis ng nguso ni Briel na itinaas pa ang kanyang daliri na muli na namang sinipat-sipat. “Saan?” kinikilig namang tanong ni Giovanni na hindi na rin maalis ang mga mata sa mukha ni Briel. “Dito. Alam kong grabe ang effort na ginawa mo para lang magawa mo ito.” Inilinga pa ni Briel ang kanyang mga mata sa paligid upang sabihin na gusto niya ang ambience doon. May nagva-violin pa sa gilid nila upang i-se
MULI SIYANG INALALAYAN na puno ng pag-iingat ni Giovanni habang dinadala sa gitnang space kung saan nakasabog ang maraming petals ng mga bulaklak na nanunuot na sa ilong nilang dalawa. Domoble pa ang kaba ng dating Gobernador nang makita ang photographer at videographer na kanyang inimbita. Gusto niyang maging detalyado ang kanyang proposal kung kaya naman naroon sila at kanyang kinuha. Naroon din ang ilang waiter ng hotel na nakahandang magsilbi sa kanilang dalawa ni Briel. Napakurap na si Giovanni nang makarating sila sa gitna at ipahawak na kay Briel ang malaking bouquet ng bulaklak na inihanda. Napakagat an sa kanyang labi si Briel na inaasahan na iyon pero iba pa rin ang naging kaba niya.“Ano ‘to?!” nangangatal na tanong ni Briel kahit pa naguguni-guni na niyang proposal ang gagawin ni Giovanni, nagmamaang-maangan lang siya kahit na bakas na sa kanyang boses ang labis na excitement.“Wait lang, Briel…huwag mo munang tatanggalin ang piring. Hintayin mong sabihin ko sa’yong pwede
NAGING PALAISIPAN KAY Briel ang sinabi ni Giovanni na okay na ang ginawa nila matapos na maramdaman niya ang pananakit ng mga muscles sa kanyang magkabilang binti. Hindi naman naging mabilis ang ginawa nilang paglalakad, naramdaman pa rin ng babae ang epekto noon. Hindi naman na niya isinatinig pa iyon kahit na gusto ng magreklamo. Tama na ang ginagawa nila? Ibig sabihin ay tapos na rin sila sa sinasabi nitong date? Iyon na iyon? Ni hindi nga siya nito pinakain man lang o pinainom man lang ng kahit na tubig o softdrinks man lang? Ano ba sila senior citizen na para maging date at bonding ang paglalakad para hindi matulog ang kanilang mga buto? Naisip doon ni Briel na isa iyon sa mahirap kapag malaki ang distance ng edad sa partner nila. Masaya na mahirap din. Gusto pa ni Briel sanang umalma at magreklamo, ngunit hinayaan na lang niya at hindi na nagsalita nang paglingon niya kay Giovanni ay malapad itong nakangiti na para bang tini-testing nito ang magiging reaction niya. Kung uu
IPINAGKIBIT NA LANG ni Briel iyon ng balikat. Hindi na siya nag-e-expect kay Giovanni noong mga gasgas na dinner na may pasabog ng petals sa nilalakaran. Masyado na siyang matanda para sa bagay na iyon. Naranasan na niya iyon sa iba niyang manliligaw, pero para sa kanya ay hindi naman na iyon mahalaga. Magiging masaya na lang siya kahit saan pa sila pumunta ni Giovanni basta magkasama, sapat na sa kanya ang bagay na iyon. Hindi siya nag-e-expect nang mas bongga sa dati dahil para sa kanya ang makapiling ito gaya ngayon ay sapat ng regalo. Ano pa ang hihilingin niya dito?“Burnham Park? Anong gagawin natin dito?” puno ng pagtatakang tanong ni Briel nang bumaba na sila matapos i-park ang sasakyan at maglakad na patungo doon, “Galing na tayo dito kanina di ba? Sumakay pa nga tayo ng boat eh.” dagdag ni Briel na blangko na ang mukha kung bakit kinakailangan nilang bumalik doon ni Giovanni gayong napuntahan na nila kanina, pinasakay nila si Brian na nakailang balik dahil ayaw pa nitong bu
SABIK NA NAGPATULOY ang usapan nina Rina at Bethany na mabilis na nilang naibaling sa ibang bagay ang paksa. Sa pagkakaroon nila ng buhay may asawa na iyon napunta. Kung paano naging mahirap na maging ina kahit na masarap umanong maging asawa ang mga taong sobrang pinapahalagahan umano sila. Naging lampas-lampasan lang naman iyon sa tainga ni Briel na pagkaraan pa ng ilang sandali ay tumayo na nang maubos ang kanyang kape upang magpaalam na. Sabay siyang tiningnan nina Rina at Bethany na parehong nagulat sa agad niyang pagpapaalam. Puno ng pagtataka ang kanilang mukha sa mga katanungan na hindi maikukubli sa kanilang mga matang mapanuri doon.“Ha? Hindi ka sasabay sa akin pauwi, Briel? Saan ka pa naman pupunta?” natatarantang alma na ni Bethany na tumayo pa at nameywang dahil wala naman iyon sa kanilang usapan ng hipag na kailangan nilang maghiwalay kapag nasa city proper na, ang usapan lang nila ay sabay silang mag-shopping at inaasahan na ni Bethany na sabay rin sila nitong uuwi. Ka
KANINA PA PANAY ang irap ni Briel na nakatayo na sa may pintuan at hinihintay ang hipag na nagpapaalam sa kanyang kapatid. Naroon din si Giovanni na karga si Brian na kinausap na nang masinsinan ni Briel na may bibilhin lang siya sa labas. Kung gaano ito kaluwag sa kanya, napakahigpit ng kapatid niya na akala mo may kabalbalan silang party na pupuntahan. Sa mall lang naman sila. Bale-baleng batukan na ni Briel nang harapan ang kanyang kapatid.“Oo nga Kuya Gav, bigyan mo naman si Bethany ng oras para sa kanyang sarili. Nakakapagod kayang mag-alaga ng bata bente-kwatro oras at alam mo naman iyon. Saka, hayaan mo na kaming mag-date na dalawa. Huwag kang epal diyan!” singit ni Briel na sinamaan ng tingin ang kapatid na mukhang ayaw pa yatang payagan ang kanyang asawang umalis.“Oo na, pero huwag kayong magtatagal. Oras na magtagal kayo, ako mismo ang susundo kung nasaan man kayo! And please, huwag kayong papasok ng bar sa gitna ng tirik na araw. Binabalaan kita, Gabriella. No alcoholic d
GINALUGAD NILANG MAG-ANAK ang lahat ng pasyalan sa buong Baguio at umabot pa sila sa La Trinidad kung nasaan ang malawak na taniman ng strawberry. Kumikinang ang mga mata ni Brian nang makita niya ang mga strawberry. Hindi ito nagpaawat sa pagha-harvest na ang feeling ay sa kanila ang tanimang iyon. On guard naman ang mga kasamang bodyguard tutal ay public place iyon. Panay ang halakhak ni Giovanni at Briel habang pinapanood ang anak. Bitbit ni Giovanni ang ilang basket na nagawa ng mapuno ni Brian, samantalang si Briel ay nagmistulang photographer ng anak. Maging si Giovanni ay kinunan niya ng larawan na hindi naman umangal. Ultimong SM Baguio ay kanilang pinuntahan upang makakuha lang ng maraming pictures na hindi maintindihan ni Giovanni kung bakit kailangang e-detalye pa iyon ni Briel. May mga katanungan man ay kanya na lang iyong hinayaan. Sinakyan na lang ang lahat ng kalokohan ni Briel. Ganundin naman ito noong namasyal sila sa Italy. Batid niyang sa mga susunod na panahon maga
BUMABA NA SINA Briel at Giovanni pagkatapos ng ilang minuto na matapos ang kanilang kababalaghang ginawa. Humarap sila kay Donya Livia na para bang walang nangyari habang salitan ang malagkit at makahulugan nilang mga tingin. Hindi naman sila tinanong ng matanda kung bakit natagalan bago bumaba. Dala ni Briel ang pamalit na damit ni Brian na sa mga sandaling iyon ay ang dungis na ng mukha dahil sa kung anu-anong kinain nito. Pagkatapos ng hapunan ay hindi naman na sila pinigilan pa ni Donya Livia na umakyat na ng silid upang umano ay magpahinga. Batid niyang pagod sila sa biyahe kahit pa chopper ang ginamit nila. Pinatunayan iyon ni Brian na agad nakatulog pag-akyat nila ng silid. Matapos na i-pwesto nang maayos ni Briel ang anak ay nahiga na rin siya. Tumabi naman sa kanya si Giovanni na agad na doong nakayakap sa kanya. Ang akala pa ni Briel ay lalabas ito upang may asikasuhin na trabaho.“Wala kang gagawing trabaho?” harap na ni Briel sa kanya at ginantihan na ito ng yakap, nasanay
MULING HINALIKAN SIYA ni Giovanni ngunit sa pagkakataong iyon ay namasyal na sa loob ng bibig ni Briel ang dila nitong mapaghanap at kung saan-saan pumupunta na para bang mayroon doong kung anong bagay na hinahanap. Sa inis ni Briel ay inihawak na niya ang dalawa niyang kamay sa garter ng suot nitong pajama na pangbahay. Walang kahirap-hirap na nagawa na niyang ipasok ang isang kamay sa loob noon habang patuloy ang kanilang mas lumalim na halikan. Hindi pa nakuntento doon ang babae na ipinasok na sa loob ng boxer ang kanyang isang palad. Segundo lang at nagawa na niyang mahawakan ang pagkalalaki ni Giovanni na mabilis ng nag-react sa init ng palad ni Gabriella.“Briel!” bulalas ni Giovanni na mabilis ng ini-angat ang katawan na para bang sinisilaban na ang buo niyang pagkatao at napaso sa hawak pa lang ni Briel sa kanyang pagkalalaki, windang na windang ang mukha niya sa ginawa ni Briel.Napangisi na doon si Briel na hinagod na ng tingin si Giovanni na para bang nang-aasar. Napaupo na