NAGPALIT SILANG DALAWA ng upuan. Tahimik na nagmaneho si Briel ng sasakyan na panaka-naka ang lihim na sulyap sa kanyang kasama. Pinakinggan niya ang pakiusap ni Giovanni na dahan-dahan lang pero kung siya ang masusunod, gusto niyang paharurutin ang sasakyan at doon ibuhos ang mga frustrations. Ngunit baka ma-badshot naman siya lalo dito oras na gawin niya ang bagay na ipinagbawal nito sa kanya. Naghihintay na ang secretary ng Gobernador sa parking lot ng hotel. Nang tumigil ang sasakyan ay siya na rin mismo ang nagbukas ng pintuan noon, nagulat siya nang makitang si Briel ang driver ngunit agad niyang naintindihan ang sitwasyon kung bakit nang maamoy niya na ang alak sa hininga ng Gobernador.“Pasensya na Miss Dankworth, ginawa ka pa talagang driver ni Governor Bianchi…” Ngumiti lang si Briel at tumango. Lalo pang umipekto ang alak na ininom ni Giovanni sa event. Naramdaman niya iyon nang pagbaba niya ng sasakyan ay pa-ekis-ekis na ang mga binti niya.“Pwede bang mabilis na samahan
HINDI NA TUMUTOL PA doon si Briel dahil why not? Gusto lang nitong siguraduhin na ligtas siyang makakauwi. Hinayaan niyang ito na ang magdesisyon tutal hindi rin naman siya mananalo kahit pa subukan niyang kaya naman niyang harapin si Albert kung sakaling hihintayin siya nito kung nasaan ang kanyang sasakyan naka-park ngayon. Hahaba lang ang kanilang magiging usapan. Pagbibigyan na lang niya ito. “Paki-imbestigahan ang Albert Montoya na iyan!” mariing utos ni Giovanni sa kanyang secretary na dinig na dinig ni Briel nang makapasok na sila ng suite, hindi niya inaasahan na hindi pa pala sila tapos doon. “Kung sakaling mayroon kang baho na makita, ilabas niyo. Kailangan niyang maturuan ng leksyon. Siya na nga ang may kasalanan at nakasakit ng iba, siya pa talaga ang may ganang magmatapang? Tingnan natin kung hanggang saan siya aabot ngayon! Imposible na wala kayong mahahanap na baho ng lalaking iyon!” Hindi na magawang kumalma ni Giovanni lalo pa nang marinig niya ang mga sinabi nito k
DUMIRETSO NG KUSINA si Briel matapos na batiin ang ama na tumango lang naman sa kanya. Muling binalikan ang kanyang mga narinig. Kung hindi ang kanyang kapatid ang may gawa noon kay Albert, ang Gobernador ba ang may gawa noon? Hindi niya makalimutan ang mga banta ni Giovanni kay Albert. Bigla tuloy nais niyang makita si Giovanni upang siguraduhin kung ito nga ba ang may gawa noon. Gumayak na siya matapos na uminom ng tubig. Ni hindi siya kumain ng agahan at nag-drive na patungo sa hotel kung saan naka-check in ang Gobernador. Hindi niya alam kung ano ang mga sasabihin niya kapag nagkita na sila, malamang magugulat itong naroroon na naman siya. Ganunpaman, hindi pa rin siya dito nagpapigil. “Bahala na mamaya kung ano ang idadahilan ko, basta gusto ko siyang makita…” Ilang beses na siyang nakapunta doon kung kaya naman dire-diretso na siya sa elevator. Ni hindi na rin siya sinita ng nasa front desk dahil mukhang nakilala na siya. Pagdating niya sa harap ng pintuan ng suite ay makailan
NA-CURIOUS NA ANG isipan ng aktres na si Paloma kung sino ang tinutukoy ng assistant na sponsor umano niya at the same time ay bahagi ng fans club niya. Hinubad niya ang kanyang dress upang magpalit nang mas komportableng damit at kapagdaka ay prenteng naupo na sa inilaang upuan sa kanya. Dume-kwatro pa ang aktres at kinuha ang tubig niya sa gilid upang uminom. Hindi niya inalis ang kanyang mga mata sa kausap na assistant habang tumutungga sa bote ng kanyang tubig. Hinintay itong matapos ng assistant. Alam niyang tatanungin siya nito kung sino ang kanyang tinutukoy na napaghandaan na niya.“Sino?” “Galing sa pamilyang Dankworth, Miss Paloma. Kilala mo naman marahila ng pamilyang iyon di ba? Bigyan kita ng ibang details. Ang panganay nilang anak ay top 1 sa legal world na si Attorney Dankworth. Nito lang ng ikasal siya doon sa pamangkin na babae ni Governor Bianchi.” matatas na pagbabalita ng kanyang assistant upang agad na maintindihan ni Paloma, naging malinaw naman iyon sa pandinig
MARAHANG BUMUKAS ANG pintuan at naunang tumambad ang nasa loob noon sa mga mata ni Briel. Nakapagpalit na ng damit si Paloma na mas nadepina pa ang magandang hubog ng katawan. Hindi iyon ang nagpahati ng bibig ni Briel kung hindi ang pwesto nitong nakakandong sa isang lalaki na kilalang-kilala niya ang hubog ng katawan kahit na bahagyang natatakpan iyon ng payat na katawan ni Paloma. Hindi siya maaaring magkamali. Kawangis ng nilamukos na papel ang puso ni Briel na nahiwa ng milyong piraso lalo pa nang bumaba ang mga mata niya sa nakayakap na braso ng lalaki sa beywang ng aktres. Sa puntong iyon, parang binuhusan na siya ng malamig na tubig. Nahigit na rin niya ang kanyang hininga. Kahit sinong makakita sa kanilang anggulong iyon, iisiping mayroong ibang namamagitan sa kanila. Tanga lang ang maniniwalang wala. Uto-uto lang ang aastang normal na gawain iyon ng isang lalaki at babae.“Miss Paloma…” muling untag ng assistant ngunit parang bingi itong humaling ap rin kay Giovanni.Nanghin
HUMALAKHAK NA DOON si Paloma kahit na wala namang nakakatawa sa sinabi ni Giovanni. Kinuha na ang isang braso ng Governor at umangkla na ang isa niyang braso dito. Para sa kanya ay paglalambing ito. Sinundan iyon ng mga mata ni Briel, ngunit nang hindi niya matagalan ay iniiwas na doon ang paningin.“Ito naman ang KJ mo pa rin talaga kahit kailan, nagbibiro lang naman ako. Nagpapabebe.” Nilamukos pa ang puso ni Briel ng tanawing iyon lalo na at kumibot ang labi ni Giovanni at biglang ngumiti ng matamis kay Paloma. Iyong tipong ina-admit niyang may pagka-KJ talaga siya kagaya ng sinasabi nito. “Alam mo naman ang gamot ko kahit gaano pa kasakit ng ulo, pumunta ka lang sapat na…” patuloy na lambing ni Paloma na nagawa pang ihilig ang kanyang ulo sa braso ni Giovanni na natameme na roon.Sa bandang huli ay bumuntot pa rin sina Briel, Bethany at Rina at pinagbigyan ang hiling doon ni Paloma. Anumang palusot ni Briel hindi umubra iyon kay Bethany na nais supalpalin ang aktres na kung umas
NAGLAHO NA ANG boses nila sa pandinig ni Giovanni nang isara niya ang pintuan ng silid. Sa halip na lumabas ng restaurant at gawin ang kanyang pagpapanggap na dahilan ay tinalunton niya ang daan patungo ng banyo. Iisa lang ang banyo doon, kung kaya naman nang makita niya sa bukas na pintuan si Briel na nasa harap ng salamin na mukhang umiiyak ay mabilis na siyang pumasok. Isinara na ang pinto. Hindi na siya nag-isip pa na may mga makakakita sa gagawin niya. Grinab na niya ang pagkakataong iyon.“Gabriella…” Hindi siya nilingon ni Briel na napako na ang mga mata sa salamin na nasa kanyang harapan. Malinaw na nakikita niya doon ang bulto ni Giovanni na pumasok ng banyo. Sa halip na mag-panic ay hinayaan niya lang ang lalaki. Humakbang ito palapit sa kanya. Umismid pa si Briel na ipinapakitang nagtatampo siya at wala siyang planong kausapin ang Gobernadaor. Nagkunwari siya na hindi niya nakikita si Giovanni dito.Ano naman kung naroon ang Gobernador? Kailangan bang magtatalon siya sa so
WALANG IMIK NA binuhay na ni Briel ang makina ng sasakyan. Pinaandar na niya iyon matapos na saglit lingunin ang hipag at bigyan ng maliit na ngiti at marahang tango. Magmula ng makipaghiwalay siya kay Albert ay hindi na niya naisip na muling magkakagusto sa ibang lalaki. Papahinga muna siya at magninilay-nilay iyon ang kanyang original na plano, pero parang sinusubok ang pasensya niya na ipinadala agad at nakilala niya ang tiyuhin ng hipag. Hindi naman niya mapigilan ang kanyang sarili dahil patay na patay siya kay Giovanni. Naniniwala siyang may gusto sa kanya ang Gobernador, kung wala hindi niya makikita sa mga mata nito ang malaking concern sa kanya. O baka naman siya lang ang nag-a-assume ng mga iyon?‘Kaso mayroon siyang Paloma na mas malapit ang edad sa kanya!’ hiyaw ng utak niya upang gisingin siya. Iritableng napakamot na si Briel sa kanyang ulo na para bang iyon lang ang paraan niya upang maging kalmado. Hindi na rin niya alam kung saan ilalagay ang kanyang sarili. Masyado
MULI SIYANG INALALAYAN na puno ng pag-iingat ni Giovanni habang dinadala sa gitnang space kung saan nakasabog ang maraming petals ng mga bulaklak na nanunuot na sa ilong nilang dalawa. Domoble pa ang kaba ng dating Gobernador nang makita ang photographer at videographer na kanyang inimbita. Gusto niyang maging detalyado ang kanyang proposal kung kaya naman naroon sila at kanyang kinuha. Naroon din ang ilang waiter ng hotel na nakahandang magsilbi sa kanilang dalawa ni Briel. Napakurap na si Giovanni nang makarating sila sa gitna at ipahawak na kay Briel ang malaking bouquet ng bulaklak na inihanda. Napakagat an sa kanyang labi si Briel na inaasahan na iyon pero iba pa rin ang naging kaba niya.“Ano ‘to?!” nangangatal na tanong ni Briel kahit pa naguguni-guni na niyang proposal ang gagawin ni Giovanni, nagmamaang-maangan lang siya kahit na bakas na sa kanyang boses ang labis na excitement.“Wait lang, Briel…huwag mo munang tatanggalin ang piring. Hintayin mong sabihin ko sa’yong pwede
NAGING PALAISIPAN KAY Briel ang sinabi ni Giovanni na okay na ang ginawa nila matapos na maramdaman niya ang pananakit ng mga muscles sa kanyang magkabilang binti. Hindi naman naging mabilis ang ginawa nilang paglalakad, naramdaman pa rin ng babae ang epekto noon. Hindi naman na niya isinatinig pa iyon kahit na gusto ng magreklamo. Tama na ang ginagawa nila? Ibig sabihin ay tapos na rin sila sa sinasabi nitong date? Iyon na iyon? Ni hindi nga siya nito pinakain man lang o pinainom man lang ng kahit na tubig o softdrinks man lang? Ano ba sila senior citizen na para maging date at bonding ang paglalakad para hindi matulog ang kanilang mga buto? Naisip doon ni Briel na isa iyon sa mahirap kapag malaki ang distance ng edad sa partner nila. Masaya na mahirap din. Gusto pa ni Briel sanang umalma at magreklamo, ngunit hinayaan na lang niya at hindi na nagsalita nang paglingon niya kay Giovanni ay malapad itong nakangiti na para bang tini-testing nito ang magiging reaction niya. Kung uu
IPINAGKIBIT NA LANG ni Briel iyon ng balikat. Hindi na siya nag-e-expect kay Giovanni noong mga gasgas na dinner na may pasabog ng petals sa nilalakaran. Masyado na siyang matanda para sa bagay na iyon. Naranasan na niya iyon sa iba niyang manliligaw, pero para sa kanya ay hindi naman na iyon mahalaga. Magiging masaya na lang siya kahit saan pa sila pumunta ni Giovanni basta magkasama, sapat na sa kanya ang bagay na iyon. Hindi siya nag-e-expect nang mas bongga sa dati dahil para sa kanya ang makapiling ito gaya ngayon ay sapat ng regalo. Ano pa ang hihilingin niya dito?“Burnham Park? Anong gagawin natin dito?” puno ng pagtatakang tanong ni Briel nang bumaba na sila matapos i-park ang sasakyan at maglakad na patungo doon, “Galing na tayo dito kanina di ba? Sumakay pa nga tayo ng boat eh.” dagdag ni Briel na blangko na ang mukha kung bakit kinakailangan nilang bumalik doon ni Giovanni gayong napuntahan na nila kanina, pinasakay nila si Brian na nakailang balik dahil ayaw pa nitong bu
SABIK NA NAGPATULOY ang usapan nina Rina at Bethany na mabilis na nilang naibaling sa ibang bagay ang paksa. Sa pagkakaroon nila ng buhay may asawa na iyon napunta. Kung paano naging mahirap na maging ina kahit na masarap umanong maging asawa ang mga taong sobrang pinapahalagahan umano sila. Naging lampas-lampasan lang naman iyon sa tainga ni Briel na pagkaraan pa ng ilang sandali ay tumayo na nang maubos ang kanyang kape upang magpaalam na. Sabay siyang tiningnan nina Rina at Bethany na parehong nagulat sa agad niyang pagpapaalam. Puno ng pagtataka ang kanilang mukha sa mga katanungan na hindi maikukubli sa kanilang mga matang mapanuri doon.“Ha? Hindi ka sasabay sa akin pauwi, Briel? Saan ka pa naman pupunta?” natatarantang alma na ni Bethany na tumayo pa at nameywang dahil wala naman iyon sa kanilang usapan ng hipag na kailangan nilang maghiwalay kapag nasa city proper na, ang usapan lang nila ay sabay silang mag-shopping at inaasahan na ni Bethany na sabay rin sila nitong uuwi. Ka
KANINA PA PANAY ang irap ni Briel na nakatayo na sa may pintuan at hinihintay ang hipag na nagpapaalam sa kanyang kapatid. Naroon din si Giovanni na karga si Brian na kinausap na nang masinsinan ni Briel na may bibilhin lang siya sa labas. Kung gaano ito kaluwag sa kanya, napakahigpit ng kapatid niya na akala mo may kabalbalan silang party na pupuntahan. Sa mall lang naman sila. Bale-baleng batukan na ni Briel nang harapan ang kanyang kapatid.“Oo nga Kuya Gav, bigyan mo naman si Bethany ng oras para sa kanyang sarili. Nakakapagod kayang mag-alaga ng bata bente-kwatro oras at alam mo naman iyon. Saka, hayaan mo na kaming mag-date na dalawa. Huwag kang epal diyan!” singit ni Briel na sinamaan ng tingin ang kapatid na mukhang ayaw pa yatang payagan ang kanyang asawang umalis.“Oo na, pero huwag kayong magtatagal. Oras na magtagal kayo, ako mismo ang susundo kung nasaan man kayo! And please, huwag kayong papasok ng bar sa gitna ng tirik na araw. Binabalaan kita, Gabriella. No alcoholic d
GINALUGAD NILANG MAG-ANAK ang lahat ng pasyalan sa buong Baguio at umabot pa sila sa La Trinidad kung nasaan ang malawak na taniman ng strawberry. Kumikinang ang mga mata ni Brian nang makita niya ang mga strawberry. Hindi ito nagpaawat sa pagha-harvest na ang feeling ay sa kanila ang tanimang iyon. On guard naman ang mga kasamang bodyguard tutal ay public place iyon. Panay ang halakhak ni Giovanni at Briel habang pinapanood ang anak. Bitbit ni Giovanni ang ilang basket na nagawa ng mapuno ni Brian, samantalang si Briel ay nagmistulang photographer ng anak. Maging si Giovanni ay kinunan niya ng larawan na hindi naman umangal. Ultimong SM Baguio ay kanilang pinuntahan upang makakuha lang ng maraming pictures na hindi maintindihan ni Giovanni kung bakit kailangang e-detalye pa iyon ni Briel. May mga katanungan man ay kanya na lang iyong hinayaan. Sinakyan na lang ang lahat ng kalokohan ni Briel. Ganundin naman ito noong namasyal sila sa Italy. Batid niyang sa mga susunod na panahon maga
BUMABA NA SINA Briel at Giovanni pagkatapos ng ilang minuto na matapos ang kanilang kababalaghang ginawa. Humarap sila kay Donya Livia na para bang walang nangyari habang salitan ang malagkit at makahulugan nilang mga tingin. Hindi naman sila tinanong ng matanda kung bakit natagalan bago bumaba. Dala ni Briel ang pamalit na damit ni Brian na sa mga sandaling iyon ay ang dungis na ng mukha dahil sa kung anu-anong kinain nito. Pagkatapos ng hapunan ay hindi naman na sila pinigilan pa ni Donya Livia na umakyat na ng silid upang umano ay magpahinga. Batid niyang pagod sila sa biyahe kahit pa chopper ang ginamit nila. Pinatunayan iyon ni Brian na agad nakatulog pag-akyat nila ng silid. Matapos na i-pwesto nang maayos ni Briel ang anak ay nahiga na rin siya. Tumabi naman sa kanya si Giovanni na agad na doong nakayakap sa kanya. Ang akala pa ni Briel ay lalabas ito upang may asikasuhin na trabaho.“Wala kang gagawing trabaho?” harap na ni Briel sa kanya at ginantihan na ito ng yakap, nasanay
MULING HINALIKAN SIYA ni Giovanni ngunit sa pagkakataong iyon ay namasyal na sa loob ng bibig ni Briel ang dila nitong mapaghanap at kung saan-saan pumupunta na para bang mayroon doong kung anong bagay na hinahanap. Sa inis ni Briel ay inihawak na niya ang dalawa niyang kamay sa garter ng suot nitong pajama na pangbahay. Walang kahirap-hirap na nagawa na niyang ipasok ang isang kamay sa loob noon habang patuloy ang kanilang mas lumalim na halikan. Hindi pa nakuntento doon ang babae na ipinasok na sa loob ng boxer ang kanyang isang palad. Segundo lang at nagawa na niyang mahawakan ang pagkalalaki ni Giovanni na mabilis ng nag-react sa init ng palad ni Gabriella.“Briel!” bulalas ni Giovanni na mabilis ng ini-angat ang katawan na para bang sinisilaban na ang buo niyang pagkatao at napaso sa hawak pa lang ni Briel sa kanyang pagkalalaki, windang na windang ang mukha niya sa ginawa ni Briel.Napangisi na doon si Briel na hinagod na ng tingin si Giovanni na para bang nang-aasar. Napaupo na
NANLALAKI ANG MGA matang pinalo ni Briel ang palad ni Giovanni nang maramdaman niyang yumakap ito mula sa kanyang likuran habang nagpapalit siya ng damit. Nakapalit na siya ng pants ngunit hindi pa ng pang-itaas na suot. “Tigil nga, baka mamaya biglang umakyat dito ang Mama mo at kasama si Brian!” asik pa niya habang nandidilat na humarap na kay Giovanni na pinapapungayan na siya ng mga mata, “Mamaya na lang, hindi ka ba napapagod, hmm? Bugbog pa tayo sa biyahe. Uso ang magpahinga muna.” taas pa ng isang kilay dito ni Briel na halatang nate-tempt din. Makahulugang ngumisi si Giovanni nang maalala ang nangyari sa kanila ng nagdaang gabi. Ito kaya ang gutom na gutom na kulang na lang ay lamunin siya nang buo kung makakaya lang nitong gawin ang bagay na iyon.“Ano bang inaarte mo? Kagabi nga ayaw mo akong tigilan, tapos ngayong nakabawi na ako ng lakas ang dami mong dahilan. Ready na ako ngayon, Baby, kahit ilan pa. Kung gusto mo bukas na tayong umaga lumabas ng silid na ito eh!” nagta