BOOK 2
The Stunning Wife of Governor Bianchi
Gabriella Dankworth and Giovanni Bianchi Story
BLURB
Sa edad na thirty-five, isang kahibangan para kay Governor Giovanni Bianchi ang makipagrelasyon sa isang babaeng bata sa kanya ng sampung taon. Hindi lang iyon, ang pinakamalalang eskandalo pa dito ay bunsong kapatid ito ng asawa ng kanyang pamangkin. Ano na lang ang sasabihin ng mga nakakakilala sa kanya? Mahilig siya sa bata? Hindi lang sa kanya kundi sa pamilya rin ng dalaga. Sobrang nakakahiya kung itutuloy pa ni Giovanni ang nararamdaman para kay Briel. Subalit, paano niya pipigilan ang sarili kung kada makikita niya ang pamilyar at mapanghalinang mukha ni Gabriella Dankworth ay nakakalimutan niya ang malaking agwat ng edad na naghihiwalay sa kanila at ang tanging naiiwan sa malanding utak niya ay ang mga eksena ng gabing nagiging isa ang mga katawan nila? Alam nilang pareho na mali, isang katangahan at kasuklam-suklam sa mata ng karamihan ngunit paano ba nila mapipigilan ang kanilang mga katawan na para bang matagal ng magkakilala?
Mapanindigan pa kaya ni Governor Bianchi ang prinsipyo niyang pinanghahawakan na kailanman ay hindi siya papatol sa liberated, spoiled brat yet stunning in beauty na bunsong anak ng mga Dankworth?
Paano kung nagbunga pala ang kanilang kalandian este pagmamahalan?
Magagawa kayang panindigan ng Governor sa mata ng mapanghusagang lipunan ang kanyang mag-ina? Paano kung kailan handa na siya, saka naman siya tatanggihan ng tinatangi niyang si Gabriella?
PAGDATING NILA NG mansion ay mabilis ng tumakas si Gia na nauna ng pumasok sa loob. Naiwan si Vaniel na panay ang sulyap kay Brian. Hindi dahil sa narinig niyang usapan nila ng Ate Gia niya kung kaya siya dito nakatingin. Iniisip niya lang iyong sinabi ni Cora sa kanya na ito raw ang mas nahirapan noon nang dahil sa kalokohan ng ama nilang dating Governor.“May sasabihin ka sa akin, Vaniel?” Ganun na lang ang iling ni Vaniel. Bahagya pa itong ngumiti sa kanya. “Wala, Kuya…” Inakbayan na siya ni Brian at iginiya na papasok sa loob ng mansion. Nagpatangay naman si Vaniel. Sinalubong sila agad ng maid na sinasabihan si Brian na pumunta ng office ng ama.“Thanks sa pagsama sa akin kanina, Vaniel.” Muli lang tumango si Vaniel na sinundan na ng tingin ang bulto ng kapatid na paakyat na ng hagdan. Ngayon naiintindihan niya kung bakit ganun ito kamahal ng mga magulang nila. Marami itong napagdaanan. Marami itong mga iniluha at sakit na malamang ay lihim na ininda. Paniguradong hanggang ng
NAGTUNGO DOON SI Benedict na dumating kanina matapos na makaalis si Brian upang makita lang si Ceska. Nakilangoy na rin siya na hindi naman pinagbawalan ng mga magulang nito. Muling tinitigan ni Benedict ang babae, ilang minuto pa ay nakilala na niya kung sino ito. Malamang ay kapatid ito ni Gabriano. May hawig ito sa kapatid at sa pinsan nilang si Gabe. “Hindi ako maglalangoy kung nilalamig ako. Saka, hindi ka ba naturuan ng salitang privacy? Masamang naninilip—” “Excuse me?” putol ni Gia na bahagyang ipinaypay ang isang palad sa kanyang mukha na bagama’t malamig ay naramdaman niya ang biglang pag-iinit noon, nameywang na ang kanyang isang kamay upang ipakita dito ang pagtataray. “Anong pinagsasabi mong naninilip? Malay ko bang ibang tao ka? Ang buong akala ko ay ikaw si Kuya Oscar!” Umangat ang gilid ng labi ni Benedict na halatang natutuwa sa reaction ng inosenteng mukha ni Gia. Lalo pa iyong namula na para bang nahihiya ito sa daloy ng kanilang usapan. Di na magawang tanggalin
NANATILING TAHIMIK LANG si Ceska habang nakatingin sa mukha ni Brian. Hinihimay ang mga sinabi ng nobyo sa kanyang isipan na lalong nagpabagabag pa sa kalooban ni Brian nang dahil sa pananahimik nito. Iba ang pananahimik nito ngayon. Basta iba. Malalim iyon. Nakakabahala. Iyong tipong hindi ni Brian maarok kung ano ang iniisip niya. Ikinulong na niya ang katawan nito sa kanyang mga braso nang sa ganun ay sabihin nito sa kanya ang kanyang iniisip. Nang i-angat ang mukha ay mabilis niyang ninakawan ng halik ang labi ni Ceska na napakislot. Pilit na hinuhuli ang mga mata nito na para sa lalaki ay parang biglang naging mailap at hindi niya magawang maapuhap upang mabasa lang noon.“Pangako, Baby, hindi ko talaga siya pinapunta.” Pabirong tinulak ni Ceska papalayo ang mukha ni Brian sa kanya nang akmang muling hahalik ang nobyo dahil inilapit na naman nito ang kanyang mukha. Naniniwala naman siya sa mga sinabi nito. Hindi lang talaga siya umiimik dahil wala naman siyang ibang sasabihin. I
SA LAKAS NI Brian ay walang kahirap-hirap na nahila niya ang katawan ng dalawang kapatid na hindi man lang nakakuha ng jacket. Makahulugang nagakatinginan si Briel at Giovanni na piniling huwag na lang makialam sa kanilang mga anak. Mukha namang hindi masama ang hangarin ni Brian na sinasama pa ang mga kapatid. Nakapangbahay lang din ang dalawa na ang sapin sa paa ay normal na tsinelas sa loob ng mansion na may balahibo, ngunit wala na silang naging reklamo nang makalulan silang tatlo ng kotse. Nasa front seat si Gia na panay ang irap habang nakahalukipkip, pinapakita kay Brian na ayaw niya talagang sumama dito, habang si Vaniel ay nasa likod at may napipikon ng mukha.“Sinama mo pa talaga kami Kuya—” “Sssh, may tatawagan ako.” si Brian na abalang kinakabit na ang seatbelt habang nasa isang tainga ang cellphone.“Mr. Hidalgo, narito po ang anak niyo sa labas ng aming mansion. Pwede po bang pakisundo? Hindi ko siya mahaharap. I’m a busy person. Also, I can't guarantee that if she keep
PARANG TUKONG NAKAYAKAP na si Piper sa katawan ni Brian. Puno ng pagmamakaawa ang mga mata nitong tumingala. Biglang iniiwas ni Brian ang kanyang mga mata nang sa ganun ay hindi niya maramdaman ang pagkahabag sa kanya.“Lumabas kayo ng babaeng iyon kagabi. What she can give you, I can give you too. Hindi lang ‘yun, mas magaling ako sa kanya. Ayaw mong subukan?” nanliliit man sa kanyang pinagsasabi, kailangang gawin iyon ni Piper nang dahil sa ama.Sinubukan pang abutin ni Piper ang labi ni Brian sa sobrang pagka-desperada na niyang nararamdaman, ngunit bago pa niya magawa ang bagay na iyon na idikit sa labi ay marahas na siyang naitulak ni Brian papalayo sa kanyang katawan.“Ano ba? Nasisiraan ka na ba ng bait? Ano sa tingin mo ang ginagawa mo? Huwag ka ngang magpakababa, Piper Hidalgo!” Humikbi na si Piper. Hindi na niya napigilan pa ang kanyang mga luha. Sa totoo lang ay awang-awa na siya sa sarili niya. Ang Daddy niya rin ang may idea sa bagay na iyon. Kinansela nito lahat ng card
NAPAHILOT NA SA kanyang sentido si Brian. Biglang nanakit iyon nang maisip na naroon ang babae. Hindi maganda ang kutob niya. Hindi pa nga niya magawang ma-settle ang tungkol sa kanyang ina tapos biglang itong si Piper ay e-extra pa? Sinusukat ng babaeng ito ang hangganan ng kanyang pasensya. Buong akala niya ay tapos na sila. Naging malinaw na ito. Humakbang pa si Brian palabas ng mansion. Hindi alam kung pupuntahan ang babae o hahayaan na lamang ito. Napatingin siya sa klima sa labas na halatang mas pababa pa dahil sa kapal ng mga hamog na bumabalot sa paligid. Hindi niya na dapat pa itong sinasama sa mga inaalala niya. Wala na siyang pakialam sa kanya ngunit bilang lalaki parang hindi niya magawang hayaan. Mamaya niyan kapag nagkaroon ito ng sakit ay maging kasalanan niya pa dahil siya ang pinunta.“Bumaba ka na ng Maynila. Hindi kita mahaharap. Hindi ka rin pwedeng pumasok sa loob ng mansion namin dahil ang alam ng mga magulang ko ay tapos na tayo.” malumanay ang pagkakasabi niya