Nasa bahay na ako nang makatanggap ako ng tawag mula kay Aadrien, he was asking if I got home safe at sa totoo lang ay hindi ko alam ang isasagot sa kanya.
Paano ko sasabihing nakita ko si Jae? How will I tell him na parang gusto ko nang bawiin ang lahat ng sinabi ko kahapon? Paano ko sasabihing hindi pa ako okay?
Ayokong sabihin niya sa aking I told you so, na ito iyong iniiwasan niyang mangyari.
Ayokong isipin niya na hindi totoo lahat ng sinabi ko sa kanya kaya kailangan kong panindigan ang lahat ng ito.
"O-oo, n-nakauwi na ako. Ikaw ba? Kamusta iyong naging meeting mo?" Itried to sound casual para hindi na siya magtanong pa at ipinagpasalamat kong hindi niya napansing parang nauutal ako.
"It went well, okay naman ang lahat. I'm sorry at hindi na kita nasundo. I tried calling Chu and maple per ang sabi nila ay hindi ka nila kasama. When i called th
"Are you okay, Eli? Kanina ka pa tahimik, may problema ba?"Hindi ko na namalayan kung gaano na ako katagal na kinakusap ni Adrien, sa totoo lang ay kanina pa ako wala sa sarili at kanina pa ako hindi makapag-isip ng maayos. It was after I have known the little girl sa theme park kanina, her name is Sally at sa totoo lang ay napaka-cute niyang bata and I don't mind baby sitting her for a while but what shook me is knowing who is her daddy, the one she was looking for while crying.It's Jae at sa totoo lang ay wala na akong maintindihan pa pagkatapos ko siyang makita."A-ayos lang naman ako, medyo napagod lang ng konti but I am fine.""Are you sure?" he ask me again and I assure him that I'm fine para hindi na siya mag-alala.How can I say to see na nakita ko si Jae at ang 'anak' nito, hindi ko rin lubos na maisip kung paano nangyari ang bagay na iyon. Is that the reason bakit hindi na niya ako binalikan?Parang nanumb
Tulad ng sabi ni Chu kanina ay dumating nga si Jae, hindi nito kasama ang assistant nito kaya naman hindi ko alam kung paano siya kakausapin.Sa halip na dumiretso sa meeting room kung saan ito naghihintay ay nagtungo ako kay Chu para sabihan itong samahan akong kausapin siya."Luh, bakit naman sasamahan pa kita? Nandiyan lang sa kabilang kwarto yung meeting room, girl." Tapos ay nakakaloko niya akong tinignan na para bang nahuhulaan niya kung bakit nagpapasama ako sa kanya. "Don't tell me...""Huwag mo nang ituloy yang sasabihin mo, baka samain ka sa akin. Sasamahan mo ba ako o hindi?" Nagsisimula na akong mainis dahil kahit anong tanggi ang gawin ko ay hindi ko pa rin maitatago na hindi ako komportable na magkausap kami ni Jae ng kami lang dalawa."Sasamahan na, akala mo naman talaga. Hoy, bruha ka. Para sabihin ko sa iyo no, boyfriend mo ang boss ko at hindi ikaw pero grabe ka makautos. Pang-upper manag
Nagising ako sa matinding sakit na ulong naramdaman ko, I am in an unfamiliar place na para bang ospital, sa tabi ko ay may stand ng IV na nakakabit naman sa braso ko.Tumingin akon sa paligid, nakita kong walang ibang tao roon maliban na lang sa isang nakayupyop sa gilid ng kamay ko na para bang nagpapahinga. Then he moved, ang buong akala ko ay si Adrien iyon ngunit natigilan ako kaagad nang makilala ko kung sino ang nagbabantay sa akin."I-ikaw?""Kamusta ka?" Biglang gumuhit ang pag-aalala sa mukha ni Jae nang makitang gising na ako.Samantalang nakatingin lang ako sa kanya habang nagtatakha kung bakit siya ang naroon.Nasaan si Chu at Maple?Nasaan si Adrien?"L-lumabas lang saglit si Chu, bumili lang ng makakain saglit. Si Maple naman ay larating na, kamusta ka?""Bakit nandito ka?" Sa halip na sagutin ang tanong niya ay ako mismo ang nagtanong kung anong ginagawa niya sa kwarto ko. "Anong nangyari
"At ano namang gusto niyang mangyari? Hindi pa ba sapat iyong ginawa niya sa iyo noon at ginugulo ka na naman niya ngayon kahit alam niyang may Adrien ka na?" Hindi maiwasang magpakita ng inis ni Maple nang ikwento ko sa kanila ang mga nangyari nitong mga nakalipas na araw.Kababalik ko lang sa opisina matapos ang isang araw na pamamahingang ipinangako ko kay Adrien at ngayon ay nakakumpol na naman sina Maple at Chu sa mesa ko para iinterrogate ako kung anong nangyayari.I even told them about what happened nang magkita ni Jae sa theme park, pati na rin nang aksidente kong makilala ang anak niya na si Lidie."May anak siya?" sabay na bulals ng dalawa matapos marinig ang sinabi ko."Oo, tinawag siyang daddy nung bata,""Kingina, how is that even possible? Two years pa lang mula nung iniwan ka na, ano yun? Magic?" Hindi na napigilan ni Chu ang inis, si Maple naman ay hindi na nagsasalita habang nakatingin sa akin."Did he exp
Nakatulala lang sa akin si Chu na para bang tinatanong ako ng mga tingin niya kung normal pa ba ang pag-iisip ko matapos kong sabihin sa kanya ang nangyari kahapon."Malala ka na talaga, girl. Malamang kung si Maple ang kaharap mo nabatukan ka na ngayon pa lang.""Kaya nga sa iyo ko sinabi, kasi alam ko nama kung anong magiging reaksyon ni Maple kapag sinabi ko yan sa kanya.""So tingin mo ako, wala akong gagawin sa iyo ngayon after hearing what you have just said?" Tinignan nkito ako ng masama na para bang naghahanda siya na batukan ako anumang oras."Hindi naman sa ganoon, pero naisp ko nang mas magaan ang gagawin ko kumpara sa nakahanda niyang gawin kapag nalaman niyang sumama ako kina Jae at sa anak niya.""Anong ginawa mo?"Halos sabay pa kaming napalingon ni Chu sa pintuan ng opisina ko nang marinig namin ang isang pamilyar na tinig. At hindi naging maganda ang pangitaing nakita namin dahil naroon at nakatayo si Maple
"Ate Eli, close ba kayo ng daddy ko?"Nagulat ako sa tanong ni Lidie na nakaupo sa tabi ko habang tahimik na nagsusulat. Kanina lang ay iniwan ito sa akin ni Jae na may kinaukasap naman sa kabilang table."Ha?""Ang sabi ko kung close ba kayo ng daddy? Kasi palagi ka niyang kinukwento kahit noong nasa US pa kami. He would tell me stories about you tapos kapag tinitignan ko siya he would just smile at me, na parang sobrang miss ka niya. Na parang gusto ka niya palaging makita."Tiningnan ko si Lidie, hanggang ngayon ay napapaisip pa rin ako kung limang taon talaga ang batang ito, iba siya magsalita para sa edad niya. Hindi siya tulad ng ibang bata na iba mag-isip at magsalita. Minsan ay iniisip ko ngang matanda na ito na natrap lang sa katawa ng isang paslit."Kinukwento niya ako sa iyo?""Opo, palagi. Lalo na kaapag magkasama kami at kami lang dalawa."
"Are you okay? You seemed bothered, may problema ba?" Sunod-sunod ang naging mga tanong ni Adrien nang marahil ay mapansin nitong nakatulala ako.Hindi ko alam kung kailan pa niya ako sinimulang kausapin at hindi ko na rin alam kung gaano na ako katagal na nakatulala. Parang hinila lang ako pabalik sa reyalidad nang maramdaman kong hinawalan niya ang kamay ko.I look at him worriedly, thinking na baka nag-aalala na siya sa kinikilos ko.I can't help it, after what I have learned yesterday from Lidie pati na rin ang pakiusap ni Jae na pakinggan ko siya, pakiramdam ko ay lalo lang akong naguluhan sa mga nangyari at mangyayari pa."A-ayos lang ako," minabuti ko na lang na ngumiti, pinanalangin ko ring hindi nahalata ni Adrien ang pagiging alangan ko sa sitwasyon.The last thing that I want is for him to feel that there's something wrong with me, with us. Ayokong masaktan siya at ayokong malaman niyang I am beginning
"Are you sure about that, Eli?" hindi makapaniwalang tanong sa akin ni Chu nang kausapin ko siya habang nakalunch break kami.Pinili kong siya ang kausapin dahil alam kong mas maiintindihan niya ako, at alam ko rin na mas okay na siya ang kausapin ko at sabihan kesa kay Maple."Para sa ikakatahimik ko, naming lahat.""Pero paano si Adrien?" tanong niyang muli sa akin.Saglit na hindi ako nakasagot, bigla akong napaisip pero sandali lang iyon. Agad rin akong tumingin sa kanya para sagutin ang tanong niya sa akin."Kaya ko nga ito ginagawa para sa kanya, para sa amin. Ayoko na siyang lokohin, ayoko nang magsinungaling sa kanya. Mahal ko iyong tao, Chu. At nasasaktan akong isipon na pakiramdam ko ay niloloko ko dahil may hindi ako maharap sa nakaraan ko.""Mahal mo ba talaga siya, Eli?""Oo naman, kaya nga tatapusin ko na kung ano mang kahibangan pa ang meron akong natitira para kay Jae. In order for me to move fo