Business Proposal
Bumuntong hininanga ako matapos ang limampung minutong pagtitig sa puti kong kisame. Hindi ko mabilang kung ilang beses akong nagpakawala ng malalim ng buntong hininga dahil hindi maalis sa isipan ko ang nangyari kagabi sa party.Styx said kept on running and appearing on my mind. The way he uttered 'I miss you' was so realistic that I almost believed it. Sarkastiko akong napangisi at naikuyom ang kamay na nakalagay sa ibabaw ng dibdib. Nakasuot pa rin ako pantulog at gulo-gulo pa rin ang buhok dahil wala akong lakas na bumangon ngayon araw. Ilang beses ko ring narinig ang pagtunog ng telepono hanggang sa inis akong bumangon at sinagot 'yon."Good morning," masayang bati ng nasa kabilang linya pero wala ako sa mood para sumagot."Tsk, tsk. Ano't nakasimangot ka na naman, aga-aga, ah?" Pumunta ako sa loob ng cr at humarap sa salamin, napasimangot ako nang makita ang itsura ko. B'wiset. Para akong walang buhay."Sabagay lagi ka namang nakasimangot," dagdag niya at humalakhak. Inis akong pinatayan siya ng tawag at nagsimulang mag ayos ng sarili. I put toothpaste on my toothbrush and started brushing my teeth. I was watching myself on the mirror the whole time before putting myself below the shower while fully naked.Nagsuot lang ako ng itim na sports bra at leggings bago lumabas ng bahay. Medyo madilim pa sa labas dahil alas-sinco pa lang ng umaga at kakaunti lang ang mga taong nakikita ko sa loob ng village. Nagsimula muna ako sa paglalakad habang tumitipa sa cellphone ko. Nag-text sa 'kin si Duex at puro laman lang ng pagrereklamo kung bakit ko raw siya pinatayan kanina. Umiling naman ako bago mag reply.Me:Walang maganda sa morning ko kung boses mo lang naman ang bubungad.Tawa-tawa ako habang unti-unti ang pagbilis ng takbo ngunit binagalan din nang tumunog ang telepono ko, saglit kong pinagmasdan ang numero ni Duex bago sagutin muli."Gago, ang sama mo. Bakit mo 'ko pinatayan? Alam mo bang mukha mong umiiyak ang unang pumasok sa utak ko kanina?" bungad niya.Binagalan ko ang paglalakad at hinawakan ang earpods na nakakabit sa tenga ko bago sumagot."Bakit naman ako iiyak?" kunot noong tanong ko."E-Eh, kasi 'yung kagabi," nag-aalangang sabi niya. I tsked and looked around the place because I felt someone staring at me intently. Inilibot ko ang paningin para alamin kung sino 'yon pero nakita kong abala rin ang ibang tao sa pagtakbo."Duex. I promised I am okay, not affected anymore," puno nang kasiguraduhang sagot ko.Narinig ko ang pagbuntong hininga niya bago magsalita. "Did you see his reaction? Mukhang hindi ka na mahihirapan sa plano mo. Halatang hulog na hulog pa rin ang gago." He laughed.I sighed, "What do you mean?" maang-maangan na tanong ko."You know what I'm talking about," he replied like I was so stupid for asking that question."Honestly, I doubt that. Ilang taon din kaming hindi nagkita, ni-hindi ko nga alam kung totoo o hindi ang sinasabi ng mata niya sa binubuka ng kanyang bibig. Sa ngayon ang hirap paniwalaan but I'll make that he will fall for me again, harder and deeper. Hindi na siya makakaahon."Nag usap pa kami bago ko ibinaba ang tawag. Umikot ako ng ilang ulit at naglinis ng katawan para pumasok na sa opisina. Sa susunod na araw ay lilipat na ako ng opisina sa kumpanya nila Styx dahil kasalukuyan pa rin 'yong inaayos at hinahanda para sa paglipat ko.Sa ngayon ay doon ako sa kumpanya ni Duex nagt-trabaho na may shares din si Daddy. Doon ako tinuruan ni Duex sa pagpapatakbo ng kumpanya para raw hindi ako kwestyunin ng mga tauhan sa kumpanya ni Styx but the way they stares at me during the meeting, they are judging my capabilities. Masyado raw akong bata at isa akong . . . babae.But these are all useless because I already owned the position of being a chairman."Good afternoon, Mr. Drylto." Peke akong ngumiti bago nakipagkamay kay Mr. Drylto, late ako ng 5 minutes sa meeting namin pero hindi naman siguro masama? Traffic."I'm sorry for being late," I apologize but he just smiled and motioned me to seat. Nakangiti pa rin siya habang pinagmamasdan ang bawat paggalaw ko. Hindi ako naging komportable dahil na rin siguro sa paraan ng pagtitig niya and my gosh, he's already 56 based on my research for Pete's sake!"It's okay. Shall we order first?" Peke akong ngumiti habang tumango. Tinawag naman niya ang waiter para sabihin ang order at palihim akong nagpasalamat nang siya ang umorder para sa 'kin. I'm not familiar with Greek cuisine."Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa Mr. Drylto, you're there at the meeting, right? Of course you're one of the major shareholder." I awkwardly laughed. "And I wouldn't be surprised if you're doubting my capabilities on handling the company. I'm here to get your trust," buong tapang na saad ko at kita ko ang pagtaas ng sulok ng kanyang labi."I like you for being straight forward." Madiin ang titig niya sa 'kin at tila ba namamangha.I cleared my throat because I don't like the way he stares.Gumalaw ang kulubot niyang kamay palalapit sa kamay kong nakapatong sa lamesa, bago ko maikuyom 'yon ay bigla niya 'yong hinaplos. Tumaas ang balahibo ko sa katawan dahil sa ginawa niya. Ilang beses akong napalunok sa pandidiri nang iangat niyo 'yon sa bibig niya at halikan.P*****a."Bwisit!" Inis akong umupo sa office chair ko habang mabibigat ang hiningang tumingin sa paligid ng opisina. Sinubukan kong ikalma ang sarili dahil maari kong masira ang lahat ng gamit sa opisina ko pero hindi 'yon umepekto.Gusto kong magwala sa galit.Naiinis ako.Kingina niya magsama sila ni Styx!"Ohh, someone's grumpy." Hindi ko na namalayan ang pagpasok ni Duex sa opisina ko, puno ng pagtataka niya 'kong tinignan habang pinagmamasdan ang nagkalat na babasaging gamit sa kwartong ito. Inis 'kong iniwas ang tingin kasabay ng pangingilid ng luha dahil sa galit."What happened?" Dumantay siya sa lamesa habang nakapatong ang dalawang kamay sa ibabaw nito."That oldman . . . he fucking wants to marry me!" I exclaimed and to my surprise, he laughed."Oh, I'm not surprised." Kumunot ang noo ko sa sinabi niya."What do you mean?""Well, instincts," mayabang na saad niya.I rolled my eyes.At least now I know I'm calmed."What are you going to do now? Will you accept his off—""Of course not!" I cut him off. Tumawa naman siya ng malakas sa reaksyon ko.Hanggang ngayon kinikilabutan pa rin ako tuwing maalala ang paraan ng pagtingin niya sa 'kin. Maging ang paghaplos ng magaspang niyang palad sa kamay ko ay nagdudulot ng pagtaas ng balahibo ko. Nakakadiri."Okay. By the way I have to go now. See you later, babe." Humalik siya sa pisngi ko bago lumabas. Ngumiwi naman ako nang mapagtanto ang ayos ng office."Sir, you can't—""Xhia . . ." I stood up when I heard that familiar voice. I saw him standing beside the door frame, he looked devastated."What are you doing here?" I asked before motioning my secretary to leave the room. Gumegewang-gewang namang pumasok si Styx kaya kumunot ang noo ko. Sa ilang hakbang na layo niya sa kinatatayuan ko ay amoy ko ang pinaghalong alak at pabango niya at hindi ko 'yon gusto.He tried to reach for my hands but I stepped back."Ano bang ginagawa mo dito?" Gulo-gulo ang buhok niya at ang damit ay gusot.Unti-unting namula ang mata niya habang sinusubukang hawakan ang kamay ko pero paulit-ulit ko 'yong binawi."Styx, ano ba!""Love, love please take me back." Hindi ako makapaniwalang tumingin sa kanya.Tumulo ang luha mula sa mata niya hanggang sa nagsunod-sunod 'yon."I-I miss you," basag ang boses na sabi niya dahilan para mapako ako sa kinatatayuan, hinawakan niya ang kamay ko at dinala 'yon sa mukha niya. Napapiksi ako matapos maramdaman ang basang mukha ni Styx."I miss you, love. I always do. Please take me back, Xhia. I promise I won't let you go again. I'll be a good partner—""Bakit . . . bakit mo ba ginagawa 'to?"Heto na ba?Heto na ba ang karma niya matapos lahat ng ginawa niya sa 'kin?'Yung panggago niya, sapat na ba 'to para sabihing nakahiganti pa rin ako?Nangilid ang luha ko habang pinagmasdan siyang halos lumuhod sa harapan ko.I'm not yet satisfied. I want more. I want to see him unable to think clearly because his mind was clouded with thousands of thoughts. I want to see him wrecked but not like this.Hindi pa nga ako nag-uumpisa, ganito na agad siya."Please . . . Xhia—" Duex entered the room furiously before his fist landed on Styx' face. Napasinghal ako matapos makitang dumugo ang ilong ni Styx. Mabilis kong hinarang ang katawan kay Duex nang akmang sasapakin niya ulit si Duex."Duex, stop! Please, stop!" paulit-ulit na saad ko pero hindi sila nagpaawat, sinuntok din ni Styx si Duex sa mukha kahit na kita kong hindi siya tuwid tumayo dahil nakainom siya. Halos maubos ang boses ko kakasigaw bago may pumasok na guard sa loob. Nakahawak ako sa dalawang braso ni Duex habang nakaharang ang katawan sa pagitan nilang dalawa. Parehas mabigat ang kanilang hininga at ayaw magpatalo. Masama kong pinukulan ng tingin si Styx na ngayon ay hawak hawak na ng gwardiya."Xhia . . ." he whispered when I closed our gap and slapped him."'Wag na 'wag ka nang magpapakita sa 'kin.""Daddy, can I play with Kerrin after school?" Zella, my seven-year-old daughter, asked. I put down my paper and glanced at her. She was peeking at the door of my room, pouting, and her hands were clasped. I motioned for her to come closer, which she did, but her mouth pouted more."Did I say that you should call him Kuya Kerrin because he's five years older than you?" I said softly. Zella snaked her arms around my waist and looked up at me."I told you, Daddy. I like Kuya Kerrin," she shyly said. I chuckled lightly, carried her, and made her sit on my lap. I removed my eyeglasses and started combing her hair using my slender fingers. I stared at my daughter's eyes and smiled as I saw that some of her features mirrored her mother's."But your mom won't like it when she hears it; you're too young for that kind of stuff, my princess." Zella bit her lower lip, trying to restrain herself from crying, but she couldn't. Umalpas ang luha sa mata niya at nahihiya siyang nagtago ng mukha sa dib
Wedding Day"Hindi ka iiyak! Hindi ka talaga iiyak, sinasabi ko sa 'yo baka matanggal ang makeup mo mamaya," bulong ko sa sarili habang pinapaypayan ang mukha. Styx and I decided to hold the wedding at his private resort in Zambales. Naging mabilis ang lahat ng preparasyon dahil may mga koneksyon siya.I was wearing my wedding gown and my makeup today. Simple lang ang gown na napili namin dahil beach wedding naman ang theme nito. Nauna na sina Styx sa lugar kung saan pagdadausan at mamaya pa ako susunod dahil kakatapos ko pa lang mag-ayos.My makeup artist entered my room after knocking. She smiled at me. Pinilit niya akong pakalmahin dahil paulit-ulit na namamasa ang mata ko sa sobrang kaba. Paano kapag hindi sumipot si Styx?! I swear, I'm going to make him pay if that happens.Matapos ang ilang minuto ay dinala na nila ako sa labas, malapit sa dalampasigan ang venue, at nakahanda na ang lahat nang makarating ako. I was wearing my veil while still standing outside the venue. Ngunit n
Zella"Mommy! Zella is crying!" papungas-pungas akong bumangon at lumapit sa crib. Zenith was the one who looked after his sister. Hapon na pero antok na antok pa rin ako kaya pinabantay ko muna sa kanya para umidlip.Lumapit ako sa crib at hinalikan ang noo ni Zenith bago binuhat si Zella. My daughter was now 1 year and 2 months old, and breastfeeding ko pa rin siya until now dahil sabi ng doctor ay healty raw 'yon."Very good, Kuya Zenith. Thank you for taking care of your baby sister," I said and caressed his hair. Zenith giggled and hugged me by my waist. Sobrang responsable niya tuwing siya ang naiiwan sa kapatid, unlike other children who get jealous when they have siblings.Buhay ko si Zella at tumahan na nang makita ako. I kissed her chubby cheeks, and she just cried again, obviously getting impatient because she's hungry. Binaba ko ang strap ng bra ko at pinadede siya. Zenith playfully covered his face and turned his back."Anak, you don't have to do that. Dito ka rin kaya du
Sweet Goodbyes "Where are you going?" Nanigas ako sa kinatatayuan nang biglang may nagsalita sa likod ko. I was about to get into the car that would take me to the airport.Dahan-dahan kong nilingon siya at nakita ko ang pagdaan ng sakit sa mata niya. They are tears forming at the corner of his eyes at namumula rin ang mukha niya."Iiwan mo na naman ba ako?" Nabasag ang boses niya. Tumulo rin ang mga luha niya at mahinang humikbi. Sumikip ang dibdib ko at lumapit sa kanya para sana punasan ang luha sa pisngi niya ngunit tinaboy niya lang ang kamay ko at bahagyang umatras."You promised me that you would never leave me, pero heto ka, nagplano na naman na umalis nang hindi sinasabi sa akin. Tell me, Xhia. Do you really love me?" Hindi ko alam kung paano magpapaliwanag sa kanya. I need to stay away from them. Hindi ako makatulog knowing na lahat sila nasaktan ko, kailangan ko munang matutunan na patawarin ang sarili bago bumalik at ibuhos ang pagmamahal sa kanila.I stepped closer to him
Styx SyruisI wanted to bury everything and look for her again, but that wasn't exactly what happened. I am ready to forget what happened and start a new life with her because there's no point in lying to myself that I no longer have feelings for her.That day she stepped inside my office, I felt the familiar feeling in my chest, and my heart still beats fast for her. Alam ko na marami nang nagbago sa kanya at 'yon ang napatunayan ko nang magsimula siyang maging malamig sa pagtrato sa akin.I knew that Mr. Xedler, the man who adopted her, died of a heart attack, and I admit it was all because of me. I threatened him to tell Zyxhiaxy everything I knew about his underground business, and he was scared for a reason. Nakita ko kung paano siya matigalgal sa kinatatayuan nang makita ang lahat ng ebidensya na mayroon ako laban sa kanya.That day, he died while his knees were bent, and Duex witnessed it. Wala akong naramdaman na awa maski saglit nang makita siyang mabawian ng buhay sa harapan
A/N: I know some of you will be disappointed in Styx's reason for hurting Zyxhiaxy, but that's the only reason I could create for Styx to not prolong the story. You see, this story has already celebrated its anniversary, and I badly want to end Zyxhiaxy's agony and let her be happy. You can skip this chapter if it doesn't meet your expectations. Thank you. ***Styx SyruisWarning : ViolenceI wanted to bury everything and look for her again, but that wasn't exactly what happened. I am ready to forget what happened and start a new life with her because there's no point in lying to myself that I no longer have feelings for her.That day she stepped inside my office, I felt the familiar feeling in my chest, and my heart still beats fast for her. Alam ko na marami nang nagbago sa kanya at 'yon ang napatunayan ko nang magsimula siyang maging malamig sa pagtrato sa akin.I knew that Mr. Xedler, the man who adopted her, died of a heart attack, and I admit it was all because of me. I threaten
Styx SyruisWarning : Violence I remained looking at the door while hearing my parents exchanging words while yelling. My nanny, which was standing beside me looked at me worriedly but I remained my face blank."Siguro labas muna tayo? Maaga pa naman," she said while stammering. I held my trolley bag tightly as I hear my father's raging voice."Do you think I'm stupid to believe that you don't love that bastard anymore?!" His voice was filled with anger and jealousy. I couldn't believe that this happen everytime I go to school.I let my nanny held my hand and guide me outside the gate. I once look at the house I treated as home and after 10 years of existence, I couldn't feel any comfort in this house anymore.I was waiting for nanny Ayeng to arrive, she said she needs to go to the counter to order our foods. It's my first time eating in a fast food chain and I'm sure mom will get mad when she'd learn about this.I played with my fingers while recalling what happened earlier. Actually
The Sweet Revenge I sat on the sofa while waiting for someone to arrive. Nagpapawis ang palad ko sa sobrang kaba at hindi rin ako mapakali. I waited for almost 20 minutes, nang may marinig akong kaluskos sa labas. I sighed and smiled a bit, knowing that he was already here.I checked my gun under the study table and sat properly on my couch as if I weren't aware of his presence.Narinig ko ang pagbukas ng pintuan dahilan para mapunta roon ang atensyon ko. I looked at him blankly as he stared at me with a hint of surprise."Hi," I said, almost inaudible because of the building lump in my throat.He stopped and closed the door behind him before walking in my direction. I swallowed the lump in my throat when I noticed that there was nothing in his eyes but rage. Malakas ang kalabog ng dibdib ko, at kahit anong pagpapakalma ko ay hindi ko iyon magawa."How are you, my dear?" I smiled as a lone tear fell from my eye. Kung sa ibang sitwasyon siguro kami ngayon ay magkalukumahog akong lumapi
Another Plan"Noong magising ako matapos ma-comatose, nagulat na lang ako dahil may bata sa tabi ko." Mahina akong natawa nang maalala ang itsura ni Zenith noong baby pa siya. "Kasi ang akala ko umabot lang ng araw o linggo 'yong pagkakatulog ko pero ang sabi ng doctor, anak ko raw ang sanggol." Humigpit ang yakap sa akin ni Styx at tila ba pinapakalma ang sarili matapos marinig ang mga sinabi ko. I felt comfortable talking about my past now, kahit paunti-unti ay kinakaya ko sa tulong ni Styx."What did you do next?" Binaon niya ang mukha sa leeg ko at mas hinigpitan pa ang yakap sa akin. Nasa kwarto lang kami at nakahiga sa kama habang nagkukwentuhan, magkasama na naman si Zenith at ang mga tito niya ngayon kaya may oras kami para gawin ito. "At first I was shocked," tumatawang sagot ko ngunit bakas doon ang sakit. "Hinanap din kita sa kanila but they told me that no one tried to look for me after I vanished just like that." "Tell me more, please." "I tried to reach out to you noo