3-Coffee Shop

Chapter 3

Coffee shop...

Kaagad akong naupo sa harap ni Ellaine at nilagay sa center table itong sling bag ko."Bakit minamadali mo akong pumunta rito? saka ano ba 'yung sorpresang sinasabi mo kanina?"Tanong ko sa kanya. Nakita ko naman na nakatingin siya sa may entrance ng coffee shop.

"Ayun oh! Ayiee!" Pabalang akong napangisi ng biglang ngumuso itong si Ellaine sa tapat ng entrance nitong Coffee Shop. At tila ba nag slow motion ang buong paligid ko ng inilabas nito sa pinto si Ezra Monteclaro the famous hollywood actor.

"Miss me Loves?"Sabay kindat at hawak ni Ezra sa pisngi ko. He never changed he's still my first love who genuinely admired me. But sad to say I made a mistake and that's why we broke up. I was drunk and until now I still can't remember why Luther and I were in bed together.

Kaagad kong inalis ang mga kamay ni Ezra na nakahawak sa mukha ko at tipid na ngumiti sa kanya. "How are you? it's been a long time since we don't talk. Muntik ko na tuloy isipin na galit ka pa rin sakin hanggang ngayon."

Ngumiti si Ezra saka mabilis akong hinila palapit sa kanya dahilan upang magkatitigan kami ng ilang minuto at ang mga huling sinabi nito'y ang siyang mas nagpa bilis ng tibok nitong puso ko."Mahal parin kasi kita. Kaya hindi ko kayang magalit sayo loves."

"Ezra...Please stop mali itong ginagawa mo may asawa at anak na ako."

"Alright. I will stop.  But I will not stop loving you Eunice."Sabay kindat nito kaya napawang ang mga ngiti sa labi ko at tila ba nag sitayoan din ang lahat ng mga balahibo ko sa katawan, pansin ko rin na ang lawak ng ngiti ni Ellaine habang nakatingin sa amin ni Ezra.

Pagpasok ko sa loob ng bahay nakita ko si Luther na  naka upo sa malaki naming sofa. Na pansin ko rin ang galit sa mukha nito at ang mga titig niya na para bang papatay ng tao. May hawak din siyang isang brown envelope at nagbigay kuryosidad naman ito sa akin.

"Are you together again with your Ex? since when you're cheating behind my back?! Answer me Eunice! or else ilalayo ko si Isaac sayo!"Hindi ako nakasagot agad dahil sa mabilis na paglapit ni Luther at sa mahigpit rin ang paghawak nito sa pisngi ko.

"So it's true? totoo nga... Because silence means yes, Eunice!"Inangat ko ang mukha ko at tinignan ng seryso si Luther sa mga mata. Pinilit ko rin alisin ang isang kamay nito na hanggang ngayon ay mahigpit paring nakahawak sa pisngi ko.

"Goodbye, Eunice..."Bulong niya sa tenga ko at kaagad na umalis. Shit! this is not gonna happen. What if totohanin niya yung sinabi niya kanina? ayaw kong ilayo niya si Isaac sakin dahil hindi ko kakayanin.

"I don't wanna go with you daddy! I want my mommy!"Isang malakas na sigaw ng anak ko. kaya nagmamadali akong tumakbo para puntahan siya sa kwarto niya. Nakita ko naman na kinakarga na pala siya ni Luther pababa ng hagdan habang si Monica naman ay nakasunod lang sa kanilang dalawa na  bitbit ang dalawang malaking maleta.

Mabilis kong hinawakan ang braso ni Luther para sana pigilan ko siya ngunit walang emosyon lamang ang ipinapakita nito."Please don't do this to me. I'm his mother also, para munang awa. Hindi ko alam kung bakit nagkakaganyan ka at hindi ko rin alam kong bakit biglang naungkat yung samin ni Ezra, pero shit! matagal ng tapos kung ano man ang meron kami dati e!"Umiiyak na ako pero tila ba hindi na talaga magbabago pa ang isip niya.

"Stop crying! hindi muna ako magdadala dyan sa pag-iyak iyak mong yan! Mag-sasama na kaming dalawa ni Monica at siya narin ang papalit sayo bilang ina ni Isaac. Kaya wag na wag muna kaming gugulohin pa!"Sigaw nya at tinulak ako

Para naman akong sinakloban ng mundo sa mga narinig kong lumabas sa bibig ni Luther, ngayon. Ang sakit-sakit kasi ang pinapangarap kong masaya at buong pamilya ay para bang naglaho na lang na parang bula. Tiniis ko naman lahat minahal ko siya, ginago niya ko. Pero ganun pa man. Tinanggap ko pa rin ang lahat ng 'yun mag karoon lang ng ama si Isaac at maging buong pamilya parin kami.

"Sige...Desisyon mo yan pero ito tandaan mo babawiin ko si Isaac sayo, sa inyo!"

Mariin ako tinignan ni Luther "Yan ay kung kaya mo at kung makikita mo pa kami dito."

"I hate you! I hate you daddy!"Nagpupumiglas ang anak ko sa daddy niya.

 Kaya nilapitan ko si Isaac at hinalikan ito sa noo at mahigpit na niyakap."Shh.You stay with your dad promise mommy will find you. Please anak wag ka nang umiyak kasi nasaktan ako."

"Paano ba yan aalis na kami akin na muna itong anak mo."Isang ngiti na parang demonyo ang pinakita ni Monica sa harap ko ngayon. Para bang pinapahiwatig niya na siya ang nanalo at ang pinili ni Luther at hindi ako.

"Alam kong kagagawan mo ang lahat ng ito! magkikita rin tayo."

"Okay sabi mo. Goodbye Eunice."Sabay walkout nitong sabi.

"What happened? bakit ka umiiyak?"Nagtataka Ng tanong ni Ellaine pagkabukas nito ng pinto.

"They took Isaac, at hindi ko alam kung saan nila dadalhin ang anak ko."Nanginginig kong sabi kay Ellaine habang nagpupunas na aking mga luha sa mata.

Kaagad niya naman akong nilapitan at dahan-dahang pinaupo."Wait here, I'll get you some water to calm you down."

Kaagad naman akong tumango at mabilis na sumandal sa malambot na sofa."Okay, thank you."

"Let me go! I want my mom!"

"Will you please stop shouting about your mom! Cause if you will not stop crying you will never see her again. Do you hear me?"

"I hate you Daddy. I hate both of you!"

"Hate me as much as you want! But the truth is, I am still your father and that won't change."Sabay paandar ko ng sasakyan at pasimpling tinignan si Isaac na panay pa rin ang pagpatak ng mga luha sa mata. Shit I love my son at hindi ko gusto ang lalong pag iyak nito kasi nasasaktan din ako bilang ama niya. But her mom and I needs to separate ways. Napilitan lang akong pakasalan ang ina niya dahil nabuntis ko ito noong gabing may nangyari sa aming dalawa. At yun din ang nais nila mom at dad na gawin ko.

"Hey, bakit bigla kang natahimik dyan?"Tanong ni Monica kaya naghanap muna ako ng pwesto kung saan ko pwedeng ihinto sandali ang kotse. Pagkatapos ay bumaba ako at lumapit kay Isaac, ngunit nakatulog na pala ito habang namumugto ang mga mata sa pag-iyak niya kanina.

"Monica, can you please drive the car? tatabihan ko lang yung anak ko nakatulog kasi."

Inalis ni Monica ang kanyang seatbelt. At mabilis na lumapit ito sa may driver seat "Sure.''

"I'm sorry son, I know you love your mom. But that would be the last time that you're gonna see her.''Mahinang bulong ko sa tenga ng anak ko.