Chapter 37

Pagkatapos kong maligo ay naisuot ko na rin sa wakas ang uniporme ko para sa araw na tatawagin na ‘kong isang ganap na Vampire Hunter. Nangiti ako nang makita ko ang sarili ko suot ang unipormeng puti na may emblem ng carolus rex. Kasunod kong inilagay ay ang aking vest kung saan sa susunod ay lalagyan na ng mga pin depende sa ‘king makukuhang karangalan. Ang dark blue vest na ito rin ay suksukan ng iba’t ibang anti-vampire weapon.

Huminga ako nang malalim.

Marahil sa ‘king mukha ay wala akong pilat. Pero ang katawan ko ay marami na no’n. May mga pilat na maghihilom at maglalaho pagdating ng ilang araw, pilat na buwan ang itatagal, mayroon ding taon mamamalagi, at pilat na panghabang-buhay.

Pero mayroong pilat ako na patuloy na nananariwa at magagamot lamang iyon kung makapaghihiganti ako.

“Young Master, malapit na ‘ko sa mga pumaslang sa ‘yo. Pangako, ipaghihiganti kita.” Mariin kong sabi. Ito ang pan