Chapter 44

Nagising si Anastacia na ang unang bumungad sa kanya ang nag-aalalang hitsura ni Vince.

“Anne,” tawag nito sa kanya.

Nasa kulay puting silid siya.

Nakasaklay si Vince at maayos na ang hitsura nito, mukhang nabigyang lunas na ang mga sugat nito.

Babangon sana si Anastacia pero hindi niya magawa, parang nakapabigat nang buo niyang katawan. Hindi rin niya maalala kung ano ang nangyari at bakit siya humantong doon.

“Anne, kumusta?” tanong ni Vince.

Tiningnan ni Anastacia si Vince. “M-masakit ang buo kong katawan, blurred din ang alaala ko pa.”

“Kung gano’n, hindi mo naaalala ‘yong huling nangyari?”

Napailing si Anastacia. “Babalik din ‘to, baka dahil kagigising ko lang.”

“Ilang araw ka ring walang malay. Iyong iba sa ‘tin nakaligtas pero iyong iba,” umiling siya.

Nabigla si Anastacia at nalungkot din.

&