VEHEMENT

Nakakumpol sa paanan ang kumot. Nakalilis ang damit at nakalitaw na ang pusod habang nakalaylay naman sa kama ang braso at nakabuhaghag ang buhok sa unan. Iyon ang palaging ayos ni Yueno sa umaga. Kung minsan naman ay tumutulo pa ang laway nito at nahuhulog pa sa kama sa sobrang likot matulog. Ngunit may pagkakataon ding sumisigaw pa ito at umiiyak o di kaya ay humahangos itong bigla nalang babangon. Lalo na kapag dinadalaw ito ng mga bangungot nitong nagsimula noong maliit pa ito. 

Katulad nalamang ngayon. Pawis na pawis itong bigla nalang nagbangon saka maya-maya ay nagpapahid na ng luha sa pingin. Sa nakalipas na ilang taon ay nakasanayan ko na rin ang ganuong tanawin niya kung kaya't hindi na ako nagugulat sa tuwing mangyayari iyon. Nga lang ay tila nabubuhay niyon palagi ang isang parte sa akin na gustong daluhan siya at aluin. Bagay na matagal ko nang gustong patayin sa loob ko ngun