Kabanata 54

“Sure.” Tugon ko na ikinagulat niya naman. Naguluhan ako sa reaksyon niya kaya bigla akong nagtaka at nagtanong sa kan’ya.

“Bakit?” hindi ko sure na tanong. Bakit anong laro ba ang ibig niyang sabihin?

“W-wala naman akala ko kasi iisipin childish ako.” Nahihiya niyang sagot. Nangunot naman bigla ang noo ko. Ha?! Childish na ba ngayon ang paglalaro? Unless lutu-lutuan ang gusto niyang laro?

Natawa naman ako bigla. “Anong childish ka d’yan! Hahaha ano bang laro, lalaruin natin?”

“Tara papakita ko sayo,” sumunod naman ako sa kaniya at pumunta kami sa sala. Lumapit siya sa tv at may nilagay na cd doon sa dvd sa baba ng tv.

Ahh mukhang alam ko na.

Pagkatapos maisalang ‘yong cd ay lumabas na sa screen ng tv ang lalaruin namin. Haha boxing!

“Okay lang ba?” nahihiya niyang tanong sa akin.

“Walang problema sa akin, ikaw sure ka ba na ito lalaruin natin?” paninigurado ko. Inosente naman s’yang tumango-tango. “Oo,”

Tumawa