ログイン3RD PERSON'S POV “Luis, itago mo ang mukha ni Tyrone. Tyrone, baby yumuko ka at huwag haharap ano man ang mangyari. Dali na anak..” ani Avery sa dalawa ng makilala niya ang babaeng kanilang makakasalubong. Hindi naman nag-usisa ang kaniyang anak. Mabilis itong tumalima at isinubsob nito sa balikat ni Luis ang mukha. “Oh, hi, Avery! Look at you, ibang-iba na ang ayos mo ngayon ah! Is that your boyfriend? May anak na kayo?” nakangiting bati sakaniya ni Natalia ng magkaharap sila. Nakatalikod si Tyrone kay natalia kung kaya't hindi nito kita ang mukha ng bata. Nakasuot ng black dress si Natalia na lalong nagpaputla sakaniyang balat. Nakahawak ang isang kamay nito sa kulay gold nitong signature bag. Maarte siya nitong tiningnan mula ulo hanggang paa. “Natalia, ikaw pala!” buong kumpiyansang tugon din ni Avery na pinagkrus ang mga braso sakaniyang dibdib. Walang kangiti-ngiti niyang sinalubong ang mga mata ng babae. Hindi siya magpapatinag dito. Wala ng dahilan para pagtimpi
3RD PERSON'S POV “Tyrone, anak lalabas lang muna kami ng Ninong Luis mo. Dyan ka muna anak ha? Mamaya ay uuwi na rin tayo.” paalam ni Avery sa anak bago pa man buksan ang pintuan ng silid nito. Tumango lang si Tyrone bilang tugon sa ina. “Avery, totoo bang siya ang ama ni Tyrone?” bakas sa mukha ni Luis ang inis. Iginiya niya ang binata sa waiting area at pinaupo. “Oo.” tipid niyang sagot. “bakit mo siya hinahayaang makalapit kay Tyrone? Pitong taon niya kayong pinabayaan, Ave.” hindi maitago ni Luis ang kaniyang galit sa walang kwentang lalaki. “May Thalasemia si Tyrone at ang tanging paraan lang para madugtungan ang kaniyang buhay ay ang blood transfusion mula kay Travis, kaya kahit ayoko mang ipaalam ang tungkol kay Tyrone ay wala akong choice.” malungkot niyang paliwanag. “Hindi ba pwede ang dugo ko na lang? Willing naman akong magdonate. Napakayabang ng lalaking yon, Ave. Kanina ko pa siya gustong suntukin! Pasalamat siya at naroon si Tyrone.” ani Luis na muling naikuyom
3RD PERSON'S POV “Tyrone, he's still your father. Because of him, you're getting okay now. Whatever our misunderstanding is, that's between us, and our children shouldn't be involved.” Tumulis ang nguso ni Tyrone. “But he's making you cry, Mommy... Does he ever apologize to you? He never does, right?” Sandaling natahimik si Avery. Manang-mana ang kaniyang anak sa ama nito. Ang ironic lang kasi na ang dalawang magkaparehas ng ugali at matigas pa sa bato ang puso, ngayon ay siyang nagbabanggaan. Nakakataba ng puso na meron siyang anak na handa siyang protektahan sakabila ng pagiging musmos pa lamang nito. Gayon pa man ay hindi niya gustong bastusin ng bata ang sarili nitong ama. Kahit ano pang naidulot ni Travis sakaniyang sakit ay hindi niya gustong magtanim ng galit ang kaniyang mga anak sakanilang ama. Kahit papano ay tumatanaw pa rin siya kay Travis ng pasasalamat na hindi nito ipinagkait na mag bigay ng dugo para sakanilang anak. Hinaplos niya ang ulo ni Tyrone. “Ikaw tala
3RD PERSON'S POV “Dito ka muna anak huh, I will talk to your Daddy outside.” tipid lang na tumango si Tyrone at muling nagyuko. Napabuntong hininga na lang si Avery ng tingnan ang munti niyang anak na malungkot pa rin. Napagpasyahan niyang lumabas na para kausapin si Travis at ihingi ng pasensya ang inasal ng anak nila. Paglabas niya ng silid ay nakita niya si Travis na nakaupo sa may waiting area. Nakayuko ito at tila ba malungkot. Lumakad siya palapit dito at naupo na dalawang bangko ang pagitan sa lalaki. “Pagpasensyahan mo na si Tyrone sa inasal niya sayo kanina.” pambungad niya dito. Sarkastiko namang tumawa si Travis at nag angat ng tingin sakaniya. “Ano bang itinatak mo sa isip ng anak natin at ganon na lamang kasama ng tingin niya saakin?” Napaawang ang bibig ni Avery. Sinasabi na nga ba niya at ito ang iisipin ni Travis, sakaniya. Pagak din siyang natawa at matalim na tiningnan ang lalaking malalamig na naman ang titig na ipinupukol sakaniya. “Sabi na nga ba, yan
3RD PERSON'S POV “Hi litte boy.” nakangiting bati ni Travis sa batang nakatitig sakaniya. Sahalip na bumati pabalik sakaniya ang bata ay hindi nito inaalis ang mga mata sakaniya. “Mommy, he looks like Tito Sai. Is he our relatives too?” sahalip ay baling nito kay Avery. Nagkukumahog namang lumapit si Avery sa anak. “Uh, yeah. He's your—” “Dad. I'm your Dad, little boy.” mabilis na putol ni Travis kay Avery. Alam niyang ikakaila siya nito kaya naman inunahan na niya ang plano ng asawa. Sinamaan ng tingin ni Avery si Travis ngunit ngiting mapang uyam lang ang isinagot nito sakaniya. Inis niyang naikuyom ang mga kamay. Ang kapal talaga ng mukha ng lalaking ito para magpakilalang ama ni Tyrone, gayong noong nagdadalang tao siya ay itinanggi nitong siya ang ama ng kambal. Wala namang reaksyon ang mukha ni Tyrone ng ibalik ang tingin sa ama. Malamig niya itong tinitigan muli. “What are you doing here? We don't need you.” namilog ang mga mata ni Avery ng narinig ang
3RD PERSON'S POV “Sir, ano po ito?” tanong ni Arnold sa hawak niyang hibla ng buhok na nakapaloob sa isang maliit na ziplock. “Ipa-paternity test mo ang buhok na yan. Tingnan mo kung magma-match ang aming DNA test.” tugon ni Travis. Napaawang ang bibig ni Arnold at napakurap-kurap. “N-Nakita mo na ang anak ninyo ni Ma'am Avery?” hindi nito makapaniwalang bulalas. Hindi niya akalain na makikinig ito sa sermon niya. Napangiti si Arnold. “Anong ngini-ngiti mo dyan?” “Wala Sir, masaya lang ako para sayo!” ani Arnold. “Tss! Crazy!” “Ipapa-check ko na po ito agad, Sir. Sisiguraduhin kong malalaman mo agad ang result.” excited na bulalas ni Arnold saka lumabas sa opisina niya. Nahulog si Travis sa malalim na pag-iisip. Bigla niyang naalala ang kaniyang anak. Gusto niya ulit itong makita. Kagabi pag uwi niyasa bahay ay hindi siya mapakali. Kakaibang saya ang kaniyang nararamdaman at tila sabik na sabik siyang makita itong gising na. Magtatanghali pa lang pero um







