Their Sinful Desires

AVERY'S POV

“Beshy si Simon papadaan na..” bulong saakin ni Fiona na may pag pisil pa sa tagiliran ko. Bakit ba feeling ko, mas kinikilig pa siya kesa sakin? Eh, ako itong may crush kay Simon.

Nasa hallway kami nakatambay sa labas ng canteen ng heto na nga.. Natatanaw ko ng papalapit si Crushy!

Simon Anthony Dela Torre, 22 years old. Gwapo, matangkad, maputi at chinito! Perfect na perfect para sa kagandahan ko! Char!

Siya lang naman ang campus crush dito sa university na pinapasukan ko, na ang balita ko ay pag aari ng kanilang pamilya.

Si Simon.. Sya lang naman ang dream guy ko! First year pa lang ng ma hook niya ang puso ko. Simula non, deads na deads na talaga ang beauty ko sa kagwapuhan niya! Hayyy..! Para siyang prinsipe at ako ang kaniyang prinsesa!

Ang matangos niyang ilong, chinitong mga mata at mapupulang labi.. Shet! Kinikilig ang tinggil ko! Enebe!!! Simon.. Anakan ko mo ko ng sampu please... Grrr!! Haha!

Taranta kong inayos ang aking buhok pati na ang aking suot na uniform.

“Ano beshy, okay na ba ang hitsura ko ha?” aligaga kong tanong sakaniya. Para akong maiihi na ewan! Yung puso ko daig pa ang may mga kabayong nagkakarera habang yung mga kamay ko naman ay nanlalamig na sa sobrang kaba!

“Oo beshy, okay na.. Kaya lang ayon na sya oh.. Nilagpasan na tayo..” anito na inginuso pa si crushy ko..

Bagsak ang balikat kong napahabol na lang ng tingin sa likod niya habang nakatulis ang aking nguso.

Bwiset! Todo ayos pa ako tas lalagpasan niya lang pala ang beauty ko? Huhu!

“Dibale beshy, mamaya may practice sila ng basket ball.. Manood tayo! Wag na natin pasukan yung subject nating Euthenics.. Boring naman ni Prof. Minchin mag turo, eh.” udyok saakin ni Fiona.

Ngumisi naman ako sa idea niya.. Para kaming tanga na nagtatalon talon habang magkahawak ang mga kamay at tuwang tuwa.

“Sige.. Gusto ko yan, beshy!”

Ako nga pala si Avery Cruz, 20 years old. Ang pinaka maganda sa universe, sabi ni Mama! Haha! Graduating student sa isang prestihiyosong University sa kursong Information Technology.

Hindi ako mayaman, masasabi kong maswerte lang ako dahil isa ako sa nabunot ng TADT Co., na mabigyan ng scholarship.

Balita ko sila din ang may ari nitong University at isa sa layunin nila ay ang tulungan ang mga kagaya kong poorita na makapag tapos ng pag-aaral. Libre ang tuition f*e ko basta hindi bababa sa dos ang grades ko.

Uniform, books, pang baon, at pamasahe na lang ang po-problemahin ko kasi hindi na nila shoulder yon.

Working student naman ako kaya may napagkukunan ako ng pera para sa mga pangangailangan ko na hindi na sagot ng scholarship ko.

Matapos ng subject naming Philosophy ay tumuloy kami sa plano namin ng beshy kong si Fiona.

Dumiretso kami sa court ng school para panooring mag practice ang super duper crushy kong si Simon.

“Whaahhh!!! Go Simon! I love you so much!” walang hiya kong hiyaw..

Cheer to the maximum level ang ante mo! Feeling jowa lang ako kung maka pag cheer hano?

Bayaan nyo nya na ang pagiging delulu ko, libre lang naman toh kaya susulitin ko na! Hehe..

Napangiti ako ng mapatingin saakin ang kaibigan ni Simon na si Cristof. Kinalabit kasi niya si Simon at itinuro ako sa crushy ko..

Napasulyap naman saakin si crushy.. Kaya nga lang nag salubong na naman ang kilay niya at napailing habang dini-dribble niya ang bola!

As usual, di na naman siya happy na makita ako!

Pero keri lang! Mahal ko pa rin siya kahit isang daang libong beses niya pa akong ireject!

“Wahhh!!! Ang galing mo talaga Simon my loves!” hiyaw ko ng makatira ng tres ang aking mahal!

Next time ako naman ang tirahin mo! Ayt! Char lang!

Panay ang talon at palakpak ko ng manalo ang kanilang kupunan sa unang game.

Kandarapa akong lumapit sakaniya para abutan siya ng tubig at punasan ang kaniyang pawis, pero nilagpasan niya lang ang beauty ko!

Dineadma na naman niya ako! Huhu!

Sahalip ay sa ibang girls siya lumapit at nakipag flirt!

Baket ka naman ganyan sakin Simon my loves? Panget ba ako? Kapalit palit ba ako?

Huhu! Inggit ako sakanila!

Nakatulis ang nguso kong napapatingin na lang sa mga girls na kinakausap niya at ngingitian..

Bakit siya ganon sakin?

Masyado syang mapanakit ng feelings!

“Bakit pag sila kinakausap niya.. Bakit pag ako, todo iwas siya na para bang may sakit akong nakakahawa?” nakalabi kong maktol kay Fiona.

Tinapik tapik naman ako sa likod ni Beshy.

“Okay lang yan beshy.. Habang may buhay, may pag asa! Mapapansin ka din niya! Hindi man ngayon, malay mo sa next life mo! Haha!” Pang aasar niya saakin kaya walang pag aatubili ko siyang kinurot sa tagilaran.

“Aray ko..” daing niya.

“Ikaw.. Ang bully mo! Na bo-broken hearted na nga yung tao, ino-okray mo pa!” sumbat ko sakaniya.

“Ikaw naman di na mabiro!”

Inakbayan niya ako sa leeg! Kulang na lang sakalin na niya ako! May lihim yatang galit sakin tong beshy ko eh, sinisimplehan lang ako!

“Aray ko, ano ba? Papatayin mo ba ako? Aba naman! Hindi ko pa nga nagiging jowa si Simon eh,” protesta ko habang uubo ubo.

“O.A!!” aniya.

“Masakit nga kasi.. Ikaw kaya akbayan ko sa leeg?” anas ko.

2pm pagkatapos ng klase ko ay pumara na ako ng jeep sa labas ng University. Papunta naman ako ngayon sa trabaho ko.

“Bye beshy, ingat sila syo!” kaway saakin ni Fiona ng ang kalahati lang ng pwet ko ang nakaupo sa upuan ng jeep.

Diko tuloy alam kung malaki lang ba ang pwet ko o sadyang wala ng space, pero pinipilit pa rin ni Manong driver na meron pa kahit wala na!

Huhu.. Pati ba naman sa upuan ipagsisiksikan ko pa rin ang sarili ko? Akala ko sa taong hindi lang ako mahal, ipagsisikikan ko ang sarili ko, pati rin pala sa pesteng upuan ng jeep..

Aray ko! Masyado na talagang mapanakit ang mundo!

“Bayad po.” abot ko sa mga katabi ko ng limang piso, na pinagpasa-pasahan nila hanggang sa makarating kay Manong Driver.

“Kaninong bayad itong 5php?” tanong ni Manong driver.

“Saakin po Manong. Estudyante po!” proud kong turan na itinaas pa ang isa kong kamay habang labas ang bente kwatro kong mga ngipin.

“Ineng, sampung piso ang bayad kapag estudyante.

“Alam ko po manong. Kaya lang po kalahati lang naman po ng pwet ko ang nakaupo, kaya kalahati lang din po ng bayad ng estudyante ang ibabayad ko.” tugon ko. Nagtawanan naman ang mga pasahero ng jeep.

“Oo nga naman manong tama naman si Ms. Ganda..” Sang ayon ng isa ding estudyante na nag-aaral sa ibang university na nasa harapan ko nakaupo.

“Kitams! Manong lahat sila agree!” nakangisi ko pang tugon.

Napakamot na lang si Manong driver sa kaniyang ulo.

Unti-unting nawala ang malawak kong ngiti ng mag tama ang mga mata namin ni Simon. Hindi ko napansin na nakasakay din pala siya sa jeep sa kabilang upuan at limang tao ang layo mula saakin.

Masama lang naman ang ipinupukol niyang tingin saakin habang bakas sa mukha niya ang pagkairita na makita ang kagandahan ko.

Ganon lagi ang mukha niya kapag nakikita ako. Para ba akong isang malaking bacteria sa paningin niya na kinasusuklaman niyang makita.

Teka, ano nga palang ginagawa niya rito? Ang alam ko may sarili siyang kotse.. Bakit sya nag commute?

Nasagot ang tanong ko ng mapatingin ako sa katabi niyang si Cristof na ngising aso saakin. Kung ano namang ikinainis ni Simon kapag nakikita ako eh siya namang ikinatutuwa ni Cristof.. Para ba syang nakakakita ng clown kapag nakikita niya ako!

Pansin ko din na kapag nakikita niya ako ay tinutudyo niya si Simon..

Diko tuloy alam kung dapat ko ba siyang pasalamatan o kainisan!

Saan kaya ang lakad nilang dalawa?

Bigla akong nahiya at sumiksik sa katabi ko na nakataas ang kamay at nakahawak sa railing sa bandang bubong ng jeep!

Kanda duling naman ako ng biglang pumasok sa ilong ko ang matapang na amoy ng kili-kili ni Kuyang!

Arghhh... Dami kong Grrr!! Daig ko pa ang nasabugan ng atomic bomb!! Kuya ang lakas!! Ang lakas ng putok mo!! Susko!

Ibinaling ko na lang ang tingin ko sa labas ng jeep. Sa totoo lang, matapang lang naman akong mag express ng nararamdaman ko sakaniya kapag kasama ko si Fiona! Siya ang source ko ng lakas ng loob.. Pero pag ganitong ako lang mag isa.. Para akong nasipong manok!

Kabog to the nth power na naman ang dibdib ko.. Parang nanlalambot ang buo kong katawan sa sobrang kaba, idagdag mo pa ang amoy baktol na kili-kili ni Kuya mo na hindi yata kilala si Deo.

Nang matanaw ko na ang fastfood na pinagta-trabahuhan ko ay mabilis kong hinila ang tali ng jeep.

Ilang saglit pa ay ihininto na ni Manong Driver yung jeep.

Sa wakas, makakahinga na ako ng maluwag!

Sa pag aapura kong makababa ay bumaliko pa ang 2 inches heels na suot ko kaya naman dirediretso ang pag bagsak ng paa ko sa sahig. Mabuti na lang nakakapit ako sa hawakan ng jeep, kung hindi bangas ang aabutin ng beauty ko!

“Miss, walang isda dyan!” biro pa saakin ng isang estudyante na sa halip tanungin ako kung okay lang ako eh pinagtawanan pa nila ako! Mga bwiset na to!

Napatingin ako kay Simon na nahuli ko pang nag buntong hininga habang pumapalatak..

As usual.. Dismayado na naman siya!

Bumitaw na ako sa jeep ng naramdaman kong aarangkada na si Manong driver! Mahirap na baka makaladkad niya pa ako! Sayang naman kung masisira lang ang maganda kong mukha noh!

“Bye Mahal!” lakas loob kong hiway ng makalayo na ang jeep! Kumaway pa ako at nag flying kiss kay Simon.

Syempre malakas na ulit ang loob ko kasi nakababa na ako ng jeep eh, hehe..

Iika-ika tuloy ako ngayong papasok sa trabaho!

Yan kasi Avery! Landi pa more! Napapala mo tuloy!