Share
Chapter 8
Related chapters
Those Innocent Eyes Chapter 9
My wife-to-be. Aasa na sana ako pero nakita ko ang simpleng pagtaas ng sulok ng labi n’ya“Stop playing with me Tezlan.” Pinaghahampas ko s’ya dahilan para mapabitaw s’ya sa bewang ko. “Stop Villearen.” Ang bewang ko na nabitawan n’ya ay kaagad n’ya rin namang ikinulong sa mga braso n’ya. Tumigil ako sa paghampas sa kaniya. I decided to lay my head on his hard like a rock chest. “Let’s go,” he groaned. I know the reason. Paano ay dikit na dikit ang gitna n’ya sa tiyan ko. We drove to their house. Sa Makati ang location ng mansion nila. He said it’s only a simple dinner kaya gano’n na lang ang gulat ko dahil sa dami ng vehicles sa labas. “Take off your seatbelt woman.” Liningon ko s’ya. My face almost crumpled kaya naintindihan n’ya agad ang gusto ko. “It’s a simple dinner lang. That’s how my family do a simple dinner.” I gasped because of that small revelation. Lumabas kami ng sasakyan at deretsong pumasok sa loob. Big fountain in a middle of the sea of people. Dama ko kung p
Those Innocent Eyes Chapter 10
TW: Mentioned of abuse. Some words that I used may not be suitable for a young readers or any type of age.“Tezlan ano na? Hinaan mo nga ang boses mo,” bulong ko sa kaniya. Paano ay kanina pa n’ya ako sinasabihan na marumi raw ang mga ito. Mamaya ay marinig s’ya.“But–.” I placed my index finger in his mouth to shut him off. “No words from you Tezlan. Kung gusto mo ay bumalik ka sa kotse.”Natapos ang pamimili ko. Balak ko pa nga sanang bumili ng inihaw na ulo ng manok at balot pero sobra-sobra na ang pagtutol ng kasama ko. “You’re too much Tezlan. Hindi naman nakakamatay ang mga pagkain na ‘to,” sabi ko pagkapasok sa sasakyan n’ya. “Can’t you see those stores. Nahahawakan na ‘yong mga pagkain. Also walang takip ‘yong mga meat.” He started drive his car. Far from the place he called “dirty “. I’m sure one day sa kakasama n'ya sa akin at magugustuhan n’ya rin ang ganitong pagkain. “Ang sakit mo sa bangs. Umalis na nga tayo.” Agad nitong pinaandar ang sasakyan. “Is it good?” Tanong
Those Innocent Eyes PROLOGUE
This is a work of fiction. The characters, settings and events in this story are entirely fictional. Any resemblance to an actual person, living or dead, or actual events is purely coincidental. Please do not distribute,cite, and copy without my further knowledge. Warning signs will be drop in a specific chapter that may contain scene that are not suitable for young readers. Grammatical error and typographical error should be expected since I didn't proof read this. Please do read at your own risk :) If you guys are wondering kung bakit mas mahal ang payment iyong ay dahil mas mahaba ang word coun ng story ko. 1,500 -2,000 ang word count per chapter. Don't worry because this story will only contain 50 chapter. Copyright © 2023 | ClearDhalia_______________________________________I looked at her intently. A fine woman who said she needed something from me. A gray medium Bob with wipsy bangs, a knee-length orange long sleeve bodycon dress, and a pink Christian Louboutin S
Those Innocent Eyes CHAPTER 1
Ilang beses kong sinubukan huminga ng malalim bago pumasok sa loob ng building na ‘to. Kanina pa ‘ko kinakabahan. Pakiramdam ko ay lalabas na sa rib cage ko ang puso ko. Diretsyo sa lobby at front desk ang punta ko. Habang inaabangan kong mawala ang mga tao sa harap ng front desk officer ay sinubukan kong alalahanin ang dahilan kung bakit ako nasa loob ng company ng isang business tycoon.“You need to make sure na papayag s’ya sa kagustuhan natin Freya.” Lumingon ako kay Daddy ng sabihin nya iyon. Nasa harap kami ng hapag kainan. “I’ll try,” ani ko bago isinubo ang paborito kong Sweet Potato Soufflé. “You have to anak,” nakangiting wika ni Daddy. Wala akong alam when it comes sa business. Aware ako na mahina ang utak ko, kaya nga hindi ako nakapag-patuloy sa college. Pero hindi mahina ang common sense ko para hindi malaman ang dahilan kung bakit ako ang ipapadala para kausapin ang lalaki na iyon. Babae ako at lalaki s’ya. My father is using me. Kilala ko ang lalaki na ‘yon. Sikat
Those Innocent Eyes CHAPTER 2
I am inside of his office now. Nakatayo ako sa harapan n’ya habang s’ya ay naka-upo sa swivel chair. Pinapasok n’ya ‘ko pagkatapos ng nakakahiyang pangyayari kanina. Sliding door pala iyon. Need mo lang i-tap ‘yong lintik na nakalagay na ‘Chairman Office’ na iyon at bubukas ng kusa iyong sliding door. Muntik na nga n’ya akong ipakaladkad sa security team. Mabuti na lang at binanggit ko ang pangalan ni Monique. Automatic na pinapasok n’ya ako. Ano bang connection ng babae na ‘yon? “Tell me Ms. Villearen. What is the reason why you are here?” tanong niya habang nakasandal. Nakapatong pa ang dalawang biyas nito sa office table. Arogante! “I’m here to ask for a help.” Nakita ko kung paano n’ya pinasadahan ng tingin ang buong katawan ko. “Help? Continue. I want a further detail kung anong klaseng tulong ang kailangan mo,” sinabi n’ya iyon habang pasimpleng umiiling. “Villa Reign Entertainment. I know you are aware. May connection kayo sa Media kaya alam kung aware ka sa nangyayari sa
Those Innocent Eyes CHAPTER 3
Tama nga s’ya. It’s all a set up. Nakabalik na si Ellaira sa group n’ya but still I need to stay here. Hindi lang ‘yon ang issue ng mga artist namin. Mas mabuting may kapit kami sa media. Kaya nga kahit almost 1 week na ako rito na walang ginagawa ay hinahayaan ko na lang. Dumagdagdag pa ang mala-prinsesang trato nila sa ‘kin. Kumalat kasi na girlfriend daw ako Mr. De Burcá. “You can go first Madam,” sabi ng isang lalaking empleyado. Nasa mini cafeteria ako ngayon ng company at lahat sila kulang na lang buhatin ako at luhuran. Nauna na ‘ko kumuha ng lunch ko. Wala rin namang mangyayari kahit umayaw ako sa special treatment nila. “Can I sit with you?” tanong ng isang lalaki. Tumango lang ako at tinuloy ang pagkain ko. “You’re Ms. Villearen right?” Tumango ulit ako. “Rome girlfriend.” Umangat ako ng tingin sa kaniya. I don’t know din. Bakit hindi ko sila kino-correct? Hinahayaan ko lang. “His my cousin.” Pagpapakilala n’ya.“Good day po Sir!” I great him properly. I don’t get the
Those Innocent Eyes Chapter 4
“What’s happening with the deal sweetie?” Mom asked out of the blue. I went home. A week of staying in my unit and working under Romy, I found another cute nickname, I plan to visit my parents. “Everything is good Mommy.” Inikot ko ang mata sa mga pagkain sa lamesa. “Does Kuya visited this week?” tanong ko nang maalala ang nakakatandang kapatid. “His busy and still mad,” sagot n’ya sabay irap sa kawalan. “Don’t worry about him. Gano’n lang ang Kuya mo. You know how protective that man is when it comes to his princess.” Ibinaling ko naman kay Daddy ang attention ko. Tapos na itong kumain. “Tell him I’m doing good Dad. Hindi n’ya ‘ko sinasagot eh.” I pouted my lips. He doesn’t like the idea of my parents using me. Paano raw kung may gawin sa ‘kin ang lalaki na ‘yon?“I already did. Pero ayaw pa rin maniwala.” Nakita ko ang pag-iling ni Daddy na mukhang nahihirapan sa panganay n’ya. “He’s single right?” asked by my Mom. I nood my head and take another bite of green salad. “And you
Those Innocent Eyes Chapter 5
I watched him for that whole week kahit pa sa sumunod na araw ay gano’n ang ginawa ko. Kailangan kong makumpirma na hindi lang basta happy crush itong nararamdaman ko. We’re both single so pursuing him won’t be bad. If he rejects me edi rejected. I don’t care if I do the first move hindi ko naman s’ya liligawan. Sasabihin ko lang na gusto ko s’ya para no regrets sa future tense. “You forgot to sign this one sir.” One of the employee na nagpapapirma. Yumuko pa s’ya lalo para ma-expose ang cleavage n’ya. Nakita n’ya na rin ang akin! Buo pa! Pasimple kong kinagat ang gilid na laman ng pisngi ko dahil sa naisip. Napakahalay! “Arnellé!” Lumapit ako sa pwesto n’ya nang marinig s’ya. I still can remember how I survive my panic attack last time sa loob ng elevator. Muntik na ‘kong mahimatay kaya kailangan kong masabi ‘to sa kan’ya. I don’t why my body always react like this. Kapag may tinatago akong isang bagay sa isang tao ay lagi akong sinusumpong ng panic attack. “You’re spacing out.
Latest chapter
