Share
Chapter 6
Kaugnay na kabanata
Those Innocent Eyes Chapter 7
“Welcome to Port Barton Ma’am and Sir!”Isang masayang tinig ng mga staffs ang sumalubong sa ‘min. From Manila to Palawan and now to this beautiful place. A very much gem. Feeling ko nasa Boracay ako dahil may mga foreigners din. I am expecting kasi na undiscovered pa ang place at hindi sobrang ganda. Just a normal beach. But no it’s a pretty damn beach. “Let’s go to our room first. You’ll devour the beach later.” Nakaramdam ako ng kiliti sa ginawa n’ya. I can feel how hot his breath is lalo’t nasa leeg ko ang bibig n’ya.“Okay.”Magkahawak kaming pumunta sa room namin. Hindi na ako nag-expect na magkaiba ang room namin dahil simula pa kanina sa eroplano ay nagpapahiwatig na ang isang ‘to. He kept asking if I am comfortable laying in a bed with him or kukuha na lang s’ya ng room na may dalawang kama. Hindi kasama sa option n’ya ang magkahiwalay na kwarto. “Here’s your room Ma’am and Sir.” Iniabot nito ang isang key para sa room namin. Ausan Beach Front Cottage, this is the hotel res
Those Innocent Eyes Chapter 8
“Just the two of you alone in a very cozy place tapos walang nangyare?” my friend Coleen said. After our vacation photos screwed the internet ay hindi na ako tinigilan ng mga kakilala ko. They’ve been asking me how long have we been together. Even the pages in different social media platforms ay ginawa kamin content. May isa pa na sinabi na kaya pala King Medusa keep defending our artist ay dahil may relasyon kami. “Col we just sleep. ‘Yon lang.” I saw how she eyed me from head to toe. Nasa bahay n’ya ako ngayon. A mansion located in Tagaytay. “Oh don’t said that. Kahit kiss wala man lang?” Agad akong umiling at napatawa dahil sa expression ng mukha n’ya.We’re both casually sitting in her bed. Coleen family is way more richer than our, she is the richest in our circle actually. A family of doctor and a lawyer. She’s studying AB Psychology for her pre law course. “Still not planning to study again Frey?” Umalis s’ya sa pagkakadapa at humarap sa ‘kin.“No. You know school isn’t for
Those Innocent Eyes Chapter 9
My wife-to-be. Aasa na sana ako pero nakita ko ang simpleng pagtaas ng sulok ng labi n’ya“Stop playing with me Tezlan.” Pinaghahampas ko s’ya dahilan para mapabitaw s’ya sa bewang ko. “Stop Villearen.” Ang bewang ko na nabitawan n’ya ay kaagad n’ya rin namang ikinulong sa mga braso n’ya. Tumigil ako sa paghampas sa kaniya. I decided to lay my head on his hard like a rock chest. “Let’s go,” he groaned. I know the reason. Paano ay dikit na dikit ang gitna n’ya sa tiyan ko. We drove to their house. Sa Makati ang location ng mansion nila. He said it’s only a simple dinner kaya gano’n na lang ang gulat ko dahil sa dami ng vehicles sa labas. “Take off your seatbelt woman.” Liningon ko s’ya. My face almost crumpled kaya naintindihan n’ya agad ang gusto ko. “It’s a simple dinner lang. That’s how my family do a simple dinner.” I gasped because of that small revelation. Lumabas kami ng sasakyan at deretsong pumasok sa loob. Big fountain in a middle of the sea of people. Dama ko kung p
Those Innocent Eyes Chapter 10
TW: Mentioned of abuse. Some words that I used may not be suitable for a young readers or any type of age.“Tezlan ano na? Hinaan mo nga ang boses mo,” bulong ko sa kaniya. Paano ay kanina pa n’ya ako sinasabihan na marumi raw ang mga ito. Mamaya ay marinig s’ya.“But–.” I placed my index finger in his mouth to shut him off. “No words from you Tezlan. Kung gusto mo ay bumalik ka sa kotse.”Natapos ang pamimili ko. Balak ko pa nga sanang bumili ng inihaw na ulo ng manok at balot pero sobra-sobra na ang pagtutol ng kasama ko. “You’re too much Tezlan. Hindi naman nakakamatay ang mga pagkain na ‘to,” sabi ko pagkapasok sa sasakyan n’ya. “Can’t you see those stores. Nahahawakan na ‘yong mga pagkain. Also walang takip ‘yong mga meat.” He started drive his car. Far from the place he called “dirty “. I’m sure one day sa kakasama n'ya sa akin at magugustuhan n’ya rin ang ganitong pagkain. “Ang sakit mo sa bangs. Umalis na nga tayo.” Agad nitong pinaandar ang sasakyan. “Is it good?” Tanong
Those Innocent Eyes PROLOGUE
This is a work of fiction. The characters, settings and events in this story are entirely fictional. Any resemblance to an actual person, living or dead, or actual events is purely coincidental. Please do not distribute,cite, and copy without my further knowledge. Warning signs will be drop in a specific chapter that may contain scene that are not suitable for young readers. Grammatical error and typographical error should be expected since I didn't proof read this. Please do read at your own risk :) If you guys are wondering kung bakit mas mahal ang payment iyong ay dahil mas mahaba ang word coun ng story ko. 1,500 -2,000 ang word count per chapter. Don't worry because this story will only contain 50 chapter. Copyright © 2023 | ClearDhalia_______________________________________I looked at her intently. A fine woman who said she needed something from me. A gray medium Bob with wipsy bangs, a knee-length orange long sleeve bodycon dress, and a pink Christian Louboutin S
Those Innocent Eyes CHAPTER 1
Ilang beses kong sinubukan huminga ng malalim bago pumasok sa loob ng building na ‘to. Kanina pa ‘ko kinakabahan. Pakiramdam ko ay lalabas na sa rib cage ko ang puso ko. Diretsyo sa lobby at front desk ang punta ko. Habang inaabangan kong mawala ang mga tao sa harap ng front desk officer ay sinubukan kong alalahanin ang dahilan kung bakit ako nasa loob ng company ng isang business tycoon.“You need to make sure na papayag s’ya sa kagustuhan natin Freya.” Lumingon ako kay Daddy ng sabihin nya iyon. Nasa harap kami ng hapag kainan. “I’ll try,” ani ko bago isinubo ang paborito kong Sweet Potato Soufflé. “You have to anak,” nakangiting wika ni Daddy. Wala akong alam when it comes sa business. Aware ako na mahina ang utak ko, kaya nga hindi ako nakapag-patuloy sa college. Pero hindi mahina ang common sense ko para hindi malaman ang dahilan kung bakit ako ang ipapadala para kausapin ang lalaki na iyon. Babae ako at lalaki s’ya. My father is using me. Kilala ko ang lalaki na ‘yon. Sikat
Those Innocent Eyes CHAPTER 2
I am inside of his office now. Nakatayo ako sa harapan n’ya habang s’ya ay naka-upo sa swivel chair. Pinapasok n’ya ‘ko pagkatapos ng nakakahiyang pangyayari kanina. Sliding door pala iyon. Need mo lang i-tap ‘yong lintik na nakalagay na ‘Chairman Office’ na iyon at bubukas ng kusa iyong sliding door. Muntik na nga n’ya akong ipakaladkad sa security team. Mabuti na lang at binanggit ko ang pangalan ni Monique. Automatic na pinapasok n’ya ako. Ano bang connection ng babae na ‘yon? “Tell me Ms. Villearen. What is the reason why you are here?” tanong niya habang nakasandal. Nakapatong pa ang dalawang biyas nito sa office table. Arogante! “I’m here to ask for a help.” Nakita ko kung paano n’ya pinasadahan ng tingin ang buong katawan ko. “Help? Continue. I want a further detail kung anong klaseng tulong ang kailangan mo,” sinabi n’ya iyon habang pasimpleng umiiling. “Villa Reign Entertainment. I know you are aware. May connection kayo sa Media kaya alam kung aware ka sa nangyayari sa
Those Innocent Eyes CHAPTER 3
Tama nga s’ya. It’s all a set up. Nakabalik na si Ellaira sa group n’ya but still I need to stay here. Hindi lang ‘yon ang issue ng mga artist namin. Mas mabuting may kapit kami sa media. Kaya nga kahit almost 1 week na ako rito na walang ginagawa ay hinahayaan ko na lang. Dumagdagdag pa ang mala-prinsesang trato nila sa ‘kin. Kumalat kasi na girlfriend daw ako Mr. De Burcá. “You can go first Madam,” sabi ng isang lalaking empleyado. Nasa mini cafeteria ako ngayon ng company at lahat sila kulang na lang buhatin ako at luhuran. Nauna na ‘ko kumuha ng lunch ko. Wala rin namang mangyayari kahit umayaw ako sa special treatment nila. “Can I sit with you?” tanong ng isang lalaki. Tumango lang ako at tinuloy ang pagkain ko. “You’re Ms. Villearen right?” Tumango ulit ako. “Rome girlfriend.” Umangat ako ng tingin sa kaniya. I don’t know din. Bakit hindi ko sila kino-correct? Hinahayaan ko lang. “His my cousin.” Pagpapakilala n’ya.“Good day po Sir!” I great him properly. I don’t get the
Pinakabagong kabanata
