Threatened to be the Unwanted CEO's Wife

Namulat ang mabibigat na talukap ng mga mata ni Natasia sa loob ng malamig na kwarto. Tanging lampshade lang sa gilid ng higaan ang tanglaw niya sa madilim na silid-tulugan na ito. Pamilyar sa kanyang pang-amoy ang halimuyak ng pabango na panlalaki. Halos lumuwa ang mga mata niya nang aksidenteng makapa ang matigas na dibdib ng lalaki na nakahiga sa kanyang tabi. Naghihilik pa ito sa himbing ng pagkakatulog.Napabalikwas ng bangon ang dalaga para harapin ito. Nagsimulang bumagsak ang mga butil ng luha sa kanyang mga mapupulang mata nang maaninagan ang mukha ng katabi. Si André Salvatoré; ang CEO ng Salvatoré Construction Company. Kung saan siya nagtatrabaho bilang sekretarya nito.Bigo siyang iwaksi sa isipan na mayroong nangyari sa kanilang dalawa matapos maramdaman ang pagkirot ng kanyang pagkababae. Inlapat niya ang palad sa puson tsaka marahang bumwelo para umupo. “S-Shit!” bulong ni Natasia na. Impit siyang umungol matapos ang litanya.Gumuho ang kanyang mundo nang silipin ang

Mariing ipinikit ni Natasia ang namumungay niyang mga mata. “P-Pero bakit ako? Andaming babaeng nagkakandarapa sa ‘yo! W-Why should it be me?” sunod-sunod na tanong niya. Marahang pinunasan ni André ang luha na namakat sa kanyang pisngi. Nakatulala ito sa maamo niyang mukha tsaka bumuga ng hininga. “I need you to get my heritage. Alam kong pera lang ang katapat mo.” Napatigil si André nang ipadyak niya ang paa sa sahig. “So, this shit is all because of wealth?! Really? Sir—I-I mean, André, andami mong buhay na pinerwisyo para sa kayamanan niyo?” bulalas ni Natasia. Tumaas ang makapal na kilay ng lalaki at bahagyang ngumuso habang hinihintay na matapos ang pagmamaktol niya. Ilang segundo ang lumipas, tulala si Natasia na pinagmasdan ang bahagyang pagtango nito. “Of course, I didn’t. I won’t waste my time planting a bomb for God’s sake! Afterall, I just did that to execute my plans.” saad nito na tila nagmamalaki pa sa kaniya. Baritono ang boses ni André na bumabagay sa itsura ni

Nakaramdam ng tila kutsilyo na tumusok sa puso si Natasia. “S-Sino po?” bulalas niya. Kinagat niya ang ibabang labi dahil sa lubusang pagtataka. Pasimple siyang sumulyap sa apat na sulok ng silid. Umangat ang iilang hibla ng buhok niya sa kaba ng maramdamang ang tila may dumamping malamig na palad sa kanyang balikat. “P-Pasensya na k-kung puro ako sakit ng ulo,” mahinang ani Lolo Fael. Sumulyap ito sa puti na envelope na nakapatong sa lamesa. “lubog din ako sa utang sa mga pinagsusugalan ko.” “H-Huh? Magkano po?”“Singkwenta mil, Apo. Bayad ko na ‘yung kalahati. P-Pero masyado silang malupit, hindi ko napakiusapan na pagtapos na lang ng taon ko iyon babayaran.” matamlay ang boses ni Lolo Fael. Pilit na ngumisi si Natasia para pakalmahin ito. Marahan siyang naupo sa tabi ng matanda. “‘Wag na po kayong mag-alala, bigay niyo na lang po sa ‘kin ang contact nila. Ako na po ang bahala.” sambit niya. Puno ng pagtataka na tumingin sa kanya si Lolo Fael. Kinamot nito ang balikat. “Ha? Hij