EP.7 แดกข้าวผ่านธูป

EP.7

ไมเลสนั่งอยู่บนโซฟาหนังสีเข้ม ตรงหน้าเขาคือเคนโซ และไทเธย์ สองสหายมาเฟียที่วางใจได้ ทั้งสามคนถูกโอบล้อมด้วยบรรยากาศตึงเครียด กลิ่นควันบุหรี่จาง ๆ คลุ้งอยู่ในอากาศ

เขาเริ่มเปิดประเด็นด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ “คืนนั้นมอแกนให้กูไปพบที่โกดังร้างท่าเรือ กูรู้ว่ามันอยากฆ่ากู แต่ไม่คิดว่ามันจะไปเป็นพันธมิตรกับไอ้ดอน มาร์โค่ด้วย”

เขาหยุดพูด ใบหน้าคมคายฉายแววกังวลก่อนจะเอ่ยต่อ เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ในคืนนั้น

“แล้วอยู่ ๆ ไอ้ดอนกับพวกมันก็ออกมาจากเงามืด พร้อมโจมตีกู” เขาพูดพลางเลิกเสื้อขึ้นเผยให้เห็นผ้าพันแผลที่โอบรอบเอวและต้นแขนซ้าย บ่งบอกถึงการปะทะที่เพิ่งผ่านมาสักระยะ

“ดีที่มึงรอดมาได้ แล้วเรื่องมอแกนมึงจะเอายังไง” เคนโซเปิดคำถามถึงมอแกน เขาสองคนรู้ว่าน้องชายเพื่อนมีความผิดปกติทางบุคลิกภาพและทางความคิด

“กูถึงได้ส่งคนจับตาดูมันทุกฝีก้าว” ไมเลสจิบวิสกี้ช้า ๆ แววตาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด

เคนโซมองไมเลสด้วยความเห็นใจ “กูเข้าใจมึงนะ แต่มอแกนยิ่งอยู่ใกล้มึงเท่าไหร่ มึงก็ยิ่งอันตราย น้องมึงมันไม่ธรรมดา มึงจะปล่อยให้น้องมันคุกคามมึงแบบนี้ต่อไปไม่ได้”

“มึงเองก็ต้องระวังตัว มอแกนมันทำอะไรที่ไม่คาดคิด