All Chapters of Toxic One-Night คืนพิษรัก: Chapter 1 - Chapter 10

บทนำไฟสปอตไลต์สว่างจ้าส่องลงมายังรันเวย์ แคทวอล์กถูกประดับประดาด้วยสีสันฉูดฉาด เสียงเพลงจังหวะเร้าใจกระหึ่มไปทั่วห้องจัดแสดง ท่ามกลางความวุ่นวายของการเตรียมงานแฟชั่นโชว์ครั้งใหญ่ ภายใต้หลังเวทีที่เต็มไปด้วยนางแบบนายแบบและทีมงาน และช่างแต่งหน้ามืออาชีพกำลังง่วนอยู่กับการเติมแต่งสีสันบนใบหน้าของเหล่าหุ่นโชว์ลูกเกดนางแบบสาวชื่อดัง เธอนั่งอยู่หน้ากระจกเงาบานใหญ่ ปล่อยให้ช่างแต่งหน้าบรรจงแต่งแต้มสีสันลงบนใบหน้าสวยคมของเธอ เสียงฮือฮาจากด้านนอกห้องทำให้ลูกเกดถึงกับหูผึ่ง ริมฝีปากอิ่มยกยิ้มเมื่อรู้ว่าใครมาถึง“หยุดแค่นี้ก่อนค่ะ เดี๋ยวฉันมา” ลูกเกดบอกกับช่างแต่งหน้านางแบบสาวลุกออกจากเก้าอี้ เดินตรงไปยังประตูทันที หัวใจเต้นระรัวด้วยความหวังว่าจะได้เจอเขา ‘ไมเลส’ นายแบบมาเฟียผู้ทรงอิทธิพลและมีค่าตัวสูงที่สุด แสงออร่าของเขาสามารถทำให้ทุกคนต้องหยุดชะงัก ชนิดที่ไม่มีใครกล้าสบตาแต่แล้วเพียงไม่กี่นาทีต่อมา ลูกเกดก็กลับเข้ามาในห้องด้วยใบหน้าบึ้งตึง ปากคว่ำลงเล็กน้อยอย่างไม่สบอารมณ์ เธอเดินกลับมานั่งที่เก้าอี้อย่างกระฟัดกระเฟียด ดวงตาฉายแววหงุดหงิด “บ้าจริง! หมอนั่นไม่ยอมให้ใครเข้าพบเลยสักคน!”ช่าง

EP.2 เธอมันตัวซวยบรืน บรืน บรืนเสียงยางรถบดถนนดังสนั่น ท่ามกลางความมืดในยามค่ำคืน ไมเลสเหยียบคันเร่งสุดเท้า รถซูเปอร์คาร์คันหรูพุ่งทะยานอย่างรวดเร็ว ในกระจกมองหลังภาพของรถยนต์หลายคันที่ตามมาติด ๆ พร้อมกับแสงไฟหน้ารถที่สาดส่องเข้ามาเป็นระยะ ยิ่งตอกย้ำถึงสถานการณ์คับขันที่กำลังเผชิญแก้มใสจับจ้องใบหน้าหล่อเหลาที่ในตอนนี้ซีดเซียวเอามาก ๆ ดวงตากลมโตมองคราบเลือดสีคล้ำ ปรากฏให้เห็นชัดเจนบนเสื้อเชิ้ตสีอ่อนต้นแขนซ้าย แม้เขาจะบาดเจ็บสาหัส ทว่าแววตาคมกริบของมาเฟียหนุ่มยังคงมุ่งมั่น มือหนึ่งกำพวงมาลัยแน่นอีกมือพยายามควบคุมอาการเจ็บปวดที่แล่นไปทั่วร่างหญิงสาวน้ำตาคลอ เธอคือคนที่ทำให้เขาเจ็บตัว “คุณเจ็บมากไหมคะ”“หึ! แค่กระสุนนัดเดียวมันไม่ทำให้ฉันเจ็บได้ขนาดนั้นหรอก” มุมปากแค่นยิ้ม เหงื่อกาฬที่ผุดพรายบนหน้าผากบ่งบอกถึงความทรมานแต่ยังคงอดทนปั้ง ปั้ง !เสียงปืนดังขึ้นอีกครั้ง กระสุนเฉียดผ่านกระจกข้างไปอย่างหวุดหวิด ไมเลสหักพวงมาลัยหลบกะทันหันจนรถเสียหลักเล็กน้อย เธอหวีดร้องด้วยความตกใจ“อ๊ายยย!”“ชิบ!" ไมเลสสบถเบา ๆ ก่อนจะเร่งความเร็วอีกครั้ง“ไอ้เหี้ยเอ้ย เธอนี่มันตัวซวยฉิบหาย”“คุณมาว่าฉันแบบ

EP.4 ยอมแลกกับเงินแสนไมเลสกระซิบชิดข้างหูเธอ ลมหายใจอุ่นร้อนปะทะผิวจนเธอรู้สึกวาบหวาม “เธอรู้ดีว่าฉันต้องการอะไร” ดวงตาคมกริบจับจ้องใบหน้าหวานที่เต็มไปด้วยความลังเลและความหวาดกลัว นิ้วเรียวยาวของเขาไล้ไปตามลำคอระหงอย่างเชื่องช้าแก้มใสอยากจะปฏิเสธออกไปให้สุดเสียง แต่คำพูดกลับจุกอยู่ที่ลำคอ ภาพแผลฉกรรจ์ที่สีข้างเอวของเขายังคงติดตา เขาเพิ่งเอาตัวเข้ามาบังกระสุนเพื่อช่วยเธอจากพวกนั้น แต่ทำไมตอนนี้บาดแผลสด ๆ ถึงไม่เป็นอุปสรรคต่อความต้องการของเขาเลยแม้แต่น้อยริมฝีปากหยักได้รูปของเขาเคลื่อนลงมาจากลำคอ สูดดมกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของครีมอาบน้ำจากผิวเธอราวกับค้นหาสิ่งหอมหวาน แม้ร่างกายที่โอบกอดเธออยู่นี้จะเต็มไปด้วยร่องรอยของการต่อสู้ แต่เขากลับไม่มีท่าทีว่าจะเจ็บปวดเลยสักนิด แรงปรารถนาในดวงตาของเขาทำให้แก้มใสรู้สึกสั่นสะท้านไปทั้งร่าง“เธอต้องยอมแลกนะแก้มใส คืนละแสนไม่ใช่น้อย ๆ เดือนนึงเธอจะได้เท่าไหร่ลองนับดูสิ แล้วอีกกี่เดือนกันล่ะที่เธอจะหาได้ขนาดนี้จากอาชีพ...ช่างแต่งหน้า” ไมเลสกระซิบเสียงพร่าอีกครั้ง ประโยคนั้นราวกับมีเวทมนตร์ร้ายกาจที่ทำให้แก้มใสชาไปทั้งตัว“หนึ่งแสนบาทฉันจะให้เธอทันที หลังจ

EP.6 อยากแตกใส่เธอหนึ่งเดือนเต็มที่เขาและเธอใช้ชีวิตอยู่รวมกัน แก้มใสอยู่ภายใต้คำสั่งของมาเฟียหนุ่ม ทั้งเตรียมอาหาร ทำความสะอาด คอยทำแผลให้เขาอย่างประคบประหงมและในทุกค่ำคืนที่ผันผ่านคนทั้งสองยังคงถักทอความสัมพันธ์ทางกายไม่มีพัก ความเร่าร้อนบนเตียงกลายเป็นส่วนหนึ่งของเขาและเธอ“มาทำแผลให้ฉัน”แก้มใสปรี่เข้าไปหาเขาตามคำสั่ง เธอนั่งลงข้าง ๆ ร่างกำยำ ผ้าก็อซที่พันแผลอยู่นั้นเธอเริ่มดึงมันออก เห็นบาดแผลฉกรรจ์จากการถูกยิงที่ต้นแขนซ้าย และรอยแดงช้ำจากการถูกกระสุนเฉียดที่เอวด้านขวา“ซี๊ด~ ทำแผลให้มันดี ๆ หน่อยสิ” ไมเลสเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด เมื่อแก้มใสเผลอทำมือหนักไปนิดขณะเช็ดแผลที่ต้นแขนของเขาแก้มใสเงยหน้าขึ้นมอง ดวงตาคู่สวยฉายแววรู้สึกผิด “ขอโทษค่ะ” เธอตอบเสียงแผ่ว พลางก้มหน้าก้มตาทำแผลต่ออย่างระมัดระวังมากขึ้นแก้มใสใช้สำลีชุบแอลกอฮอล์เช็ดทำความสะอาดรอบบาดแผลอย่างเบามือที่สุด นิ้วเรียวไล้ไปตามผิวเนื้อที่ที่เป็นแผลจากการถูกเย็บเมื่อทำแผลที่ต้นแขนเสร็จ ก็เลื่อนไปจัดการกับรอยแผลที่เอวด้านขวา จากนั้นเธอจึงพันผ้าพันแผลผืนใหม่ไว้รอบเอวเหมือนเดิมไมเลสจ้องมองเธอที่กำลังตั้งใจทำแผลให้ แวว

EP.8สองเดือนผ่านไปบรรยากาศในห้องนอนอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของดอกไม้ป่า แสงไฟสลัวจากโคมไฟหัวเตียงทอดเงาลงบนร่างของไมเลสที่กำลังเอนกายอยู่บนเตียงนุ่ม ท่อนบนเปลือยเปล่าเผยให้เห็นมัดกล้ามเนื้อที่คมชัดและผิวสีขาวเนียนละเอียด รับกับบ็อกเซอร์สีเข้มที่สวมอยู่ช่วงล่างแขนทั้งสองข้างยกขึ้นหนุนศีรษะ พลางมองโทรทัศน์จอแบนขนาดใหญ่ที่ฉายภาพยนตร์แอคชั่นเลือดสาด มุมปากหยักลึกยกยิ้มร้ายเมื่อได้ยินเสียงเปิดประตูจากห้องน้ำ ร่างระหงอยู่ในชุดเสื้อคลุมอาบน้ำสีขาวสะอาด ดวงตากลมโตคู่สวยกวาดมองไปที่เตียงคิงไซส์กลางห้อง“เสร็จแล้วเหรอแม่คุณ” เสียงทุ้มเข้มเอ่ยทัก ดวงตาคมกริบไล่มองเธอตั้งแต่ปลายเท้าจรดศีรษะอย่างเปิดเผยในความต้องการเมื่อถึงเวลาสำคัญ“ขึ้นมาสิ” สามคำนี้เธอคุ้นชินกับคำพูดของเขาดีตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมา ความสัมพันธ์ของเธอกับไมเลสเป็นเพียงการแลกเปลี่ยน แม้จะไม่มีสถานะผูกมัดแต่บทสรุปของค่ำคืนในแต่ละวันก็มักจะจบลงที่เตียงเดียวกันเสมอสองเท้าบางก้าวขึ้นไปบนเตียงตามคำสั่ง แก้มใสรู้สึกร้อนวาบไปทั่วใบหน้า พรึ่บ~“อุ๊ย!”ไมเลสกระโจนคร่อมทับร่างแบบบางเธอเอาไว้ ใบหน้าคมคายโน้มลงมาใกล้ ลมหายใจอุ่นร้อนปะท