LOGIN
พูดคุยก่อนอ่าน
สวัสดีนักอ่านทุกคนค่ะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 2 ของเซต Toxic Mafia เรื่องแรกที่จบไปคือเรื่อง Toxic Lie รักร้ายลวงหลอก แต่เรื่องนี้จะแตกต่างจากเรื่องที่แล้วพอสมควร พระเอกมีความคลั่งรักนางเอกพอสมควร ใครที่ติดตามเซตนี้ อยากฝากทั้งสองเรื่องเลยนะคะ ส่วนเรื่องสุดท้ายคาดว่ามาปีหน้าค่ะทุกตัวอักษรที่กลั่นลงไปเป็นเพียงจินตนาการของไรต์เพียงคนเดียวเท่านั้น ไม่ว่าจะชื่อเรื่อง ตัวละคร หรือแม้แต่เนื้อหา ที่ไรต์เป็นคนสร้างขึ้นมา อยากให้เคารพการเขียนนิยายเรื่องนี้ของไรต์ด้วยนะคะ ขอย้ำว่ามันคือโลกของนิยาย
มีฉากรุนแรง ทำร้ายร่างกาย ฉากเรื่องเพศ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ใครไม่ชอบแนะนำให้เลื่อนผ่านได้เลยนะคะนิยายเรื่องนี้เน้นอ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้เขียนเพื่อพาดพิงบุคคลใดบุคคลหนึ่ง หากผู้ใดละเมิดนำไปเผยแพร่ ทำซ้ำ หรือดัดแปลง นปก.Sherlina จะดำเนินตามกฎหมายคุ้มครองสิทธิทางปัญญา พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ 2537 ในทันที ทั้งจำและปรับ
Toxic One-Night คืนพิษรัก
พระเอกธงแดง | ไม่มีนอกกาย นอกใจ I มาเฟียคลั่งรัก
เรื่องย่อ
เมื่อโชคชะตาเล่นตลกพา “เธอ” ผู้ไร้ที่พึ่งพิง เข้าสู้อ้อมกอด “เขา”
“หนึ่งคืน แลกกับหนึ่งแสน“ ข้อเสนอสุดเย้ายวน ที่พร้อมฉีกกระชากพรหมจรรย์ "หญิงสาวที่ไร้ทางสู้"
”เขา“ คือมาเฟียสุดหล่อที่ผงาดในวงการนายแบบ ขณะที่ ”เธอ“ คือช่างแต่งหน้าสาวที่พยายามเริ่มต้นชีวิตใหม่
แนะนำตัวละคร
[ ไมเลส ] อายุ 35 ปี นิสัย กวนประสาท เด็ดขาด อารมณ์ร้อน รักเดียวใจเดียว ชอบเรื่อง Sex
ไมเลส เป็นมาเฟียที่ควบตำแหน่งนายแบบ ต้องกลายเป็นหัวหน้าแก๊งเครือข่ายมาเฟียข้ามชาติที่ควบคุมทั้งตลาดยาและอาวุธในยุโรปตะวันออก พวกเขามีบ่อนคาสิโนหรูในมาเก๊าเป็นแหล่งฟอกเงิน และร้านอาหารชื่อดังในนิวยอร์กเป็นที่นัดเจรจาลับของเหล่าผู้นำแก๊ง
ยังมีธุรกิจบังหน้าแบบถูกกฎหมาย ไม่ว่าจะอสังหาริมทรัพย์ ไนต์คลับ บริษัทขนส่ง โรงแรม รีสอร์ทและสำนักงานทนายความ (ไว้จัดการเรื่องผิดกฎหมายแบบแนบเนียน)
"ฉันคิดถึงเธอแทบบ้า"
[ แก้มใส ] อายุ 25 ปี นิสัย สู้ชีวิต อดทน มีเป้าหมาย รักเดียวใจเดียว
แก้มใส มีอาชีพรับจ้างเป็นช่างแต่งหน้าในร้านเสริมสวยเล็ก ๆ เธอหาเงินส่งตัวเองเรียน ทางบ้านยากจน แม่เธอแต่งงานใหม่กับพ่อเลี้ยงที่ติดการพนัน มันจึงเอาเธอมาเร่ขายให้กับมาเฟีย (ศัตรูพระเอก) เพื่อใช้หนี้ มารดาเธอไม่แม้แต่จะช่วยเหลือลูกในใส้ กลับเห็นดีเห็นงามยอมให้สามีใหม่เอาตัวเธอไปขาย
“คนใจร้าย”
ตอนพิเศษ 4ร่างสูงใหญ่ในท่าทีที่น่าเกรงขาม ‘ไทเธย์’ นั่งพิงเบาะหลังรถยนต์หรูคันที่สองในขบวน รถกำลังขับออกจากมหาวิทยาลัยชื่อดัง สายฝนเดือนพฤศจิกายนโปรยปรายลงมาอย่างไม่ขาดสายจนหน้าต่างรถพร่ามัว เขาเลื่อนกระจกลงเล็กน้อยเพื่อสูดกลิ่นไอดินและหญ้าที่ปะปนมากับความชื้นของสายฝน ชายหนุ่มอายุ 30 ปีผู้เป็นเจ้าของธุรกิจมืดหลายอย่าง มีใบหน้าหล่อเหลาและดวงตาคมกริบราวกับเหยี่ยวที่เฝ้ามองเหยื่ออยู่ตลอดเวลา เขาเปิดอ่านเอกสารสำคัญในมืออย่างตั้งใจ ก่อนที่รถถูกเบรคกกระทันหัน “ขอโทษครับนาย” ไทเธย์เงยหน้าขึ้นมองคนขับด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง เขามองไปยังรถคันสีดำที่จอดอยู่ข้างหน้า กระทั่งมีบอดี้การ์ดวิ่งมา เขาจึงลดกระจกลงเล็กน้อย “นายครับ มีผู้หญิงมายืนตัดหน้ารถ เธอบอกว่าจะขอคุยกับนายครับ” ไทเธย์เงียบฟัง ดวงตาคมย้ายไปมองทางข้างหน้า เขากำลังใช้ความคิด ก่อนจะเอ่ยสั่งเสียงเข้ม“จับเธอออกไป” บอดี้การ์ดคนเดิมก้มหัวรับคำ รีบเดินไปจัดการ ผู้หญิงคนนั้น แต่ทว่าเขากลับได้ยินเสียงของเธอตะโกนให้ได้ยิน “ปล่อยฉันนะ ฉันต้องการคุยกับเขา คุณคะ หนูอยากเจอคุณ” ใบหน้าหล่อเหลาหันไปมองตามเสียงร้อง เขาเห็นร่างบอบบางของหญิงสาวกำลังถ
เขาพึมพำเสียงพร่า มืออีกข้างเลื่อนขึ้นเคล้นทรวงอกอิ่ม บดขยี้ยอดถันอย่างหิวกระหายจนเธอต้องแอ่นกายรับสัมผัสนั้นอย่างห้ามไม่ได้ ดวงตาของทั้งคู่สบกันอย่างยั่วยวน แก้มใสเม้มปากล่างแน่น ดวงตาเยิ้มพร่าด้วยแรงอารมณ์ ก่อนจะเร่งจังหวะขึ้นลงอย่างไม่ยั้ง “ซี๊ด~ ดีมากที่รัก” “อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาา~” เสียงครางหวานประสานกับเสียงทุ้มต่ำก้องกังวานในห้องแต่งตัว แก้มใสกระแทกสะโพกลงกับตักหนาแรงขึ้นเสียงเนื้อกระทบกันดังระงม ความร้อนรุ่มพลุ่งพล่านราวกับไฟลุกโชนทำให้เขาและเธอแทบไม่รู้ตัวว่าร้องครางออกมาอย่างไร้การควบคุม “ยั่วฉันเกินไปแล้ว” เสียงเขาแหบพร่าขณะที่มือใหญ่รั้งเอวบางแน่น กดตรึงให้จังหวะของเธอยิ่งลึกและแนบชิดขึ้น สะโพกหนายกสวนโต้ตอบอย่างรุนแรง ริมฝีปากร้อนรุ่มลากไล้จูบจากลำคอขาวเนียนขึ้นมาถึงกลีบปากบาง แล้วบดขยี้จูบอย่างเร่าร้อน เสียงหอบหายใจสอดประสานกับเสียงดูดดื่มที่ชวนให้ใจเต้นไม่เป็นส่ำ ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดดูดกลืนกันจนเธอแทบขาดอากาศ“อื้อ! ที่รัก…ฉันจะไม่ไหวแล้ว” แก้มใสร้องเสียงสั่น สะโพกเล็กเร่งเร้าเร็วถี่ ความเสียวซ่านแล่นพล่านไปทั่วร่างจนขาเรียวสั่นระริก เขากระตุกยิ้มร้าย สายตาคมกริบสอดประส
ตอนพิเศษ 3 “ไม่ค่ะ” แก้มใสเอ่ยปฏิเสธคำขอของสามี ก่อนจะออกแรงผลักให้ร่างใหญ่ทรุดนั่งบนเก้าอี้หน้าโต๊ะกระจก แล้วเธอก็ตามมานั่งทับลงบนตักกว้างนั้นอย่างท้าทาย“หืม~ วันนี้เธอจะรุกฉันงั้นเหรอคนสวย” “ก็เห็นอยู่นี่คะ ว่ากำลังจะทำอะไร” แก้มใสเอ่ยเสียงพร่า มือเรียวค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขาทีละเม็ดอย่างเชื่องช้า ดวงตาคู่มองสบกันไม่วาง ความร้อนรุ่มคุกรุ่นไปทั่วอกจนไมเลสแทบทนไม่ไหว เขาจึงช่วยเร่งกระชากเสื้อออกจากตัวอย่างรวดเร็ว เผยให้เห็นเรือนกายแข็งแกร่งที่เธอปรารถนาอยากจะครอบครองไมเลสเอื้อมมือไปปลดซิปชุดเดรสออกอย่างรวดเร็ว ก่อนจะรูดลงจนผ้าเลื่อนหลุด เผยให้เห็นชุดชั้นในลูกไม้สีดำที่แนบตึงไปกับเนินอกอวบ เขามองความขาวสูดลมหายใจลึก แววตาคมกริบเต็มไปด้วยแรงปรารถนาที่กำลังปะทุเขาใช้นิ้วปลดตะขอสิ่งขัดขวางตรงหน้า แก้มใสรูดสายชั้นในลงอย่างช้า ๆ ส่งสายตายั่วยวนสามีที่นั่งกัดปากอย่างอดทน“ลูกคนที่สองเมื่อไหร่จะมาสักที ฉันอยากได้ลูกสาว” ไมเลและแก้มใสเคยคุยกันไว้ ลูกคนที่สองพวกเขาทั้งคู่จะรอให้อีธานมีอายุครบสองขวบก่อน ช่วงนี้เขาเร่งปล่อยเร่งที่อยากจะผลิตตัวน้อย ๆ ในท้องภรรยาเต็มที “อาจจะ...
หลังจากที่หมอวินเดินห่างออกไป ดวงตาก้าวเท้าอย่างเชื่องช้า เห็นลูกสาวและลูกเขยนั่งอยู่บนเตียง ทั้งคู่คล้ายจะมีปากเสียง เมื่อเห็นว่าแก้มใสทำท่าจะยกมือตีไมเลส ส่วนอีธานหลานชายเธอนั่งมองทั้งคู่อยู่บนตักแก้มใส เด็กคนนี้ช่างน่ารัก น่าชังเหลือเกิน “แม่...” สองสามีภรรยามองไปยังดวงตา แก้มใสลดมือลง ทันทีที่เห็นมารดาน้ำตาสีใสคลอเบ้า ไมเลสจับลูกชายวัยซนมานั่งบนตักแทน “ลูก...สวยมาก เหมาะสมกันมาก” ดวงตาหันมองคู่สามีภรรยา “ขอบคุณครับ/ค่ะ” ดวงตามองหน้าลูกสาวเพียงคนเดียว ในจังหวะเดียวกันหญิงวัยกลางคนก็เหลือบมองเจ้าตัวเล็กที่กำลังมองเธอตาแป๋วเช่นกัน “อีธานครับ สวัสดีคุณยายเร็ว” เจ้าเด็กแสบทำท่ายกมือธุจ้า อีธานอารมณ์ดียิ้มร่าเริงให้คุณยาย “คุณยายชื่อดวงตา เป็นแม่ของแม่นะครับ” อีธานรับฟังเสียงของมารดา ก่อนจะนั่งโยกตัวบนตักบิดา ทว่าจู่ ๆ เด็กน้อยกางแขนป้อม ๆ ราวกับอยากให้คุณยายอุ้ม “ยะ ยะ” ทันทีที่ดวงตาเห็นหลานชายอยากให้เธออุ้ม เธอกางมือทำท่าจะรับมา แต่ไมเลสกลับไม่ยอม สายตาคมคล้ายไม่ไว้ใจ แค่เขายอมให้ดวงตามางานแต่งงานด้วยก็ดีแค่ไหนแล้ว “คุณคะ” แก้มใสส่งเสียงดุสามี “เอ่อ...ไม่เป็นไร แม่เข้าใจ” ดวงต
เสียงดนตรีคลอไปทั่วห้องบอลรูมของโรงแรมหรูใจกลางเมือง แสงไฟระยิบระยับส่องประกายไปทั่วงาน ไมเลสยืนอยู่บนเวทีในชุดสูทสีขาวสะอาดตา ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่เปี่ยมล้นไปด้วยความสุขแก้มใสในชุดเจ้าสาวที่สง่างาม เธอเดินถือช่อดอกไม้สีขาวเพื่อเข้าสู่ห้องงาน ทุกก้าวย่างของเธอสวยสง่าราวกับหลุดออกมาจากนิยาย ก่อนที่เธอจะส่งยิ้มหวานไปให้ไมเลส ผู้ชายที่ยืนรอเธออยู่บนเวทีงานแต่งงานในครั้งนี้ถูกจัดขึ้นตามที่ไมเลสเคยบอกไว้กับแก้มใส เขาจะจัดงานแต่งงานก็ต่อเมื่อลูกชายของเขาลืมตาดูโลกขึ้นมาแล้วเท่านั้น และวันนี้อีธานก็ได้อยู่ในงานแต่งของพ่อและแม่ของเขาแล้ว ทว่าอีกฟากฝั่งจากมุมหนึ่งภายในห้องบอลลูม หญิงวัยกลางคนยืนนิ่ง เธอกำลังยืนมองบรรยากาศในงานด้วยน้ำตาเอ่อคลอ “...ลูก” ดวงตาได้บัตรเชิญให้มางานแต่งของลูกสาวเมื่อเดือนก่อน มีชายชุดดำมายืนอยู่หน้าบ้านถึงสองคน ยื่นการ์ดสีขาวมาให้โดยไม่พูดอะไร ดวงตารับมาไว้แล้วอ่านข้อความบนการ์ดนั้น ทว่าอยู่ ๆ น้ำตาสีใสก็ไหลลงมาอย่างไม่รู้ตัว กระทั่งดาบสามีคนปัจจุบันเดินเข้ามาแล้วแย่งการ์ดงานแต่งมาอ่าน “เหอะ! ไอ้ลูกเลี้ยง มันสบายนี่ แล้วดูมึงกับกูสิ ลำบากฉิบหาย” ดาบย
ตอนพิเศษ 1มอแกนก้าวลงจากรถซูเปอร์คาร์คันหรู เขายืนอยู่ตรงหน้าทางเข้ารีสอร์ตเล็ก ๆ ในจังหวัดเมืองรอง ที่ที่เขาเคยใช้เป็นที่พักชั่วคราวเมื่อครั้งหลบหนีออกมาจากเรือนจำ ร่างสูงยังอ่อนแรงจากการพักฟื้นที่โรงพยาบาล ใบหน้าซีดเซียวสะท้อนให้เห็นถึงความเหนื่อยล้า ทว่าดวงตาเขากลับสงบนิ่ง เขากวาดสายตามองรอบ ๆ ความเงียบของรีสอร์ต มอแกนหลับตาลงสูดบรรยากาศถูกโอบล้อมด้วยต้นไม้และดอกไม้นานาพันธุ์ที่จัดวางอย่างเป็นระเบียบ ความสวยงามเริ่มทำให้เขาคลายความตึงเครียดลงได้อย่างไม่น่าเชื่อ มอแกนกดสายตามองซองสีน้ำตาลที่เขาถืออยู่ในมือ สองเท้าก้าวเข้าไปในล็อบบี้เพื่อติดต่อขอเข้าพัก...อีกครั้ง แต่กลับไม่พบพนักงานอยู่ประจำหน้าเคาน์เตอร์ เขายื่นมือออกไปกดกริ่งกริ๊ง กริ๊ง~ “สวัสดีค่ะ...” เสียงอ่อนหวานที่เขาคุ้นเคยดังขึ้นจากด้านหลัง มอแกนชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะหันกลับไปมองหญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้า เธอสวมชุดเดรสยาวสีขาวสะอาดตา เผยให้เห็นเรือนร่างที่บอบบางและผิวขาวผ่อง สีหน้าของเธอดูตกใจไม่น้อยที่ได้เจอกับเขา มอแกนมองหน้าเธออย่างไม่เชื่อสายตา ‘สายธาร’ เขาจำเธอได้ทันที เธอคือหญิงสาวคนเดียวกันที่เขาเคยเจอที่สุสานใน



![สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)



