KABANATA 56.2

Hindi ko na lang pinatulan ang sinabi nitong nagseselos ako. Nag-pokus ako sa pagpipinta ng baby para naman kahit paano gumaan muli ang pakiramdam ko. Ilang araw ko rin siyang hindi kinausap. Naghihintay ako kung kailan niya bibigyan ng magandang eksplanasyon ang presensya ni Ashley rito sa bahay noong nakaraang araw. Iyon nga lang, wala pa siyang sinasabi pero hindi naman pumapalya sa paghahatid ng pagkain dito sa kwarto katulad dati.

Natigil ako sa pagpinta at pag-ayos ng mukha ng baby matapos maisip na hindi ko alam kung ano'ng magiging istura niya.

"Sana naman hindi ka kamukha ng Daddy mo, Baby," mahinang bulong ko.

Akmang sisimulan ko muli ang pagpinta ngunit natigil sa ere ang kamay ko matapos marinig ang mahihinang katok. Napairap ako at agad binaba ang paintbrush. Agad ko ring tinago patalikod ang painting. Mahirap na at baka makita pa niya.

Pagtayo ko ay agad kong pinaskil ang kunot kong noo at agad ding tinaas ang kilay matapos buksan ang pinto. Nasa harap ng pinto si Delton