แชร์

Chapter 4

ผู้เขียน: Yvonneyah
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2021-08-21 09:29:23

DALARY'S POV

Whole day akong nag linis ng bahay dahil may bisita bukas. Nag punta din akong grocery store para bumibili ng mga lulutuin para sa dinner nila.

Tapos ko nang lutuin lahat at nandito na ako sa kwarto ko dahil pinatago ako nila sir Miguel, ganito lagi pag may bisita dahil ayaw nila akong makita ng bisita nila at mapapahiya lang daw sila.

Nakahiga lang ako sa kwarto ko at  napa balik ang isip ko sa nangyari noong nakaraang araw. Yung sinabi ni sir Nash na ako daw ang dahilan kung bakit patay na ang lolo niya.

Napaiyak ako habang binabalikan iyon ang sakit na marinig na sinabi niyang ako na lang sana ang namatay. Ganun ba ako kasama? Gusto ko rin namang mabuhay ahh.

Hindi ko naman ginusto ang mga nangyari at bata pa ako nun wala akong maalala. Kaya pala galit silang lahat sa akin. Their words are like a sword stabbing my heart countless.

Napag diskitaan ko yung album ko kung saan ang dami kong picture pero kahit isa wala akong picture noong bata pa ako.

Inisa isa ko yung picture lahat ng iyon ay kuha lahat sa school o mga awarding ceremony na kasali ako. Gusto kong maglagay ng picture ko sa sala tulad nila sir Nash pero takot ako.

Silang tatlo ay may kanya kanyang picture doon at at meron din silang family picture na silang tatlo lamang at meron ding silang  pictures buong clan.

Those pictures remind me na hindi talaga ako kabilang sa kanila. May mga pinsan ako pero kinakahiya nila ako. Every year may family gathering I think five times in a year pero kahit ni minsam ay di ako nakakasama sa kanila, pag may pag titipon sila ay nakikita ko lang sa mga picture nila, they are all happy.

How I wish na kasama ako dun.

Naalimpungatan ako dahil sa mga unan na tumama sa akin.

"Clean the mess out there bilisan mo." Sabi ni ma'am Thearize kaya agad akong kumilos at bumaba para mag linis. 

Kinaumagahan ay sunday at maaga silang nag simba at naiwan ako ditong mag isa sa bahay.

"Hi Doll!" Napatalon ako sa bati ni Marco sa likod ko.

"Hello.. si sir Nash ba? Wala siya eh nag simba siya kasama parents niya." Sabi ko sa kanya.

"Para sayo," sabi niya at inilahad yung rose na bigay niya at tinanggap ko naman at nagpasalamat sa kanya.

"Hindi naman si Nash ang pinunta ko dito. I want to visit you," napa tingin ako sa kanya dahil sa sinabi niya.

"You know kung kaya palang kitang itakas ginawa ko na. Awang awa na ako sa iyo at sa trato nila sayo." Sabi niya pero hindi ako nag salita kaya nag patuloy lang siya sa pagsalita.

"You don't deserve those treatment. Wala ka namang kasalanan pero ikaw ang sinisisi nila when the fact is it's a total accident. Galit ako kay Nash dahil sa trato niya sa iyo, you are his only sister pero di niya maipakita yun sayo." Sabi niya at staka lang ako nag salita.

"Okay lang naman at tanggap ko na ganoon sila" Sabi ko.

"Soon they will realize kung ano ang pag kakamali nila. At pag nangyari iyon hinding hindi ko sila tutulungan na paamuin ka. They will learn there lesson." Sabi niya at tinignan ako.

"Don't worry I'll try to talk to Nash about you dahil kahit si Harlen ay galit sa kanya pero di lang namin maipakita,"  Sabi niya at nag paalam na siya na umalis. 

Nang nakarating sila ay agad akong naghain para maka kain na sila.

Hinintay ko silang matapos at nilinis yung kinainan nila.

"Wag ka mag luto mamaya dahil sa labas kami kakain." Sabi ni sir Nash.

"Upo." Sabi ko at umalis na. 

__________

"Yeah mom maganda din naman yung offer nila eh at staka big-time to," narinig ko si sir Nash, nag uusap silang tatlo.

Umupo sila sa couch at patuloy sa pag uusap kinuha pa ni sir Miguel yung laptop niya at may ipinakita.

Nag timpla ako nang kape para sa kanilang tatlo baka mahaba pa ang kanilang pag uusapan.

Kumuha ako ng mainit na tubig at inilagay sa baso at staka nilagay yung black coffee, di naman sila mahilig na lagyan ng cream.

Habang nag lalakad ay nag uusap parin sila at nag tatawanan.

"Kape po," alok ko sa kanila at nilagay sa coffee table yung mga kape.

"Did we ask for it?" Tanong ni sir Nash at tumingin sa daddy niya.

"Gaga ka talaga eh no papansin ka!" Sabi ni ma'am Thearize at umismid sa akin.

"What the fuck ang tabang!" Sabi ni sir Nash at napa ubo pa siya. 

"Sorry po gusto niyo po bang dagdagan ko ng sugar?" Tanong ko sa kanya at laking gulat ko nang akma niyang itatapon yung kape sa akin kaya agad akong dumestansiya pero natapunan parin niya yung binti ko ng mainit na kape.

Ramdam ko yung init at hapdi dulot ng kape sa balat ko ang sakit at agad namula yung binti ko. Umatras ako at naapakan yung paa ni ma'am Thearize kaya napa sigaw siya.

"Ahhh ang sakit ng paa ko walang hiya ka!" At sinabunutan ako tumayo si sir Nash at linapitan ako.

"Are you okay mom? Let me handle this girl." Sabi niya at sinuntok yung sikmura ko. Napa upo ako sa sobrang sakit. Nakita ko si sir Miguel na lumapit at ipinatayo ako.

"You are such a burden in this house! A pain in the ass!" Sabi niya hinawakan ang pulso nang mariin at dahil sa wala pa ako sa tamang balanse ay bumagsak ako kay sir Nash.

"You bitch ginagalit mo talaga ako huh," sinuntok yung balikat ko umiyak ako sa sobrang sakit nasundan pa ito ng ilang ulit.

Pinilit nila akong pinatayo kahit di ko na kaya at dahil dun nag ka sprain ang paa ko dahil sa pwersa nang pagka salampak ko. Hinilot ko ito pero bigla nalang nila akong itinayo at pina harap kay ma'am Thearize pinagtulungan nila ako hangang naramdaman kong may tumamang vase sa likod ko. 

"Tama na po please," pag mamakaawa ko sa kanila.

"Puro kalang pabigat dito wala kanang ginawa kundi pasakitin ang ulo namin wala ka ngang maiambag sa pagkain dito eh sa mga gastusin dito." Sabi niya.

"Simula ngayon hindi kana makikialam sa pagkain namin wala kang ibang kakainin kundi puro prutas lamang at kung maubos na yan sorry ka nalang mamatay ka sa gutom be thankful dahil di kami ganyan kasama at binibiyan kapa ng prutas." 

"At oras na makita kita na nangialam sa pagkain pasensyahan tayo." Sabi ni sir Nash at umalis. 

Pagkapasok ko sa kwarto ko tinignan ko sa salamin ang repleksyon ko. Masashol pa ako sa mga batang kalye sa hitsura ko ngayon. Napa iyak ako sa aking repleksyon puno ng mga pasa ang balat ko at ang dami ko nang peklat.

Naka tulog ako dahil sa sakit ng katawan at sobrang pagod.

Bukas bagong sakit na naman ang makakasalamuha ko best friend na ata ako ng mga pasa at sugat.

Pagka gising ko ay agad kong ginamot yung paso ko at mahapdi ito nag simula na din itong maging sugat dahil sa namumuong tubig sa loob nito at nag papahapdi. 

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
Alee Jandro
masyado Kang better writer..brutal masyado sinulat mo walang kwenta
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทล่าสุด

  • UNSEEN WORTH   Epilogue

    DALARY'S POV"Mommy it's very hot here," reklamo ni Gray."Philippines is different from America baby, you have to get use of this, " saad ko pero sumimangot lang siya at nagsalubong na naman ang kilay."Let's just go back to the US then, I don't want to be here," saad niya kaya binuhat nalang siya ni Mathew dahil ang dami niyang reklamo."Son, dito na tayo titira we can go back to US pero twice a year lang dahil may work si dada at mommy, " Saad ni Mathew."You already have work there but why do we have to leave?" Tanong niya parin."Because most of our family and relatives are here, don't you want to see them always? Nandito din ang mga ninang at ninong mo." Saad ni Mathew kay Gray na lumalabi lang.Nagpababa siya kay Mathew dahil kaya na daw niya mag lakad dahil big boy na daw siya."I can manage my self nga!

  • UNSEEN WORTH   Chapter 46

    DALARY'S POVPapunta kami ngayon sa bahay nina dady Mark para pabantayan si Gray sa Lola at Lolo niya.Napag kasunduan kasi nang mga kaibigan namin na mag hiking bukas. Madaling araw pa lang ay aalis na kami.Oh diba ang yaman nang mga kaibigan namin parang ginagawang bayan lang ang Pilipinas at America kung makapag punta rito. Kung akin ang perang iyon ang dami nang bagay ang nabili ko kay Gray.Ang yaman nila pero minsan ang kuripot. Minsan nga si Mathew binibwisit nila eh. Gusto nila na umuwi kami nang Pinas and since di pa pede dahil marami ang work ni Mathew dito ay pinapapuntahan nalang sila at sinusundo nang private plane.Pagdating sa bahay nila ay agad kaming sinalubong nina mommy."Good evening mom and dad," sabay naming sabi ni Mathew at beneso sina mommy."Good evening, c'mon let's go inside. Hello Gray," Saad ni mommy k

  • UNSEEN WORTH   Chapter 45

    DALARY'S POVNakahiga lang kaming tatlo ngayon dahil gabi narin, nasa gitna namin si Gray.Tumayo si Mathew para kumuha nang pagkain ni Gray dahil di pa siya kumakain, seven in the evening yet our son haven't eaten his supper.Kanina pa siya pilit pinapakain ni Mathew pero ayaw niya dahil nag iinarte na naman. Gusto niya pang wag kami umuwi galing park kanina.Pangalawang punta pa lang kasi niya nang park. Yung una nung before his first birthday kanina yung pangalawa.We celebrated his first birthday here, and since first birthday niya masyadong engrande. Unang apong lalaki kasi kaya ganun sabi ni Mathew, if I know inispoiled lang niya si Gray.Katulad bg baptism biya ay mas marami pa ang bisita namin dahil free ang pag punta nila dito. Mathew offered our private plane para sunduin ang mga naroon sa Pilipinas.He's now one year old

  • UNSEEN WORTH   Chapter 44

    DALARY'S POVBeing a mom is not easy, lalo na pag sobrang likot nang anak mo.Grayson is 5 months old na, hands on ako sa pag-aalaga sa kanya dahil nahiya naman ako kay Mathew.Simula nang lumipat kami nang bahay ay si Mathew na ulit ang humawak sa company nila dito sa US.Kahit sobrang busy niya tumulong din siya sa pag alaga kay Grayson.Di ko nga lang maiwan si Grayson sa kanya dahil palagi niyang pinanggigilan. Halos di na makahinga si Grayson kung yayakapin ni Mathew dahil sa sobrang higpit.Nung one month pa lamang si Grayson ay di pa ako pinapakilos ni Mathew masyado dahil baka mabinat daw ako at nag hire siya nang limang maid. But when it comes to Grayson lang kasi siya lagi nag lalaba nang damit at siya din nag tutupi. I asked him why, na pede naman yung maid nalang pero sabi niya baka daw magka rushes si Gray sa sabon na gamitin nang mga taga laba.

  • UNSEEN WORTH   Chapter 43

    DALARY'S POVNagising ako dahil nakaramdam ako nang sakit sa tiyan ko. Madilim pa sa labas dahil madaling araw pa.Bumangon ako at sumandal sa headboard, ito ang lagi kong ginagawa kapag nakakaramdam ako nang sakit sa tiyan ko lalo na pag sumisipa si baby.Hinahaplos ko lang ang tiyan ko para ibsan ang sakit. Ang himbing nang tulog ni Mathew at di ko kaya na gisingin siya dahil lagi nalang siyang puyat sa kakabantay sa akin.Habang tumatagal mas lalong sumasakit at parang di ko na maintindihan. Naiiyak na ako sa sakit pero iniinda ko baka ganito lang talaga kapag malapit na ang araw nang panganganak mo.Nang hindi ko na nakayanan ay tumulo na ang luha ko. At saktong nagising naman si Matt."Love, may nangyari ba? Saan masakit sayo? Gusto mo dalhin kita ulit hospital?" Agad niyang sabi at tinuyo yung luha ko."Baby wag mo pahirapan si momm

  • UNSEEN WORTH   Chapter 42

    MATHEW'S POVAnd the next week came at ngayon nga ay nandito na kami sakay sa pribadong eroplano ko papuntang US.Sa Los Angeles California kami pansamantala na titira while we stay there. I have my own house there dahil minsan lang ako umuwi sa bahay namin doon dahil palagi lang akong pinapagalitan ni mommy."Love, you can rest or better sleep while we are on our way there para makapagpahinga ka nang mahabang oras. C'mon I'll guide you to our bedroom," Saad ko. Kahit nasa loob kami nang eroplano I want herto feel comfortable. We have bedrooms here for the pilot and flight attendant na sumasama sa amin pag may flight and I also have bedroom here na para sa akin lang talaga and now para sa amin nang mag asawa."You will stay beside me?" Tanong niya sa akin. At inikot ang mata sa kabouan nang eroplano."Ahh, actually I want to operate the airplane today gusto ko na ako ang ma

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status