Umayos ng upo si Zea sa kanyang first class seat. Labing siyam na oras na siyang nasa eroplano pabalik ng Pilipinas pero hanggang ngayon ay hindi pa rin siya mapalagay. Tumingin siya sa kanyang relo, ngunit ang nahagip ng mata niya ay ang kanyang tattoo sa bandang ilalim ng kaliwa niyang pulso.
Her eyes followed the trail of an artistically made circular ambigram tattoo that twisted into a yin yang design forming the initials of K and Z.
Parang unti-unting nilamukos ang puso niya habang minamasdan ang itsura nito. Hindi tuloy mapigilan ng isipan niya na maligaw muli sa alaala ng nakaraan...
"Saan tayo pupunta?" tanong niya habang tumatakbo, kasama ang isang lalaki na kanina pa hawak ang kanyang kamay. Hindi niya tuloy mapigilan ngumiti matapos masuyo nitong pisilin iyon at lingunin para sa isang matamis na ngiti.
Nagtungo sila sa sentro ng bayan at tumigil sa harap ng isang pulang gusali.
"You said you wanted to have a tattoo, right?"
Kaagad napalingon si Zea sa binata.
"Let's have one together."
Hindi siya kaagad nakapag-salita. It was just a silly wish out of rebellion from her overly strict father. Muli siyang napatingin sa binata. She's just amazed at how this guy remembers every single thing that she says and his dedication to fulfilling it.
Ilang minuto pa ay lumapit na sa kanila ang isang lalaki na sa tingin niya ay ang tattoo artist.
"Kayo ba magpapa-tattoo?"
Parang nahiya pa si Zea no'ng tingnan siya nito at bahagyang nagtago pa sa braso ng kasama.
"Oo. Yung custom design na binanggit ko sayo kahapon." Itinaas nito ang magkahawak nilang kamay saka ngumiti. "Gusto ko yung design na mag-tutugma yung ambigram kapag hinawakan ko 'yung kamay ng girlfriend ko."
"Ladies and Gentlemen, we have arrived in Manila..."
Biglang bumalik ang isipan niya sa kasalukuyan matapos marinig ang announcement ng flight attendant. She quickly stood up, put her black jacket on, gathered her things, and stepped out of the plane. She walked into the airport's lobby and saw a guy wearing a black suit. Holding a placard in his hand with a RED VELVET note written on it.
Nilapitan niya kaagad ito at naglabas ang lalaki ng maliit na card scanner. She pulled out a carbon black card, put it on top of the device, and a blue laser light immediately scanned it.
"Identification verified..." the automated voice prompt confirmed.
The man in a black suit gave her a small silver case. At kaagad naman niyang kinuha ito sabay sakay sa itim na Lamborghini Aventador.
"Welcome, Agent Red Velvet," bati sa kanya ng automated voice prompt.
Kaagad niyang binuksan ang silver case at kinuha ang isang highly integrated flash drive na karaniwan nilang ginagamit sa kanilang mission.
She quickly connected it on her car's device. At kaagad nagload ang holographic screen sa inner windshield ng kotse habang nagmamaneho siya.
Name, Astrid Garcia. Age, seventeen years old. Senior high school student from SVC University. Mother and father, both in France. And living alone with one guardian.
Bahagya siyang nangiti. "Last statement is so damn relatable."
Ni-review niya ang iba pang detalye ng mission and before she knew it, she was already at the hotel where she and Ethan was supposed to meet.
Pumasok siya sa presidential suite at nadatnan niya roon ang binata na kanina pa naghihintay sa kanya. Nakaupo ito sa mahabang sofa, nakataas ang paa sa lamesita at nagbabasa ng magazine habang inaasikaso ng stylist ang buhok niya.
"You're late."
"One minute late," diin ni Zea.
"Whatever babe. You're still late."
"Nadelay ng konti yung flight ko anong gusto mong gawin ko?"
Uupo na sana si Zea, nang mapansin ang isa sa mga assistant na may hawak na silver syringe. Maingat nitong hinawakan ang dulo nito saka itinuturok sa leeg ni Ethan.
Huminga ng malalim ang binata at ilang sandali pa ay humarap na rin sa dalaga. Halos napatanga si Zea. Lalo na no'ng makita ang itsura nito.
They cut his hair short, almost on the same level of his thick yet sculpted brows. His hazel brown eyes that peeped in between the strands of his ash black hair.
But what really amazed her was Ethan's face. He looked 10 years younger from his real age. Almost believable as a college student.
Napangiti kaagad si Ethan no'ng makitang natulala si Zea.
"Guwapo ba?" wika nito sabay kindat.
Nakakainis mang aminin. Pero guwapo talaga ang binata. School outfit na lang ang kulang papasa na siya bilang college student.
"Experimental drug?" tanong ni Zea sabay dampot sa silver syringe na itinurok kay Ethan.
"Magkano rin ako inabot sa serum na 'yan ha. Ang hirap makakuha niyan sa black market." tugon nito, habang tamad na tamad na humiga sa couch habang hawak ang magazine.
"Huwag ka nang reklamador diyan, bumata naman yung kutis mo."
"Hoy! Similya palang ako, naka-tadhana na ang kutis 'kong 'to. Kaya huwag kang ano..." magsasalita pa sana si Ethan, no'ng biglang dumating ang mga taong mag-aasikaso kay Zea.
Naupo kaagad si Zea sa recliner seat saka nginitian ang isa sa mga stylist.
"So? What treatments have you prepared for me?"
"Ma'am, we're going to cut your hair a little shorter, straighten your curls. Darken up your hair color to black and a little bit of bangs on the side. Para mas magmukhang teenager po kayo."
Natawa bigla si Ethan. "Himala na kailangan niyan."
"Tumahik kang animal ka ha." Muling hinarap ni Zea ang mga tauhan. "Any necessary surgery that should be done on my face? Prosthetics or something?"
"Ma'am, the only instruction is to do four sessions of laser tattoo removal on your left arm."
Zea froze upon hearing what the girl said. "W-What?" She slowly gazed at her tattoo. The only memory that was left, that reminds her of the only man that she loved.
She immediately felt anxious. She doesn't want it to be removed.
"Can we just cover it up with make-up?"
"Sorry Ma'am, but we can't."
Ethan quickly put down the magazine he was reading. "Can you leave us for a minute?" he smilingly asked the whole team.
Mabilis namang lumabas ang mga tauhan at iniwan sila sa suite.
"Should I ask Uncle Ram to relieve you from this mission?"
His happy demeanor quickly changed into a dark one. There was an awkward silence inside the room and Zea can't even look him in the eyes.
"You don't need that Zea. You're not Zea anymore. You are about to become Astrid Garcia." Ethan reiterated.
She glanced at her tattoo once more and back into his serious gaze.
"Anong pipiliin mo? Pakakawalan mo 'yang tattoo na' yan? O ang pagkakataon na makilala mo 'yung mga taong may kinalaman sa pagpatay sa tatay mo?"
Hindi siya nakapagsalita. Alam niya ang pinupunto nito at hindi niya nakakalimutan ang kanyang misyon. Pero may malaking parte sa puso niya ang unti-unting namamatay naiisip pa lang niya na mawawala ang marka na yun.
"Alright..." With a heavy heart, Zea sat back on the chair.
Ethan turned on the intercom. "She's ready."
The whole team entered the room again. They started off with her hair while they talked about what teenagers would commonly wear nowadays.
Ipinasok din sa kuwarto ang mga bago nilang gamit. Gamit sa eskuwela at mga personal nilang gamit. Dumating din ang technical team dala ang iba't-ibang mga gadgets na ni-request ni Ethan. Pinaliwanag nila ang bawat isa nito at kung paano ito gamitin.
"Ma'am, you can rest your arm right here. The first session won't take long." the staff said politely.
Inumpisahan na nila ang laser tattoo removal at halos mapapikit si Zea no'ng maramdaman na dumampi ang device. Mariin niyang kinagat ang kanyang mga labi. Pilit pinipigilan ang nagbabadyang luha sa kanyang mga mata. At pati na rin ang mga alaala ng nakalipas.
Tears started to well up as she looked at her precious tattoo, slowly fading.
Pero nahigit niya ang kanyang paghinga no'ng mapansin ang matalas na tingin sa kanya ni Ethan.
"I want that tattoo gone. Flawless and traceless." Ethan coldly said.
At this point, Zea can't help but glare at him, sharply.
"What? Are you gonna curse at me right now?" he asked.
"No, but I'm about to."
He naughtily grinned at her.
"Someday, you'll gonna thank me for doing that."Pumasok si Ethan sa kabilang kuwarto at matapos ang ilang minuto ay lumabas ito na may dalang silver case.
He opened it and pulled out a black syringe filled, with a blue liquid inside. He walked up to her and gently turned her head.
"Hold still." he said, then injected a quarter at Zea's neck.She felt the thick serum ran into her veins and she felt her skin tightened in an instant.
"Ano to?"
takang tanong ni Zea."Gayuma."
Tinalasan niya kaagad ito ng tingin at labis naman itong ikinatawa ni Ethan.
He grabbed the mirror from the desk and tossed it to Zea. She quickly looked at herself and her mouth fell open in an instant.
"Oh God..." she whispered. She can't believe it. Her skin became youthful again. Like how she supposed to look when she was in high school.
Makinis naman talaga siya to start with, pero mas naging kutis dalaga pa siya ngayon.
"Ayusin mo 'yang boses mo, alalahanin mo high school student ka. Mag-pahinga kang mabuti ngayon. Marami tayong aasikuhin bukas," paalala ni Ethan saka tuluyang lumabas ng kuwarto kasama ang buong team.
Pinagmasdang mabuti ni Zea ang kanyang sarili sa salamin.
I swear, this high school student will gonna bring this shit down.
She went to Ethan's room first thing in the morning. Pero inabot niya itongnakabihis na at naghahanda na para umalis."Good morning..." he said as he eyes himself in the mirror. He adjusted his gray slim-fit shirt and put on his navy blue hoodie. He ran his fingers through his hair and his eyes looked totally smexy in his new carbon eyeglasses.God...Bahagyang tinakpan ni Zea ang kanyang ilong. Halos masukol kasi siya sa bango ng after shave nito."Paalala ko lang ha. Sa eskuwelahan ang tungo natin, hindi sa club.""Good thing you're already here," sambit ni Ethan habang ikinakabit ang maliit na hikaw sa taas na bahagi ng kanyang tenga. It was a silver dot earring. It's so small you won't be able to see it unless you look at it closer.After he's done with it, he walked towards her and looked at her beautiful face. But she froze when she felt his fingers ran through her hair. He leaned closer, so close she can almost die sm
Zea was about to enter the secret hallway but the doorbell suddenly rang. Lumapit siyasa cassette player at isinara ang lalagyanng tape. Kaagad namang sumara secret door at muling nanumbalik sa ayos ang shelf. Nagtungo siya sa pinto at maingat na sinilip kung sino ang naroon."Tao po!"Pinagmasdan niyang maigi ang dalawang dalaga sa harap ng gate bago niya binuksan ang pintuan."Good morning!" Bati sa kanya ng isa.Lumapit siya sa gate para alamin ang pakay nito. Pero mabilis na nahagip ng kanyang mata ang jacket na suot ng mga ito.Kapag sinuswerte ka nga naman.The girls are wearing a white jacket with a black SIBS logo on its sleeves."Kung wala ka naman masyadong ginagawa baka puwedeng pumasyal ka sa event namin diyan sa kabilang kanto," wika ng isa saka mabilis na nag-abot ng flyers.Zea's eyes narrowed towards the leaflet. "SIBS Bazaar?""Yes, we're having a bazaar right across the street. S
Mabilis na nahawi ang mga tao sa daan. Lahat kusang umiiwas habang naglalakad si Yohan palabas ng bazaar kasama ang buong grupo."Oh? Sinong uupakan? Dami natin ah!" mayabang na tanong ng isang chubby na lalaki habang nag-iistretching."Ikaw!" badtrip na sagot ni Yohan. "Tumabi ka nga diyan." Tinulak niya ang matabang lalaki sabay bukas ng pintuan ng kotse."Ako na magdra-drive dre," awat ni Gino sa pagpasok sa kotse ni Yohan. Gano'n din ang matabang lalaki at naupo sa tabi ni Gino.Inis niyang ginulo ang buhok. Hindi na mapinta ang mukha niya kanina pa."Ano bang nangyari dre?" tanong ulit ng chubby na lalaki pero hindi siya sumasagot."May nakasagutan kasi yang si Yohan sa loob Bem-Bem." paliwanag ni Gino habang nagmamaneho."Oh? Ano? Buhay pa?"Nangiti bigla si Gino at pinigil ang tawa. "Kaya nga hindi maipinta mukha niyan kasi buhay pa.""Tang-ina kasi..." Napapikit si Yohan sa inis. Naalala na naman niya ang nangyari kanina.
White socks, check! Black school shoes, check! Blue checkered Uniform, check! Red strappy school bag, check! and a cutie silver headband, check na check!All geared up, Zea went to school. Naglalakad pa lang siya sa sidewalk ng school ay ramdam na niya ang lahat ng matang nakatingin sa kanya."Bago siguro yan...""Oo, ngayon ko lang siya nakita.""Grabe, nakita mo yung kutis? Anak mayaman 'yan siguro."She bit her lips. Halos napangiti si Zea siya sa mga naririnig niyang bulung-bulungan ng mga estudyante. Maraming nakasunod sa likod niya kaya marahan siyang naglakad patungo sa high school building."Miss... anong grade mo na?" tanong ng isang binatang na naglakas ng loob na kausapin siya."Grade 12," mabilis niyang sagot saka lumakad lang ng diretso."Kinausap niya ako!" sigaw ng lalaki sabay hiyawan ng mga kabarkada nito.Papasok na sana siya ng building nang bigl
"Halika na Selene," kayag ng kanyang kasama.Ngunit nanatiling nakatayo si Selene, kahit pa hinahatak na siya ng mga kasama niya paalis. Hindi niya alam kung bakit pero hindi niya maiiwas ang kanyang tingin sa dalawa.The way Yohan kisses that transfer student somehow brought a little pain in Selene's heart."Selene..."Asar na itong nagpakawala ng hininga saka tumalikod at naglakad palayo.At the corner of Zea's eye, she saw Selene and the rest of her crew left. Kaya naman mabilis siyang kumawala sa labi nito at tinulak palayo ang binata. Bahagya itong ikinagulat ni Yohan.Halos mapatanga tuloy si Zea no'ng makita ang pamumula ng pisngi ng binata. Hindi niya tuloy mapigilang matawa. "Ay bakit? First time mo?"Lalong namula ang mukha ni Yohan at hindi makatingin ng diretso sa dalaga. Hindi tuloy malaman ni Yohan ang sasabihin. Dahil, oo —first time niya."Hindi ah.""Ahh..." Isang tusong ngi
"I believe we met earlier..." Ningitian siya ni Ethan habang naghihintay ang kamay nito sa kanya.Inabot ni Yohan ang palad nito para makipagkamay saka napangisi.Ang kinis... bakla to."Dana!" tawag ng presidente sa secretary niya."Yes, sir?""Kindly close my office and cancel all my appointments today.""Right away, Sir." Kaagad lumabas ang sekretarya at tahimik na isinara ang pinto.Tahimik na pinasadahan ng tingin ni Ethan ang SIBS president. A man of few words, reserved and seldomly smile. Sinister look, sa mga titig pa lang nito mangingilag ka nang kumilos ng masama. Sa tindig at solidong pangangatawan ng binata, nakakasigurado siyang hindi lang trabaho sa opisina ang pinagkakaabalahan nito.He's in his mid 20's. Ethan smiled sheepishly at him. Too young to be the president of a notorious organization. He must be really good at business. But I’m quite sure that there's more to that.
Mabilis na nagpulasan ang mga estudyante nang pumasok ang Advance Chemistry teacher sa loob ng silid."Good morning class!""Good morning Mrs. Ochoa!""Alright, bring out your assignments! I want to make sure na pinag-aralan niyong mabuti ang lesson kahapon." Kaagad kinuha ng teacher ang kopya ng seating arrangement saka pinasadahan ito ng tingin."Ma'am!" sigaw ni Selene saka mabilis namang nagtaas ng kamay.Pero nginitian lang siya ni Ms. Ochoa. "For sure nag-aaral ka ng mabuti, Ms. Madrigal. How about we give others a chance."The teacher scanned the room. Hanggang sa mahagip ng tingin niya ang estudyanteng nakadukdok ang ulo sa lamesa. Tumalas ang tingin niya sa dalaga saka mabilis na hinanap ang pangalan nito sa seat plan.Napatingin tuloy si Yohan sa humihilik na babae sa harapan niya. Palihim siyang natawa. Dinampot niya ang takip ng kanyang ballpen saka pasimpleng binato ang ulo nito. Pero wa epek!"Ms. Astrid Gar
Zea looked at her plane ticket then turned her gaze at Ethan."Mauuna kang aalis sa amin. Nandiyan na lahat ng documents na kailangan mo."He handed her a silver case. Binuksan niya ito at tumambad sa kanya ang bulto ng pera na nakapaloob dito."I'm going to deposit this to your fake account. You'll need this to bid. Para makaakyat ka sa VIP Hall. Aalis kami ni Yohan papuntang Macau four days from now." Marahang umakyat ang kanyang tingin at hinuli ang mata ni Zea. "Masyado mo namang ginalingan kanina. Siguradong hindi makakatulog ang batang 'yon kaiisip sayo."Zea kept silent.Naalala niya kasi 'yong pakiramdam no'ng halikan siya nito. How he held her close, the way he touched her, his warm breathe against her lips.It was the exact feeling.Iyon nga lang... hindi si Yohan ang naaalala niya.But a distinct memory of the only man she loved.Suminsin ang pagkakatitig ni Ethan sa d