7— cabinet

Chapter seven

Cabinet

Kinabukasan, gaya nong sinabi ko kahapon alas kwarto pa lang nang umaga ay dapat gising na ako.

Medyo inaantok pa akong bumabangon at pinilit ang sariling tumatalon at nag stretch para gisingin ang diwa.

Tinali ko muna ang buhok ko bago inayos ang tinulugan saka lumabas sa kwarto. Alas kwarto pa ng umaga kaya hindi pa ganon nagpapakita ang araw.

Tumingin ako sa paligid at wala pang kataong-tao sa paligid, maliban sa kin. Anong oras ba talaga dapat kami gigising?

Dahil ako pa ang gising, dumiritso ako sa itaas kung na saan ang cr at naghihilamos at nagto-toothbrush bago bumaba at dumiritso sa kusina.

Sobrang dilim ng kusina kaya pina-ilawan ko, pero lingid sa kaalaman ko na may malaking dagang nakatambay sa kusina at pinapakpak ang dalawang Chuckie sa bibig.

"Reagan!" tawag ko nang makilala ko 'to.

"Hi, agie?" Parang batang bati nya at kumuway sakin ang isang kamay na wala nang laman ang chuckie.

"Ginagawa mo?" Tanong ko at nilapitan sya.

"Ito, nangunguha ng Chuckie sa amo mo. Ayaw nya kase ako bigyan kagabi, ang damot, akala mo maubos nya lahat."

Nanggigil na sagot pa nito at halatang inis na inis. "Don't tell him about this, please." Bilin pa nya.

Tumango ako at ngumiti, "Sige, i-te text ko na lang sa kanya."

"Gago."

Bigla akong napahalakhak sa pagmumura nya. As if naman may numero ako kay sir. Enjoy na enjoy si Reagan sa Chuckie kaya nang maubos na ang dalawang Chuckie ay nilagay nya ito sa ibabaw ng lamesa at kumuha pa ng dalawa sa ref saka hinagis ang isa sa akin.

Mabilis ko iyon sinalo at nanlaki ang matang tumingin sa kanya, "Trip mo?"

"Inumin mo iyan, I will be your alibi." aniya at tumingin sa cellphone nang tumunog ito.

"Huh?"

Nakayuko na si Reagan sa cellphone nya at busy sa ka-ka type don habang ako nakatitig sa Chuckie na hawak ko. Alibi kuno.

Bigla akong napatalon nang may tumikhim sa likod ko, lumingon ako do'n at nakita si sir Easton na naka sandal sa pader at magka-krus ang naglalakihang braso. Nakaputing sando at black pants ang suot nya kaya bakat na bakat sa mata ko ang tinatagong muscles nya.

"Do you think it will work, Reagan?"

Seryuso itong nakatingin kay Reagan na ngayon ay nanlaki ang mata at sunod na sunod na ang paglunok. "Hi, cous." Nanginginig ang kamay na kumaway sya sa lalaki, hindi kinaya ang panginginig ay nahulog ang Chuckie na may laman pa sa kamay nya.

Mabilis ko iyon nilapitan at kumuha ng panglinis. Luluhod na sana ako nang magsalita si sir Easton.

"Reagan will clean that."

Tumingin ako may Reagan at mabilis itong tumungo ito sa 'kin. Magka level na kaming nakaluhod sa sahig nang bumulong ito sa kin. "Samahan mo ko mamaya ah."

"Saan?"

"Faster, Reagan." Hindi makapaghintay ni sir Easton.

"Kung tatawagin nya na ako."

Tatawagin? "Sino."

"I need your help, agie. I know later on after this he will—"

Hindi pa tapos sa pagsasalita si Reagan nang putulin iyon ni sir Easton. "Stop that mumbling and go to office."

"Sabi ko na nga ba eh."

Nanghihingi ng tulong ang matang tumingin sya sa akin at sumunod sa amo na unang naglakad paalis. Parang itong batang hindi pa handang sesermunan na sumunod sa likod ni sir Easton.

Binalik ko sa pinagkuhanan ang panlinis at sumunod sa kanila. Natagpuan ko pa si Manang sa hallway. Gising na rin pala sya.

"Oh, ang aga mo naman. Saan ka pupunta?"

"Maliligo na po ako." pagsisinungaling ko.

Mas binilisan ko pa ang lakad at ningitian si Manang. Sa itaas ang punta nila kaya umakyat rin ako hanggang tanaw ko si sir Easton na pumasok sa kwartong malapit sa kwarto nya— ang office.

Sumunod si Reagan, Nong pumasok na si Reagan ay saka akong daghan dahang nilapit ang tenga sa pintuan nagbabasakaling baka may marinig ako. Mga ilang minutong nakalapat na ang tenga ko sa pinto at handa nang makinig nang bigla itong bumukas at muntik pa ako mahulog sa harapan buti na lang agad akong nasalo ni sir Easton.

"Be careful."

Nakahawak sya sa ulo ko kaya dali-dali akong lumayo ng kaunti at tumayo ng tuwid.

"Hi po sir." bati ko. Kinakabahan.

Sumilip ako sa likod nya at nandon si Reagan naka upo at nakatanaw sa kin na may ngiti sa labi, sya pa itong tinutulungan at sinunod ang sinabi nya tas tatawanan lang ako.

"Tell manang prepared all the things we need later, I'm currently handling someone right now, better finished up before I'm done here. I don't want any delayes." striktong sagot nya sa pagbati ko.

Hindi pa ako nakapag paliwanag ba't ako nandito at gustong makinig sa pinagusapan nila ay inutusan na agad ako. Tatango akong umatras sa pinto bago nya ito sinara nang malakas. Galit?

Kahit anong tangkang maging normal ng isang tao, pag pinanganak kang abnormal talagang dadalhin mo iyon paglaki. Example ko na ang amo kung nasa gitna sa dalawang panig.

Sinunod ko ang utos ni sir Easton at sinabi kay manang kung ano iyong sinabi nya sakin sa itaas. Saulo ko talaga, walang labis walang kulang.

Tumango lang din si Manang at nanghingi ng tulong kay Sheena na halatang kakatapos lang din maligo dahil sa basa pa ang buhok nito.

"Hindi na, kaya na namin to. Maligo ka muna." Tinaboy ako ni Manang kaya bumalik na lang din ako sa kwarto at kumuha ng damit saka naligo.

Pagkatapos kung maligo, nagdamit ng pang katulong ay dumiritso agad ako sa kusina at tinulungan sila Manang sa sinasabing preparation daw. Saktong wala pa si sir Easton kaya may oras pa talaga kami na tapusin ang preparation na hindi ko alam kung para saan kaya tinanong ko si manang habang hinihintay na namin ang leche flan bilang huling dessert.

"Para saan po ba 'to ang lahat nang 'to Manang?"

Tumingin si manang sa akin at ngumiti. "Mamaya iyan, Maggie. Mag pi-picnic tayo."

"Tayo?"

Biglang natawa si manang sa reaction ko, "Oo, munting celebration sa taong umalis kagabi."

Iyon ang huling sinabi ni manang sa akin dahil biglang pumasok si sir Easton. Nakasuot ito ng black slacks at polo saka puting sapatos. Unang dumapo ang mata nito sakin bago kay Manang.

"Car is ready, Manong toy will be here."

Lumapit ito sa ref at kumuha ng dalawang chuckie at tumingin na naman uli sakin.

"Catch." aniya at walang signal na binalibag ang chuckie sakin, buti nalang at nasalo ko agad.

"There's a good clothes in cabinet, go and change."

Walang kabuhay-buhay na utos nya pa sakin at umalis ng kusina. Napatingin ako kay Manang na natatawa itong umiling.

"Magbihis na rin po ako Manang." Paalam ni Sheena at nilapitan ako.

"Pahiram ng damit mo."

Damit?

"Anong klaseng damit? Puro t-shirt at pajama lang iyong meron ako."

"Maraming dinagdag si sir sa cabinet, halika na."

Hinila nya ako at sya na rin ang nagbukas ng kwarto ko. Agad binuksan ni Sheena ang cabinet at nanlaki ang mata ko dahil punong-puno ito, ang daming pagpipilian at lahat ng iyon sigurado akong ka size ko. Malaki ang cabinet , malapad at sobrang puno nito.

Hindi naman ganito karami nong last ko itong binuksan. Galing ba kay sir Easton 'to? Tumango tumango lang ako nang maisip na may alam si Sheena tungkol nito at ako na dito natutulog ay wala man lang ka ideya-ideya na patago nila itong nilagyan.

Binuksan ni Sheena ang drawer sa paahan ng cabinet at nabigla rin ako sa nandon. Bukod sa iba't ibang damit ay meron ring iba't ibang kulay na panty at bra sa paahan ng cabinet.

Pati 'to pinaghandaan nya?