1— Familiar

Chapter One

Maggie Petras POV

Malansang amoy at maingay na lugar ang bumungad sa akin sa entrada ng palengke. Narito ako sa palengke ngayon at pilit hinanap ang babaeng baliw kung maituring ng iba. Nasa kalagitnaan na ako ng pagtingin sa paligid nang may kumirot sa tagiliran ko.

"Mayang!" ungot ko sa babaeng kumirot sa akin.

Ngumiti ito sa akin at pumalakpak. "Taray, ang fresh mo ngayon ah," aniya at pinasadahan nang tingin ang kabuoan ko.

"Saan lakad mo?" tanong nito sa 'kin bago hinawakan ang braso ko at pinaupo sa upuang malapit lamang sa pwesto namin.

"Barangay. Kukuha ng barangay certificate” saad ko bago tumingin sa isdaang pwesto namin.

"Gusto mo samahan kita?"

Umiling ako. "Wag na, Dumaan lang ako rito upang ipabantay sayo iyong dalawang anghel ko," sabi ko bago tumayo at handa nang umalis.

"Sige, ingat ka sa lakad mo. Ako na bahala sa kapatid mo," paalam nito at inihatid ako sa tricycle na nakaparada sa gilid ng daan.

"Ikaw rin," sabi ko bago pumasok sa tricycle.

"Paramihin mo ang customers mo sa isdaan, ah! Mag dala ka na rin ng isda pag may sobra," dagdag kong sigaw bago nagsimulang umandar ang tricycle na sinasakyan ko.

"Where do you want to go?"

Bigla akong napalingon sa driver ng biglang mag English ito. "Huh?"

Wala sa sariling umiling ito at pinikit ang mata bago binuka ulit at tumingin sa 'kin saka nagtanong. "Saan ang punta mo?"

"Sa b-bar... bahay mo," aniya ko dahil sa pagkabigla.

Nanlaki ang matang napatakip ako sa bibig ko dahil sa nasabi. Sino ba kase ang hindi mabibigla sa ganitong itsura ng driver? Tang*na. Gusto ko nalang atang mag mura ng wala sa oras dahil sa ka pogian ng lalaki.

Kita ko ang pagkabigla ng driver dahil ilang minuto itong nakatitig sa daan na para bang pino-proseso muna ang sinabi ko bago nagtanong ulit sa 'kin. "What did you s-say?"

Mabilis akong umiling at handa ng I deny ang sasabihin. "W-Wala, Ang sabi ko ay sa ano.. sa barangay. Oo, tama. Sa barangay," tatango kong saad at binigyan sya ng ngiti. Ngiting kabado dahil sa titig nito sa 'kin.

"K."

Palihim kong sumisilip sa mukha nya para sana tignan kung anong lahi ang meron sya pero unang silip ko pa lang, mata na nya ang sumalubong sa 'kin.

"Ayy gwapong driver!" Sigaw ko ng nabigla ako sa pag eye contact namin. Nahihiya akong umiwas ng tingin at mahigpit hinawakan ang bibig. Ano ba iyon! Ba't na slide!? Nakakahiya!

Pagkatapos non ay hindi na ako tumingin sa lalaki o lumingon man lang kaya peaceful nya akong naihatid sa barangay.

"Salamat po, ito iyong bayad," sabi ko at inilahad sa kanya ang 20 pesos ng hindi tumingin sa kanya. Talagang iniiwasan ko ang pag eye contact namin. Nakakahiya sa part ko iyong ginawa ko kanina.

"Why don't you look at me?" tanong nito. Nilunok ko ang buo kong laway dahil sa ika-lawang pagkakataon ay narinig ko ang pag English nito kasabay ng kanyang maganda accent na akala moy galing sa mayamang pamilya.

"Mainit," tanging sabi ko bago kinagat ang labi.

"Puoi per favore smettere di morderti le labbra? Mi tenta.” aniya sa ibang language. May pagtataka at kuryosidad akong tumingin sa driver. (Can you please stop that lips bite? It's tempting me,")

Nagtataka akong napatingin sa kanya "Ha?" May ngiti sa labing kumuway ito sa 'kin.

"Nothing, I was memorizing." Aniya pa bago sumakay sa tricycle.

Wala sa sariling dinama ko ang dibdib kong sobrang lakas ang pag tibok, akala mo'y may tinatakbo.

Oo, gwapong sya, ang kutis ng balat. Dinaig pa ang babae sa kinis. At malaki ang impact ng physical appearance nya sa akin pero iyong biglang pagtibok ng puso ko? Hindi, sa pag ka-kape ko 'to.

Pumasok ako sa loob ng barangay na may ngiti sa labi at binati ang ibang kakilala ko lalo na ang mga barangay tanod. Isang barangay clearance lang naman ang kinuha ko dito bilang requirements sa a-applyan ko.

Plano kong mag apply bilang maid sa mga mayayamang pamilya. Hindi ko alam kung anong pangalan ng pamilyang pag ta trabahuan ko dahil si Mayang lamang ang nag apply sa akin doon, may kakilala daw sya.

Para sa akin wala akong pake sa anong klaseng trabaho ang papasukin ko basta malaki lang ang sahod. Okay na iyon.

Ika ni mayang 60k every month daw ang sahod. Kaya sobra ang pagdadasal ko na sana ay matanggap, at hindi ako binigo ni bathala. Kinabukasan ay nalaman ko na tinanggap agad ako. Hindi ko akalaing ang bilis kong matanggap. Siguro first come first serve iyong nangyari kaya ang swerte at nakaunang tumawag si Mayang. Mayang is angel and disgusting ko talaga sya.

May ngiti sa labi akong naglakad at dumiritso sa bakeryhan. Alas sais pa nang umaga pero itong bakery-ring paborito namin ay may handa na agad na mainit na doughnut.

"Ate, isang doughnut po iyong limang piso isa."

"Ilan po?"

"Apat lang ate," sagot ko at binigay sakanya ang bentes pesos. Habang naghihintay ay tumi-tumitingin muna ako sa paligid nang napunta ang mata ko sa lalaking ice cream vendor sa may puno. Familiar iyong pangangatawan nya, pati iyong ulo pero hindi ko makita ng masinsinan ang mukha dahil natakpan ito ng malaking payong sa ibabaw. Hindi ko tuloy nakita iyong mukha ng lalaki.

Ang aga may ice cream agad?

"Ito na po."

Napabaling ang ulo ko sa doughnut ko. "Salamat po."

Tinanggap ko muna ang doughnut bago binalik ang tingin sa lalaking ice cream vendor. Ang aga naman ata nagbinta ni manong. Dahil doon bigla akong kinain ng kuryosidad kaya pinuntahan ko ang pwesto ng ice cream vendor.

Iyong likod, Familiar sya...

Mas lalo pa akong lumapit at isang lalaking naka mask ang bumungad sakin. Mata lang nya ang nakita ko. Pero Hala! May kapareho s'yang mata at hairstyles ng buhok. Hindi ba sya to? Iyong lalaking driver? Pareho rin sila ng katawan pero damit lamang ang nagiba.

Alam kong Ilang minuto lang kami nagkausap at nagka interact nong lalaking driver pero sa loob ng ilang minuto na iyon na kasama sya ay feeling ko alam ko na ang katawan nya at buhok nya. Sumi-simpling silip kaya ako kanina.

Gusto ko pa sanang magtanong ng may ibang mga customer ang lumapit at bumili ng ice cream kaya sa huli ay ningitian ko lang ang lalaki at yumuko senyalis ng paghingi ko ng tawad.

Ang init ng umaga, palamig agad ang bungad.

Pero parang may kahawig talaga sya.