Chapter 22

"Kailan kayo magbabakasyon, Kara?" tanong ni Alise sa akin habang nagla-lunch kami sa cafeteria. 

She decided to change her schedule. Perks of being a daughter of one of the investors of the school. Kung alam lang daw niya na may mga nangyayari sa akin na gano'n, matagal na niya itong ginawa. 

"I don't know. Walang plano ngayon," mahinang sagot ko. 

She looked at me as if she's trying to understand things just by looking into my eyes.  Napabuntong hininga siya nang mahalata ang lungkot sa mga mata ko. Everyday seems to be like this. December na ngayon at hindi na naulit ang ginawa nina Zy sa akin pero bumabagabag pa rin sa isip ko ang nangyayari sa magulang ko.

"Alam mo, may nahahalata ako sa'yo. Parang di galing sa pambu-bully 'yang lungkot mo," nag

Bab Terkunci

Membaca bab selanjutnya di APP