Kabanata 4: Jericho

"MONIC!"

Nagulat na lang si Monica nang marinig niya ang sigaw na iyon mula sa isang babae. Hindi nga siya nagkamali nang humarap siya at nakita ang kaibigang si Crystal, bitbit ang maleta nito na kakapasok lang ng flower shop suot ang masayang ngiti. Ilang buwan rin kasi simula nang hindi sila nito nagkita dahil sa Manila ito nakatira at dumadalaw lang sa kaniya kapag gusto nito.

"Crystal?" gulat namang banggit niya sa pangalan nito, saka masayang ngumiti. Saglit silang nagkatinginan, saka tumakbo si Crystal palapit sa kaniya at mabilis siyang niyakap. "I miss you, Monic, I'm sorry ngayon lang ulit ako nakadalaw. Alam mo naman kung gaano ako ka-busy, 'di ba?" malungkot nitong paghingi ng paumanhin.

Nginitian niya ito nang maghiwalay sila. "Ano ka ba, it's ok kasi alam ko naman kung gaano ka ka-busy diyan sa boyfriend mo—I mean sa salon mo," natatawang pagbibiro niya. Nitong nakaraan kasi'y sinabi ni Crystal may boyfriend na ulit ito at kilala niya ang kaibigan, sa tuwing may kasintahan ito, halos ibigay nito ang oras sa lalaki. Palagi kasing iniisip ni Crystal, na kapag mahal mo ang isang tao, spend time with him, sulitin mo ang oras na kasama siya and be happy dahil ang happiness daw is always a choice. Well, dahil kaibigan siya nito, sinusuportahan na lang niya ito at pinapaalalahan sa pwedeng mangyari.

Kumunot ang noo nito at lumabi. "I'm not busy with him, Monic. Look, hindi ko siya kasama, 'di ba? Kasi na-realize ko nang hindi sa lahat ng oras dapat kasama mo palagi ang boyfriend mo dahil you still have your own life na bukod sa relasyon ninyo," anito na seryoso ang mukha.

Ngumuso si Monica at ngumiti. Masaya siya dahil kahit pa paano pala, may natutunan si Crystal sa mga paalala niya. "Oh! Siya, tara sa loob," aya niya sa kaibigan. "Ria, one coffee please, sa office," utos niya kay Ria at iginiya ang kaibigan sa maliit niyang opisina.

"So, how's the business, Monic? Mukhang mas lumalago ang flower shop mo, ah. The last time I went here, wala pa ang ibang flowers na nakita ko sa labas. Mukhang nag-e-expand ang supplies ng new flowers mo," puna nu Crystal nang makaupo ito sa sofa, sa maliit niyang opisina.

Ngumiti si Monica nang makaupo siya sa katabi ng kaibigan. "Yeah, it's quite good. May mga new suppliers ang shop ng iba't ibang Flowers at maraming event ang gustong kumuha sa shop to decorate their places kaya baka I need to get more staff kasi nahihirapan din akong pagsabay-sabayin lahat," sambit niya na halata roon ang pagod dahil sa maraming trabaho.

"You're right, Monic, you need more staff para hindi mo na kailangang magtrabaho so you can rest and enjoy. Hindi naman palaging dapat nagtatrabaho ka. You need some time to relax and unwind," pagsang-ayon ng kaibigan niya. "Siya nga pala, nasaan si Princess?" sabay tanong nito.

"Iniwan ko siya sa bahay kasi maraming trabaho sa shop dahil dumating ang maraming supplies ng bulaklak," sagot niya. "Siya nga pala, ano'ng good news ang sinasabi mo sa cellphone kanina?" usisa ni Monica nang maalala ang sinabi ng kaibigan nang nakarang araw sa telepono.

Kumunot ang noo ni Crystal at napangiti nang marahil maalala ang sinabi nitong good news. "Ah! Iyon ba? Ano kasi, magkakaroon ng event ang kompanya kung saan isa si Dad sa mga stockholders, so, I suggested them your flower shop to decorate the whole place since you're the only one I know na expert doon at kilala ka rin naman ni Dad. Isa pa, naisip ko rin na baka it's your time to go back to Manila, to relax. Isa pa, nami-miss ka na rin nila Tito at Tita. Kahit naman dumadalaw sila rito, iba pa rin na ikaw 'yong pupunta sa kanila, 'di ba?" mahabang paliwanag ni Crystal.

"Huh? Ba't ako? Ang layo ng Davao to Manila at hindi madaling i-byahe ang mga bulaklak papunta roon," dahilan ni Monica. "Crystal, I'm not ready to go back to Manila. Hindi pa ngayon," dagdag niya.

Napasinghap si Crystal. "I know your capability on doing stuff like that, Monic that's why I recommended you and your shop and also to help your business to expand at mas makilala hindi lang sa Davao but of course sa Manila." Bumuntong-hininga ito, saka pinakatitigan siya sa mukha. "Hanggang ngayon hindi ka pa handa, Monic? It's been five years, kailan ka pa magiging handa? You need to move on dahil hindi ang nakaraan mo ang buhay mo, kung 'di 'yong ngayon kasama si Princess."

Hindi agad nakaimik si Monica dahil sa sinabi ng kaibigan na alam niyang may punto. Ilang bases na ba siyang pinilit nito at ng pamilya niya na bumalik sa Manila? Hindi na niya mabilang at palagi niyang sinasagot na hindi pa siya handa.

Bigla niyang naalala ang nangyari nang nagdaang mga araw, nang makita niya si Jericho at Zymon sa kasal ng isa sa mga kliyente niya. Iyon ang matagal na niyang kinatatakutan kaya ayaw niyang bumalik ng Manila dahil alam niyang sa pagbalik niya roon, kasabay niyon ang pagbalik ng mga alaala ng nakaraan na pilit niyang kinalilimutan. Natatakot siyang malaman ang katotohanan sa kaniyang anak. 

Pero paano kung tila lumiliit na ang mundo sa kanilang tatlo?

"Pag-iisipan ko, Crystal," mahina at seryoso niyang sabi. Hindi na umimik ang kaibigan niya. Saktong dumating naman si Ria na may dalang coffee para sa kaibigan.

—

KINAUMAGAHAN, maagang umalis si Crystal para puntahan ang ilang sikat na fashion boutique sa Davao. Obsessed kasi ang kaibigan ni Monic sa fashion. Mahilig itong mag-ipon ng mga damit na binibili nito sa iba't ibang lugar na pinupuntahan nito.

Matapos naman niyang mag-almusal, umalis na rin siya ng bahay para pumasok sa flower shop. Isinama niya si Princes dahil day off ng Yaya nito.

"Baby, huwag kang malikot, ok? Just stay here, huwag kang lalabas," paalala niya sa anak na iniwan niya sa sofa na naglalaro habang nakatutok siya sa harap ng computer para asikasuhin ang orders at reservation para sa iba pang services ng flower shop. Dahil sa abala si Monica sa ginagawa, hindi niya namalayang nawala na pala si Princess Monica sa sofa at lumabas ito ng silid para maglaro.

Matapos niyang ayusin ang orders, uminat siya at humikab. Loaded na naman ang orders na kailangan nilang i-prepare. Ang iba kasi'y nagpapa-reserve na lang through email at pi-pick-up-in na lang kapag kukunin na.

"Anak—" Kumunot ang noo niya nang hindi makita si Princess. "Anak, where are you?" tanong niya nang tumayo siya sa pagkakaupo. Wala sa silid ang bata kaya lumabas siya roon para hanapin sa labas ang anak. "Ria, nakita mo ba si Princess?" tanong niya rito nang makita niya itong abala sa pag-aayos ng mga bulaklak.

Saglit na nag-isip si Ria. "Hindi po, Ate, eh, kanina pa po akong nag-aayos dito at hindi ko po napansin si Princess," sagot nito.

Napamaywang siya. Bigla siyang kinabahan. Nasaan na ba ang anak niya? Nang maisip niyang baka lumabas si Princess, mas kinabahan siya. "No!" aniya, saka mabilis na lumabas ng shop.

"Princess?" tawag niya sa pangalan nito. 

'Di kalayuan sa kaniya, natanaw niya ang batang nakatayo sa gilid ng kalye at sa harap nito ay kausap ang isang lalaki. Mas kinabahan siya dahil si Princess iyon na nakasuot ng pink na dress. Mabilis siyang tumakbo palapit sa anak.

"Anak, come here to, Mommy." Mabilis niyang hinablot ang anak at itinago sa likod niya. "Sino—" Hindi niya natapos ang sasabihin nang makilala ang binata sa harap niya. Ganoon din ang reaction ng lalaki, gulat na gulat habang palipat-lipat ng tingin sa kaniya at sa bata.

"Monica?" banggit ng binata sa pangalan niya.

Kumurap siya at pinilit umiwas ng tingin sa kaharap. "A-ano'ng ginagawa mo rito?" Pinilit niya ang sariling hindi maapektuhan sa presensiya ni Jericho sa harap niya. "Aalis na kami." Tumalikod si Monica at nang akmang hahakbang na siya palayo, hinawakan nito ang braso niya para pigilan.

"A-anak mo ang batang 'yan?" tanong nito na hindi niya alam kung bakit may kakaiba sa tono ng pagtanong nito. Hindi agad siya nakasagot.

Napalunok si Monica. Tiningnan niya ng saglit si Jericho, saka umiwas nito. "W-wala ka nang pakialam kung anak ko o hindi ang batang ito." Pagkasabi niyo'y, binawi niya ang kaniyang kamay at naglakad palayo sa binata. Pakiramdam niya'y naninikip ang dibdib niya habang kaharap ito. Bakit ganoon pa rin ang nararamdaman niya para sa binata?