BAGUIO City is where we got engaged. During Christmas day, Liam surprised my innocent face by kneeling down to me, showing a small box and a shining, shimmering small silver-diamond ring as if he was asking me to be the woman of his everyday life.
And I said yes.
"I don't find any reason to refuse you, honey," mangiyak-ngiyak kong sabi habang pinanonood ko siyang masayang isinusuot sa palasingsingan ko ang singsing.
That day was the second to the best day of my life, next to my marriage day, of course. Sa loob ng walong taon naming magkarelasyon, nakakatuwang isipin na sa wakas, inaya niya na rin akong magpakasal.
"Hindi mo alam kung gaano mo ako napasaya." He cupped my face as his eyes getting teary. "I won't let you regret accepting my proposal, Kris." As he stood up to meet my face, I grabbed his neck and kissed his lips. Just for a moment of time, in return of showing how he made me delighted by his surprise.
Ngunit dahil na-enjoy namin pareho ang halikan na pinangunahan ko, I could sense his finger getting inside my blouse. He was now trying to unbutton my bralette when I stopped him.
Marahan ko siyang itinulak palayo sa akin, and then I smiled. "Not too soon, Liam. Let's just do it on our honeymoon, shall we?"
"Then, stop seducing your future husband. Alam mong madali akong maakit sa simpleng halik mo lang," natatawa niyang sinabi 'yon bago niya ako inakbayan at nagsimulang maglakad paalis sa lugar na akala ko ay papasyalan namin, 'yon pala ay magiging proposal venue sa akin ni Liam.
I still can't get over it. Upon looking at my finger wearing that glamorous, exorbitant ring, I couldn't control myself smiling expansively.
Parang hindi pa rin ako makapaniwala na totoong nangyari 'to. It still beyond my belief happening this scenario na sa panaginip ko lang paulit-ulit na ipine-play.
If this was just a dream, I won't really wake up anymore.
*****
AND the day of our wedding has come. People are looking so happy watching Liam and I exchanging vows at each other.
The decorations of the church screams extravagant and the wedding gown I'm wearing is a bit heavy but looks natural and elegant.
Everything seemed perfect on the day we were exchanging our promises with each other.
"To Kirsten Angeline Bargamento, I am pleased to accept you as my wife. Walang isang araw mula nang maging magkarelasyon tayo na hindi ko inisip at pinangarap na maging asawa ka. That's how much I love you, honey."
"Noong araw na nag-propose ako sa iyo, para akong aatakihin sa puso habang hinihintay ang sagot mo. Naisip ko kasi noon na baka hindi pa sapat ang paghihintay ko sa iyo nang walong taon para maging handa ka nang maging asawa ko."
"But as you said yes to me, ako na yata ang pinakamasayang lalaki sa buong mundo that day. I'm on top of the world the moment I heard from your mouth the word I wanted to hear."
"And as we standing here, in front of the creator of the world, buong puso akong nangangako na aalagaan kita at mamahalin hangga't hindi pa pagod ang puso kong tumibok, at hangga't hindi napapagod ang baga ko na huminga."
"You're now my everything, Kirsten. Ikaw lang at ng isang dosena nating mga anak na ipinangako mo sa aking ibibigay mo," he muttered in between laughs.
"I promise you a good life, a healthy living and a happy family, Kris. Ayokong mangako sa iyo ng magandang bahay, ng magandang kotse, o ng magagandang bag at damit. All those material things are nothing but brings to people a short-term happiness."
"What I wanted to promise is to give you the life that you deserve. In return for loving me, I will always love you until my last breath. I will love you even in after life, honey." He smiled at me as I noticed his hold becoming tight.
"Magkasama nating lalabanan ang bawat bukas na darating. At nangangako ako sa iyong hinding-hindi kita sasaktan, hinding-hindi kita paluluhain. Ang babaeng kagaya mo ay dapat masayang lang ang luha sa tuwa, hindi sa pighati. I will water you with only happiness, so you will grow to be a wildest flower."
And as our vows finished coming out in our mouth, the father's permission to the groom to kiss his bride has been given.
*****
THIS moment of us touching each other's lips are the best memories I always remember in my everyday's misery.
At least with just a memory, I once had been given a chance to be happy and to enjoy the day of my wedding... before my almost heaven-sent angel husband became a barbaric devil that I could no longer recognize.
"Ano na namang kagagahan ito, Kris?!" Lumapit ang asawa ko sa akin at iniahon niya ako mula sa pagkakalumpasay ko sa sahig by pinching my cheeks.
"Hindi mo ba alam kung magkano ang halaga ng mga chinese herbs na 'yan para lang mabuntis ka? Tapos ano? Sasayangin mo lang imbes na inumin mo dapat? Baliw ka na ba?!"
"S-Sumuko ka n-na, Liam," nauutal kong sambit. Isa na ring factor na pisil-pisil niya ang pisngi ko kaya hindi ako makapagsalita nang maayos. "K-Kahit ano'ng g-gawin m-mo, h-hindi talaga k-kita mabibigyan n-ng anak..." Sunod-sunod na butil ng luha ang rumagasa sa aking pisngi.
Good thing na itinulak na ako ni Liam palayo sa kanya, kahit papaano ay maluwag na akong nakakahinga.
"Marami akong pera. Handa akong ubusin lahat ng pera ko para lang magkaanak ka. You just have to follow me." Muli siyang lumapit sa akin kaya't ako ay takot na takot na napaatras, ngunit nagawa niya pa rin akong maabot at dahan-dahang hinaplos ang pisngi ko.
"Please lang, honey. Huwag ka nang gagawa ng bagay na hindi ko gusto para hindi ko na nadadagdagan 'yang mga pasa sa katawan mo. Be a good wife to me, hmm?"
Ilag na ilag ang mukha ko nang halikan niya ako sa pisngi. And after saying his last words to me, he left the room. Ikinulong niya na naman ako sa madilim na kwartong ito, na malapit nang magmukhang bodega.
Napasinghap ako nang pag-atras ko sa lamesang hindi ko alam na nasa likod ko pala, may nabasag na salamin.
And that was our picture frame no'ng ikinasal kami ni Liam. It was now cracked... and so the love I had with him damaged starting on the day he locked me in this place.
"Sabi niya hindi niya ako sasaktan... hindi niya ako paluluhain. Pero, anong nangyari ngayon? Nasaan na 'yong mga pangako niya?" Nanginginig akong napaupo habang umiiyak at kumuha ng pamantingin mula sa nabasag na picture frame.
I'm tired of living this fvcking life. Can I just die?
"Mommy, what happened to your face?" Umagaw sa atensyon ko ang pagpansin ni Sarah sa natamo kong sugat sa pisngi na hindi na halos naitago ng malago kong buhok."Kagat lang ng lamok ito, Sarah. 'Wag mo nang pansinin pa." I signaled her to return to eating and just don't bother herself worrying about my face. Hindi niya rin naman maiintindihan sa mura niyang edad ang pinagdadaanan ko sa kamay ng daddy niya. I just can't. I'm afraid of tearing down our family that I have almost dying to save. "Get up now, Sarah. Male-late ka na sa pasok mo," may awtoridad sa tono ng boses ni Liam that drive my daughter quickly stood up from her seat.Kasunod niya akong pinasadahan ng tingin. "Iyong bilin ko sa iyo, Kris. Huwag na huwag kang lalabas ng bahay. Understood?" And as if I have other option other than nodding my head as a sign of agreement.Nakawala na nga ako mula sa pagkakakulong ko noon sa isang madilim na kwarto… yet, still I'm a prisoner of my own house.Maganda naman at maayos ang trab
Sa kagustuhan nga ni Liam na inumin ko 'yong mga chinese herbs para sa pag-asang mabubuntis ako, labag man sa loob ay ginawa ko. Kung paiiralin ko na naman kasi ang katigasan ng ulo ko, mas inilalapit ko lang ang sarili ko sa peligro.Tao rin naman ako... nasasaktan sa mga hampas ng kamay at binti ni Liam sa tuwing nawawala siya sa sarili."Darating ang Mama Imelda mo mamaya, Kris," bigkas ni Nay Minda mula sa kusina habang ako ay nasa living room at nanonood ng TV.Mula rito ay abot ang boses niya sa lakas no'n, idagdag pa na kaming dalawa lang naman ang narito sa bahay since si Sarah ay pumasok sa school at si Liam ay maagang lumakad patungo ng ospital."Hindi ba't nakapangako ka sa kanya na sa susunod na dadalaw siya rito ay ipagluluto mo siya ng kare-kare?""E, kaso hanggang ngayon po ay hindi ko pa rin napagtatama ang timpla. Madalas ay nararami ang lagay ko ng peanut butter. Baka pintasan niya na naman ang luto ko kung sakali," balewalang sagot ko habang tutok pa rin ako sa akin
"Tell me why." Malalim at nakakikilabot na boses ni Liam ang bumalot sa katawan ko as my body shivering so hard while sitting at the edge of the bed."What's your reason for leaving the house without my consent? Hindi ako nagkulang ng paalala sa iyo, hindi ba? I told you not to go outside, Kris! Is that too much to ask?"Gusto kong sumagot ng oo. Gusto kong i-voice out 'yong nararamdaman ko at gusto kong ipamukha sa kanyang sumosobra na siya sa pagkulong niya sa akin dito sa loob ng impyernong noon ay tinatawag niyang palasyo.But I ended up saying, "I'm sorry."Kahit na wala naman akong nakikitang dahilan para humingi ako ng tawad, but to cut this conversation short, I apologized."I'm sorry for breaking your rules, Liam.""It's okay." Nakayuko man ako ay kitang-kita ko mula sa sahig ang pagbagsak dito ng katatanggal niya lang na lab coat."But, please..." And I don't really like what's about to happen tonight.Liam pushed my shoulder lightly just to lay my body down the bed. "Ayokong
Pinigil ko ang sariling excitement na sabihin kay Liam ang tungkol sa naging success ng pagtatalik namin no'ng nakaraan. Gusto ko sanang humanap ng magandang tyempo para sorpresahin siya with this great news.Tiyaka isa pa, sobrang busy niya these past few days kaya ayoko munang i-focus niya ang full attention niya with this blessing the Lord gave to us.One of these days, magagawa ko na rin sabihin sa kanya ang tungkol sa pagbubuntis ko… but I think this time is not so good and so perfect to speak."Most of the time, you drink coffee in the morning partnered with ham and sausage," pagpuna ni Liam, pointing his finger to my plate currently having plain rice with veggies, and to my drink, I have hot milk."You're not into healthy foods. Anong mayroon?""Do you have to always question all the changes you'll notice every time with me?" "You're acting strange, Kris. That's why." Hindi magawang matinag ng mapangtusok kong tingin ang kaabalahan niya sa pagkain."And some changes in your bo
"Anyway, when do you plan to leave?""Bakit ba atat na atat kang paalisin ako? Hindi mo ba ako na-miss?""Insane. Kung pwede ka nga lang dito na tumira kasama namin ni Liam…" I smirked as I started to see shining diamonds in her eyes. "Syempre hindi ako papayag. Doon ka na sa bahay n'yo, 'wag ka na manggulo rito, 'no!""Aba!" I literally made her jaw drop. "Baka gusto mong sabihin ko--""Halika na. Ihahatid na kita."Niyakag ko na siya palabas ng bahay namin dahil alam kong naibalita naman na niya sa akin ang ipinunta niya."As much as I want you to stay here, alam kong hindi pwede. Sana sa susunod na dumalaw ka rito, payagan ka na ng mama na mag-overnight kahit na isang gabi lang dito."Because the bitter truth is that… Liam's mother doesn't permit Lucile to stay at our house longer than an hour. Maybe sometimes… pero 'pag may special occasions lang. 'Pag mga ganyang dalaw lang at may mahalagang sasabihin, she must not exceed staying at our house to an hour."Maybe in our next life."
“Ano? Nakapili ka na?”“Binili ko na kasi ang mga ‘to lahat kasi mukhang bagay na naman sa iyo lahat. Hirap mamili, e.”“Kahit… ano na lang, Liam.”Kabaliktaran ng taas ng energy ni Liam ang akin. Wala akong kagana-gana na tumayo para magsukat kahit na ilang beses niya na akong pinipilit na sukatin ‘yong mga damit.I could sense his patience starting to be shorter again, but because of the happenings earlier, mukhang ayaw niya nang r-um-ound two sa pananakit sa akin.“Ano ba, Kris? Pakitaan mo naman ako na excited ka para sa wedding anniversary natin bukas, oh?”“Alam mo lagi ka na lang ganyan. Lagi mo na lang ipinararamdam sa akin na wala lang para sa iyo ang i-celebrate ang isa sa mahahalagang okasyon ng pagsasama natin.” Muli na naman nagbago ang mood niya, and now he’s turning to a monster again.Naisip ko nga na baka ako talaga ‘yong dahilan kung bakit… kung bakit nagpapalit siya bigla ng katauhan. Baka ako talaga ‘yong may mali.“I’m sorry-”“Gano’n na lang ba palagi?!” ‘Yong mg
“What? Do you know that guy, Kris?”Tinanguan ko ang mama. “He’s my sister’s husband.” Yumukod ako sa mama tanda ng paggalang. “Excuse us.”Ang kapal ng mukha kong magpakita pa ng politeness sa kanya, e parang kanina nga lang ay malapit ko nang masagad ang pasensya niya sa ginawa kong pananalita.Tsk.“What are you doing here?” Nang medyo makalayo kami sa garden area and as I make sure Liam wouldn’t catch us here, far away from that area, I confront Henrix. “How’d you get invited?”“Ayaw mo pa yatang nandito ako, e.” Tinawanan niya pa ako para lang asarin. “I’m close with Liam. I’m one of his colleagues way back 2016-18, pero nagkahiwalay lang kami ng landas no’ng lumipad akong Italy kasama si Gwen.”“Woah. I have no idea about that.” And literally I got surprised upon knowing my brother-in-law has connections with my husband.“Anyway, kumusta ka naman? Kumusta naman kayo ni Gwen? Alam na ba nina Mama na nakauwi na kayo rito sa Pinas?”“Noong nakaraang linggo pa kami nakauwi ni Gwen d
Nawala ang angas ko sa ginawang paghawak ni Liam sa kamay ko. Sobrang higpit nito na tila ayaw niya akong pakawalan habang ang mga mata niya’y kasingbagsik ng apoy kung makatingin.And I know this kind of scene. Napanood ko na ‘to at ilang beses na rin nangyari.“Excuse us,” malamig na sambit ni Liam at walang ano-ano’y hinila niya ako paalis sa venue kung saan tadtad ng mga bisita ‘yon na nakikiusyoso sa ginawa kong eskandalo kanina.And my body settled down from crying. Ngayon ay napalitan ng takot ang pag-aalala at paghihinagpis ko sa nanay kong nag-aagaw-buhay na. Itinulak niya ako papasok ng kwarto namin. Kumalabog nang sobrang lakas ang pintuan nang isarado niya ‘yon, habang ako ay walang nagawa kung hindi ang protektahan ang baby ko gamit ang sumasakit kong braso.At this time, kaya ko namang tiisin na saktan na naman ako ng asawa ko, ‘wag lang ‘yong baby ko.“Hindi ka ba nag-iisip? Ang daming tao sa baba, doon mo pa talaga naisipan na magkalat? Punyetang buhay ‘to! Sa harap pa