Chapter 12 Twelfth petal

'กุ๊งกิ๊งๆ'

กระดิ่งลูกเล็กๆที่ห้อยติดไว้กับประตูทางเข้าคาเฟ่สั่นรัวจากการถูกเปิดปิดอยู่บ่อยครั้ง ผู้คนมากมายต่างมาหาเครื่องดื่มและขนมหวานกินในยามเที่ยง ไม่ต่างกันกับข้าวหอมและเจนน่าที่ดูเหมือนว่าช่วงนี้จะอยู่ด้วยกันบ่อยเป็นพิเศษ แม้ว่าดาราสาวจะยุ่งกับงานมากแค่ไหนก็ตาม

"ทานสิ อร่อยนะ"

เจนน่าผายมือให้คนตัวเล็กทานเค้กที่วางไว้ด้านหน้า เธอเป็นคนสั่งเค้กชิ้นนี้ให้ข้าวหอมด้วยตัวเองเพราะถูกใจมันตั้งแต่ได้ลองชิมครั้งก่อน อีกทั้งคนตัวเล็กยังชอบรสนี้อีกด้วย

เค้กสตรอว์เบอร์รีชิ้นสามเหลี่ยมสีแดงสดดูน่าทานถูกส้อมขนมหวานคันเล็กตัดออกเป็นชิ้นเล็กพอดีคำ ก่อนที่ผู้ตัดจะนำมันเข้าปาก

"อื้ม"

ข้าวหอมพยักหน้าแล้วเปล่งเสียงออกมาอย่างพึงพอใจ รสชาติกำลังพอดี ไม่หวานมากจนเกินไป ซึ่งค่อนข้างที่จะถูกใจเธอมากทีเดียว

"อร่อยใช่ไหม"

"ค่ะ"

"..."

"แล้วคุณไม่สั่งอะไรเหรอคะ"

คนตัวเล็กตอบตามจริงก่อนจะเอ่ยปากถามคนตรงหน้าว่าเหตุใดหล่อนถึงไม่สั่งอะไรมากิน แต่กลับได้รับคำตอบที่แปลกประหลาดเหลือเกิน

"ไม่ล่ะ แค่เห็นเธอกินฉันก็อิ่มแล้ว"

ข้าวหอมมองอีกคนด้วยแววตาฉงน เจนน่าต้องการจะสื่ออะไรกับเธองั้นเหรอ เพราะตั้งแต่ที่เธอมาถึงที่น