Chapter 4

Chapter 4

"Really? Saan ka kumukuha ng kapal ng mukha para magsalita pa? " Hindi ko na napigilan ang galit ko.

" Xanthia! " Saway sa akin ni Daddy.

" How dare you?! " Galit ding sabi ni Mommy. Sila ate naman ay halatang nagulat dahil sa sinabi ko.

" What? Anong ginawa ko? Ni hindi niyo man lang ako tinanong kung bakit ako nagkakaganito? Bakit ko aayusin ang problemang hindi naman ako gumawa? That woman! Your favorite daughter? I just caught her with Martin. " Galit na sabi ko.

" Oh, god! Anong kabaliwan yan? Xantino, pagsabihan mo iyang anak mo."

"That's not true! " Iling naman ni Ate Xyler.

"Dad, she's lying."

"Xanthia." Saway sa akin ni Daddy.

"Ayan, nandiyan ang ebidensiya." Itinapon ko sasahig ang cellphone ko at pinulot naman iyon ni daddy. Kitang kita ang mukha ng dalawa na magkasama at parehong nakaroba.

"No... No, dad! That's fake! Edited. Huwag kayong maniwala sa kanya." Mukhang maiiyak na si ate sa kaba.

"You know it's not edited. " Malamig na sabi ko. Kinuha naman ni mom kay daddy ang cellphone ko at malakas na ibinato iyon.

"Marami akong kopya." Malamig na sabi ko. Mabuti na lang at ipinasa iyon sa akin kagabi ni Solana.

"You! " Sigaw sa akin ni Mommy at saka ako malakas na sinampal.

"Tumigil ka, Mirabel! At ikaw? Hindi ba at may kasunduan na tayong dalawa? Gusto mo ba talagang masira ang negosyo ko? " Galit na duro ni daddy kay ate. Medyo nakampante naman ako dahil kahit papaano ay kinampihan ako ni daddy.

" I... I'm pregnant, dad. " Bigla nalang humagulhol si Ate Xyler. Agad naman siyang inalalayan ni Martin. Pagak na lamang akong napatawa dahil doon.

Ano pa bang ieexpect ko?

" What the hell, Xyler?! " Bulyaw rin ni mommy dito.

" I love Martin! And we're going to have a child. "

Pigil na pigil ni daddy ang sarili niyang galit. I can see it.

" May usapan na kami ni Mr. Allegri! Anong gagawin mo ngayon? You know that we need him ! Palubog na ang kompanya! "

Natigilan naman ako dahil sa sinabing iyon ni daddy.

" What? " Naguguluhang sabi ko.

" Marami na akong pinagkakautangan. " Napaupo na lamang si daddy.

" I can't believe it na magagawa niyo ito sa akin. "Dismayadong sabi ni daddy.

" I'm so sorry, dad... I don't want to marry that old man. Please, gusto kong makasama si Martin. Lalo na ngayon na buntis ako. Ah... " Nataranta naman si Martin ng biglang dumaing si Ate Xyler.

" Oh, no.. " nanginginig na sabi ni Ate nang bigla siyang dinugo.

" Xyler! No! Eddie, ihanda mo ang sasakyan!" Sigaw ni mommy sa isa sa mga tauhan niya.

"This is your fault, Xanthia! " Naiiyak na sabi sa akin ni mommy.

Nataranta din si daddy at sumunod sa kanila. Buhat buhat ni Martin si ate habang umiiyak.

"Dad..." habol ko sa kanya

"Doon ka muna sa studio mo, Xanthia. Tatawagan na lang kita kapag papauwiin na kita rito. Hindi ko akalaing ganito ang gagawin mo sa pamilya ko." Napaatras naman ako dahil sa sinabi niyang iyon.

Ano pa bang aasahan ko?

Parang bigla akong namanhid sa nangyari.

She's pregnant at ngayon ay ako pa ang may kasalanan sa kanila. Wow... Just fucking, wow! Damn it.

Napuno ng galit ang puso ko. Simula bata pa lamang ako ay ganito na nila ako ituring. Para akong isang malaking tinik sa buhay nila.

"Hello, Solana? Where are you? " Nanginginig sa galit na sabi ko ng sagutin niya ang tawag ko.

"Let's meet up." Sabi ko pa sa kanya.

"Girl! Oh, gosh! You look like a mess." Niyakap ako ng aking kaibagan ng magkita kami.

"Sol... Ate's pregnant. Isinugod siya ngayon sa ospital dahil dinugo siya. They are blaming me... Kasalanan ko ba? They cheated on me! Sinabi ko iyon kila Dad but in the end? Si ate pa rin..." Humahagulhol na sumbong ko sa kanya.

"Ssh, don't cry. Wala kang kasalanan, okay? Hindi mo naman alam na buntis ang ate mo. Calm down, okay? " Pagpapakalma niya sa akin.

"Bakit ba ang unfair nila? Bakit kailangan nila akong itrato ng ganito? Hindi ba nila ako anak? "

"All my life... Wala akong ginawa kundi ang kuhanin ang loob nila! Kundi ang maging mabuti sa paningin nila. I'm tired... I'm hurt. " Hagulhol ko pa.

Nakinig lamang sa akin si Solana habang inaalo niya ako.

"You're strong and smart, Xanthia. You're just blinded by that family thingy, you know. Not long enough? You'll understand what I'm saying. " Malungkot na ngumiti sa akin si Solana.

Sa studio na lang ulit ako natulog at sinamahan ako ni Solana.

"Don't call me right now! I'm with my best friend. Duh, as if naman na matatakasan kita? Hello, may mga tauhan ka sa labas, remember?! " Iyon ang bumungad sa akin pagkalabas ng sa cr. May katawagan si Solana at inis na inis ito.

Nang makita niya ako ay agad niyang ibinaba ang tawag.

" Hmm? " Taas kilay na sabi ko sa kanya.

" Tsk, some random guy. " Maikling sabi niya sa akin.

" That random guy has people outside my studio, Solana. " Nang aasar ko siyang nginitian.

" Oh, god. Let's not talk about him, okay? " Irap niya sa hangin.

" Really? Manliligaw or boyfriend? " Nanunuksong tanong ko ss kanya.

" Oh, no! " Mabilis niyang tanggi.

"Masyado lang siyang nagandahan sa akin, girl. Pero di ko yun papatulan." Angil niya na mas ikinatawa ko.

" Okay, sabi mo e. " Tawa ko pa sa kanya.

" Girl! Stop it, alam ko yang mga ganyang tingin mo. " Napipikon na sabi niya sa akin.

Habang nagkukulitan kaming dalawa ay biglang tumunog ang cellphone ko.

Si daddy iyon.

" I'll just answer this, Solana." Tumango naman siya sa akin.

Nagtungo ako sa balkonahe bago ko sinagot ang tawag.

"Hello, dad? "

"Xanthia, nag usap na kami ng mommy mo. Umuwi ka rito ng bukas ng umaga." Malamig na sabi niya sa akin.

"Okay, dad. Si ate? Kumusta? " Nag aalinlangan man ay itinanong ko na rin iyon.

"Nagawa mo pang kumustahin ang ate mo? Ikaw ng ang may kasalanan kung bakit siya nasa ospital ngayon." Sarkastikong sabi niya sa akin.

"Dad... Hindi ko alam na buntis siya. "

"It's all your fault. Kung hindi ka naging mailap sa nobyo mo ay hindi mapapansin ang ate mo. " Nanlambot naman ako sa sinabi niya sa akin.

"Nakausap ko na rin si Martin. Sinabi niya sa akin lahat ng hinaing niya sayo. You're such a disgrace, Xanthia. I can't believe it na pinalaki kita sa poder ko! " Dismayadong sabi sa akin ni daddy.

" Dad! Anak niyo rin po ako. Ni minsan ay hindi niyo pinakinggang ang side ko! " Umiiyak na sabi ko.

" Dahil kasalanan mo ang lahat ng ito. Nakunan ang kapatid mo dahil sa kapabayaan mo! " Pagkatapos niyang sabihin iyon ay pinatay na nito ang tawag.