Rosetta's POV
I pushed him away from me and fixed myself. Sinamaan ko siya ng tingin pero ang loko ay nakangisi lang. Inirapan ko siya at pinagkrus ang dalawang kamay sa ibabaw ng dibdib ko. "Stop doing that, Nick," matigas kong aniya. "Doing what?" maangmaangan na tanong nito sa akin habang inaayos ang pulo niya. Tsk. Really, Nick? really? Once again, I rolled my eyes. "Wala... wala," aniya ko. Tinalikuran ko na siya at akmang lalabas na ng kwarto niya para puntahan si Zylia sa kwarto nito. Pero nahawakan niya ako sa pulusuhan. "Where are you going, Rosetta?" tanong nito sa akin. Hinarap ko siya at kinunutan ng noo. "Sa kwarto ng anak mo. She is waiting for me." "How about me?" tanong nito sa akin. "Anong ikaw?" gulat na pabalik kong tanong sa kaniya. Seriously? What is happening to him? He let go of my hand and turned his back on me. "Wala... wala. Sige na balikan mo na si Zylia," malamig na aniya at dinampot ang black suit case na nakapatong sa kama niya. Nakakunot pa rin ang noo ko habang nakatingin sa kaniya. What's wrong with him? Hindi ko maintindihan ang ugali niya. Kanina sobrang sweet ngayon naman ay daig pa ang yelo sa sobrang lamig ng boses niya. Napailing-iling na lang ako sa kinikilos niya. "Anyway pumunta lang ako rito sa kwarto mo just to checked if you're done changing your clothes..." "But I guess you are hmm. Alis na ako," sabi ko pa. Wala akong narinig na sagot mula sa kaniya kaya lumabas na lang ako ng kwarto niya. Agad akong pumunta sa kwarto ni Zylia. Kumatok muna ako ng dalawang beses bago pumasok. Nadatnan ko si Zylia na nakadapa sa sahig na naglalaro ng barbie doll niya. "Akala ko di ka na dadating, Mommy," malungkot na sambit ni Zylia sa akin. Ngumiti ako at naglakad patungo sa direksyon niya. Umupo ako sa harap niya. I cupped her face and said, " Nag-usap lang kami ng Daddy mo hmmm. Sorry po kung natagalan si Mommy ha." "It's fine, mommy. Andito ka naman na eh," sagot nito at ngumiti ulit. "Play na po tayo ulit." Tumango lang ako at dumapa na rin para makipaglaro na sa kaniya. SInusuklayan at pinapalitan namin iyong mga mamahalin niyang dolls. We just stayed inn that situation for an hour. Tumigil lang kaming dalawa ng makaramdam na siya ng pagkabagot. Pinaupo ko na rin siya dahil kanina pa siya nadapa at baka sumakit na ang dibdib niya sa kakadapa. ""May masakit ba sa 'yo?" tanong ko sa kaniya. umiling-iling siya. "Wala naman po, Mommy." "Are you hungry? I can cook food for you," I suggested. "I'm not hungry po. Inaantok lang po ako," sabi ni Zylia at huikab pa. "Come here." Nakangiting utos ko sa kaniya. na lumapit sa akin at hindi naman ako nabigo dahil agad naman siyang lumapit sa akin. Binuhat ko siya patungo sa kaniyang kama at pinahiga. "Sleep ka na po. Nandito lang ako para bantayan ka hmm." Tinapik-tapik ko pa ang kaniyang ga hita para ptulugin. Minsan ay inaayos ko ang kaniyang buhok. Nang makita kong tulog na siya ay hindi ko maiwasan na mapangiti. isang masyng ngitii na ngayon ko lang naramdaman ulit. I mean I'm leaving all alone when I was a kid, palaging nasa work si Daddy at hindii niya ako biibigyan ng kakauntting oras man lang. Nakikita ko ang sarili ko kay Zylia kaya hindi ko hahayaan na maranasan niya iyong narasanan ko nong bata pa ako. I will make sure that Nicholas will have time for her no matter what happen. Ngayon na nasa buhaynnna nila ako ay gagawin ko ang lahat para maging masaya si Zylia. **** "Simula ngayon dito ka na titira sa bahay," sbi ni Nick upang dahilan na maapawang ang labi kong nakatingin sa kaniya. "May bahay ako, Nick." "And you are not safe there," he replied using his icy-cold voice. Paano niyanasasabii na hindi ako safe sa apartment ko? I know naman na maliit ang apartment ko but doesn't mean I am not safe there. I heaved a deep sighed. "Basta uuwi ako, Nick." "Why you're so stubborn, Rosetta? you always disagree with me and I hate it." "Because you're stubborn too, Nick," I shot back. "Hindi mo ba ako naiintindihan na kailangan kong umuwi." Naiinis akong umupo sa couch na nandito sa kwarto niya. "Bakit ba gustong-gusto mo umuwi sa maliit na apartment na iyon? Malaki itong bahay ko compare to your apartment," sabi niya na may pagkokompara sa boses niya. Seryoso sasabihin niya iyon? Pinapamukha niya talaga sa akin na mahirap na ako ngayon at gustong-gusto ko tumira sa malaking bahay? then fuck him! The room filled with silence. Ramdam ko rin ang mga titig niya sa akin pero hindi ko iyon pinansin. Hindi na ako nagsalita pa. Tumahimik na lang ako at binaling ang tingin sa isang sulok. Wala na rin namang sense para makipagtalo sa kaniya. "I'm sorry," he apologized. Ngayon hihingi siya ng tawad? Siraulo talaga eh. Hindi ako umimik. Naiinis ako sa kaniya, sa mga pinagsasabi niya. "Rosetta..." tawag niya sa akin ngunit nagpanggap lang ako na hindi ko siya naririnig. Tinignan ko ang mga kuko ko at pinaglaruan ito. Ilang buwan na nga ba akong hindi naka-nails? Miss ko na tuloy magpanails. Pero wala akong pera para ipagawa ulit itong nails ko. Narinig ko ang malakas na buntong-hininga nito sa aking harapan, hindi ko nga alam bakit nasa harapan ko na siya eh. "Hindi mo ba talaga ako kakausapin?" tanong niya. Umangat ang tingin ko sa kaniya. Tinaasan ko siya ng kilay. "Kailangan pa ba ang opinyon ko? You already decided, Nick... You even compare my apartment to your house." "I didn't mean to. Akala ko—" "Akala mo ano? Na gusto kong tumira sa bahay mo?" putol ko sa sasabihin niya sana. Umiwas siya ng tingin sa akin at tumango. "Not because I am a Morgan ay gusto kong tumira sa malaking bahay. Yes lumaki akong mayaman but doesn't mean I can't survive being in a small apartment," naiinis kong sabi sa kaniya. "I'm sorry, okay?" "You're being controlling, Nicholas. Akala mo lahat ng gusto mo ay nakukuha mo. I am not your puppet na susunod sa lahat ng gusto mo," matigas kong sabi sa kaniya. Huminga ako ng malalim at binaling ang tingin sa labas mula sa bintana ng kwarto niya. "My job here is to be your wife, a mother to your daughter but doesn't mean I have to submit myself to you. Sana... sana maging stick tayo kung ano ang nasa contract. I'll be your wife, no string attach, no sex... just contract."Rosetta's POV "Nag-away ba kayo ni Daddy?" tanong ni Zylia sa akin. Nandito kaming dalawa sa kusina nagluluto ng kakainin naming meryenda. Kakasundo ko lang sa kaniya galing school at nagugutom daw siya. I told her na dadaan na lang kaming Jollibee but she refuses. Gusto daw niya ang luto ko. "Bakit mo naman natanong hmm?" tanong ko sa kaniya pabalik. Binaliktad ko na ang pancake sa kawala para maluto ang kabilang part. "Eh kasi sa kwarto ko ikaw natulog kagabi and kanina sa dining area... you two aren't talking," sagot niya, humina ang boses niya sa sa huli. "We're not fighting, baby," I lied while having a smile on my lips. "Besides ayaw mo ba ako katabi matulog hmm?" tanong ko sa kaniya. Umiiling-iling siya. "Hindi naman po sa ganon. Ayaw ko lang po na nakikita na hindi kayo nag-uusap ni Daddy." I heaved a sighed. Dapat ko bang isawalang bahala itong nararamdaman ko para lang maging masaya si Zylia? kaya ko naman siguro... kakayanin. I will just pretend na ayos
Rosetta's POV Nang magtext sa akin si Cleoford na dapat ko nang sunduin si Nicholas sa bar ay hindi na ako nagdalawang isip na umalis. Iniwan ko si Zylia sa Yaya niya. Hindi na rin ako nagpahatid sa driver dahil marunong naman ako magdrive. Nang makarating ako sa sinasabing bar ni Cleo ay halos mawalan ako ng ulirat sa nakita ko. Si Nicholas na may kasamang babae, nakalingkis sa kaniya na parang ahas at tila ba ay wala lang sa kaniya ang ginagawa ng babae. Napahawak ako sa kumikirot kong dibdib. Hindi ko alam bakit ko nararamdaman 'to. "Nick..." Matigas ang boses ko nang tawagin ko ang pangalan niya. Walang emosyon ang aking mukha. Napatingin siya sa akin at nagulat pa siya ng makita ako. "Rosetta," tawag ni Cleo sa akin pero hindi ko siya binalingan ng tingin. Nanatili ang tingin ko kay Nick at sa babaeng kasama at katabi nito. "Ito pala ang inuman na pinuntahan mo?" tanong kay Nick sa matigas at malamig na tono ng boses. Hindi ko mapigilan ang sarili na magalit sa
Nicholas POV Nakaupo sa kandungan ko si Zandra habang nakalingkis sa aking leeg ang kamay niya. Nakatingin sa akin ni Cleo with his look saying, are you serious, bro? Ngumiti ako sa kaniya at mabilis na ininom ang alak na kanina pa sa kamay ko. Hindi ko pinansin ang pait na gumuhit sa aking lalamunan. Nagsalin ulit ako sa aking baso at mabilis ulit iyong ininom. "Babe, dahan-dahan lang sa pag-inom," malanding sambit ni Zandra sa aking tenga. Nanindig ang balahibo ko sa boses niya ngunit hindi ko pinahalata sa kaniya iyon. Nagsimula siyang halikan ako sa leeg at hinayaan ko lang siyang gawin iyon. "Bro, ano ba ang problema mo?" tanong ni Cleo sa akin. "Sa pagkakaalam ko ako ang broken hearted sa ating dalawa eh." Nagsimula na siyang magsalin ng alak sa kaniyang baso at mabilis rin itong ininom. Napangiwi pa siya dahil sa pait. "At ikaw naman, Zandra para kang ahas kung makalingkis sa kaibigan ko. Umalis ka nga diyan sa kandungan niya," iritang aniya pa ni Cleoford.
Nicholas POV "Kamusta iyong babaeng dinala mo rito sa hospital nong nakaraang buwan?" tanong ni Cleo sa akin. Yes, Cleoford Carter the one who checked her up when I brought her to the hospital nong nawalan siya ng malay sa cemetery. "What's her name again? Rosetta? oh yes! It's Rosetta..." dagdag na sambit ni Cleo na may halong panunukso ang tono ng boses niya. Napaangat ang tingin ko sa kaniya at sinamaan siya ng tingin. "Pumunta ka lang ba rito para asarin ako, Cleoford?" tanong ko sa kaniya pero ang walanghiya kong kaibigan at tinawanan lang ako. "Bakit? Nahuhulog ka na ba sa larong ginawa mo?" tanong nito. "Manahimik ka nga!" Tinapunan ko siya ng isang box ng tissue at mabuti na lang ay nakaiwas siya dahil kung hindi, sapul talaga sa panget niyang mukha. "Hindi ako mahuhulog don... hindi mangyayari." "Talaga ba? Tingin ng mukhang hindi mahuhulog,' tumatawang sabi niya. Mas lalong sumama ang tingin ko sa kaniya. Iyong tingin na nagsasabing isa na lang mabibin
Rosetta's POV Gulat akong napatingin sa aking sarili. What's wrong with my clothes? I am just wearing a silk satin sleepwear, a sleeveless and a short one. "What's wrong with my clothes, Nick?" I asked him curiously. Napapikit siya at ilang beses na nagpakawala ng malalim na paghinga. "Please... Rosetta, palitan mo na iyang suot mo. You always torture me." "Bahala ka nga diyan," iritang aniya ko. Humiga na ako sa kama namin at nagtaklob ng comforter. Ang sabihin lang niya ay napapangitan siya sa katawan at suot ko. Dami pang sinasabi eh. Napatingin ako sa cellphon ko para tignan kung anong oras na at mag-alasais na ng gabi. "Nga pala iyong anak mo, ikaw na magpatulog," ani ko. "Bakit ako?" tanong niya sa akin. "Kasi tatay ka niya at anak mo siya?" Magtatanong pa talaga? malamang anak mo. "Andiyan naman si Yaya para magpatulog sa kaniya," sagot naman nito upang dahilan na mas lalong uminit ang ulo ko. Naiinis akong hinarap siya at ang loko ay nasa TV pa rin
Rosetta's POV "Bahala ka nga diyan." Irita akong tinalikuran siya at mabilis na lumabas ng kwarto. Hangang ngayon ay nag-iinit pa rin ang mukha ko sa kahihiyan dahil sa mga sinabi niya. Seriously? Si Nicholas ba iyon? Omg! He always teased me as if bibigay ako sa kalandian niya. Umiling-iling ako habang naglakad pabalik ng living area. Doon na lang ako tatambay kaysa kwarto na kasama ang malanding Nicholas. To be honest hindi naman siya ganon eh. Mas gusto ko pang malamig at masungit ang pakikitungo niya sa akin kaysa sweet at malandi. The Nicholas I've known isn't sweet as sugar. Umupo ako sa mahabang sofa at inabot ang magazine sa ibabaw ng center table. Humiga ako at nagsimula nang basahin ang nilalaman ng magazine, it was a vogue magazine. I was busy reading the magazine when Nicholas called me from upstairs. "Rosetta...." Ano na naman kailangan ng lalaking 'to? Naiinis akong bumangon mula sa pagkahiga sa sofa at umakyat sa taas. Nakita ko si Nicholas s
Rosetta's POV"Anong you forgot to bring your wife ha?!" gulat na tanong ko sa kaniya. Pinandilatan ko siya ng tingin. "Nababaliw ka na ba, Nick?""Hindi naman..." Naglakad siya papalapit sa akin at nilapit ang kaniyang mukha sa aking tenga. "Pero malapit na akong mabaliw sa 'yo." Nandidiring tinulak ko siya. "Hoy umayos ka nga." Napatawa siya sa ginawa ko at lumayo ng konti sa akin. Nilagay niya ang kaniyang mga kamay sa bulsa. Mariin akong tinignan. "Anyway umuwi ako dahil nakalimutan nga kitang dalhin sa opisina. I want to introduce you to everyone." Nakaawang ang labi kong nakatingin sa kaniya. Ako? He will introduce me to everyone? Hindi ba siya nagbibiro ron? "Seryoso ka ron?" tanong ko sa kaniya. "Mukha ba akong nagbibiro, Rosetta?" tanong niya sa akin sa seryosong boses. Napaiwas ako ng tingin sa kaniya. "Bakit kailangan na ipakilala mo ako? I mean ako lang naman ang anak ni Dominick Morgan na maraming utang," aniya ako, pahina nang pahina ang boses ko. "Do you think
Rosetta's POV After our arguement that night, I and Nicholas just talked about Zylia and the debt of my father which he already paid it off. Hindi na kami nag-uusap kapag ibang bagay. "Mommy, ready na po ako for school," masayang sabi ni Zylia na kakababa lang ng hagdan. Suot-suot na niya ang bag niya habang ang iba niyang gamit ay bitbit ng kaniyang Yaya. "Ako na bahala kay Zylia, Manang," sabi ko sa Yaya ni Zylia na si Manang Crusita. "Sige po, Ma'am," sagot nito at binigay sa akin ang ibang gamit ni Zylia. Nagtungo sa tabi ko si Zylia at ako naman ay hinawakan ko siya sa kamay. Sabay kaming dalawa na lumabas ng mansyon at nagtungo sa garahe kung saan naghihintay ang driver. Maagang umalis si Nicholas dahil may mahalagang meeting daw siya. Which ayos na rin dahil ayaw ko rin naman na magkasabay kaming dalawa. Sa iisang kwarto lang kaming dalawa na natutulog dahil iyon ang gusto niya. Since ayaw kong makipagtalo pa ay pumayag na rin ako. Ang maliit kong apartment nama
Rosetta's POV I pushed him away from me and fixed myself. Sinamaan ko siya ng tingin pero ang loko ay nakangisi lang. Inirapan ko siya at pinagkrus ang dalawang kamay sa ibabaw ng dibdib ko. "Stop doing that, Nick," matigas kong aniya. "Doing what?" maangmaangan na tanong nito sa akin habang inaayos ang pulo niya. Tsk. Really, Nick? really? Once again, I rolled my eyes. "Wala... wala," aniya ko. Tinalikuran ko na siya at akmang lalabas na ng kwarto niya para puntahan si Zylia sa kwarto nito. Pero nahawakan niya ako sa pulusuhan. "Where are you going, Rosetta?" tanong nito sa akin. Hinarap ko siya at kinunutan ng noo. "Sa kwarto ng anak mo. She is waiting for me." "How about me?" tanong nito sa akin. "Anong ikaw?" gulat na pabalik kong tanong sa kaniya. Seriously? What is happening to him? He let go of my hand and turned his back on me. "Wala... wala. Sige na balikan mo na si Zylia," malamig na aniya at dinampot ang black suit case na nakapatong sa kam